Ένας μεγάλος έρωτας.

Kαλημέρα σε όλους.
Σήμερα θα επισκεφθώ ένα φιλικό μου ζευγάρι το οποίο απέκτησε πρόσφατα ένα υγιέστατο κοριτσάκι.Πρώτα όμως θα σας αφηγηθώ έν ολίγοις το ιστορικό.
Τό εν λόγω ζευγάρι είναι παντρεμένο κάπου εφτά χρόνια,μέ τη κοπέλα είμασταν συμμαθήτριες από το Δημοτικό μέχρι το τέλος στο Λύκειο.Κάτι σαν κολητές.Πρίν προλάβει να τελειώσει το σχολείο ήταν αρραβωνιασμένη και παντρεύτηκε με τη αποφοίτηση.Ο άντρας της πιό μεγάλος κατα 6 χρόνια ένα παιδί μάλαμα,ταιριάξανε αμέσως.
Από τη πρώτη στιγμή φυσικά,επεσαν πάνω τους συγγενείς και φίλοι για τους απογόνους.Άρχισαν οι ανταγωνισμοί απο τις συμπεθέρες(απο που αλλού;) για το όνομα,άν βγεί αγόρι αυτό,άν βγεί κορίτσι εκείνο.Ακόμα δεν τον είδαμε,Γιάννη τον εβγάλαμε που λένε!!
'Ελα όμως που για κακή τους τύχη,αυτοί προσπαθούσαν αλλά δέν...
Κι άρχισαν τα όργανα,φταίει ο γιός σου συμπεθέρα,εμείς στο σόϊ μας οι γυναίκες είμαστε κουνέλες!
Τι λές συμπεθέρα,οι άντρες στο σόϊ μας είναι βαρβατήλες.Η κόρη σου φταίει που ποιός ξέρει τι εκανε!!!
Λόγο με το λόγο.κουβέντα στη κουβέντα,έφτασαν οι μέν να μην μιλιούνται με τούς δε.
Μπαίνανε και οι μπηχτές εκατέρωθεν για το αντίπαλο μέλος του ζευγαριού,χώρισέ την,τι τη θέλεις τη σκρόφα,χώρισέ τον τη τον θέλεις τον τζούφιο,κι άλλα τέτοια και χειρότερα διακοσμητικά καλολογήματα.
Το ζευγάρι όμως ανεπιρέαστο,η αγάπη και ο έρωτάς τους ήταν ανυπέρβλητοι στις κάθε λογής σειρήνες.Κάποια στιγμή αποφάσισαν να φύγουν,να αλλάξουν σπίτι γιατί ποτέ δεν ξέρεις.
Έφυγαν,χωρίς να μάθει κανείς απο τα σόγια τη νέα τους διεύθυνση,μόνο ελάχιστοι και εκλεκτοί.
Τα σόγια εν τω μεταξύ άρχισαν τον πόλεμο,μέχρι και μυνήσεις εκατέρωθεν,μου΄κλέψατε τη κόρη μου-μου ξελογιάσατε το γιό μου!!Παράδεισος.Σκηνές ROCK!!
Το ζευγάρι όμως δεν έμεινε αδρανές,ήθελαν ενα παιδάκι και ήταν αποφασισμένοι να κάνουν τα πάντα προκειμένου να το αποκτήσουν.Πήγαν σε γιατρούς,έκαναν εξετάσεις,ακολούθησαν θεραπείες,πήραν φάρμακα,έξη ολόκληρα χρόνια δεν το έβαλαν κάτω και ποτέ μα ποτέ δεν είπε κακό λόγο ο ένας για τον άλλον,αφόσον έμαθαν την αιτία του προβλήματος.Δεν είπαν τίποτε σε κανέναν για το ποιός φταίει.Έλεγαν ότι είναι ψυχολογικό το θέμα και όχι οργανικό.
Ώσπου ένας γυναικολόγος που κατέφυγαν πρίν απο ενάμισυ χρόνο περίπου,τους συνέστησε την εξωσωματική.Πράγματι ακολούθησαν κατά γράμμα τις συμβουλές του γιατρού κι επιτέλους έγινε το θαύμα.Ευνόητο είναι πώς δεν είπαν λεπτομέρειες περί συλλήψεως στα ενδιαφερόμενα μέλη,κοινώς σόγια,για τον φόβο των Ιουδαίων.Μόλις μάθαιναν για εξωσωματική,θα ξέθαβαν πάλι το τσεκούρι του πολέμου και όποιον πάρει ο χάρος!
Όταν λοιπόν έμαθαν το ευτυχές γεγονός, για πότε ξέχασαν τις έριδες και τις μηνύσεις εκατέρωθεν,για πότε αγαπήσανε λές και δεν έγινε τίποτα,κανείς δεν το κατάλαβε!
Πράγματι αυτό το ζευγάρι άξιζε αυτή τη κατάληξη και θα ήταν κρίμα για το αντίθετο.Ένα παιδί είναι πιστεύω ο καρπός του πραγματικού έρωτα ενός ζευγαριού,η ευτυχής κατάληξη και επιβεβαίωση.
Αλλά όμως εδώ φαίνεται και η πραγματική αγάπη που έχει ο ένας για τον άλλον.Έκαναν πέρα συγγενείς,φίλους,παρατρεχάμενους,έκλεισαν τα αυτιά τους,κοιτάχτηκαν στα μάτια και αποφάσισαν να προχωρήσουν και να βρούν τη λύση μόνοι τους χωρίς υποβολείς.Και τα κατάφεραν.Η πραγματική αγάπη δεν χαμπαριάζει απο τίποτα.
By the way,το κοριτσάκι μοιάζει και στους δύο!Ταράκουλο θα πάθουν οι συμπεθέρες!!
Συγνώμη αν σας κούρασα,αλλά νομίζω άξιζε,να πέρνουμε και μαθήματα ορισμένοι,όπως του λόγου μου!!

NANTIA-BAD RELIGION 7

Το τερας που λεγεται ανεχεια ξεπροβαλε θαρρετα.

Λοιπόν, ας το χωνέψουμε καλά. Η κρίση θα είναι βαθιά και παρατεταμένη. Η έξοδος από αυτήν, σύμφωνα με το πιο αισιόδοξο σενάριο, δεν προβλέπεται να γίνει πριν από δύο χρόνια, χωρίς να λείπουν και οι πιο απαισιόδοξοι που προφητεύουν χειρότερα.Φαίνεται να έχει προκληθεί μια δομική (ποιοτική) καταστροφή στα ίδια τα θεμέλια του μεταπολεμικού οικονομικού και πολιτικού οικοδομήματος, όπου η επαναφορά στην προτεραία κατάσταση απλούστατα δεν πρόκειται να συμβεί, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον.Χωρίς αμφιβολία, ο παγκόσμιος καπιταλισμός βρίσκεται αντιμέτωπος με μια εξαιρετικά πρωτόγνωρη κρίση στην ιστορία του. Τα παραδοσιακά εργαλεία, όπως είναι η επιστροφή σε μια κλασικη συνταγή, μάλλον δεν ωφελούν....
Δεν λείπουν οι φωνές οι οποίες προτείνουν (ή μάλλον προβλέπουν) την αναγκαστική προσγείωση του όλου «συστήματος» σε ένα σαφώς διαφορετικό μοντέλο ζωής και κατανάλωσης, που θα αποχαιρετήσει -αν μη τι άλλο, μέχρι νεωτέρας- το υπερκαταναλωτικό μοντέλο (δήθεν) ανάπτυξης και (πάντως) ευημερίας.Τα πράγματα, εδώ στη χώρα μας, είναι πολυ σοβαρά.Τι θα βγάλει η εγχώρια κρίση κανείς δεν το γνωρίζει τούτη την ώρα. Ας είμαστε προετοιμασμένοι για όλα!!

paratolmo

Tα αλλάζουν πάλι οι επιστήμονες.Τώρα λένε οτι 2 ποτήρια κρασί κάνουν καλό.

ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΘΑ ΜΑΣ ΤΡΕΛΛΑΝΕΤΕ.ΠΡΟΧΘΕΣ ΑΛΛΑ ΜΑΣ ΛΕΓΑΤΕ.
Οι υγιείς ηλικιωμένοι ενήλικες που πίνουν 1-2 ποτά ημερησίως, εκτιμάται ότι έχουν μικρότερη πιθανότητα να αναπτύξουν με την πάροδο του χρόνου κάποιας μορφής ανικανότητα όσον αφορά τη φυσιολογία τους, δείχνει νέα μελέτη.

Από τη μελέτη, κατά τη διάρκεια διεξαγωγής της οποίας παρακολουθήθηκαν περίπου 4.300 Αμερικανοί, διαπιστώθηκε......... ότι οι υγιείς «μετριοπαθείς» πότες εμφάνιζαν μικρότερη πιθανότητα να εκδηλώσουν προβλήματα στο βάδισμα, στις καθημερινές εργασίες και σε άλλες φυσικές δραστηριότητες, για χρονική περίοδο πέραν των τεσσάρων ετών. Ομως αυτά τα οφέλη δεν παρατηρήθηκαν μεταξύ ανδρών και γυναικών που είχαν ήδη προβλήματα στην υγεία τους κατά την έναρξη της μελέτης.

Τα συμπεράσματα δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό American Journal of Epidemiology, και μεταξύ άλλων αποδείχθηκε ότι η κατανάλωση ενός αλκοολούχου ποτού, σε «ισοδύναμη» ποσότητα μπίρας ή κρασιού για παράδειγμα, τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας, μπορεί να βοηθήσει στην ανάσχεση φυσικών αδυναμιών σύμφωνα με τη δρα Alison A. Moore του Πανεπιστήμιου της Καλιφόρνια στο Λος Αντζελες, η οποία ήταν και εκ των ερευνητών της μελέτης.

Οι λόγοι που συμβαίνει αυτό δεν είναι πλήρως αποσαφηνισμένοι, αλλά ενδεχομένως το όφελος να προέρχεται από τον μικρότερο κίνδυνο ανάπτυξης καρδιαγγειακής νόσου, είπε η δρ Moore στο Reuters Health.

H ίδια και οι συνεργάτες της έλαβαν υπόψη τους το ιστορικό εγκεφαλικού επεισοδίου που είχαν υποστεί όσοι παρακολουθήθηκαν στη μελέτη, το οποίο αποτελεί μία σοβαρή αιτία αναπηρίας στους ηλικιωμένους ενήλικες. Ωστόσο η δρ Moore εξήγησε ότι πολλοί ηλικιωμένοι υποφέρουν από «μίνι εγκεφαλικά επεισόδια», δηλαδή «διασπάσεις» στην παροχή αίματος του εγκεφάλου που μπορεί να μην προκαλούν σαφή συμπτώματα, αλλά επηρεάζουν μακροπρόθεσμα τις λειτουργίες του ατόμου.


Τα συμπεράσματα

Τα ευρήματα της μελέτης βασίστηκαν σε στοιχεία από ανασκόπηση υγείας σε 4.276 Αμερικανούς ενήλικες, οι οποίοι ήταν ηλικίας 60 ετών κατά μέσον όρο και χωρίς φυσικές αναπηρίες κατά την έναρξη της μελέτης. Πέντε χρόνια αργότερα, 15% από αυτούς είχαν αναπτύξει κάποιο είδος αναπηρίας, συμπεριλαμβανομένης της δυσκολίας στο βάδισμα, στην καθημερινή υγιεινή και σε καθημερινές ασχολίες.

Σε γενικές γραμμές οι άνδρες και οι γυναίκες που κατά την έναρξη της μελέτης κατανάλωναν λίγη έως μέτρια ποσότητα αλκοόλ –λιγότερα από 15 ποτά την εβδομάδα– είχαν κατά 25% μικρότερη πιθανότητα να αποκτήσουν αναπηρία. Ωστόσο, το όφελος ήταν περιορισμένο στα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, τα οποία είχαν αρχίσει την ήπια κατανάλωση αλκοόλ χωρίς να εμφανίζουν σημαντικά προβλήματα στην υγεία τους. Οι ερευνητές υποθέτουν ότι όταν οι μεγαλύτερης ηλικίας ενήλικες έχουν ήδη βεβαρημένη υγεία, το αλκοόλ δεν μπορεί να τους προστατέψει από τη φυσική κόπωση. Η αλληλεπίδραση μεταξύ της αλκοόλης και πολλών φαρμάκων, για παράδειγμα, μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο αναπηρίας.

vendeta

Soros: "Έρχεται το τέλος των ανεξέλεγκτων αγορών"

O ΘΙΑΣΩΤΗΣ ΤΟΥ ΜΟΝΤΕΛΟΥ ΤΩΝ ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΩΝ ΑΓΟΡΩΝ ΜΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΕΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ.
Ο δισεκατομμυριούχος επενδυτής George Soros δήλωσε ότι η τρέχουσα κρίση έχει τις ρίζες της στην απορρύθμιση που συντελέστηκε την δεκαετία του 1980. Εκτίμησε εξάλλου, ότι η σημερινή κρίση θα αποτελέσει το τέλος για το μοντέλο των ανεξέλεγκτων αγορών που κυριάρχησε από τοτέ στα δυτικά κράτη, όπως αναφέρουν ξένα πρακτορεία.

"Η απορρύθμιση των χρηματοοικονομικών αγορών.........
που ξεκίνησε επί της προεδρία του Ρόναλντ Ρήγκαν έχει οδηγήσει στην εκδήλωση διαδοχικών κρίσεων, προκαλώντας συνεχείς κυβερνητικές παρεμβάσεις", δήλωσε ο Soros μιλώντας σε ένα κοινό τραπεζιτών και οικονομολόγων σε ιδιωτικό δείπνο στο Columbia University στη Νέα Υόρκη.

Η παγκόσμια ύφεση, που προκλήθηκε από την κατάρρευση της αμερικανικής στεγαστικής αγοράς, έχει "πλήξει βαθιά το παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα", υπογράμμισε.

Η φιλοσοφία των "ελεύθερων αγορών" βρίσκεται πλέον υπό αμφισβήτηση καθώς οι ίδιες οι αγορές απέδειξαν ότι είναι αναποτελεσματικές και επιρρεπείς σε προκαταλήψεις αντί να κατευθύνονται από όλες τις διαθέσιμες πληροφορίες.

Ο ίδιος υπογράμμισε ότι μεγάλο μέρος της ευθύνης βαραίνει τις ίδιες τις ρυθμιστικές αρχές που "παραιτήθηκαν" των ευθυνών τους.

"Βρισκόμαστε σε μια κρίση που πράγματι αποτελεί την χειρότερη από την δεκαετία του 1930, ενώ είναι επίσης διαφορετική από όλες τις υπόλοιπες που γνωρίσαμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας", υπογράμμισε ο Soros.

Κατά τη διάρκεια του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός ο George Soros είχε δηλώσει ότι το σχέδιο της κυβέρνησης Ομπάμα για την αγορά τοξικών παγίων από τις τράπεζες δεν θα είναι αρκετό για να αναζωογονήσει τον τραπεζικό δανεισμό και είχε προτείνει την απευθείας ενίσχυση των κεφαλαίων των τραπεζών από την κυβέρνηση.
CAPITAL-GR

vendeta

Γιατί χρειαζόμαστε εχθρούς;

Από τον ΘΑΝΑΣΗ ΓΙΑΛΚΕΤΣΗ

Το κείμενο που ακολουθεί είναι μια ομιλία που εκφώνησε ο Ουμπέρτο Εκο στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνιας, στις 15 Μαΐου 2008.


Πριν από μερικά χρόνια, στη Νέα Υόρκη, έπεσα σε έναν ταξιτζή με ένα όνομα που δύσκολα μπορεί να αποκρυπτογραφηθεί, ο οποίος μου δήλωσε ότι είναι Πακιστανός. Με ρώτησε από ποια χώρα προερχόμουν, του είπα από την Ιταλία, με ρώτησε πόσοι είμαστε εμείς οι Ιταλοί και του προξένησε εντύπωση το ότι είμαστε τόσο λίγοι και το ότι η γλώσσα μας δεν είναι η αγγλική γλώσσα. Τέλος, με ρώτησε ποιοι είναι οι εχθροί μας. Στο δικό μου «παρακαλώ;» απάντησε υπομονετικά ότι ήθελε να μάθει με ποιους λαούς είμαστε εδώ και αιώνες σε πόλεμο για εδαφικές διεκδικήσεις, εθνικά μίση, συνεχείς παραβιάσεις συνόρων κ.ο.κ. Του είπα ότι δεν είμαστε σε πόλεμο με κανέναν. Υπομονετικά μου εξήγησε ότι ήθελε να μάθει ποιοι είναι οι ιστορικοί μας εχθροί, εκείνοι με τους οποίους αλληλοσκοτωνόμαστε. Του επανέλαβα ότι δεν έχουμε τέτοιους εχθρούς, ότι τον τελευταίο πόλεμο τον κάναμε πριν από πενήντα και πάνω χρόνια και τον αρχίσαμε με έναν εχθρό και τον τελειώσαμε με άλλον. Δεν έμεινε ικανοποιημένος. Πώς είναι δυνατόν να υπάρχει ένας λαός που δεν έχει εχθρούς; Κατέβηκα δίνοντάς του δύο δολάρια φιλοδώρημα, για να τον αποζημιώσω για τον ράθυμο πασιφισμό μας, και έπειτα μου ήρθε στον νου η απάντηση που έπρεπε να του είχα δώσει, δηλαδή ότι δεν είναι αλήθεια ότι οι Ιταλοί δεν έχουν εχθρούς. Δεν έχουν εξωτερικούς εχθρούς, και σε κάθε περίπτωση δεν είναι ποτέ σε θέση να συμφωνήσουν για να προσδιορίσουν ποιοι είναι αυτοί οι εχθροί, επειδή είναι συνεχώς σε πόλεμο μεταξύ τους. Η Πίζα εναντίον του Λιβόρνο, οι Γουέλφοι εναντίον των Γιβελίνων, οι Βόρειοι εναντίον των Νότιων, οι φασίστες εναντίον των ανταρτών, η μαφία εναντίον του κράτους, η κυβέρνηση εναντίον της δικαιοσύνης -και κρίμα που εκείνη την εποχή δεν είχε ακόμη συμβεί η πτώση της δεύτερης κυβέρνησης Πρόντι, γιατί διαφορετικά θα είχα μπορέσει να του εξηγήσω καλύτερα τι σημαίνει να χάνεις έναν πόλεμο από φίλια πυρά.

Ωστόσο, καθώς σκεφτόμουν καλύτερα αυτό το επεισόδιο, πείσθηκα ότι μία από τις κακοτυχίες της χώρας μας τα τελευταία εξήντα χρόνια ήταν ακριβώς το ότι δεν είχε αληθινούς εχθρούς. Η ενότητα της Ιταλίας επιτεύχθηκε χάρη στην παρουσία των Αυστριακών, ο Μουσολίνι μπόρεσε να απολαμβάνει τη λαϊκή συναίνεση επειδή μας προέτρεπε να εκδικηθούμε για την κολοβή νίκη, για τις ταπεινώσεις που υποστήκαμε στο Ντογκάλι και στην Αντουα και για τις εβραϊκές δημο-πλουτοκρατίες που μας επέβαλαν τις άδικες κυρώσεις. Δέστε τι έπαθαν οι Ηνωμένες Πολιτείες όταν χάθηκε η «αυτοκρατορία του Κακού» και διαλύθηκε ο μεγάλος σοβιετικός εχθρός. Κινδύνευαν να χάσουν την ταυτότητά τους, ώσπου ο Μπιν Λάντεν, ευγνώμων για τα ευεργετήματα που είχε δεχθεί όταν οι ΗΠΑ τον βοηθούσαν εναντίον της Σοβιετικής Ενωσης, έβαλε το σπλαχνικό του χέρι στις Ηνωμένες Πολιτείες και έδωσε στον Μπους την ευκαιρία να δημιουργήσει... νέους εχθρούς, επανεδραιώνοντας το συναίσθημα εθνικής ταυτότητας και την εξουσία του.

Να τους κατασκευάσουμε

Το να έχουμε έναν εχθρό είναι σημαντικό, όχι μόνο για να ορίζουμε την ταυτότητά μας αλλά και για να προμηθευόμαστε ένα εμπόδιο σε σχέση με το οποίο να μετράμε το δικό μας σύστημα αξιών και να δείχνουμε, αντιμετωπίζοντάς το, τη δική μας αξία. Γι' αυτό, όταν ο εχθρός δεν υπάρχει, χρειάζεται να τον κατασκευάζουμε. Δέστε τη γενναιόδωρη ευελιξία με την οποία οι νεοναζί της Βερόνας διαλέγουν για εχθρό τους οποιονδήποτε δεν ανήκει στην ομάδα τους, προκειμένου να αναγνωρίζονται ως ομάδα. Απόψε όμως δεν μας ενδιαφέρει τόσο το σχεδόν φυσικό φαινόμενο του εντοπισμού ενός εχθρού που μας απειλεί όσο η διαδικασία παραγωγής και δαιμονοποίησης του εχθρού. Στους λόγους του «Κατά Κατιλίνα», ο Κικέρων δεν χρειαζόταν να σχεδιάσει μιαν εικόνα του εχθρού, επειδή διέθετε αποδείξεις για τη συνωμοσία του Κατιλίνα. Αλλά κατασκευάζει τον εχθρό, όταν, στη δεύτερη αγόρευση, περιγράφει στους συγκλητικούς την εικόνα των φίλων του Κατιλίνα, ρίχνοντας πάνω στον κύριο κατηγορούμενο τη σκιά της δικής τους ηθικής διαστροφής (...).

Ενας κατ' εξοχήν διαφορετικός είναι ο ξένος. Ηδη στα ρωμαϊκά ανάγλυφα οι βάρβαροι εμφανίζονται γενειοφόροι και πλακουτσομύτες και το ίδιο το όνομα «βάρβαροι», όπως είναι γνωστό, υπαινίσσεται ένα ελάττωμα γλώσσας και επομένως σκέψης. Ωστόσο, ήδη από την αρχή θα κατασκευαστούν ως εχθροί όχι τόσο οι διαφορετικοί που μας απειλούν άμεσα (όπως θα ήταν η περίπτωση των βαρβάρων) αλλά εκείνοι που κάποιος έχει συμφέρον να παρουσιάζονται ως απειλητικοί, ακόμη και αν δεν μας απειλούν άμεσα, έτσι ώστε δεν είναι τόσο το ότι είναι απειλητικοί που κάνει να τονίζεται η διαφορετικότητά τους, αλλά η διαφορετικότητά τους γίνεται ένδειξη του ότι είναι απειλητικοί. Ας δούμε τις δηλώσεις ενάντια στα διονυσιακά τελετουργικά (ξενικής προέλευσης) και όσα λέει ο Τάκιτος για τους εβραίους: «Βέβηλα είναι για τους εβραίους όλα όσα είναι ιερά για μας και όσα είναι ανήθικα για μας γι' αυτούς είναι θεμιτά» (και έρχεται στον νου μας η αγγλοσαξονική απόρριψη των Γάλλων, που τρώνε βατράχια, ή η γερμανική των Ιταλών, που τρώνε πολύ σκόρδο).

Οι εβραίοι είναι «παράξενοι» επειδή δεν τρώνε χοιρινό κρέας, δεν βάζουν μαγιά στο ψωμί, δεν εργάζονται την έβδομη μέρα, παντρεύονται μόνο μεταξύ τους, κάνουν περιτομή όχι επειδή είναι ένας κανόνας υγιεινής ή ένας θρησκευτικός κανόνας αλλά «για να τονίσουν τη διαφορετικότητά τους», θάβουν τους νεκρούς και δεν τιμούν τους δικούς μας Καίσαρες. Αφού καταδειχθεί πόσο διαφορετικά είναι ορισμένα υπαρκτά έθιμα (περιτομή, ανάπαυση του Σαββάτου), μπορεί να υπογραμμιστεί ακόμα περισσότερο η διαφορετικότητα εντάσσοντας στο πορτρέτο μυθικά έθιμα (λατρεύουν το ομοίωμα ενός γαϊδάρου, περιφρονούν γονείς, τέκνα, αδελφούς, την πατρίδα και τους θεούς κ.ο.κ.) (...).

Νέα μορφή εχθρού θα γίνει έπειτα, με την ανάπτυξη των επαφών μεταξύ των λαών, όχι μόνον εκείνος που βρίσκεται έξω και που επιδεικνύει την παραξενιά του από μακριά αλλά και εκείνος που βρίσκεται ανάμεσά μας, σήμερα θα λέγαμε ο μη ευρωπαίος μετανάστης, ο οποίος κατά κάποιον τρόπο συμπεριφέρεται με τρόπο διαφορετικό ή μιλάει άσχημα τη γλώσσα μας και που στη σάτιρα του Γιουβενάλη είναι ο γραικύλος, ο πονηρός και κατεργάρης, αδιάντροπος, ερωτύλος, ικανός να ρίξει στο κρεβάτι τη γιαγιά ενός φίλου.

Ο εχθρός πάντα βρομάει και κάποιος Μπεριγιόν, στις αρχές του Α' Παγκόσμιου Πολέμου (1915), έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο «La polychesie de la race allemande», όπου καταδείκνυε ότι ο μέσος Γερμανός παράγει περισσότερα κόπρανα από τον Γάλλο και με πιο ανυπόφορη μυρωδιά. Τερατώδης και βρομερός θα είναι, τουλάχιστον από τις απαρχές του χριστιανισμού, ο εβραίος, δεδομένου ότι το μοντέλο του είναι ο Αντίχριστος, ο μεγαλύτερος εχθρός, ο εχθρός όχι μόνον ο δικός μας αλλά του Θεού. Μερικές φορές ο εχθρός γίνεται αντιληπτός ως διαφορετικός και άσχημος, επειδή ανήκει σε κατώτερη τάξη. Στον Ομηρο ο Θερσίτης («στραβοκάνης και κουτσός από το ένα πόδι, οι ώμοι του γυρισμένοι προς τα μέσα, σμιγμένοι πάνω από το στήθος του και από πάνω είχε ένα μακρουλό κεφάλι, όπου φύτρωναν τρίχες αραιές») είναι κοινωνικά κατώτερος από τον Αγαμέμνονα ή από τον Αχιλλέα και γι' αυτό τους φθονεί (...).

Θέμα ηθικής

Φαίνεται πως δεν μπορούμε να κάνουμε χωρίς εχθρό. Η μορφή του εχθρού δεν μπορεί να εξαλειφθεί από τις διαδικασίες του εκπολιτισμού. Η ανάγκη είναι συνυφασμένη ακόμα και με τον ήπιο άνθρωπο και φίλο της ειρήνης. Απλώς μετατοπίζεται τότε η εικόνα του εχθρού από έναν ανθρώπινο στόχο σε μια φυσική ή κοινωνική δύναμη, που κατά κάποιον τρόπο μας απειλεί και που πρέπει να νικηθεί, είτε αυτή είναι η καπιταλιστική εκμετάλλευση είτε η μόλυνση του περιβάλλοντος ή η πείνα στον Τρίτο Κόσμο. Αλλά έστω και αν αυτές είναι «ενάρετες» περιπτώσεις, ο Μπρεχτ μας θυμίζει ότι ακόμα και το μίσος για την αδικία αλλοιώνει το πρόσωπο.

Η ηθική είναι επομένως αδύναμη απέναντι στην αταβιστική ανάγκη να έχουμε εχθρούς; Θα έλεγα ότι το ηθικό αίτημα επιβιώνει όχι όταν υποκρινόμαστε ότι δεν υπάρχουν εχθροί αλλά όταν προσπαθούμε να τους κατανοήσουμε, να μπούμε στη θέση τους. Δεν υπάρχει στον Αισχύλο μίσος για τους Πέρσες, αφού στην τραγωδία του αυτός ζει ανάμεσά τους και από τη σκοπιά τους. Ο Καίσαρας αντιμετωπίζει τους Γαλάτες με πολύ σεβασμό, το πολύ τους εμφανίζει λίγο κλαψιάρηδες κάθε φορά που παραδίδονται. Και ο Τάκιτος θαυμάζει τους Γερμανούς, βρίσκοντας ότι έχουν και ωραία σωματική διάπλαση και περιοριζόμενος στο να παραπονιέται για το ότι είναι βρόμικοι και απρόθυμοι για κοπιώδεις εργασίες, επειδή δεν υποφέρουν τη ζέστη και τη δίψα. Το να προσπαθούμε να κατανοούμε τον άλλο σημαίνει να καταστρέφουμε τα στερεότυπα χωρίς να αρνούμαστε ή να καταργούμε την ετερότητα.

Αλλά ας είμαστε ρεαλιστές. Αυτές οι μορφές κατανόησης του εχθρού χαρακτηρίζουν τους ποιητές, τους αγίους ή τους προδότες. Οι δικές μας βαθύτερες παρορμήσεις είναι πολύ διαφορετικές. Αν είναι έτσι, η κατασκευή του εχθρού πρέπει να είναι εντατική και συνεχής. Ενα αληθινά υποδειγματικό μοντέλο αυτής της κατασκευής μάς προσφέρει ο Τζορτζ Οργουελ στο «1984»: «Οπως συνήθως, παρουσιάστηκε στην οθόνη το πρόσωπο του Εμμανουήλ Γκόλντσταϊν, του Εχθρού του Λαού. Σκόρπια σφυρίγματα αποδοκιμασίας ακούστηκαν από το ακροατήριο. Η μικρόσωμη κοκκινομάλλα γυναικούλα άφησε μια στριγκλιά φόβου ανάμεικτου με αηδία. Προτού περάσουν τριάντα δευτερόλεπτα Μίσους, το μισό ακροατήριο ξέσπασε σε έξαλλες κραυγές λύσσας. Στο δεύτερο λεπτό το μίσος εξελίχθηκε σε παραλήρημα. Το ακροατήριο αναπηδούσε πάνω στις καρέκλες και ούρλιαζε όσο πιο δυνατά μπορούσε προσπαθώντας να πνίξει το βέλασμα που σε τρέλαινε από την τηλεοθόνη. Η μικροκαμωμένη κοκκινομάλλα αναψοκοκκινισμένη ανοιγόκλεινε το στόμα της σαν ψάρι έξω από το νερό. Η μελαχρινή κοπέλα πίσω από τον Γουίνστον άρχισε να ξεφωνίζει: "Γουρούνι! Γουρούνι! Γουρούνι!". Σε μια στιγμή διαύγειας, ο Γουίνστον είδε τον εαυτό του να φωνάζει κι αυτός μαζί με τους άλλους και να κλοτσάει βίαια με το τακούνι του τα πόδια της καρέκλας. Το φοβερό με το Δίλεπτο Μίσους δεν ήταν ότι ήσουν υποχρεωμένος να συμμετέχεις αλλά αντίθετα το ότι δεν μπορούσες να βρεις τρόπο να αποφύγεις να ενωθείς με τον χορό των αποδοκιμασιών. Μια αποτρόπαιη έκσταση φόβου και εκδίκησης, μια φονική μανία, μια διάθεση να βασανίσεις, να χτυπήσεις, να σπάσεις κεφάλια με ένα σφυρί, φαινόταν να διαπερνά σαν ηλεκτρικό ρεύμα το ακροατήριο και να το μεταμορφώνει παρά τη θέλησή του σε παράφρονες που μόρφαζαν και ούρλιαζαν».

Δεν είναι αναγκαίο να φτάσουμε στα παραληρήματα του «1984» για να αναγνωρίσουμε τους εαυτούς μας ως υπάρξεις που χρειάζονται έναν εχθρό. Οι πρόσφατες ιταλικές εκλογές μάς έδειξαν πόσα μπορεί να κάνει ο φόβος των μεταναστευτικών κυμάτων. Διευρύνοντας σε μιαν ολόκληρη εθνότητα τα χαρακτηριστικά ορισμένων από τα μέλη της που ζουν σε μια κατάσταση περιθωριοποίησης, κατασκευάζεται σήμερα στην Ιταλία η εικόνα του ρουμάνου εχθρού, που είναι ιδεώδης αποδιοπομπαίος τράγος για μια κοινωνία η οποία, καθώς έχει παρασυρθεί σε μια διαδικασία ακόμη και εθνικού μετασχηματισμού, δεν κατορθώνει πλέον να αναγνωρίζει τον εαυτό της. Η πιο απαισιόδοξη άποψη σχετικά με αυτό είναι εκείνη του Σαρτρ στο «Κεκλεισμένων των θυρών». Από τη μια πλευρά μπορούμε να αναγνωρίσουμε τους εαυτούς μας μόνο με την παρουσία ενός Αλλου και πάνω σε αυτό βασίζονται οι κανόνες συμβίωσης και πραότητας. Αλλά πολύ πρόθυμα βρίσκουμε αυτόν τον Αλλον ανυπόφορο, επειδή σε κάποιο βαθμό δεν είναι όπως εμείς. Ετσι ώστε, αναγορεύοντάς τον σε εχθρό, φτιάχνουμε την κόλασή μας πάνω στη γη. Οταν ο Σαρτρ κλείνει σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου τρεις πεθαμένους, που δεν γνωρίζονταν όσο ζούσαν, ένας από αυτούς κατανοεί την τρομερή αλήθεια:

«Δέστε τι απλό πράγμα. Δεν υπάρχει φυσικό βασανιστήριο, έτσι; Κι ωστόσο είμαστε στην κόλαση. Και κανείς άλλος δεν θα φτάσει εδώ. Λείπει ο δήμιος. Κάνουν οικονομία στο προσωπικό. Ο δήμιος είναι καθένας από μας για τους άλλους δύο».

greeksurnames

Λίγες σκέψεις για την υπόθεση Παλαιοκώστα.

Τι συμβαίνει τελικά με την ελληνική κοινωνία;
Πως μπορεί να γελά κάποιος και να αστειεύεται με ό,τι έχει συμβεί;

Παρακολουθώ με έκπληξη κάτι παράδοξο να είναι διάχυτο στην ελληνική ατμόσφαιρα μετά από την είδηση της δεύτερης αυτής απόδρασης. Ένα πνεύμα ευφορίας!

Κανονικά θα έπρεπε να συμβαίνει το αντίθετο, αφού ένας διαβόητος, στυγνός, εγκληματίας (ο αλβανός) και ένας έλληνας κακοποιός μεγάλου βεληνεκούς, με μακρόχρονη σειρά ληστειών και απαγωγών στο ενεργητικό του, κυκλοφορούν πάλι ελεύθεροι ανάμεσά μας. Δεν θα έπρεπε μάλλον να αισθανόμαστε μουδιασμένοι μπροστά σ’ αυτό το θέαμα του εξευτελισμού των Σωμάτων Ασφαλείας;

Τι συμβαίνει τελικά με την ελληνική κοινωνία; Έχει κατατάξει ο Έλληνας τον εαυτό του στο πλευρό των παρανόμων και έχει ανοίξει πόλεμο κατά της έννομης τάξης; Που είναι η κοινωνική συνείδηση και η υπευθυνότητα; Αν η μεγάλη μερίδα του ελληνικού πληθυσμού θεωρεί ότι την εκφράζουν άνθρωποι σαν τον Παλαιοκώστα και τον δολοφόνο συνεργό του, τότε πιστεύω ότι ήρθε η ώρα να μεταναστεύσουμε!
.
Το ακόμα ποιο οδυνηρό είναι, ότι άνθρωποι έγκλειστοι με βαριές ποινές στο ενεργητικό τους, βγαίνουν στα Δελτία Ειδήσεων και σχολιάζουν τα γεγονότα σαν ειδικοί, ενώ οι νομοταγείς πολίτες κάθονται αδιαμαρτύρητα μπροστά στους δέκτες τους, ως θλιβεροί θεατές σε ένα θέατρο του παραλόγου.

Ποιος θα αφυπνίσει επιτέλους την κοινή γνώμη και θα κάνει τον Έλληνα πολίτη να αντιληφθεί, ότι δεν πρόκειται εδώ για χολιγουντιανό κινηματογραφικό έργο αλλά για την ψυχρή πραγματικότητα; Ότι έχει και αυτός ρόλο σε ό,τι συμβαίνει, και πως με την σιωπή του διαβρώνει το θεμέλιο της ίδιας του της ύπαρξης και ότι γίνεται μάλιστα συνένοχος;

Μήπως η κοινωνική αποσύνθεση, που επιχειρείται εδώ και χρόνια, είναι πια γεγονός;

alkimos

Τα καρτοκινητά αποκτούν και ονοματεπώνυμο

Την απόφαση της κυβέρνησης να προωθήσει νομοθετική πρωτοβουλία για το θέμα των καρτοκινητών ανακοίνωσε ο αρμόδιος υπουργός, ξεκαθαρίζοντας πάντως ότι οι αποφάσεις θα ληφθούν σε συνεργασία με τις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας.

Ο υπουργός Μεταφορών, Ευρ.Στυλιανίδης, συναντήθηκε με εκπροσώπους των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας προκειμένου να συζητήσει το θέμα της ανωνυμίας των κατόχων καρτοκινητών.

«Θα έχουμε όλες τις απόψεις, θα μορφοποιήσουμε την τελική μας νομοθετική πρωτοβουλία και θα συζητήσουμε τους πρακτικότερους τρόπους μέσω των οποίων μπορούμε να επιτύχουμε τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα.

» Σε όλες τις χώρες που εφαρμόστηκε υπήρξε πάντα μια μεταβατική περίοδος προσαρμογής. Ούτε η αγορά θέλουμε να αιφνιδιαστεί ούτε όμως και θέλουμε να μείνουμε άπραγοι σε ζητήματα που έχουν να κάνουν με την προστασία της δημόσιας ασφάλειας. Πάντοτε η κάθε μας πρωτοβουλία σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ατομικές ελευθερίες αλλά θα πρέπει να προστατεύει και την δημόσια ασφάλεια» συνέχισε.

Ο υπουργός τόνισε ότι πρότυπο θα αποτελέσουν οι νομοθετικές πρωτοβουλίες άλλων ευρωπαϊκών χωρών.

madata

Καθημερινές πινελιές (άνευ απόχρωσης) στην επικαιρότητα

Η Κυβέρνηση τα σκηνοθέτησε όλα!

Δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία. Η θεαματική απόδραση Παλαιοκώστα από τις φυλακές Κορυδαλλού, είναι ένα υποχθόνιο σχέδιο της Κυβέρνησης. Μην στέκεστε στις αρνητικές εντυπώσεις που έχουν δημιουργηθεί σε επικοινωνιακό επίπεδο. Αυτά δεν μετράνε. Μετρούσαν ενδεχομένως σε άλλες εποχές. Σήμερα, στην εποχή της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, μετρούν τα αποτελέσματα. Και πιο συγκεκριμένα, τα εκατομμύρια ευρώ. Μετά την απόδραση, η Κυβέρνηση βρήκε το πάτημα να διερευνήσει το πόθεν έσχες των σωφρονιστικών υπαλλήλων. Αυτό ήταν εξαρχής το ζητούμενο: Θησαυρός θα βρεθεί στις φορολογικές δηλώσεις τους. Σκεφτείτε πόσες φορές έχουν αποδράσει ο Παλαιοκώστας, ο αδερφός του, ο Στεφανάκος και τόσοι άλλοι που δεν τους γνωρίζουμε. Εκατομμυριούχοι (σε ευρώ) θα έχουν γίνει εκείνοι που... τους άνοιγαν την πόρτα. Δεσμεύοντας λοιπόν την περιουσία τους, η Κυβέρνηση καταφέρνει να περιορίσει το έλλειμμα κάτω από το 3%, όπως ζητάει η Ευρώπη, χωρίς να ανοίξει μύτη...

Να συλληφθούν και οι μετεωρολόγοι

Είμαστε σίγουροι ότι στους συνεργούς της απόδρασης του Βασίλη Παλαιοκώστα δεν περιλαμβάνονται και οι μετεωρολόγοι; Όσοι λένε τον καιρό στα κανάλια, με χάρη και τσαχπινιά; Για σκεφτείτε το. Το μέρος στο οποίο προσγειώθηκε το ελικόπτερο της μεγάλης απόδρασης, δεν ήταν χθες προσβάσιμο, καθώς η περιοχή είχε γίνει κατάλευκη από τη σφοδρή χιονόπτωση. Η οποία ξεκίνησε λίγες ώρες μετά την ολοκλήρωση της επιχείρησης απόδρασης. Συμπέρασμα: Ο Παλαιοκώστας είχε ανοικτή γραμμή με κάποιον μετεωρολόγο, ο οποίος τον ενημέρωνε για το πότε θα άρχιζε να χιονίζει. Γι' αυτό βιαζόταν να ανέβει την ανεμόσκαλα. Αν μας ζητούσαν να ποντάρουμε κάπου τα λεφτά μας πάντως, θα λέγαμε ότι εκείνος με τον οποίο μιλούσε είναι ο Τάσος Αρνιακός. Η... μορφή που λέει τον καιρό στην τηλεόραση του «ΑΝΤ1», διαδεχόμενος τον Σπύρο Λινάρδο.

Λύση είναι το ελικόπτερο

Αδίκως σπάνε το κεφάλι τους οι συγκοινωνιολόγοι, για να μας πείσουν κατά πόσο το Μετρό είναι αποτελεσματικότερη παρέμβαση για την επίλυση του κυκλοφοριακού προβλήματος του λεκανοπεδίου της Αττικής, σε σχέση με την επένδυση σε νέους αυτοκινητόδρομους, όπως την επέκταση της Αττικής Οδού. Η εικόνα είναι πολύ πρόσφατη, και το μήνυμά της εκκωφαντικό. Καταγράφηκε στο ασυνείδητο κάθε πολίτη: Το ελικόπτερο είναι η λύση. Αν μάλιστα αναλάβει ο ίδιος ο Παλαιοκώστας να φέρει εις πέρας το συγκεκριμένο project, η επιτυχία της έκβασής του είναι κάτι παραπάνω από βεβαία.

Μα, έχει βρει ρόλο

Ο Θεόδωρος Πάγκαλος υποτιμά ορισμένες φορές τον εαυτό του. Και μαζί, τη νοημοσύνη όλων μας. Είναι δυνατόν να προτείνει δημοσίως στον Γιώργο Παπανδρέου να δώσει κάποιον συγκεκριμένο ρόλο στον Κώστα Σημίτη, ενόψει της τελικής προσπάθειας του ΠΑΣΟΚ να επανέλθει στην εξουσία; Κάνει ότι δεν καταλαβαίνει το... τετραπέρατο σχέδιο του προέδρου του; Ο Σημίτης έχει ρόλο. Εδώ και πολύ καιρό. Του τον έδωσε ο Γιώργος, με δεξιοτεχνικό τρόπο. Ο Σημίτης είναι ο Μητσοτάκης του ΠΑΣΟΚ! Και όπως συνέβη και με τον Επίτιμο στη Νέα Δημοκρατία, που με τη γκρίνια και τις δημόσιες τοποθετήσεις του λειτούργησε εξ αντανακλάσεως υπέρ του προφίλ του Κώστα Καραμανλή, μάλλον και ο Σημίτης θα καταφέρει να κάνει τον Γιώργο πρωθυπουργό. Αυτός είναι ο ρόλος του. Ο δυσκολότερος και πιο απαιτητικός ρόλος της ζωής του. Περισσότερο δύσκολος και από τότε που έβαζε γκαζάκια στη χούντα. Ή από τότε που αναγκαζόταν να κρύβει το χαμόγελό του, στην κηδεία του Ανδρέα. Και μην σπεύσετε να υποστηρίξετε κακοπροαίρετα ότι χαιρόταν. Γενέθλια είχε ο άνθρωπος. Ημερολογιακά και πολιτικά!

Λάθος στη μετάφραση...

Να απολυθεί και γρήγορα εκείνος που έκανε τη μετάφραση από τα αγγλικά στα ελληνικά, στην πρόσφατη συνάντηση του Αμερικανού πρέσβη Ντάνιελ Σπέκχαρντ με τον Κώστα Μαρκόπουλο. Ενώ ο Σπέκχαρντ ήθελε να πει ότι τα στοιχεία που έχει στα χέρια του δείχνουν δραματική μείωση στην έλευση συμπατριωτών του για διακοπές στην Ελλάδα το φετινό καλοκαίρι, ο Υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης άκουσε... το αντίθετο. Και προκειμένου να ευχαριστήσει τους Αμερικανούς που συνεχίζουν να εμπιστεύονται την Ελλάδα για να ζήσουν τον μύθο τους, σχεδιάζει μίνι-περιοδεία σε αμερικανικές πολιτείες. Ακόμη δεν έχει διευκρινιστεί αν θα τον συνοδεύει και ο επίσημος πρέσβης του ελληνικού τουρισμού στο εξωτερικό. Ο Sakis...

Άργησε να πάρει μπρος...

Αν ο Αντώνης Σαμαράς συμπεριφερόταν πολιτικά πριν από 16 χρόνια, όπως κινείται σήμερα, θα ήταν μακράν ο μακροβιότερος Έλληνας Πρωθυπουργός. Και δεν είχε μείνει στην κατάψυξη της πολιτικής ελίτ. Ο νέος Υπουργός Πολιτισμού παραδίδει μαθήματα πολιτικού ρεαλισμού. Πριν στεγνώσει το μελάνι της υπογραφής για την ανάληψη των νέων καθηκόντων του, μείωσε στο μισό το κόστος των εγκαινίων για το νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Στη συνέχεια, περιόρισε τις αποδοχές των πολιτικών στελεχών του υπουργείου. Και μετά, όρισε πρόεδρο στο Συμβούλιο Χορηγών, τον δικηγόρο Τάκη Μπαλτάκο. Για όσους δεν τον γνωρίζουν, πρόκειται για έναν εκ των ευφυέστερων Ελλήνων. Δικηγόρος στο επάγγελμα. Ο... Θωμάς Μητρόπουλος του μπάσκετ, για όσους γνωρίζουν από αθλητισμό, καθώς ήταν ο εμπνευστής της... ισορροπίας που αποκατέστησε ο Παναθηναϊκός στη διαιτησία της καλαθοσφαίρισης, όπως συνέβη με τον Θωμά στο ποδόσφαιρο, για λογαριασμό του Ολυμπιακού. Επομένως, ο Σαμαράς έχει το κεφάλι του ήσυχο.

Θα περιμένετε...

Η Ευρώπη, που τόσο την πολέμησαν συμπατριώτες μας πολιτικοί, και κάποιοι αμετανόητοι υποστηρίζουν ακόμη και σήμερα ότι δεν έπρεπε να περιλαμβανόμαστε στους κόλπους της, έβγαλε και πάλι το φίδι από την τρύπα για την Ελλάδα. Η Επίτροπος Ντανούτα Χούμπνερ ανακοίνωση ότι η Ε.Ε. θα πληρώσει το σύνολο του κόστους που προβλέπεται για τα μεγάλα δημόσια έργα στη χώρα μας μέσω του ΕΣΠΑ. Και το 20% κάθε έργου που πρέπει να το πληρώσουμε εμείς, μπορούμε πλέον να το καταβάλλουμε αργότερα. Τι σημαίνει το «αργότερα» σε απλά ελληνικά; Καληνύχτα, κυρία Χούμπνερ. Όλο και κάποια ρύθμιση θα γίνει. Τα χρήματα πάντως, κομματάκι δύσκολο να δείτε να τα καταβάλλει η Ελλάδα του μέλλοντός μας.

Κι εμείς γιατί πολεμούσαμε τόσα χρόνια;

Μακριά από εμάς κάθε αποχρώσα ένδειξη εθνικο-φρονηματικών προσεγγίσεων, αλλά... μισό λεπτό: Για πολλές δεκαετίες, πριν ανακαλύψουμε το Σκοπιανό που δεν ξεχάστηκε όπως υπολόγιζε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, η ελληνική διπλωματία κατέβαλε βαρύ τίμημα για να υπερασπιστεί το δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας σε ένα καλύτερο μέλλον. Και το τίμημα έγινε ακόμη πιο βαρύ όταν βάφτηκε με αίμα, στην εισβολή του 1974. Από τότε πέρασαν 35 χρόνια. Και οι σημερινοί Κύπριοι επιδεικνύουν ρεαλισμό που σκοτώνει, προσυπογράφοντας σε ποσοστό 75% τη διαχείριση των συνομιλιών για την επίλυση του Κυπριακού, από την πλευρά του Προέδρου Δημήτρη Χριστόφια. Πριν από μερικά χρόνια, οι συγκεκριμένοι χειρισμοί θα συνιστούσαν εσχάτη προδοσία. Όχι όμως και σήμερα. Όχι από έναν Κομμουνιστή ηγέτη...

Μάνος Οικονομίδης

*... σύμφωνα με τα λεξικά της σύγχρονης γλώσσας, «η υποστήριξη ιδεών που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα».
... σύμφωνα με σύγχρονους ήρωες της μικροελληνικής πραγματικότητας, «ο τρόπος για να... την βγάλεις καθαρή».

parapolitika.gr

Καταραμένες απόκριες...

http://drseeng.blogspot.com/

Μη μου το blogging τάρατε !

strawberry: Ghost....κάποιοι με κατηγόρησαν ότι είμαι ερωτευμένος με τη ζωή....μάλιστα τους ενοχλεί το γεγονός.....λές να'ναι νεκρόφιλοι? χαχααχαχαχα

The Ghost: strawberry...είσαι πυρετογόνος για τους σταυραϊτούς μας.

strawberry: είμαι Ghost? xaxaxaxaxaaxaxaxa

strawberry: εγώ γιά κυνικούς τους 'κόβω'.....και γνωρίζεις τί είναι κυνικός...κυνικός είναι ένας απελπισμένος που θέλει να εκδικηθεί την πραγματικότητα προσπαθώντας να φαίνεται χειρότερός της......χαχαχχαχχαχ

The Ghost: και καταλήγουν στον αβδηριτισμό οι αβέλτεροι....μας λασπώνουν το χαλί συνέχεια...και θα προβούμε σε μικροτεχνική επέμβαση....θα αλλάξουμε χαλί χαχαχαχαχαχαχ.

πάθος......

I'm Loved by some,
Hated by many,
Envied by most,
Yet wanted by plenty..........

ΥΓ.
all cause of you Anna....

Γράμμα 14ο

Απόψε που όλα σιγούν τόσο παράξενα

Στην μοναξιά δοσμένα,

Εγώ σου γράφω ξανά,

με την φωτιά στα μάτια,

στάχτες στην καρδιά.

Μα τι να σου πω αγαπημένε,

Τι να σου γράψω πάλι απόψε….

Όλα φωνάζουν γύρω μου μα είναι όλα ξένα….

Σ΄αγγίζω,

Σε νιώθω,

Σ΄ αισθάνομαι…

Τα δάχτυλα μου ταξιδεύουν σε όσα ξεχασμένα στέκουν…

Για να θυμίζουν ,

Να με πονάνε.

Ταξίδι αλαργινό σε όνειρα που μήσεψαν...

Τι να σου πω αγαπημένε,

Τι να σου γράψω απόψε…..

Πως η ζωή μου αρχίζει και τελειώνει στα χέρια σου,

Στα χέρια σου που σαν αβασίλευτοι ήλιοι έκλειναν γύρω απ΄την καρδιά μου…

Στα μάτια σου που φώτιζαν σαν άστρα στη σκοτεινιά της ύπαρξης μου…

Τι να σου πω αγαπημένε……

Απόψε που όλα γύρω μου στέκουν ακίνητα και σιωπηλά,

Μαρμαρωμένα όνειρα που γίναν εφιάλτες …..

Τι να σου γράψω απόψε…

Απόψε που η φωτιά μέσα μου θα κάψει την καρδιά μου…..

Σε θυμάμαι και σου γράφω...

Με χρώμα και άρωμα γυναίκας,

σφραγίζω τον φάκελο που δεν θα λάβεις ποτέ...

Anastasia...

arwma-gynaikas