
ολοι ξερουμε την συγκρουση Λαμπρακη-Μπομπολα-Ψυχαρη με τον Γιωργο.
Ορεγονται το τεταρτο Κοινοτικο πλαισιο στηριξης και δε αποδεχονται το γεγονος οτι ο Παπανδρεου δεν θα τους δωσει οσα ζητανε.
Αντισταση στα εξωθεσμικα κεντρα Τωρα!
Το νομοσχέδιο, που είχε γίνει δεκτό την Τρίτη από την Εθνοσυνέλευση, πήρε το πράσινο φως και στη Γερουσία με 189 ψήφους υπέρ έναντι 14 κατά.
Η Γαλλία γίνεται έτσι η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα στην Ευρώπη που «εξορίζει» από το Διαδίκτυο τους υπότροπους χρήστες. Η διακοπή πρόσβασης θα εφαρμόζεται σε περιπτώσεις υποτροπής μετά την αποστολή δύο προειδοποιητικών μηνυμάτων.
Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει συγκεκριμένη ευρωπαϊκή νομοθεσία για την καταπολέμηση της ηλεκτρονικής πειρατείας πολιτιστικών προϊόντων -ισχύει μόνο μια γενική υποχρέωση για τα κράτη μέλη να διασφαλίζουν την προστασία των δικαιωμάτων των δημιουργών, οποιοδήποτε μέσο κι αν χρησιμοποιείται για την αντιγραφή του έργου τους.
Την περασμένη εβδομάδα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξέφρασε την αντίθεσή του στο γαλλικό σχέδιο νόμου, υιοθετώντας τροπολογία βάσει της οποίας τα θεμελιώδη δικαιώματα των χρηστών του δεν μπορούν να περιοριστούν «χωρίς προηγούμενη απόφαση των δικαστικών αρχών».
Την Τετάρτη, η Eυρωπαία επίτροπος για την Κοινωνία της Πληροφορίας και τα ΜΜΕ, Βίβιαν Ρέντινγκ, δήλωσε ότι δεν βλέπει τίποτε στο γαλλικό νομοσχέδιο που να έρχεται σε αντίθεση με το ευρωπαϊκό κοινοτικό δίκαιο, ακόμη κι αν αυτό τη δυσαρεστεί από πολιτική άποψη.
Βάσει του γαλλικού μέτρου, οι αποφάσεις για την επιβολή κυρώσεων λαμβάνονται από διοικητική αρχή.
Υπέρ του σχεδίου νόμου ψήφισε στη Γερουσία η πλειοψηφία του κυβερνώντος UMP και των κεντρώων συμμάχων του, ενώ τα αντιπολιτευόμενα PCF και PS επέλεξαν να απόσχουν.
Πριν από έναν μήνα, πάντως, το νομοσχέδιο είχε απορριφθεί από την Εθνοσυνέλευση, από όπου απουσίαζε η πλειοψηφία των βουλευτών.
Ο γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί είχε σπεύσει τότε να καταδικάσει τις «φαιδρές μηχανορραφίες» της αντιπολίτευσης και είχε επαναδιατυπώσει την πρόθεσή του να υιοθετηθεί το κείμενο, το οποίο έχει πυροδοτήσει μια έντονη συζήτηση στη Γαλλία γύρω από το θέμα των πνευματικών δικαιωμάτων των δημιουργών και την πρόσβαση σε πολιτιστικά προϊόντα στο Internet.
Σύμφωνα με τους επικριτές του, οι οποίοι προέρχονται και από τους κόλπους της κυβερνητικής πλειοψηφίας, ο νόμος αυτός θα καταφέρει επίθεση στις ελευθερίες και στην προσωπική ζωή και δεν θα φέρει κανένα επιπρόσθετο εισόδημα στους καλλιτέχνες.
Το Σοσιαλιστικό Κόμμα γνωστοποίησε εξάλλου την πρόθεσή του να προσφύγει στο Συνταγματικό Δικαστήριο, το οποίο μπορεί να ακυρώσει το σύνολο ή μέρος του κειμένου.
ΠΗΓΗ:in.gr
μείωση των ωρών εργασίας και σύνθημα Οχτώ ώρες δουλειά, οχτώ ώρες ανάπαυση, οχτώ ώρες ύπνο. Εκείνη τη μέρα, 1η Μαΐου του 1886, 400.000 άνθρωποι συμμετείχαν στις απεργίες που γίνονταν σε όλη την χώρα, πάνω από 80.000 στο Σικάγο. Αυτό το Σάββατο του 1886, μια εργάσιμη μέρα, οι εργάτες, ξεκίνησαν με τις γυναίκες και τα παιδιά τους για να διαδηλώσουν ειρηνικά στο χώρο της συγκέντρωσης στην πλατεία Haymarket.
Στη γύρω περιοχή, είχαν παραταχθεί αστυνομικές δυνάμεις αποτελούμενες από 1350 άτομα, οπλισμένα με οπλοπολυβόλα οι οποίοι περίμεναν το σύνθημα για να δράσουν.
Κι ενώ το πλήθος παρακολουθούσε τις ομιλίες, ο επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης, διατάσσει να διαλυθεί η συγκέντρωση. Μια βόμβα έσκασε μέσα στο πλήθος, και αστυνομικοί μαζί με μπράβους αρχίζουν να χτυπούν τους συγκεντρωμένους χωρίς καμιά διάκριση. Πόσα ακριβώς άτομα σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν δεν έγινε ποτέ γνωστό.
Οχτώ άτομα, διευθυντές εφημερίδων, δικάστηκαν σε μια δική παρωδία,με επίσημη κατηγορία τη συμμετοχή σε φόνο. Στη δίκη είναι φανερό ότι δεν δικάστηκαν οι πράξεις αλλά οι ιδέες. Καταδικάστηκαν σε θάνατο δια απαγχονισμού κι ο ένας βρέθηκε νεκρός στο κελί του μια μέρα πριν οδηγηθεί στην αγχόνη. Ο κυβερνήτης μετέτρεψε την ποινή δύο σε ισόβια πριν εκτελεστούν.
Στην Ευρώπη, οι ηγέτες εργατικών και σοσιαλιστικών κινημάτων, καθιέρωσαν ομόφωνα την εργατική Πρωτομαγιά σε ανάμνηση του αγώνα των εργατών στο Σικάγο, κατά τη διάρκεια της δεύτερης Διεθνούς, το 1889 στο Παρίσι. Κύριο αίτημα συνέχιζε να είναι το 8ωρο εργασίας.
Το 1892 έγινε η πρώτη πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στην Ελλάδα, από τον Σοσιαλιστικό Σύλλογο του Καλλέργη. Το 1893, 2000 διαδήλωσαν ζητώντας οχτάωρο, Κυριακή αργία και κρατική ασφάλιση στα θύματα εργατικών ατυχημάτων. Το 1894, γίνεται μια μεγάλη συγκέντρωση με τα ίδια αιτήματα που λήγει με 10 συλλήψεις και τον Αύγουστο ακολουθεί σύλληψη του σοσιαλιστή Σταύρου Καλλέργη.
Το 1936 έχουμε τους καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης. Ξεκίνησε γύρω στο Φεβρουάριο, με κατάληψη από ενός εργοστασίου ύστερα από την απόρριψη των αιτημάτων των εργατών και συνεχίστηκε με συμπαράσταση καπνεργατών από άλλα εργοστάσια. Εναντίον τους χρησιμοποιήθηκε τόσο η αστυνομία όσο και ο στρατός. Δεν υπήρχε κεντρική συγκέντρωση, αλλά μικρές συγκεντρώσεις με ομιλητές σε διάφορα μέρη της πόλης. Σε μια συγκέντρωση στη διασταύρωση Εγνατίας και Βενιζέλου, χωροφύλακες πυροβόλησαν και σκότωσαν 7-8 εργάτες, εκεί που έχουμε σήμερα το μνημείο του καπνεργάτη. Με πυροβολισμούς προσπάθησαν να διαλύσουν και τις άλλες συγκεντρώσεις και συνολικά είχαμε τουλάχιστον 12 νεκρούς και 300 τραυματίες. Οι δολοφονίες των εργατών ήταν η έμπνευση του Ρίτσου για τον Επιτάφιο.
Το 1944 ο κατοχικός στρατός των Γερμανών, εκτέλεσε 200 Έλληνες αγωνιστές στο σκοπευτήριο της Καισαριανής.
Το 1963, δολοφονήθηκε ο βουλευτής Γρηγόρης Λαμπράκης. Δεν ήταν Πρωτομαγιά, αλλά 22 Μαΐου. Ο Γρηγόρης Λαμπράκης μιλούσε σε συγκέντρωση των Φίλων της Ειρήνης για την παγκόσμια ύφεση όταν δέχτηκε επίθεση από άγνωστους με ρόπαλα. Έξω απ' την αίθουσα ο Λαμπράκης χτυπήθηκε από τρίκυκλο και τελικά εξέπνευσε.
Tο 1976, πάλι πρώτη Μαΐου είχαμε το θάνατο του Αλέκου Παναγούλη σε τροχαίο. Ο Αλέκος Παναγούλης έχει μείνει στην ιστορία σαν σύμβολο της αντίστασης κατά της χούντας, με την τοποθέτηση εκρηκτικού μηχανισμού ενάντια στον δικτάτορα Γεώργιο Παπαδόπουλο, τον Αύγουστο του 1968. Είχε συλληφθεί άμεσα και είχε τελειώσει την απολογία του με τη φράση Δεν υπάρχει, κύριοι στρατοδίκαι, ωραιότερο κύκνειο άσμα για κάθε αγωνιστή, από τον επιθανάτιο ρόγχο μπροστά στα πολυβόλα του εκτελεστικού αποσπάσματος της τυραννίας. Η παγκόσμια κατακραυγή της δίκης απέτρεψε την εκτέλεση του Παναγούλη. Στη φυλακή βασανίστηκε μέχρι την απελευθέρωσή του. Η αμνηστία που έδωσε ο Παπαδόπουλος τον Αύγουστο του 1973 κάλυπτε και τον Αλέκο Παναγούλη. Η συγκυρία του θανάτου του Παναγούλη σε τροχαίο χαρακτηρίζεται από πολλούς ιδιαίτερα ύποπτη. Μόλις πριν λίγο καιρό είχε φέρει στη δημοσιότητα φοβερά στοιχεία από τα μυστικά αρχεία της ΕΣΑ.
Πηγή : www.matia.gr