Το ταγκό

Το ταγκό είναι μια θλιμμένη σκέψη που χορεύεται, είπε.
Ειν’ ένας καταδικασμένος έρωτας, μι’ αγάπη απαγορευμένη.
Δυο βήματα μπροστά να φύγεις, να ξεφύγεις.

Ενδοιασμοι;
Ένα: Γυρίζεις πίσω.

Ξανά δυο βήματα αποφασίζεις.

Νοσταλγία; Ενοχές;
Ενα βήμα στο χτες.

Αναποφάσιστα λικνίζεσαι
κι έτσι ποτέ σχεδόν δεν φτάνεις
κι όλο πονάς και διστάζεις
όταν χορεύεις ταγκό.

(Αμείλικτα γαλάζιο, εκδ. Καστανιώτη)