αρκεί........;

Γιατί δεν αρκεί ο πόθος...
Δεν ακούν τα λόγια..
Οι πράξεις είναι η τελική δοκιμασία..
Η μετάβαση από το όνειρο στην πραγματικότητα είναι αυτό που μένει..
Και χωρίς να ακυρώνω τα όνειρα ή το ταξίδεμα πάντα υπάρχει η ανάγκη το όραμα να πάρει μορφή στην καθημερινότητα μας..
Να προσγειωθεί το όνειρο σε μία προσπάθεια υλοποίησης του και ας γκρεμοτσακιστεί..
Και ας μην έχει φτερά για να πετάξει ξανά..
Η συντριβή του θα δείξει πως υπήρξε προσπάθεια..
Πως υπήρξε η θέληση..
Πως δεν αρκέστηκες στα λόγια και στα ίσως...
Μπορεί και να απογειωθεί..
Και δε θα το μάθεις αν δεν έχεις την διάθεση να το πάρεις από το βάθρο της φαντασίωσης και να το δεις στο αληθινό φως ή και στο σκοτάδι..
Αρκεί η αλήθεια...
Αρκεί η προσπάθεια...
Αρκεί Αννα......;

David Icke- γνωστότερος εν ζωή συνωμοσιολόγος ανά την υφήλιο σήμερα

Συνέντευξη σε: Κουμαρτζής Νικόλαος

Ήταν 21 Απριλίου, 3 το μεσημέρι, όταν από την οικία μου στο Λονδίνο σχημάτισα τον αριθμό τηλεφώνου του David Icke, του γνωστότερου εν ζωή συνωμοσιολόγου ανά την υφήλιο σήμερα.
Προσωπικά, το είδα ως μία πρόκληση να συζητήσω με έναν άνθρωπο με τελείως διαφορετικό τρόπο σκέψης, αντίθετο θα έλεγα με το δικό μου σε πάρα πολλά σημεία. Ήξερα ότι τα επιχειρήματα του τις περισσότερες φορές δεν θα είχαν βάση για εμένα, μιας και η έρευνα που πραγματοποιεί εδώ και δεκαετίες στηρίζεται κυρίως σε συνδέσεις και όχι σε αποδείξεις.
Για τον ίδιο πιθανόν να ήταν μία ακόμα συνέντευξη, κατά την οποία όμως θυμήθηκε την ομιλία του με το πνεύμα του... Σωκράτη, εκνευρίστηκε σε αρκετά σημεία με τις κατηγορίες που κατά καιρούς του προσάπτουν, ενώ ήταν η πρώτη φορά που ήρθε σε επαφή με ένα κοινό τόσο απαιτητικό όπως οι Έλληνες αναγνώστες.
Αποτέλεσμα; Μιάμιση ώρα εκρηκτικής συζήτησης, χαοτικών συνειρμών και ανάλυσης των παγκόσμιων εξελίξεων μέσα από ένα τελείως διαφορετικό -αν και άκρως αμφιλεγόμενο- πρίσμα.

Πριν ξεκινήσουμε τη συνέντευξη θα ήθελα να σας ρωτήσω κάτι προσωπικό. Γνωρίζω ότι επί χρόνια αντιμετωπίζατε νομικά προβλήματα με τα δικαιώματα των βιβλίων σας στις ΗΠΑ. Τι ισχύει σήμερα; Καταφέρατε να πάρετε πίσω τα δικαιώματα σας;
Αυτή είναι πραγματικά μία προσωπική ερώτηση, μπορώ όμως να σας πω κάποια πράγματα. Στις ΗΠΑ εγώ προσωπικά ήμουν ο εκδότης των βιβλίων μου και κάποιος επιχειρηματίας προσπάθησε να «κλέψει» τα δικαιώματα μου μέσω κάποιων νομικών τρυπών.
Το κόστος σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο ήταν τεράστιο, έχασα μία ολόκληρη περιουσία ώστε να καταφέρω να πάρω πίσω ότι ήταν ήδη δικό μου μιας και το αμερικανικό νομικό σύστημα είναι ασυνήθιστα αργό. Μου πήρε τελικά τρία χρόνια, κατά τα οποία δεν πήρα ούτε penny (υποδιαίρεση της βρετανικής λίρας) από τις πωλήσεις των βιβλίων μου σε παγκόσμιο επίπεδο. Όλα αυτά τα χρήματα χάθηκαν σε νομικά πρόστιμα και σε έξοδα προς δικηγόρους ώστε να φτάσω τη δίκη έως το τέλος της.
Σε τέτοιες περιπτώσεις υπάρχουν δύο επιλογές, είτε να βγεις και να αντιμετωπίσεις την αδικία με κάθε κόστος, είτε να κάνεις πίσω και να την αποδεχτείς. Εγώ επέλεξα την πρώτη οδό.

Ας γυρίσουμε αρκετά χρόνια πίσω τώρα, στο 1972. Στα 20 σου ήσουν ήδη επαγγελματίας ποδοσφαιριστής στη Coventry City. Γιατί ποδόσφαιρο;
Πάντα ήθελα να γίνω ποδοσφαιριστής, αυτό που μου έλειπε ήταν η αυτοπεποίθηση. Όταν λοιπόν έγινα δεκτός στην ομάδα του σχολείου μου, ήρθε και αυτή. Τότε ήταν που αποφάσισα ότι ήθελα να γίνω επαγγελματίας. Ήξερα ότι υπήρχε τεράστιος ανταγωνισμός, αλλά τα κατάφερα... έστω και για λίγο.

Ναι, όντως. Θέλεις να μας πεις γιατί αποσύρθηκες από τη ενεργό δράση μόλις ένα χρόνο μετά;
Δεν υπάρχει τίποτα το μεταφυσικό πίσω από την απόφαση μου (γελάει). Ο λόγος ήταν ιατρικός. Έπασχα από αρθρίτιδα με αποτέλεσμα ο οργανισμός μου να είναι αδύναμος μπροστά στις τρομακτικές απαιτήσεις που έχει ο επαγγελματικός αθλητισμός.

Και πως μεταπήδησες στο BBC ως ανταποκριτής ποδοσφαιρικών αγώνων;
Όπως ανέφερα μου άρεσε πολύ το ποδόσφαιρο και όταν στα 21 μου τελείωσε άδοξα η ποδοσφαιρική μου καριέρα, επόμενο ήταν να θελήσω να μείνω στο χώρο. Έβαλα επομένως έναν «απλό» στόχο, να γίνω αθλητικός ανταποκριτής στο BBC. Φυσικά, έως ότου τα καταφέρω πέρασαν πολλά χρόνια και αμέτρητες ώρες εργασίας σε εφημερίδες, ραδιόφωνα και τοπικά κανάλια. Κατάφερα και μπήκα όμως το 1979 και εργάστηκα έως το 1990, χρονιά κατά την οποία είχα ήδη σιχαθεί την τηλεόραση. Είναι ένας τρομακτικά «κενός» και ματαιόδοξος χώρος.

Γιατί τέτοια απαξίωση; Τι έγινε;
Αν αναγκαζόμουν να συνεχίσω να δουλεύω για ευρείας αναμετάδοσης ΜΜΕ, τότε σίγουρα μέχρι σήμερα θα είχα τρελαθεί (γελάει). Ο χώρος αυτό είναι ένας εξαιρετικά και γελοιωδώς φασιστικός κόσμος. Η σκέψη και μόνο ότι αυτός ο κόσμος στέκεται ανάμεσα στο τι πραγματικά συμβαίνει στον κόσμο και στο τι γίνεται γνωστό στο ευρύτερο κοινό είναι πραγματικά αποκαρδιωτικό.
Αν όλοι οι άνθρωποι μπορούσαν να δουν πως λειτουργούν τα ΜΜΕ δουλεύοντας εκ των έσω, όπως εγώ, τότε δεν θα πίστευαν ποτέ ξανά έστω και μία λέξη από όλα αυτά που... λέγονται στα δελτία ειδήσεων ή στις εφημερίδες.

Ως προς την πολιτική; Γιατί απομακρυνθήκατε μετά από λίγα χρόνια από τα κοινά;
Για τον ίδιο ακριβώς λόγο που απομακρύνθηκα από τα ΜΜΕ. Όπως είδα τη φθορά και την κενότητα των ΜΜΕ όντας εκ των έσω, έτσι ακριβώς συνειδητοποίησα ότι η πολιτική είναι στην πραγματικότητα μέρος του προβλήματος και όχι μία πιθανή λύση. Έτσι, προς τα τέλη της δεκαετίας του '80 άρχισα να απομακρύνομαι και από την πολιτική, μιας και έβλεπα καθημερινά ότι πέρα από το τι υποστηρίζουν περί διαφορετικότητας τους, κ.λπ. όλα τα κόμματα λειτουργούν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο ανεξάρτητα του τι πιστεύουν και τι αντιπροσωπεύουν.
Όλα υποστηρίζουν ότι είναι διαφορετικά, όμως στην πραγματικότητα όλα είναι ίδια. Ο λόγος γι' αυτό είναι ότι προσεγγίζουν τον κόσμο από την ίδια ακριβώς οπτική γωνία και άρα λειτουργούν στο ίδιο επίπεδο συνειδητότητας. Τι θέλω να πω; Ο Αϊνστάιν είχε πει κάποτε ότι κανένας δεν μπορεί να λύσει προβλήματα όταν έχει τον ίδιο βαθμό συνειδητότητας με αυτόν που δημιούργησε τα εκάστοτε προβλήματα. Αυτό ακριβώς εντόπισα και στην πολιτική, ότι όλα τα κόμματα λειτουργούν με τον ίδιο βαθμό συνειδητότητας και χαρακτηρίζονται από τον ίδιο βαθμό άγνοιας.
Έτσι, όταν ένα κόμμα που βρίσκεται στη κυβέρνηση αντικατασταθεί από ένα άλλο, τα προβλήματα που είχαν δημιουργηθεί από το πρώτο δεν πρόκειται να λυθούν από το δεύτερο γιατί και τα δύο λειτουργούν με τον ίδιο βαθμό συνειδητότητας. Γι' αυτό το λόγο μία ολόκληρη σπείρα ανοησίας επιβιώνει στο χώρο της πολιτικής από γενιά σε γενιά.

Κάπως έτσι φτάνουμε στο 1990, χρονιά κατά την οποία έκανες στροφή 180 μοιρών και ασχολήθηκες με το χώρο της συνωμοσιολόγιας. Τι έγινε;
Είναι πραγματικά μεγάλη ιστορία, αλλά συνάμα εκπληκτική. Ήταν προς τα τέλη της δεκαετίας του '80. Εργαζόμουν ακόμα στο BBC, ενώ παράλληλα πολιτευόμουν και με το Green Party. Σιγά σιγά όμως απομακρυνόμουν και από τους δύο χώρους. Την περίοδο όμως αυτή που συνειδητοποιούσα πως λειτουργεί το σύστημα, άρχισα παράλληλα να βιώνω και μερικές εξαιρετικά παράξενες εμπειρίες.
Τα πάντα ξεκίνησαν το 1988-89, ενόσω βρισκόμουν σε πρακτορείου τύπου με το γιο μου. Κάποια στιγμή που γύρισα για να φύγω, ένιωσα το πόδι μου να μην μπορεί να κουνηθεί, ενώ η βάση του «καιγόταν» σαν να με διαπερνούσε ηλεκτρισμός. Εκείνη τη στιγμή «άκουσα» κάτι, όχι φωνή αλλά κάτι μέσα στο κεφάλι μου. Ήταν περισσότερο σαν μία δυνατή σκέψη που μου έλεγε να πάω στο βάθος του μαγαζιού για να δω κάτι.
Φυσικά, άρχισα να σκέφτομαι «Τι στο διάολο συμβαίνει; Από πού ήρθε αυτό;», ακολούθησα όμως τη φωνή και περπάτησα ως το σημείο που μου υποδείκνυε. Εκεί, ανάμεσα σε ρομαντικά μυθιστορήματα, ένα βιβλίο ξεχώριζε -για εμένα τουλάχιστον- με το πρόσωπο μίας γυναίκας στο εξώφυλλο. Το πήρα λοιπόν και άρχισα να διαβάζω τη περιγραφή στο οπισθόφυλλο, όταν έπεσε το μάτι μου στη λέξη «psychic» (σημαίνει ψυχικός διάμεσος, μέντιουμ στην καθημερινή γλώσσα). Αμέσως σοκαρίστηκα!
Κατά τη διάρκεια του 1988-89 βίωνα μία σειρά από παρόμοιες αλλά εξαιρετικά παράξενες εμπειρίες για μήνες ολόκληρους. Όταν βρισκόμουν μόνος σε ένα δωμάτιο αισθανόμουν ότι κάποιος ή κάτι άλλο βρισκόταν κοντά μου. Όσο περνούσε ο καιρός το αίσθημα αυτό άρχισε να γίνεται όλο και πιο δυνατό, έως ότου έρθει η κορύφωση. Βρισκόμουν σε ένα δωμάτιο στο Kensington Hilton Hotel δίπλα στα γραφεία του BBC στο Λονδίνο, δούλευα τότε ακόμα εκεί, όταν δεν άντεξα και άρχισα να μιλάω φωναχτά στο κένο λέγοντας «Αν υπάρχει κάποιος εδώ παρακαλώ ας επικοινωνήσει μαζί μου», μιας και η όλη κατάσταση με εξωθούσε στην τρέλα.
Έτσι, όταν το περιστατικό στο πρακτορείο τύπου συνέβη μία εβδομάδα αργότερα, τα σύνδεσα στο μυαλό μου. Φυσικά, αγόρασα το βιβλίο και το διάβασα μέσα σε 24 ώρες, ενώ παράλληλα αποφάσισα να επικοινωνήσω με τη συγγραφέα. Το μόνο που της είπα ήταν ότι έπασχα από αρθρίτιδα, ότι η συμβατική ιατρική δεν με βοηθούσε και ίσως μπορούσε αυτή να κάνει κάτι. Δεν της ανέφερα τίποτα περί των παράξενων εμπειριών που είχα. Κατά τη διάρκεια της 3ης συνάντησης μας και ενώ καθόμουν σε ένα κρεβάτι θεραπείας άρχισα ξαφνικά να αισθάνομαι σαν ένας ιστός αράχνης να τυλίγει το πρόσωπο μου, μία εμπειρία για την οποία είχα διαβάσει στο βιβλίο της ότι συμβαίνει όταν άλλες διαστάσεις, άλλες μη-ανθρώπινες οντότητες προσπαθούν να επικοινωνήσουν μαζί σου.
Μετά από 5-10 δευτερόλεπτα, η εν λόγω γυναίκα σταμάτησε απότομα λέγοντας «Θεέ μου, αυτό παρά είναι δυνατό. Πρέπει να κλείσω τα μάτια για να συνεχίσω!». Σκέφτηκα τότε «Μα τι λέει; Να κλείσει τα μάτια της για πιο πράγμα, τι συμβαίνει;». Τότε, μου είπε ότι είδε μία φιγούρα να προβάλλεται στο μυαλό της και να της δίνει πληροφορίες για να τις μεταφέρει σε εμένα. Το πρώτο πράγμα που μου μετέφερε λοιπόν ήταν «Μου λένε ότι ήθελες να επικοινωνήσεις μαζί τους, αλλά η στιγμή τότε δεν ήταν σωστή!», δίχως η ίδια να γνωρίζει τίποτα για τις παράξενες εμπειρίες μου, πόσο μάλλον για το περιστατικό στο ξενοδοχείο. Συνέχισε λέγοντας ότι πρέπει να βγω δημοσίως και να αποκαλύψω μεγάλα μυστικά, ότι υπάρχει μία μεγάλη σκιά κατά μήκος του τοίχου που πρέπει να απομακρυνθεί και ότι υπάρχουν πληροφορίες που πρέπει το ευρύ κοινό να μάθει. Επιπλέον, μου είπε ότι πρόκειται να γίνω δέκτης μεγάλης έχθρας, όμως πάντα θα με προστατεύουν ώστε να συνεχίζω. Τέλος, μου είπαν ότι ένας άνθρωπος δεν μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, όμως μπορεί να μεταφέρει το μήνυμα που μπορεί να αλλάξει τον κόσμο.
Σκεφτόμουν τότε ότι όλα αυτά που λέει είναι τρελά, ότι είμαι ένας απλός παρουσιαστής τηλεόρασης. Επιπλέον, μου είπε ότι θα γράψω 5 βιβλία μέσα σε 3 χρόνια γι' αυτό το θέμα, κάτι που σκέφτηκα ότι είναι αδύνατο μιας και δεν ήξερα τίποτα για το χώρο. Όπως αποδείχθηκε όμως, όντως έγραψα 5 βιβλία μέσα σε 3 χρόνια!
Έκτοτε, άφησα το BBC. Αμέσως μετά την εμπειρία μου, το BBC δεν ανανέωσε το συμβόλαιο μου για κάποιον λόγο. Δεν είχα δουλειά, δεν ήξερα τι πρέπει να κάνω, δεν ήξερα πως θα ζήσω. Είχα όμως μία σειρά από εκπληκτικές εμπειρίες αμέσως μετά το εν λόγω περιστατικό, οι οποίες και με οδήγησαν σε ανθρώπους, τοποθεσίες, σε νέες εμπειρίες, σε βιβλία και πηγές, σε αρχαία κείμενα και σε κάθε είδους πηγή πληροφοριών ώστε να αρχίσω να βλέπω τον κόσμο με τελείως διαφορετικό τρόπο. Τότε άρχισα να συνειδητοποιώ ότι οι δυνάμεις που η κοινή γνώμη πιστεύει ότι επιβάλουν τις επιθυμίες τους στον κόσμο δεν είναι οι δυνάμεις που στην πραγματικότητα το κάνουν.

Όταν το μέντιουμ Betty Shine (η συγγραφέας του προαναφερθέντος βιβλίου) σου είπε ότι μία μέρα η «γη θα αξιώσει γη», πιστεύεις ότι αναφερόταν στο Τσουνάμι του 2004;
Δεν μπορώ να γνωρίζω. Αυτό όμως που ήξερα γύρω στο 1990 ήταν ότι θα έρθουν μεγάλες κλιματικές αλλαγές στον κόσμο, ότι πριν πεθάνω ο κόσμος θα ζήσει μία μεγάλη πνευματική επανάσταση -όχι θρησκευτική, αλλά αγνά πνευματική- και ότι οι άνθρωποι θα αρχίσουν να κατανοούν την πραγματική φύση του ποιοι είναι και τι ακριβώς εστί πραγματικότητα.
Επιπλέον, γνώριζα τότε ότι υπήρχε μία ατζέντα -ένα σχέδιο αν θέλετε- για την επίτευξη ενός παγκόσμιου ελέγχου, κάτι που σήμερα αποδεικνύεται καθημερινά μέσα από τις εξελίξεις σε παγκόσμιο επίπεδο, ιδιαίτερα μετά το τρομοκρατικό χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου. Ο κόσμος για τον οποίο με ενημέρωσαν και ότι σχεδιαζόταν να χειραγωγηθεί, είναι σίγουρα ο κόσμος τον οποίο βλέπουμε σήμερα μέσα από τις ειδήσεις καθημερινά.
Όλο και περισσότερος έλεγχος, όλο και περισσότερη επιτήρηση, επιβολή της δύναμης και της επιθυμίας των ολίγων πάνω στους πολλούς, κ.λπ.

Γύρω στο 1991 είχες πει ότι ο κόσμος σε έδειχνε και γελούσε μαζί σου. Ποια είναι η αντίδραση του κόσμου σήμερα, μετά από 18 επιτυχημένα χρόνια στις εκδόσεις;
Δεν γελούσαν απλά μαζί μου, αποτέλεσα αντικείμενο εξαιρετικής και ταπεινωτικής γελοιοποίησης. Υπάρχουν πολλοί λίγοι άνθρωποι, σύγχρονοι τουλάχιστον, που να έχουν βιώσει κάτι τέτοιο σε τόσο μεγάλο βαθμό όπως εγώ.
Ξεκίνησα να λέω πράγματα στις αρχές του 1990, πράγματα παράξενα και αντίθετα με ότι πίστευαν οι περισσότεροι περί ζωής. Η επίθεση που δέχτηκα όμως δεν είναι κάτι το πρωτόγνωρο. Αν ψάξει κανείς την ιστορία θα δει ότι οποιοσδήποτε τόλμησε να πει κάτι αντίθετο ως προς το εκάστοτε status quo, είτε γελοιοποιήθηκε είτε -ακόμα χειρότερα- καταδικάστηκε. Ας πάρουμε για παράδειγμα όσους επιστήμονες έλεγαν ότι η γη δεν είναι επίπεδη, βίωσαν έντονες επιθέσεις και γελοιοποίηση.
Είναι απίστευτο πόσο εύκολα οι άνθρωποι γελάνε με κάτι που είναι απλά διαφορετικό από αυτό που πιστεύουν. Πολλές φορές μάλιστα χρησιμοποιούν τη λέξη «τρελό» («αυτό είναι τρελό», «αυτός/η είναι τρελή», κ.λπ.) ενώ στην πραγματικότητα εννοούν ότι «αυτό είναι διαφορετικό». Το να είσαι διαφορετικός όμως έχει μετατραπεί σε έγκλημα.
Κάθε κοινωνία που καταδικάζει ή γελοιοποιεί κάθε μέλος της που είναι διαφορετικό είναι μία κοινωνία που βασίζεται στο ψυχολογικό φασισμό -όπως τον ονομάζω- όπου η θέληση των λίγων επιβάλλεται στους πολλούς και οποιοσδήποτε δεν την αποδέχεται είναι τρελός ή απλά «κακός»! Και δυστυχώς, αυτός είναι ο κόσμος που ζούμε σήμερα.

Τι εννοείται;
Κατά μήκος ολόκληρου του κόσμου βλέπουμε ότι τα εκάστοτε πιστεύω της κοινής γνώμης επιβάλλονται σε κάθε άνθρωπο που είναι διαφορετικός. Έτσι, για παράδειγμα, στις περιοχές όπου ο Χριστιανισμός κυριαρχεί αν κάποιος μιλήσει για την οπτική του Ιουδαϊσμού θα καταδικαστεί ή θα γελοιοποιηθεί. Στις περιοχές όμως που ο Ιουδαϊσμός κυριαρχεί συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.
Κάπως έτσι, όταν άρχισα να μιλάω γι' αυτά που γνωρίζω, πάντα γινόμουν αντικείμενο χλευασμού. Σε αυτό το σημείο υπάρχουν συνήθως δύο πιθανότητες, δύο εκδοχές που μπορεί να συμβούν: είτε να καταστραφείς, είτε να βγεις από την όλη κατάσταση ακόμα πιο δυνατός. Το δεύτερο συνέβη σε εμένα, αποφάσισα να μην αφήσω τη γελοιοποίηση να με σταματήσει από το να λέω όσα πιστεύω.
Έμαθα πριν αρκετά χρόνια ότι δεν μπορείς να σιωπήσεις τίποτα και αν τα όσα λες έχουν βάση τότε αργά ή γρήγορα πολλοί άνθρωποι θα το συνειδητοποιήσουν. Έτσι, αν πιστεύεις σε αυτό που υποστηρίζεις συνέχισε να το υποστηρίζεις ανεξάρτητα από το βαθμό γελοιοποίησης που θα βιώσεις. Γιατί αν όσα λες είναι σωστά, τότε αργά ή γρήγορα θα το δουν αρκετοί άνθρωποι.
Αυτό είναι που έγινε και στη δική μου περίπτωση. Πάρα πολλοί που αρχικά γελούσαν με το που άκουγαν το όνομα μου, ύστερα από 10-15 χρόνια διαβάζουν τα βιβλία μου. Η διαφορά στο πως με βλέπανε τότε με το πώς με βλέπουν τώρα είναι τρομακτικά μεγάλη. Τα ίδια τηλεοπτικά κανάλια που με γελοιοποιούσαν πλέον μου ζητάνε να πάρω μέρος σε ντοκιμαντέρ!

Δεν είναι όμως συνήθως τόσο απλά τα πράγματα. Εννοώ ότι το να λες απλά όσα πιστεύεις δεν σημαίνει ότι ισχύουν και στην πραγματικότητα, για τους υπολοίπους τουλάχιστον.
Αυτό που γνωρίζω εκ προσωπικής πείρας είναι ότι αν δεν αφήσεις την πρόκληση του να είσαι διαφορετικός να σε καταστρέψει, τότε σύντομα άνθρωποι θα σε προσεγγίσουν και θα δουν ότι τα όσα υποστηρίζεις είναι τουλάχιστον άξια για να ακουστούν. Αν τα παρατούσα στην αρχή, τότε όλο αυτό που συμβαίνει σήμερα με τις έρευνες και τα βιβλία μου δεν υπήρχε περίπτωση να συμβεί.
Πλέον όμως τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά. Συνεχίζεις να γίνεσαι αντικείμενο γελοιοποίησης από ορισμένους στενόμυαλους των ΜΜΕ, όμως όλο και περισσότεροι άνθρωποι -ακόμα και μέσα στα ίδια τα ΜΜΕ- αρχίζουν να λένε «Ε, για κάτσε ένα λεπτό. Αυτός ο άνθρωπος έχει να πει κάτι πραγματικά ενδιαφέρον!».
Αυτό που άλλαξε την όλη κατάσταση για να είμαι απόλυτα ειλικρινής είναι ότι όλα όσα έλεγα στα βιβλία μου χρόνια πριν σήμερα συμβαίνουν, ειδικά μετά το τρομοκρατικό χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου. Και δεν υπάρχει μεγαλύτερη δύναμη από το να συμβαίνουν όλα όσα προβλέπεις ότι θα συμβούν.
Δυστυχώς, αυτό ακριβώς συμβαίνει σήμερα, και λέω δυστυχώς γιατί δεν χαίρομαι που λαμβάνουν χώρα όλες αυτές οι άσχημες εξελίξεις που αναφέρω στα βιβλία μου. Όμως συμβαίνουν. Τουλάχιστον, όλο και περισσότεροι άνθρωποι αλλάζουν γνώμη και αποδέχονται ότι το πρόβλημα υπάρχει, εισέρχονται δηλαδή στο πρώτο στάδιο του να κάνουν κάτι για να το αλλάξουν.
Γιατί τελικά, το χειρότερο που μπορείς να κάνεις με την παγκόσμια αυτή ατζέντα χειραγώγησης είναι να την αγνοήσεις. Έτσι την αφήνεις δίχως εχθρό.

Συχνά αναφέρεις ότι ο κόσμος μας ελέγχεται από ένα δίκτυο μυστικών κοινοτήτων, τη λεγόμενη Αδελφότητα (Brotherhood) στην κορυφή της οποίας βρίσκονται οι Πεφωτισμένοι (Illuminati). Τι ακριβώς εννοείς;
Μα είναι απλό. Απλά παρατηρήστε τις απανταχού κυβερνήσεις και κάθε έκφραση εξουσίας. Κόμματα εμφανίζονται, κόμματα εξαφανίζονται, άλλα κόμματα έρχονται και τα αντικαθιστούν και ούτω καθ' εξής. Παράλληλα, πολλοί άνθρωποι εργάζονται σε διοικητικά πόστα, οι οποίοι αντικαθίστανται κατά καιρούς από νέους.
Όλη αυτή η κίνηση ανθρώπων μέσα και έξω από τις κυβερνήσεις, είτε σε πολιτικό είτε σε διοικητικό επίπεδο, συμβαίνει αδιάκοπα. Όμως η παγκόσμια ατζέντα για τη συσσώρευση της εξουσίας στους λίγους, ο έλεγχος όλων των εκφάνσεων της ζωής μας και η όλο και μεγαλύτερη επιβολή του κράτους στον απλό πολίτη, είναι κάτι που συμβαίνει ανεξαρτήτως ποια κυβέρνηση πέφτει και ποια ανέρχεται.
Και αυτό γίνεται διότι οι πολιτικοί και τα διοικητικά μέλη δεν είναι παρά οχήματα για αυτούς που αποκαλώ Shadow People, τους Ανθρώπους των Σκιών, οι οποίοι δρουν στο παρασκήνιο δίχως να αλλάζουν ποτέ.

Ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του '90 άρχισα να συνειδητοποιώ τον τρόπο με τον οποίο δουλεύει η εν λόγω δομή επιτρέποντας στους λίγους να ελέγχουν τους πολλούς. Και ως δομή είναι εξαιρετικά απλή, ειδάλλως δεν θα μπορούσε να εφαρμοστεί σε τέτοια κλίμακα.
Επόμενο ήταν να ψάξω πότε άρχισε να εφαρμόζεται. Ξεκίνησε από τους αρχαίους πολιτισμούς της Suma και της Βαβυλώνας, στην περιοχή που βρίσκεται το σημερινό Ιράκ, και σε άλλα μέρη του κόσμου όπως η αρχαία Αίγυπτος και η Κίνα. Σε όλους δηλαδή τους πολιτισμούς που ήταν εξαιρετικά ανεπτυγμένοι για την εποχή τους.
Από εκεί ξεκίνησαν κάποιες συγκεκριμένες «γραμμές αίματος» -οικογένειες αν θέλετε- που θεωρούνταν εξαρχής ξεχωριστές και τροφοδοτούσαν τον αρχαίο κόσμο με βασιλιάδες και βασίλισσες, την αριστοκρατία αν θέλετε των εκάστοτε πολιτισμών. Αυτές οι οικογένειες άφησαν αργότερα τη Βαβυλώνα ώστε να αποτελέσουν τη δύναμη πίσω από τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, από όπου οι απόγονοι τους έγιναν οι αριστοκρατικές οικογένειες της βόρειας Ευρώπης εστιάζοντας στη Βρετανία και λιγότερο στη Γαλλία και τη Γερμανία.
Μέσω αυτών των αυτοκρατοριών κατάφεραν να εξάγουν το «αίμα» τους σε όλη την υφήλιο χάρη στην αποίκιση. Για παράδειγμα, μέσω της ισπανικής αυτοκρατορίας εξήγαν απογόνους στη νότια Αμερική, μέσω της πορτογαλικής στο Μεξικό και την κεντρική Αμερική, κ.λπ.

Όμως η αποικιοκρατία κάποτε τελείωσε και η επιρροή σταμάτησε.
Και ναι και όχι. Όταν η αποικιοκρατία άρχισε να αμφισβητείται έντονα, οι αυτοκρατορίες αναγκάστηκαν να παραχωρήσουν ανεξαρτησία στις αποικίες τους δίνοντας την εντύπωση ότι πραγματικά διακόπηκαν οι δεσμοί ελέγχου που υπήρχαν.
Στην πραγματικότητα όμως τίποτα δεν διακόπηκε, απλά άλλαξε. Αντικαταστάθηκε αν θέλετε η δικτατορία της αποικιοκρατίας που ο μέσος άνθρωπος μπορεί εύκολα να αναγνωρίσει, με μορφές δικτατορίας που δεν μπορεί να δει όπως για παράδειγμα ο έλεγχος μέσα από φαινομενικά δημοκρατικά καθεστώτα.
Αυτό επιτεύχθηκε αφήνοντας πίσω απογόνους και ένα δίκτυο μυστικών κοινοτήτων, μέσω των οποίων κατάφεραν να χειραγωγήσουν -και συνεχίζουν να χειραγωγούν- τους εκάστοτε λαούς μέσω της πολιτικής, της οικονομίας και των ΜΜΕ.

Και κάπου εδώ έρχεται η Πυραμίδα της Χειραγώγησης. Αυτή ευθύνεται για την επίτευξη της χειραγώγησης δισεκατομμυρίων ανθρώπων;
Ναι, το σημαντικότερο πλεονέκτημα της εν λόγω μεθόδου χειραγώγησης είναι ότι ακολουθεί μία πολύ απλή δομή και ιεραρχία. Και όλες οι μυστικές κοινότητες είναι δομημένες κατά αυτόν τον τρόπο. Τι εννοώ;
Υπάρχουν διαφορετικά επίπεδα γνώσης που ονομάζονται βαθμοί (grades), ώστε οι κοινότητες που βρίσκονται χαμηλά στην ιεραρχία -όπως π.χ. οι Ελευθερομασόνοι- να κατέχουν μόνο ένα κομμάτι γνώσης, το οποίο στην πραγματικότητα είναι ένα ελάχιστο μέρος της γνώσης που κατέχουν οι λίγοι στην κορυφή της πυραμίδας.
Τα μέλη των μυστικών κοινοτήτων «ανεβαίνουν» βαθμούς, αποκτώντας όλο και περισσότερη γνώση, μόνο όταν όσοι βρίσκονται σε υψηλότερα επίπεδα αποφασίσουν ότι είναι κατάλληλοι για το επόμενο επίπεδο γνώσης.
Αυτό το σύστημα έχει ως αποτέλεσμα τη συσσώρευση της γνώσης στα χέρια των λίγων και αυτό που έχουν κάνει οι λίγοι είναι να δομήσουν τις μυστικές κοινότητες με τον ίδιο τρόπο ώστε η πλειοψηφία των ανθρώπων να παραμείνει στην άγνοια.
Μέσω της χειραγώγησης λοιπόν η γνώση περιορίζεται και μαζί με αυτήν η δυνατότητα του μέσου ανθρώπου να κατανοεί το τι γίνεται γύρω του. Και όποιος κατανοεί καλύτερα τις εξελίξεις, μπορεί να δράσει και πιο αποτελεσματικά.

Όπως αναφέρεις όμως συχνά, όλες οι μυστικές κοινότητες συνδέονται μεταξύ τους. Τι εννοείς;
Όπως ανέφερα παραπάνω, κάθε κοινότητα είναι τρομακτικά τμηματοποιημένη ως προς τα επίπεδα γνώσης, μία τμηματοποίηση που φτάνει πολύ ψηλά έως τους τελευταίους βαθμούς της επίσημης ιεραρχίας.
Για παράδειγμα, η Σκοτσέζικη Στοά των Ελευθερομασώνων -που είναι η μεγαλύτερη μυστική κοινότητα παγκοσμίως σε αριθμό μελών- έχει 33 βαθμούς. Όταν κάποιος λοιπόν φτάσει στον 33ο βαθμό δίνεται η εντύπωση στον περισσότερο κόσμο ότι πλέον βρίσκεται στην κορυφή και δεν υπάρχει άλλο περιθώριο ανόδου. Οι περισσότεροι άνθρωποι, ακόμα και τα περισσότερα μέλη που φτάνουν σε αυτό το βαθμό ξέρουν ότι αυτή είναι η κορυφή της κοινότητας και ότι δεν μπορεί κάποιος να πάει ψηλότερα.
Στην πραγματικότητα όμως, ο 33ος βαθμός δεν είναι παρά ένα ακόμα σκαλί, διότι κάποια από τα άτομα που έχουν φτάσει στον 33ο βαθμό -και σχεδόν πάντα απόγονοι των προαναφερθέντων «γραμμών αίματος»- επιλέγονται προσεκτικά και ενημερώνονται ότι έχουν φτάσει στην κορυφή μόλις του πρώτου σταδίου μύησης. Έτσι, μέσω του 33ου βαθμού εισέρχονται στην αρχή μίας άλλης πυραμίδας -της πυραμίδας των Πεφωτισμένων, όπως αποκαλούν και οι ίδιοι τους εαυτούς τους- όπου εισέρχονται άτομα που έχουν φτάσει στον κορυφαίο βαθμό και έχουν επιλεγεί από όλες τις μυστικές κοινότητες παγκοσμίως, όπως π.χ. τους Ιππότες της Μάλτας, το σημερινό τάγμα του παλαιότερου των Ναϊτών Ιπποτών.
Έτσι, όλες οι μυστικές κοινότητες μέσω του ανώτερου βαθμού -της κορυφής αν θέλετε- της δικής τους πυραμίδας τροφοδοτούν με επιλεγμένα άτομα την πυραμίδα των Illuminati, η οποία αδιαμφισβήτητα υπάρχει ανεπίσημα και γι' αυτό το λόγο τα περισσότερα μέλη των μυστικών κοινοτήτων -ακόμα και των μεγάλων βαθμών- δεν γνωρίζουν την ύπαρξη της.
Εκεί λοιπόν είναι που βρίσκεται η πραγματική δράση, η πραγματική γνώση σχετικά με τι σχέδια υπάρχουν για τον πλανήτη γη και την ανθρωπότητα. Μόνο όταν φτάσεις στην κορυφή και αυτής της πυραμίδας αρχίζεις να συναντάς τους ανθρώπους που εξασκούν στην πραγματικότητα τη χειραγώγηση των μαζών, τους Ανθρώπους της Σκιάς που αποφασίζουν και διατάζουν τις παγκόσμιες εξελίξεις μέσω των ανθρώπων που απλά παρουσιάζονται ως αυτοί που κατέχουν τη δύναμη, όπως π.χ. οι Πρωθυπουργοί ή οι Πρόεδροι των εκάστοτε κρατών. Μελετώντας το παρελθόν, εύκολα μπορεί κάποιος να συνειδητοποιήσει ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι παρά απλές μαριονέτες.

Διάβασα πρόσφατα κάτι που μου έκανε εξαιρετική εντύπωση ως κάτι το παρατραβηγμένο και απρόσεκτο έως ένα σημείο. Έχεις υποστηρίξει πως το Ολοκαύτωμα σχεδιάστηκε από εξωγήινες δυνάμεις που βρίσκονται στην κορυφή της εν λόγω πυραμίδας. Δεν νομίζεις ότι κάτι τέτοιο μπορεί να πληγώσει ή ακόμα χειρότερα να εξαπατήσει πλήθος ανθρώπων σχετικά με ένα τόσο σημαντικό ιστορικό έγκλημα;
Δεν είπα ποτέ κάτι τέτοιο και ειλικρινά δεν ξέρω πως βγήκε στη δημοσιότητα. Ξαφνιάστηκα και εγώ όταν πρωτοδιάβασα αυτές τις υποτιθέμενες δικές μου δηλώσεις.
Αυτό που είπα είναι ότι οι Εβραίοι στη Γερμανία κατακρεουργήθηκαν από τη δική τους ιεραρχία, τη βιομηχανία των Rothschild. Οι Ναζί δεν ήταν παρά το όχημα, μιας και η ιεραρχία τους συνδεόταν σε εξαιρετικό βαθμό με την οικογένεια Rothschild. Η χειραγώγηση όχι μόνο των Εβραίων αλλά και των κομμουνιστών στη Γερμανία, είχε σχεδιασθεί από δυνάμεις πολύ στενά συνδεδεμένες με την τραπεζική δυναστεία της εν λόγω οικογένειας.

Γιατί επομένως να σχεδιαστεί από Εβραίο μία σφαγή Εβραίων;
Ώστε να δημιουργηθούν οι συνθήκες, να τεκμηριωθεί αν θέλετε η ανάγκη ύπαρξης ενός κράτους Εβραίων, να δοθούν κομμάτια γης στη εν λόγω φυλή και να ιδρυθεί το σημερινό Ισραήλ.
Αν μελετήσετε γραπτά Εβραίων ιστορικών, όπως π.χ. το βιβλίο Thirteen Tribe (13η Φυλή) του Arthur Koestler, θα δείτε ότι το 98-99% παγκοσμίως των ανθρώπων που αισθάνονται Εβραίοι σήμερα δεν έχουν καμία ιστορική σύνδεση με το Ισραήλ. Στην πραγματικότητα, προέρχονται από την αυτοκρατορία της Καισαρείας και το σημερινό κράτος της Γεωργίας.
Στην εν λόγω λοιπόν αυτοκρατορία, οι βασιλιάδες της ονόματι Keygan (ένα όνομα που σήμερα είναι εξαιρετικά συνηθισμένο ανάμεσα σε Εβραίους) αλλαξοπιστήσαν μαζικά γύρω στον 8ο αιώνα στον Ιουδαϊσμό. Καθώς λοιπόν η αυτοκρατορία διαλυόταν, οι κάτοικοι της μετοίκισαν την ανατολική Ευρώπη φθάνοντας αργότερα στη δύση. Αυτοί ήταν που έγιναν αργότερα η ευρωπαϊκή εβραϊκή κοινότητα, όπως την αναγνωρίζουμε σήμερα.
Αυτό ακριβώς είπα. Δεν είπα ποτέ ότι εξωγήινοι σχεδίασαν το ολοκαύτωμα, σε καμία περίπτωση δεν είπα κάτι τέτοιο. Ήταν όμως μπλεγμένη η οικογένεια Rothschild στην απάνθρωπη μεταχείριση των Εβραίων στη Γερμανία; Ναι, 100% ναι! Διότι γι' αυτούς ο εβραϊκός λαός δεν ήταν παρά ένα ακόμα «όχημα».

Καλώς.. Ας πάμε στα Ερπετοειδή όντα τώρα που όπως έχεις υποστηρίξει κατά το παρελθόν προέρχονται από τον αστερισμό Alpha Draconis και ελέγχουν τις μοίρες της ανθρωπότητας.
Εκτός του ότι ως θεωρία ακούγεται εξαιρετικά παρατραβηγμένη, θα επανέλθω σε λίγο σ' αυτήν, υπάρχει πλήθος ανθρώπων που σε κατηγορούν ότι έκλεψες την εν λόγω θεωρία από μυθιστορήματα φαντασίας παλαιών συγγραφέων, όπως οι Robert E. Howards, Raymond E. Feist, κ.λπ. Κάποιο σχόλιο επί τούτου;
Ναι, ναι.. (φανερά ενοχλημένος) Ανοησίες.. αυτό είναι ένα καλό σχόλιο για να ξεκινήσω. Το όλο θέμα με τα Ερπετοειδή ξεκίνησε (διακόπτει τον ειρμό των σκέψεων του)...
Βασικά, δεν ξέρω καν αν προέρχονται από τον πλανήτη Draco, απλά πολλοί άνθρωποι που ασχολούνται με τέτοιου είδους έρευνες πιστεύουν κάτι τέτοιο. Επίσης, δεν λέω καν ότι είναι εξωγήινοι αλλά διαδιαστασιακά (interdimensionals) όντα, ένας όρος που είναι με διαφορά πιο ακριβής ως προς το τι πραγματικά είναι.
Μία καλή ιδέα για να καταλάβετε τον τρόπο με τον οποίο ο κόσμος μας χειραγωγείται είναι να προσπαθήσετε να καταλάβετε τι ακριβώς είναι ο κόσμος μας. Για παράδειγμα, τι είναι πραγματικότητα; Πολλοί άνθρωποι αναρωτιούνται σχετικά, όμως αποδέχονται με ευκολία ότι ο κόσμος μας είναι απλά.. στερεός! Όχι, δεν είναι «απλά στερεός» και αυτό είναι το θέμα.
Για παράδειγμα, οι κβαντικοί φυσικοί αποκάλυψαν μία πολύ σημαντική αντίφαση για τον κόσμο μας, ότι ενώ παρουσιάζεται στερεός στην πραγματικότητα αποτελείται από άτομα που σε καμία περίπτωση δεν είναι στερεά.
Επομένως, πως γίνεται να υπάρχει ένας κόσμος στερεός που αποτελείται από άτομα που δεν είναι στερεά; Πολύ απλά, δεν γίνεται! Γι' αυτό και στην πραγματικότητα δεν υπάρχει αντίφαση. Ο κόσμος μας δεν είναι στερεός!

Μπορείτε να εξηγήσετε λίγο περισσότερο τι εννοείται;
Ναι, φυσικά. Ο κόσμος μας μοιάζει με έναν τηλεοπτικό σταθμό που μοιράζεται χώρους γραφείων με άλλους τηλεοπτικούς σταθμούς. Με επιστημονικούς όρους αυτό ονομάζεται «παράλληλα σύμπαντα». Όμως στην πραγματικότητα, η αναλογία με τους τηλεοπτικούς σταθμούς είναι πολύ καλή γιατί στην πραγματικότητα είναι σαν να συντονιζόμαστε μαζί τους μέσω του σώματος μας που λειτουργεί ως κεραία.
Το ανθρώπινο σώμα λοιπόν μπορεί να συντονιστεί μόνο με ένα συγκεκριμένο φάσμα συχνοτήτων, το οποίο και έχουμε μάθει να αποκαλούμε «φυσικό κόσμο». Όμως, στο χώρο που ο εν λόγω κόσμος καταλαμβάνει υπάρχουν και άλλοι κόσμοι, παράλληλοι. Για παράδειγμα, πολλά τηλεοπτικά κανάλια και ραδιοφωνικοί σταθμοί μοιράζονται το χώρο στον οποίο βρίσκομαι τώρα, όμως εγώ δεν μπορώ να τους αντιληφθώ όπως και αυτοί δεν μπορούν να αντιληφθούν ο ένας τον άλλον. Όμως υπάρχουν σε διαφορετικές συχνότητες, με αποτέλεσμα να μοιράζονται μεν τον ίδιο χώρο αλλά να μην παρεμβάλουν ο ένας στον άλλον.
Η μόνη περίπτωση που υπάρχει παρεμβολή είναι όταν οι διαφορετικές συχνότητες έρχονται πολύ κοντά μεταξύ τους, π.χ. κατά τη διάρκεια ενός τηλεφωνήματος. Και φυσικά, υπάρχουν συχνότητες πολύ κοντά στη συχνότητα που εκπέμπει ο «φυσικός κόσμος», τόσο κοντά ώστε να είναι δυνατή μία παρεμβολή.
Από αυτές λοιπόν τις συχνότητες οι εν λόγω οντότητες -Ερπετοειδή ή διαδιαστατικοί- έρχονται σε επαφή με το δικό μας κόσμο ώστε να εξασκούν χειραγώγηση. Προσοχή όμως, δεν ελέγχουν απόλυτα τον κόσμο μας, τον χειραγωγούν... αυτή την έκφραση χρησιμοποιούν και οι ίδιοι. Και τον χειραγωγούν ελέγχοντας τα μέλη των προαναφερθέντων «γραμμών αίματος», των λεγόμενων Πεφωτισμένων οικογενειών.

Μιλάτε όμως τόση ώρα για ερπετοειδή. Αν δεν επηρεαστήκατε από τα προαναφερθέντα όντα, πως καταλήξατε σε ένα τέτοιο συμπέρασμα ως προς τη μορφή τους;
Θα σας πω... Αν ψάξετε στην ιστορία της ανθρωπότητας, θα συναντήσετε πολλές περιπτώσεις κειμένων που περιγράφουν τη διασταύρωση μεταξύ ανθρώπινων και μη-ανθρώπινων όντων που συνήθως περιγράφονται με ερπετοειδείς όρους. Ο σκοπός αυτής της διασταύρωσης είναι να δημιουργήσουν υβριδικές «γραμμές αίματος».
Αυτές λοιπόν οι υβριδικές «γραμμών αίματος» είναι οι Πεφωτισμένες οικογένειες, τα μέλη των οποίων είναι γνωστά και ως Ημίθεοι, Μισοί ’νθρωποι-Μισοί Θεοί, κ.λπ. Αυτοί είναι και οι Νεφιλίμ από τις Βιβλικές ιστορίες όπου οι υιοί των Θεών συνουσιάστηκαν με τις θυγατέρες των ανθρώπων. Και λέω «των Θεών» σε πληθυντικό βαθμό διότι έτσι αναφέρουν τα αρχαία κείμενα πριν μεταφραστούν στα αγγλικά (αλλά και στα ελληνικά), μιας και στην ίδια τη Βίβλο υπήρχε αναφορά σε πολλούς θεούς και όχι μόνο σε ένα.
Όλα αυτά τα ανέφερα ώστε να κατανοήσετε πως επιτυγχάνεται η χειραγώγηση. Και πάλι, τα εν λόγω ερπετοειδή είναι μόνο ένα στρώμα της όλης ιστορίας, μιας και η «φωλιά του λαγού» (συνηθισμένη βρετανική έκφραση) είναι πολύ πιο βαθιά από όσο πρόλαβα να εξηγήσω παραπάνω. Παραπάνω, το μόνο που κάναμε είναι να βγάλουμε κάποια εξωτερικά στρώματα ώστε να φτάσουμε στο στρώμα των ερπετοειδή, όμως και αυτό δεν είναι παρά ένα στρώμα και κάτω από αυτό υπάρχουν πολλά ακόμα που πρέπει να βγουν ώστε να καταλάβουμε πλήρως τον τρόπο με τον οποίο γίνεται η χειραγώγηση, από ποιους και για ποιους λόγους.
Και προσωπικά δεν έχω φτάσει σε τόσο μεγάλο βαθμό κατανόησης, δεν έχω καταφέρει να βγάλω τόσα πολλά στρώματα και να φτάσω σε τόσο σημαντικά συμπεράσματα με το να διαβάσω απλά κάποια μυθιστορήματα. Μάλιστα, (ακούγεται εξαιρετικά νευριασμένος) δεν τα είχα ξανακούσει ποτέ στη ζωή μου μέχρι τη στιγμή που τα αναφέρατε!

Η εν λόγω σύνδεση έχει γίνει από πολλούς ανθρώπους, ως επί το πλείστον σκεπτικιστές ως προς τα όσα αναφέρετε. Η θεωρία των Ερπετοειδή λοιπόν στηρίζεται σε αρχαία μόνο κείμενα, ή η έρευνα σας αφορά και πιο σύγχρονες μαρτυρίες;
Έχω ταξιδέψει και συναντήσει πλήθος ανθρώπων σε όλο τον κόσμο, οι οποίοι μου έχουν πει όλοι πάνω κάτω την ίδια ιστορία, ότι δηλαδή είχαν εμπειρίες με τέτοιες ερπετοειδείς οντότητες.
Έχω συναντήσει ανθρώπους όπως ο Credo Mutwa, ένας ζωντανός θρύλος της φυλής των Zulu που είναι σήμερα στην όγδοη δεκαετία της ζωής του, ο οποίος και πρωτοάκουσε για την ύπαρξη των ερπετοειδή πριν από 60 χρόνια μέσα από τις ιστορίες του λαού του, σύμφωνα με τις οποίες τα chitahuri -όπως αποκαλούν στη γλώσσα τους τα όντα αυτά και μεταφράζονται ως τα Παιδιά του Ερπετού ή τα Παιδιά του Πύθωνα. Όταν λοιπόν άρχισα να μιλάω γι' αυτά στα βιβλία μου, ο Credo Mutwa επικοινώνησε μαζί μου για να με ρωτήσει πως το καλό τα γνώριζα, πράγματα που ο ίδιος έμαθε πριν από μισό και παραπάνω αιώνα ως μέρος της σαμανιστικής μύησης του. Και αν ψάξετε λίγο περισσότερο τις παραδόσεις διάφορων περιοχών ανά την υφήλιο, θα δείτε ότι τέτοιου είδους ιστορίες υπάρχουν παντού.
Αν λοιπόν η εν λόγω σύνδεση είναι «too much» για κάποιους ανθρώπους σύμφωνα με το δικό τους σύστημα πίστης, τότε ας είναι. Αλλά προσπαθήστε να αγνοήσετε αυτό το γεγονός και να δείτε την εν λόγω σύνδεση από τη σκοπιά των 5 αισθήσεων. Δεν χρειάζεται να είσαι ιδιοφυία για να δεις γύρω σου όλα αυτά που γράφω στα βιβλία μου τα τελευταία χρόνια, π.χ. για την παγκόσμια ατζέντα για τη συσσώρευση της δύναμης που ξεδιπλώνεται όλο και περισσότερο σήμερα.

Τέτοιου είδους θεωρίες συνωμοσίας υπάρχουν αρκετές πλέον, από πλήθος συνωμοσιολόγων. Πιστεύεται ότι αυτό βοηθάει στη γενική αφύπνιση του κόσμου που προσπαθείτε να επιτύχετε ο ίδιος;
Ναι, η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν πολλοί ερευνητές συνομωσιών παγκοσμίως -όταν ξεκίνησα εγώ βέβαια πριν 20 χρόνια ήταν ένα πολύ μοναχικό επάγγελμα- που γράφουν για συνομωσίες και σχετικά θέματα από τη σκοπιά των 5 αισθήσεων, όπως για παράδειγμα τη χειραγώγηση μέσω τραπεζών ή πολιτικής, κ.λπ. Και αυτό είναι καλό, είναι θετικό. Αλλά εστιάζοντας σε αυτό το επίπεδο συνωμοσιών, δεν θα καταφέρουμε να αγγίξουμε το βαθμό της γνώσης που χρειάζεται για να κατανοήσουμε και να βρούμε τον τρόπο με τον οποίο θα ανατρέψουμε την κατάσταση. Και αυτός ο βαθμός γνώσης είναι να βρούμε από ποιους ασκείται αυτή η χειραγώγηση.. γιατί δεν είναι καν οι ερπετοειδή οντότητες στην κορυφή. Αυτό δεν θα το καταφέρουμε έχοντας το μυαλό μας κλειστό σε ένα τόσο τεράστιο πλήθος πιθανοτήτων, επειδή απλά βρίσκεται εκτός τους πολιτικού, θρησκευτικού ή οποιοδήποτε συστήματος πίστης έχουμε.
Και εδώ γυρνάμε πάλι στην αρχή: δεν μπορείς να λύσεις προβλήματα έχοντας τον ίδιο βαθμό κατανόησης και συνείδησης με αυτό που τα δημιούργησε. Ο βασικότερος λόγος που η ανθρωπότητα βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση αιχμαλωσίας είναι ότι η ανθρωπότητα κοιμάται, βρίσκεται σε κωματώδης κατάσταση στην οποία εισήλθε μέσω χειραγώγησης από οντότητες που γνωρίζουν πως λειτουργεί η πραγματικότητα. Αν λοιπόν δεν μπορούμε να ανοίξουμε το μυαλό μας πέρα από φράσεις του στυλ «αυτός ο κόσμος είναι στερεός» και άλλα τέτοια -το είδος του κόσμου που προβάλλεται από τα διάφορα μέσα ενημέρωσης- τότε δεν θα καταφέρουμε ποτέ να λύσουμε το εν λόγω πρόβλημα διότι πολύ απλά θα σκεφτόμαστε και θα κινούμαστε στο ίδιο επίπεδο συνείδησης με αυτό που μας ώθησε σε όλη αυτή την κατάσταση.

Από τα όσα είπατε μέχρι στιγμής, θα μπορούσε κάποιος να συμπεράνει ότι ίσως μιλάτε μεταφορικά για τα Ερπετοειδή, ότι προσπαθείτε να περάσετε άλλα νοήματα. Χρησιμοποιείτε τον όρο κυριολεκτικά ή μεταφορικά λοιπόν;
Όχι, όχι. Δεν χρησιμοποιώ τον όρο ως σύμβολο για κάτι άλλο. Μιλάω απολύτως κυριολεκτικά. Φυσικά! Μιλάω στην κυριολεξία για ερπετοειδή οντότητες.

Καλώς, μπορώ να δεχθώ ότι υπάρχουν αρκετές μαρτυρίες και ιστορίες. Έχεις όμως ποτέ δει ο ίδιος ερπετοειδή;
Η κυριότερη ιδιότητα που έχω είναι αυτή του δημοσιογράφου. Βέβαια, διαφέρω από το μέσο δημοσιογράφο γιατί δεν έχω πάνω από το κεφάλι μου έναν επιμελητή να μου λέει τι μπορώ να γράψω και τι όχι. Κατά δεύτερον, είμαι ένας άνθρωπος με μυαλό ανοικτό σε κάθε πιθανότητα.
Ως δημοσιογράφος λοιπόν έχω επισκεφθεί περισσότερες από 45 χώρες παγκοσμίως πραγματοποιώντας έρευνες στο θέμα, συνάντησα πολλούς ανθρώπους διαφόρων ηλικιών και διαφορετικών πολιτισμών σε ολόκληρο τον κόσμο, έχω μιλήσει με ανθρώπους που εργάστηκαν σε διάφορες κυβερνήσεις και κρατικά προγράμματα mind control και είδαν τέτοιες οντότητες, έχω εντοπίσει και μελετήσει αρχαίες πηγές με ανάλογες αναφορές, κ.α.
Αυτό κάνω εγώ, καταγράφω και δημοσιεύω τις ιστορίες που οι άνθρωποι έχουν βιώσει και μου έχουν πει από όλο τον κόσμο.

’ρα δεν έχεις δει με τα ίδια σου τα μάτια ερπετοειδή;
Είχα και εγώ παρόμοιες εμπειρίες με αυτές των ερπετοειδή, κατά τις οποίες ήρθα σε επαφή με ανθρώπους που αντί για μάτια είχαν μαύρες τρύπες, κυριολεκτικά μαύρες. Είδα στην κυριολεξία τα μάτια τους να χάνουν την κόρη, το ασπράδι, τα πάντα και να δίνουν τη θέση τους σε μαύρες τρύπες. Μάλιστα, ενόσω βρισκόμουν στο Green Party είδα αρκετούς πολιτικούς να μεταμορφώνονται κατά αυτόν τον τρόπο, ένας εκ των οποίων διετέλεσε και Πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας!
Και αυτή ακριβώς την εμπειρία συνάντησα σε μαρτυρίες ανθρώπων από όλο τον κόσμο. Είναι πολύ κοινή εμπειρία, όμως οι περισσότεροι τρομοκρατούνται και μόνο στην ιδέα να μιλήσουν ανοικτά γι' αυτή. Φοβούνται τις συνέπειες, τη γελοιοποίηση. Αυτό ακριβώς που βίωσα και ο ίδιος.
Αλλά εγώ δεν έκανα πίσω και δεν θα κάνω. Δεν θα σκάσω γιατί οι άνθρωποι με μεταχειρίζονται με άσχημο τρόπο. Μπορούν να με κακομεταχειρίζονται με όποιον τρόπο θέλουν, εγώ θα συνεχίσω.

Αποφεύγεις μία ευθεία απάντηση όμως. Τέλος πάντων. Πιστεύεις ότι η επιρροή των Ερπετοειδών εξαπλώνεται και στην Ελλάδα;
Στην πραγματικότητα πιστεύω ότι ελέγχουν ήδη την Ελλάδα, ότι βρίσκονται στη χώρα σας εδώ και πάρα πολύ καιρό. Στην πραγματικότητα, βρίσκονται παντού εδώ και πάρα πολύ καιρό. Τι θέλω πω;
Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι στην πραγματικότητα δημιουργία των εν λόγω «γραμμών αίματος». Έτσι, είτε η χώρα λέγεται Ελλάδα, είτε Ιταλία, είτε Βρετανία ελέγχεται από την ίδια δύναμη και υπάρχει μία πολύ απλή εξήγηση γι' αυτό.
Αν είσαι στους λίγους και θέλεις να ελέγξεις τους πολλούς, τότε πρέπει να κεντρικοποιήσεις -να συγκεντρώσεις σε ένα σημείο- τη δύναμη της λήψης των αποφάσεων. Όσο περισσότερη ποικιλία υπάρχει κατά τη διαδικασία λήψης αποφάσεων, τόσο λιγότερο έλεγχο θα έχεις πάνω σε αυτή.
Για παράδειγμα, αν η Ελλάδα έπαιρνε μόνη της αποφάσεις σχετικά με τη χώρα και το λαό της, τότε οι Πεφωτισμένοι θα έπρεπε να έχουν μία ξεχωριστή δομή που να ελέγχει όλη την ελληνική κοινωνία εφόσον ήθελαν να ελέγχουν την Ελλάδα. Το ίδιο θα ίσχυε και στην Αγγλία, την Αφρική και παντού.
Αν όμως καταφέρεις να κεντρικοποιήσεις τη λήψη αποφάσεων, όπως π.χ. γίνεται με την Ευρωπαϊκή Ένωση που στην πραγματικότητα επιβάλει αλλαγές και εξελίξεις σε όλες σχεδόν τις χώρες της Ευρώπης, τότε δεν υπάρχει ανάγκη να ελέγχεις κάθε μία χώρα ξεχωριστά αλλά να ελέγχεις την ιεραρχία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μπορεί επομένως να υπάρχουν μονάδες εξουσίας εντός της χώρας, όμως η ουσιαστική εξουσία λήψης αποφάσεων έχει μεταφερθεί εκτός αυτής σε ένα κεντρικό σημείο. Και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι παρά μονάχα ένα σκαλί για όλο αυτό που αναφέρω τόσα χρόνια, τη δημιουργία δηλαδή μιας παγκόσμιας κυβέρνησης. Μίας παγκόσμιας κυβέρνησης που θα επιβάλει αποφάσεις και εξελίξεις σε κάθε χώρα της υφηλίου, που θα έχει έναν παγκόσμιο στρατό και θα επιβάλει τις επιταγές της σε αυτούς που δεν τις αποδέχονται εξ αρχής.

Μίας παγκόσμιας κυβέρνησης; Πόσο εύκολο όμως πιστεύεται ότι είναι να εφαρμοστεί κάτι τέτοιο;
Πολύ εύκολο. Σήμερα για παράδειγμα συμβαίνει ήδη κάτι ανάλογο με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (World Trade Organization), δημιούργημα επίσης των Πεφωτισμένων κατά την ταπεινή μου άποψη. Εξαιτίας λοιπόν αυτού, οι χώρες πλέον δεν μπορούν να υπερασπιστούν την οικονομία τους, να δουλέψουν για την επίτευξη μίας αυτάρκειας αγαθών (τρόφιμα, κ.α.), γιατί ο WTO επιβάλει τεράστια πρόστιμα σε χώρες που δεν ανοίγουν τα σύνορα τους στον υπόλοιπο κόσμο.
Έτσι, τα κράτη δεν μπορούν να αντιδράσουν στην εισαγωγή προϊόντων σε εξευτελιστικές τιμές από χώρες όπως π.χ. η Κίνα, προϊόντα που δεν μπορούν να παραχθούν τόσο φθηνά στις δυτικές χώρες εξαιτίας των νόμων που προστατεύουν τον εργάτη και τον απλό πολίτη. Τέτοιοι νόμοι όμως δεν υπάρχουν παντού!
Αυτό είναι στην πραγματικότητα το «ελεύθερο εμπόριο». Δεν είναι ελεύθερο «εμπόριο», αλλά ελευθερία στην εκμετάλλευση! Ελευθερία στην εκμετάλλευση των ανθρώπων που κατασκευάζουν τα εν λόγω προϊόντα και στη συνέχεια των ανθρώπων άλλων χωρών που χειραγωγούνται να αγοράσουν τα προϊόντα αυτά προσφέροντας άμεσα και τεράστια κέρδη στις εκάστοτε εταιρίες.
Με ρώτησες για την Ελλάδα, αλλά τι είναι η Ελλάδα πλέον; Τι είναι η Αγγλία πλέον; Κάθε νόμος που ψηφίζει μία χώρα και έρχεται σε αντίθεση με τους νόμους της αριστοκρατίας των Βρυξελλών είναι αδύνατο πλέον να εφαρμοστεί! Αυτό είναι φασισμός.
Και αυτό που βλέπουμε τώρα είναι να δημιουργείται σταδιακά μία «Ευρωπαϊκή Ένωση» και στην Αμερική, η οποία θα αποκαλείται Βόρεια Αμερικανική Ένωση (North American Union) και θα αποτελεί αρχικά συνασπισμό των ΗΠΑ, του Καναδά και του Μεξικό. Μέσω του εν λόγω συνασπισμού θα δημιουργηθεί ένα νέο νόμισμα, το amero, που θα αντικαταστήσει το δολάριο και το pesos. Στη συνέχεια, το εν λόγω νόμισμα θα εξαπλωθεί και στην υπόλοιπη ήπειρο. Επιπλέον, έχουμε ήδη την Αφρικανική Ένωση, ενώ έχουν αρχίσει ήδη οι συναντήσεις για την ίδρυση της Ασιατικής Ειρηνικής Ένωσης.
Αυτές οι τέσσερις ηπειρωτικές δυνάμεις είναι το προηγούμενο στρώμα ελέγχου ακριβώς κάτω από την επίτευξη της παγκόσμιας κυβέρνησης.
Έτσι, όταν έχουμε κεντρικοποίηση της εξουσίας σε τέτοιο βαθμό, το τι θα συμβεί στην Ελλάδα είναι άσχετο, ασήμαντο διότι πλέον το επίπεδο ελέγχου που υπάρχει στο εσωτερικό της χώρας δεν έχει τη δύναμη να πάρει αποφάσεις που να επηρεάζουν την ίδια τη χώρα. Και αυτό γιατί οι αποφάσεις παίρνονται πλέον από ανθρώπους εκτός αυτής, από άτομα που πολλές φορές δεν έχουν καν επισκεφθεί τη χώρα!
Αυτή είναι η ιεραρχία, η ατζέντα που ξεδιπλώνεται πλέον σήμερα με τρομακτική ταχύτητα.

Στην Ελλάδα υπάρχει μία πολύ γνωστή θεωρία συνωμοσίας σχετικά με την Ομάδα Ε, μία μυστική κοινότητα εύπορων Ελλήνων που ζουν κυρίως στις ΗΠΑ. Αυτή η ομάδα χρησιμοποιώντας αρχαία και σύγχρονη υπερ-τεχνολογία βοηθάει και ενίοτε προστατεύει τη χώρα. Έχετε ακούσει ποτέ για αυτή την ομάδα;
Δεν έχω ακούσει για τη συγκεκριμένη ομάδα στο παρελθόν. Προσπαθήστε όμως να καταλάβετε τη δομή του δικτύου των μυστικών κοινοτήτων. Όπως είπαμε πριν, μπορεί να παραλληλιστεί με τη δομή μίας πυραμίδας, μπορεί όμως να παραλληλιστεί κάλλιστα και με έναν ιστό αράχνης.
Στο δεύτερο παραλληλισμό, στο κέντρο του ιστού υπάρχει η αράχνη που συμβολίζει τους Ανθρώπους των Σκιών (Shadow People) και όσο προχωράς προς το εξωτερικό του ιστού συναντάς διαφορετικά επίπεδα μυστικών κοινοτήτων έως ότου φτάσεις στο σημείο που η δομή των Πεφωτισμένων αρχίζει να αλληλεπιδρά με γνωστές οργανώσεις. Για παράδειγμα, τέτοιες οργανώσεις είναι η Trilatelar Commission (βλέπε http://www.trilateral.org/) και η CFR, οι οποίες σήμερα βρίσκονται σε επαφή με πολιτικούς και λοιπά πρόσωπα επηρεάζοντας καταστάσεις και εξελίξεις.
Αυτές λοιπόν οι μυστικές κοινότητες που βρίσκονται στα όρια του ιστού της αράχνης φέρουν ποικίλες ονομασίες, αλλά παράλληλα έχουν ηγεσίες που συνδέονται μεταξύ τους. Κάπως έτσι, όταν το σκάνδαλο με τη μασονική στοά P2 δημοσιοποιήθηκε στην Ιταλία στα τέλη της δεκαετίας του '70 και η αστυνομία εντόπισε έγγραφα που σχετίζονταν με τη μασονική στοά P2 της Ρώμης -μέλος της οποίας ήταν και ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι- ανακάλυψε ότι συνδεόταν με άλλες μυστικές κοινότητες όπως οι Ναΐτες Ιππότες.
Έτσι λειτουργούν οι μυστικές κοινότητες, έτσι λειτουργεί και η ελληνική μυστική κοινότητα που αναφέρεται, συνδέεται δηλαδή και αποτελεί μέρος του παγκόσμιου ιστού των μυστικών κοινοτήτων. Κάπως έτσι, αν καταφέρετε και δείτε στα υψηλά επίπεδα ιεραρχίας των προαναφερθέντων κοινοτήτων θα διαπιστώσετε ότι ελέγχονται από τις ίδιες δυνάμεις.

Θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για την πολυσύνθετη αυτή συζήτηση που είχαμε και να σου ζητήσω να στείλεις ένα μήνυμα στο ελληνικό κοινό.
Η γνώση από μόνη της δεν είναι καλή ή κακή, απλά «είναι» (υπάρχει). Η αρνητική ή θετική φύση μίας γνώσης σχετίζεται μόνο με τον τρόπο που αυτή χρησιμοποιείται.
Έτσι, η γνώση σχετικά με τη φύση της πραγματικότητας και τη φύση της συνείδησης έχει χρησιμοποιηθεί κακόβουλα ώστε να περιορίσει τους ανθρώπους σε μία κατάσταση ύπνωσης και να χειραγωγήσει τις σκέψεις και τα συναισθήματα τους. Η γνώση όμως είναι ακριβώς η ίδια με αυτή που δύναται να μας αφήσει ελεύθερους, αρκεί να χρησιμοποιηθεί με διαφορετικό τρόπο.
Το μόνο που μπορώ λοιπόν να πω στα μέλη σας είναι ότι είμαστε πολυδιαστατικά όντα, είμαστε πολυδιαστατικές συνειδήσεις και λειτουργούμε σε αμέτρητα επίπεδα συνειδητότητας. Αυτό που συμβαίνει όταν εισερχόμαστε σε αυτόν τον κόσμο, σε αυτό το φυσικό σώμα που στην πραγματικότητα αποτελεί ένα ολόγραμμα, είναι ότι περιοριζόμαστε και μας αποσπούν τη προσοχή από την ύπαρξη όλων αυτών των διαφορετικών διαστάσεων και συνειδησιακών επιπέδων.
Γι' αυτό το λόγο λειτουργούμε μόνο σε ένα μικρό μέρος των πολυδιαστατικών δυνατοτήτων και συνειδήσεων μας. Ζούμε τη ζωή μας σε αυτό που εγώ ονομάζω σωματική συνείδηση, η οποία «βλέπει»/αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα μόνο μέσω των 5 αισθήσεων. Αυτό το επίπεδο συνείδησης οφείλεται για τη δεινή θέση στην οποία η ανθρωπότητα έχει περιέλθει, από την οποία για να βγούμε πρέπει να ανοίξουμε το μυαλό μας αφήνοντας άλλες συνειδήσεις να εισέλθουν σ' αυτό, στην αντίληψη μας, στην προσοχή μας.
Με αυτό τον τρόπο θα καταφέρουμε να μετατοπίσουμε το σημείο εστίασης της πραγματικότητας από το επίπεδο των 5 αισθήσεων σε υψηλότερα επίπεδα συνειδητότητας, στα οποία ο τρόπος με τον οποίο βλέπουμε τον κόσμο μας αλλάζει πλήρως.
Ξέρετε, είναι αστείο το γεγονός ότι μου μιλάτε από την Ελλάδα γιατί ένα από τα πράγματα που συνέβησαν με τη Betty Shine όταν όλα αυτά ξεκίνησαν το 1990, ήταν ότι η οντότητα που επικοινωνούσε μαζί μου μέσω αυτής ανέφερε σε κάποιο σημείο ότι «ο Σωκράτης είναι μαζί σου». Τότε σκέφτηκα.. «Ο Σωκράτης; Δεν ξέρει τι λέει αυτή η γυναίκα!», όμως αργότερα έμαθα ότι ο Σωκράτης ήταν ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος που είπε -ή τουλάχιστον καταγράφηκε ότι είπε- πολλά πράγματα που σχετίζονται με υψηλά επίπεδα συνειδητότητας. Ένα από αυτά, το οποίο έχω πάντα κατά νου, είναι ότι «σοφία είναι να ξέρεις πόσα λίγα ξέρεις».
Και κάπου εδώ έρχεται το σημείο που σχετίζεται με την αγέλη και το πώς αυτή αμύνεται σε τέτοιες περιπτώσεις. Δεν έχει περάσει πολύ καιρός από τότε που όποιος έλεγε ότι μπορούμε να πατήσουμε στο φεγγάρι αμέσως χαρακτηριζόταν τρελός. Αυτό λοιπόν που συμβαίνει είναι ότι παρόλο που πλέον ξέρουμε ότι είναι εφικτό να πατήσουμε στο φεγγάρι, ότι παρόλο που μπορούμε να κοιτάξουμε στο παρελθόν και να δούμε ότι κάθε γενιά αγγίζει μεγαλύτερα επίπεδα γνώσης από τις προηγούμενες, ακόμα και έτσι η κοινή γνώμη σήμερα (όπως και κάθε εποχή) πιστεύει ότι η γενιά της γνωρίζει τα πάντα σχετικά με το τι εστί πραγματικότητα!
Όμως είναι ξεκάθαρο ότι δεν γνωρίζουμε τα πάντα και ότι κάθε γενιά γνωρίζει περισσότερα από ότι οι προηγούμενες σχετικά με πολλά πράγματα!
Αν όμως έχεις πάντα κατά νου αυτή τη φράση του Σωκράτη, ότι «σοφία είναι να γνωρίζεις πόσα λίγα γνωρίζεις», τότε πάντα θα είσαι ανοικτός προς κάθε πιθανότητα. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι πρέπει να δέχεσαι κάθε χαζομάρα που λέει ο οποιοσδήποτε απλά επειδή την λέει. Σημαίνει ότι πρέπει να είσαι πάντα ανοικτός στο γεγονός ότι υπάρχουν περισσότερα για να μάθεις. Μόνο τα μυαλά που είναι σε αυτή την κατάσταση μπορούν να δεχθούν μεγαλύτερα επίπεδα γνώσης και κατανόησης, γιατί είναι ανοικτοί σε άλλες πιθανότητες.
Οι περισσότεροι όμως άνθρωποι είναι «κλειστοί» και γι' αυτό δεν μπορούν να ξεφύγουν από την κατάσταση στην οποία είναι πνευματικά και συναισθηματικά, γι' αυτό δεν μπορούν να ξεφύγουν από την κατάσταση στην οποία είναι και σωματικά, από την κατάσταση σκλαβιάς στην οποία βρίσκονται.
Ο Σωκράτης είπε μερικά εκπληκτικά λόγια σοφίας. Αν περισσότεροι άνθρωποι έκαναν το ίδιο, θα περπατούσαν στην οδό της κατανόησης πολύ πιο γρήγορα από ότι κάνουν τώρα.

Σημείωση
Η παρούσα συνέντευξη, μέρος της οποίας δημοσιεύεται σε πανελλήνια αποκλειστικότητα στο περιοδικό mystery, παραχωρήθηκε στο Νικόλαο Κουμαρτζή και την Ελληνική Κοινότητα του Μεταφυσικού. Ένα μικρό κομμάτι της συνέντευξης δημοσιεύθηκε στο περιοδικό mystery. Δίχως την πολύτιμη βοήθεια της στενής μου συνεργάτη Μαρία Σαρηγιαννίδου, η παρούσα συνέντευξη δεν θα είχε ολοκληρωθεί.

metafysiko

Συνέντευξη του Ευστάθιου Λιακόπουλου με θέμα «Τεκτονισμός- Αλήθειες και ψέματα γύρω από το αρχαιότερο φιλοσοφικό τάγμα».

Ευστάθιος Λιακόπουλος

Συνέντευξη σε: Βασίλης Λαζάρου (leo morpheus)

Βασίλης Λαζάρου: Κύριε Λιακόπουλε είστε από τους πιο γνωστούς και σημαντικούς ανθρώπους στο χώρο του τεκτονισμού, με πλούσια συγγραφική δράση και αγάπη για το φιλοσοφικό αυτό σύστημα. Τι σας ώθησε χρόνια πριν να μυηθείτε σε αυτόν;
Ευστάθιος Λιακόπουλος: Από τη φύση μου είμαι ένας ήπιος και ειρηνικός επαναστάτης. Παράλληλα η συνετή αναζήτηση της αλήθειας με προσδιορίζει από πολύ μικρό. Φυσική λοιπόν ήταν και η κρούση της θύρας του Τεκτονικού θεσμού, μαζί με την προσέγγιση και άλλων πηγών εσωτερικής γνώσης. Κάτω από αυτές τις κλίσεις εντάχθηκα και σε αυτόν, μόλις δημιουργήθηκε και ο σχετικός εξωτερικός οιωνός. Όταν δηλαδή ο Δικηγόρος στον οποίο ήμουν ασκούμενος, ο Ιωάννης Παπαηλίου, την άνοιξη του 1960 μου πρότεινε να γίνω μέλος της Στοάς του «Πυθαγόρα», της αρχαιότερης (έτος ιδρύσεως 1881) και της μεγαλύτερης σε αριθμό μελών, Στοάς των Αθηνών. Όσοι ενδιαφέρονται για περισσότερες λεπτομέρειες της έκτοτε Τεκτονικής διαδρομής μου, μπορεί να την αναζητήσουν στην ιστοσελίδα της Ηνωμένης Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος.

Β.Λ.: Υπάρχουν πολλές θεωρίες σχετικά με την ιστορική προέλευση του τεκτονισμού. Ποια η προσωπική σας εκτίμηση; Προέρχεται από τους οικοδόμους του Μεσαίωνα ή εν τέλει υπάρχει σύνδεση με τα αιγυπτιακά μυστήρια και τους διονυσιακούς τεχνίτες;
Ε.Λ.: Ο άνθρωπος έχει το προνόμιο να στέκεται όρθιος και να ατενίζει τον ουρανό. Το αρχέτυπο του Οικοδόμου, που αντιστέκεται στον νόμο της «εντροπίας» που απλοποιημένα και μόνο συμβολικά εκφράζει την αταξία και την καταρροή, υπηρετεί συνειδητά την τάξη και την ανόρθωση. Με την έννοια αυτή από την αρχαιότητα η ανοικοδόμηση αποτελούσε και μέχρι σήμερα αποτελεί ένα παράδειγμα κατεργασίας και συνοχής της ύλης ώστε να αναχθεί σε πνευματική έκφραση. Συνοπτικά μιάς στάσης προσωπικής αξιοπρέπειας και δημιουργικής συμπεριφοράς. Μια μακρά και αδιάσπαστη έτσι ιστορία ομαδικής δράσης εκφράζει αυτό το δεδομένο. Από τον κώδικα του Χαμουραμπί, τους Ιδαίους Δακτύλους, τους Τελχίνες, τους Διονυσιακούς Τεχνίτες και τα Ρωμαϊκά Κολλέγια, καταλήγουμε στις Επαγγελματικές Συντεχνίες του Μεσαίωνα, οι οποίες απέκτησαν τεράστια επιρροή στην τότε στατική κοινωνία. Όταν η κατασκευή όμως των Καθεδρικών Ναών της Ευρώπης, συμπλήρωσε τον κύκλο της, τα επίτιμα μέλη των συντεχνιών, που διωκόμενα είχαν καταφύγει σε αυτές (κυρίως Ιππότες Ναϊτες, Ροδόσταυροι και Αλχημιστές) αποτέλεσαν την πλειοψηφία τους και αποκλήθηκαν Ελεύθεροι ή Αποδεκτοί Τέκτονες, σε αντίθεση με τους Επαγγελματίες. Είναι εκείνοι ακριβώς που παγίωσαν έτσι το θεσμό με τη σημερινή του μορφή. Ο Τεκτονισμός ιδρύθηκε από καλούς Χριστιανούς για να υπερβεί η κοινωνία το φρικτό αποτέλεσμα των εκατονταετών θρησκευτικών πολέμων στην Ευρώπη και να οδηγήσει άτομα ... με διαφορετική θρησκευτική πίστη και δογματική, να μπορούν να λέγονται και να αισθάνονται αδελφοί και να κάθονται ο ένας δίπλα στον άλλο. Αυτό το ιστορικό γεγονός της καταγωγής του, το αγνοούν δυστυχώς τόσο η Καθολική, όσο και απαράδεκτα η Ορθόδοξη Εκκλησία.

Β.Λ.: Στην παγκόσμια ιστορία, υπήρξαν γεγονότα που ο τεκτονισμός είχε ενεργό ρόλο; Επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό ακόμα και να άλλαξαν τη ροή της Ιστορίας; Μπορείτε να μας αναφέρετε κάποιους επιφανείς τέκτονες που άφησαν τη σφραγίδα τους στον κόσμο και τους γνωρίζουμε όλοι;
Ε.Λ.: Ο Τεκτονισμός έχει κίνητρα καθαρά ανθρωπιστικά. Στοχεύει στην καλλιέργεια συνειδήσεων που να αναζητούν όχι τη φαινόμενη, αλλά την ουσιαστική αλήθεια, να υπηρετούν την ελευθερία, να αντιμετωπίζουν χωρίς προκατάληψη τις κοινωνικές και φυσικές διαφορές που παρουσιάζονται πάνω στους ανθρώπους. Προτρέπει τα μέλη του να εκφράζουν φιλάνθρωπα αισθήματα και να βοηθούν τους πάσχοντες, υλικά, ηθικά και πνευματικά. Με αυτούς τους στόχους, που είναι δύσκολο φυσικά να επιτυγχάνονται πάντοτε στο ακέραιο, ο θεσμός καλύπτει ένα τεράστιο κοινωνικό κενό και αποτελεί εξαιρετική παιδευτική μέθοδο. Όπου και όταν επομένως δημιουργούνται οι κατάλληλες ευκαιρίες, εκφράζεται φιλάνθρωπα και θετικά στην πορεία της ιστορίας, γιατί απέκτησε με το χρόνο παγκόσμια χαρακτηριστικά που υπερβαίνουν τους διαχωρισμούς των συνόρων και των κρατών, της γλώσσας, του χρώματος και της πίστης. Συνέβαλε με αυτό τον τρόπο στην ανεξαρτησία των Ηνωμένων Πολιτειών, στην εμπέδωση της Γαλλικής επαναστάσεως, στην ενοποίηση της Ιταλίας και σε πολλές άλλες μικρότερων διαστάσεων, κοινωνικές εξελίξεις. Όχι άμεσα βέβαια και σαν θεσμός, αλλά μέσω των συγκεκριμένων ατόμων που είχαν γαλουχηθεί στις τάξεις του. Και παράλληλα συνέβαλε στην πνευματική ανέλιξη και την ηθική πορεία της ανθρωπότητας. Ο κατάλογος των διαπρεπών Τεκτόνων που συνέβαλαν στη διαμόρφωση της ιστορίας των τελευταίων πέντε αιώνων είναι μακρός. Επιλεκτικά αναφέρεται ο Γεώργιος Ουάσινγκτον, ο Ηλίας ’σμολ, ο Βολταίρος, ο Γκαίτε, ο Μότζαρτ, ο Γκαριμπάλντι και ο Καβούρ. Και στο χώρο μας ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο Διονύσιος Ρώμας, ο Ιωάννης Καποδίστριας, ο Ιωάννης Θεοτόκης, ο Θεόφιλος Καϊρης, και ο Στέφανος Σκουλούδης, για να παραμείνω μόνο στους παλαιότερους.

Β.Λ.: Στην Ελλάδα τώρα, μπορείτε να μας αναφέρετε πότε, που και από ποιους ιδρύθηκαν οι πρώτες Στοές; Ήταν ελληνική πρωτοβουλία ή κάποιων ξένων τεκτόνων (π.χ. 'Αγγλων);
Ε.Λ.: Ο νεώτερος Ελληνισμός κατά την πριν από την επανάσταση του 1821 περίοδο, είχε βρεθεί σε μια ευνοϊκή συνθήκη, ανάλογη με εκείνη του Αρχαίου, που δημιούργησε τότε το χρυσό πολιτισμό. Σε ολόκληρα τα Βαλκάνια, τα νησιά του Αρχιπελάγους, την Ιωνία, την Κύπρο, τον Πόντο είχαν δημιουργηθεί αξιόλογες κλειστές κοινότητες Ελλήνων, με πανάρχαια ήθη, έθιμα και πολιτιστικά στοιχεία. Δεν είχαν όμως το προνόμιο των αρχαίων Ελληνικών πόλεων, οι κάτοικοί τους να συναντώνται κάθε τέσσερα χρόνια στην Ολυμπία, για να συγκρίνουν και να αναβαθμίζουν τις ιδιαίτερες αξίες τους. Κάτι το οποίο επεδίωξε με άλλο τρόπο να καλύψει ο Ρήγας Φεραίος, που ο αδόκητος θάνατος του, δεν του επέτρεψε να ολοκληρώσει. Ήταν επόμενο λοιπόν, ο Ελληνισμός αυτός, χωρίς εξαρτήσεις, αναγνωρίσεις και Μεγάλες Στοές, αυθόρμητα να δημιουργήσει Τεκτονικές Στοές, υπηρετώντας το ανανεωτικό πνεύμα της εποχής. Το έτος 1744 για παράδειγμα, δημιουργήθηκε Στοά στη Σμύρνη, όπου η πλειοψηφία των μελών της και τα διασωθέντα πρακτικά της, ήταν Ελληνικά. Το 1745 ο Οικουμενικός Πατριάρχης Παϊσιος ο από Νικομηδείας, μνημονεύει Τεκτονικές Στοές στην Κωνσταντινούπολη και τη Σμύρνη. Ο Αλέξανδρος Μουρούζης Μαυροκορδάτος, Οσποδάρος της Βλαχίας, μυήθηκε στην Τεκτονική Στοά της «Εστεμμένης Αγκύρας» το 1776. Ο ίδιος ιδρύει δύο ακόμα Ελληνικές Στοές, μία στη Βιέννη και μία στην Οδησσό. Το 1811, ο Διονύσιος Ρώμας ιδρύει Στοές στην Κέρκυρα, τη Λευκάδα και τη Ζάκυνθο.

Β.Λ.: Όσον αφορά τον εγχώριο τεκτονισμό, τι προβλήματα συνάντησε στη συντηρητική Ελλάδα κατά τα πρώτα χρονιά της εδραίωσης του και τι προβλήματα αντιμετωπίζει ακόμα και τώρα εν έτη 2008;
Ε.Λ.: Ο θεσμός καθώς έχει διφυή μορφή, είναι δηλαδή εσωτερικό σύστημα που έχει παράλληλα και κοινωνική υπόσταση και μορφή, για να αναπτυχθεί φυσιολογικά και να αποδώσει καρπούς, έχει ανάγκη το περιβάλλον στο οποίο λειτουργεί, να υπηρετεί αξίες δημοκρατικές, να προστατεύει συναπτά το δικαίωμα της ατομικής ελευθερίας, να μην ενθαρρύνει το λαϊκισμό και να αποστρέφει το πρόσωπό του, από τους παντός είδους δογματισμούς. Το νεώτερο Ελληνικό κράτος, το οποίο δεν εκφράστηκε από τους φυσικούς του ηγέτες που αποφάσισαν μόνοι να κηρύξουν επί τέλους την επανάσταση, όπως ήταν ο Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης και ο Μάρκος Μπότσαρης, αλλά δυστυχώς από εκείνους που υπηρέτησαν τα σχέδια των Μεγάλων Δυνάμεων, που σκόπιμα δημιούργησαν ένα καχεκτικό κράτος, που η ύπαρξή του και μόνο αναίρεσε τη δυναμική της επιχώριας επανάστασης και το πνεύμα των Φιλελλήνων και συρρίκνωσε, κυριολεκτικά κατέστρεψε τον Ελληνισμό που βρέθηκε έξω από αυτό. Το νεώτερο κράτος λοιπόν ποτέ δεν μπόρεσε να υπηρετήσει αυτές τις αξίες. Κάτι που προσπαθεί εναγώνια από το Μεσοπόλεμο και μετά με παλινδρομήσεις, να εμπεδώσει. Με αυτές τις συνθήκες, ο Τεκτονισμός αντιμετώπισε κατά τα πρώτα χρόνια της επίσημης εμφάνισής του, το 1863, μετά την απομάκρυνση του Όθωνα, την προκατάληψη κυρίως της Εκκλησίας, τις προλήψεις των τάξεων εκείνων που αποδίδουν τα μύρια κακά τους σε αυτόν και τις σκοπιμότητες ορισμένων παραγόντων να τον χρησιμοποιούν σαν «Αποδιοπομπαίο Τράγο» για να στρέψουν την προσοχή του κόσμου μακριά από τα δικά τους άπλυτα. Τα ίδια προβλήματα αντιμετωπίζει σε μικρότερο βαθμό και σήμερα ο Τεκτονισμός στη χώρα μας, για τη συντήρηση των οποίων ευθύνεται και η τρέχουσα ηγεσία του, που με εξαίρεση το Μεγάλο Διδάσκαλο Αλέξανδρο Τζατζόπουλο, δεν είχε την αυθεντία, το θάρρος και την επιδεξιότητα να αντιμετωπίσει, εξ αιτίας κυρίως της εσωστρέφειάς της, τις έξωθεν συκοφαντίες και διαβολές. Εγώ, όταν βρέθηκα επί κεφαλής τόσο του Τεκτονικού Τάγματος της Υόρκης, όσο και της Εθνικής Μεγάλης Στοάς, πραγματοποίησα ανοικτές εκδηλώσεις για παράδειγμα στο σύλλογο «Παρνασσός», παρουσιάζοντας θεατρικά τη μύηση στη Φιλική Εταιρεία, στα ξενοδοχεία Χίλτον, Χανδρής και Ρόαγιαλ Ολύμπικ με καλλιτεχνικές και άλλες εκδηλώσεις που τελούσαν υπό την οργάνωση του Τεκτονισμού και σε άλλους δημόσιους χώρους, όχι μόνο χωρίς να συναντήσω κανένα πρόβλημα, αλλά αντίθετα κατόρθωσα να έχω αθρόα συμμετοχή μη Τεκτόνων, τόσο ομιλητών, όσο και ακροατηρίου. Επομένως και ο Τεκτονισμός με την αδικαιολόγητη εσωστρέφειά του ευθύνεται για αυτό το κλίμα της ακατανόητης προκατάληψης.

Β.Λ.: Ποιοι παράγοντες οδήγησαν εσάς και κάποιους ακόμα τέκτονες να δημιουργήσουν την Ε.Μ.Σ.Ε.; Εσωτερικά προβλήματα και έριδες ή απλά διαφορετικές αντιλήψεις σε τεκτονικά θέματα, θεωρητικά ή διοικητικά;
Ε.Λ.: Οι λόγοι που μας ανάγκασαν να δημιουργήσουμε μια νέα Μεγάλη Στοά, οφείλονται βασικά στο γεγονός ότι από το έτος 1974 Τέκτονες με μικρή θητεία σε αυτόν και με τρόπο «επίμονο» -χρησιμοποιώ επιεική όρο- ανήλθαν στην ηγεσία του και δημιούργησαν μια κομματική ατμόσφαιρα, αντιδρώντας μικρόψυχα σε όσους δεν ενέκριναν την απαράδεκτα οπισθοδρομική συμπεριφορά τους. Παράλληλα από το φόβο τους να μη χάσουν την εξουσία, δεν επεδίωξαν την ανανέωσή του, που κάθε παραδοσιακός θεσμός έχει ανάγκη με σοφία να υπηρετεί. Από το 1981 όμως και μετά, τα πράγματα έγιναν χειρότερα. Αναδείχτηκε ένας Μεγάλος Διδάσκαλος χωρίς να τηρηθούν στοιχειωδώς τα προσχήματα και οι κανονισμοί, ο οποίος δεν είχε ούτε την προϋπηρεσία, ούτε την ικανότητα να χειριστεί τα καθήκοντα που απορρέουν από το λειτούργημά του. Πολύ περισσότερο δεν άντεξε ούτε την ανανέωση, ούτε την προσαρμογή. Και σε όποια μέλη εντόπιζε μία καλή γνώση του θεσμού και μια αξιόλογη παρουσία, θεωρούσε ότι ήταν εχθρικά απέναντί του, ενώ στην πραγματικότητα για χάρη της ενότητας, τον ανέχονταν. Η κατάσταση όμως επέβαλλε ουσιαστικές και νόμιμες αλλαγές. Τις οποίες απέρριπτε συνεχώς με απλά δικολαβικά τερτίπια. Εκείνος ήταν που προχώρησε σε Τεκτονικές δίκες και απέβαλλε από το θεσμό, καταξιωμένους Τέκτονες, όπως ήταν ο αείμνηστος Ρωμύλος Βαμβακόπουλος, ο Γεώργιος Μπιμπίρης και άλλοι. Τελικά στράφηκε και εναντίον μου με αστείες κυριολεκτικά κατηγορίες. Προσπάθησα να παραμείνω διαλλακτικός και να επιδιώξω την πάση θυσία αναβολή της δίκης μου. Αλλά η απόφασή αυτού και της ακολουθίας του, ήταν αμετάκλητες και άκομψες. Τα φρικτά και απαράδεκτα γεγονότα εκείνης της περιόδου, που θίγουν όχι μόνο το θεσμό, αλλά και την εγκόσμια αντίληψη περί ελευθερίας και Δικαιοσύνης, περιέγραψα σε ένα βιβλίο μου με τον τίτλο «Το Τεκτονικό Σχίσμα» στο οποίο πέρα από τα συγκεκριμένα επεισόδια και την επώνυμη αναφορά σε θέσεις προσώπων, έχει πλουτιστεί με ένα παράρτημα στο οποίο συγκέντρωσα πάνω από ογδόντα επίσημα έγγραφα, που φέρουν τη σφραγίδα κυρίως των διωκτών μας. Για λόγους σεβασμού και αγάπης προς το θεσμό, το βιβλίο αυτό το κυκλοφόρησα σε τριακόσια μόνο αντίτυπα και τα έστειλα αποκλειστικά σε Τέκτονες. Το αποτέλεσμα ήταν ότι όλοι αναγνώρισαν την τεράστια πρόκληση και αδικία, αλλά μόνο θεωρητικά.
Επειδή ο κατατοπισμός πάνω στο κρίσιμο αυτό θέμα, απαιτεί χρόνο και διασταυρώσεις, το βιβλίο αυτό θα κυκλοφορήσει πλέον τον προσεχή Ιανουάριο με προορισμό το Ελληνικό κοινό, και έτσι όσοι ενδιαφέρονται για τις επί μέρους λεπτομέρειες, θα τις έχουν. Ένα μέρος από τις σελίδες αυτού του βιβλίου πάντως έχει εμφανιστεί κατά καιρούς, χωρίς δική μου πρωτοβουλία και σε ορισμένες ιστοσελίδες.

Β.Λ.: Ποια η σχέση τεκτονισμού και θρησκείας και μιας και μιλάμε για την Ελλάδα, οι σχέσεις με την Ορθόδοξη Εκκλησία. Έχει συστατικά θρησκείας ο τεκτονισμός, θα μπορούσε δηλ. να είναι ένα θρησκευτικό υποκατάστατο και να παίξει κάποια στιγμή το ρολό μιας παγκόσμιας θρησκείας;
Ε.Λ.: Όπως αναφέρθηκε και αξίζει να επαναληφθεί, ο Τεκτονισμός δημιουργήθηκε από καλούς Χριστιανούς. Ο Ηλίας ’σμολ, θεωρείται ο πρώτος ιστορικά επιβεβαιωμένος Τέκτονας και η μύησή του έγινε το 1646. Για όσους έχουν μια βασική γνώση της ιστορίας, την εποχή εκείνη δεν υπήρχε Σιωνισμός και πέρα από την εμφάνιση της λογικής επιστημονικής γνώσης, δεν υπήρχε αντιθρησκευτικό ρεύμα. Ο Τεκτονισμός στη Αγγλία, αποτέλεσε μέρος της κοινωνικής δομής και ο Μέγας Διδάσκαλος κατά κανόνα ήταν μέλος της βασιλικής οικογένειας. Η κοινωνική αποδοχή του Τεκτονισμού ήταν και είναι γενική στις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Γαλλία και τις Σκανδιναβικές χώρες. Το ιδεολογικό όμως οπλοστάσιο το Τεκτονισμού, ο Διαφωτισμός και ο Φιλελευθερισμός, τον έφεραν μοιραία αντιμέτωπο με την Καθολική Εκκλησία. Το 1738 εκδίδεται η πρώτη Βούλα εναντίον του από τον Πάπα Κλήμη τον ΙΒ΄. Το κατηγορητήριο στηρίζεται στην πληροφορία, ότι στις Τεκτονικές Στοές συναθροίζονται «άτομα διαφορετικών θρησκειών». Και το 1739 απειλούνται οι ποινές «του θανάτου και της δημεύσεως της περιουσίας κατά παντός τέκτονος, άνευ ελπίδος, οίκτου και επιεικείας». Αλλά την ουσιαστική αντιπαράθεση δημιούργησε ο αγώνας για την ανεξαρτησία και την ενότητα του Ιταλικού κράτους, την κρατικοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας και η αφαίρεση της κοσμικής και πολιτικής εξουσίας του Πάπα, από αναστήματα του Τεκτονισμού, όπως ήταν ο Καβούρ και ο Γκαριμπάλντι.
Καμιά από αυτές τις αιχμές δεν ίσχυσε για την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία και έτσι από καθαρό και μόνο μιμητισμό, οδηγήθηκε και αυτή σε μια ανάλογη στάση και μια χωρίς ουσιαστικά επιχειρήματα πολεμική. Αν υπολογίσουμε μάλιστα, ότι Τέκτονες Πατριάρχες υπήρξαν ο Βασίλειος ο από Αγχιάλου, ο Ιωακείμ ο Γ΄, ο Μελέτιος και ο Φώτιος Αλεξανδρείας.
Ο Τεκτονισμός ούτε είναι, ούτε μπορεί να πάρει τα χαρακτηριστικά μιάς θρησκείας. Ο καθηγητής της Θεολογίας Δ. Μπαλάνος, έγραφε «Και εάν η Μασονία ηξίου ότι είναι θρησκεία, καθήκον της Ορθοδόξου Θεολογικής Σχολής θα ήτο να απέκρουε τοιαύτην όλως αστήρικτον και παράλογον αξίωσιν, εφ' όσον ουδένα των βασικών όρων περιέχει, εξ ων αποτελείται η έννοια της θρησκείας».
Ο Πάπας Ιωάννης ο 23ος, γνήσιος ανθρωπιστής και ανανεωτής του Χριστιανικού δόγματος, εγκαταλείπει την άτεγκτη στάση απέναντι στον Τεκτονισμό. Δεν υπάρχει πλέον καμιά ονομαστική αναφορά καταδίκης του Τεκτονισμού.
Εξ αιτίας της νέας αυτής στάσης της Καθολικής Εκκλησίας, στο βιβλίο μου «Ο Τεκτονισμός στην Ελλάδα» και στο αντίστοιχο κεφάλαιο καταλήγω: «Είθε το πνεύμα αυτό να βρει ανταπόκριση και στην επίσημη Ορθόδοξη Ελληνική Εκκλησία, που κάποτε διακρίθηκε για το φιλελεύθερο, το δημοκρατικό και το προοδευτικό της σχήμα και γι' αυτό επέζησε καιρών χαλεπών».

Β.Λ.: Για να περάσουμε στον τομέα της συνομωσιολογίας αφού και το θέμα αυτό είναι γνωστό και συζητιέται πολύ σε fora, όπως και σε βιβλία που έχουν εκδοθεί. Πολλοί λένε λοιπόν πως ο τεκτονισμός συνδέεσαι με το εβραϊκό λόμπι, τη λέσχη Μπίλντερμπεγκ, μυστικές εταιρίες και γενικότερα υπάρχει το σενάριο πως ετοιμάζουν το έδαφος εδώ και πολλά χρονιά για τον πλήρη έλεγχο του πλανήτη. Ποιες οι αλήθειες και ποια τα ψέματα σε αυτά τα σενάρια;
Ε.Λ: Έχω διέλθει από όλους τους Τεκτονικούς βαθμούς και τα αξιώματα, έχω ταξιδέψει σε πολλές χώρες και έχω έλθει σε επαφή με υπεύθυνους αδελφούς που έχουν και αυτοί υπηρετήσει το θεσμό με αφοσίωση. Αν είχα μέσα μου και την παραμικρή υποψία, ότι κάποιοι άλλοι κινούν τα νήματα του θεσμού, θα τα είχα αποκαλύψει ή τουλάχιστον θα είχα αποχωρήσει από αυτόν διακριτικά ή και με θόρυβο. Εξ άλλου κανένας άλλος σε δράση Τέκτονας δεν έχει κρίνει τόσο αυστηρά τον Τεκτονισμό, όσο εγώ. Οι ανωτέρω θεωρίες είναι αστήρικτες και αυτοί που κινούν πράγματι τα παρασκήνια για να υποδουλώσουν συνειδήσεις και να χειραγωγήσουν προς όφελός τους τα πράγματα από τα σκοτεινά τους παρασκήνια, δεν έχουν καμιά σχέση με τον τεκτονισμό.

Β.Λ.: Λογικά αρκετοί πολιτικοί είναι και τέκτονες. Επηρεάζουν διαφορές Στοές ανά τον κόσμο τη διεθνή πολιτική σκηνή; Αν ναι, αυτό είναι επιτρεπτό σύμφωνα με τις αρχές του τεκτονισμού;
Ε.Λ.: Αυτό βέβαια δεν είναι επιτρεπτό, γιατί ο Τεκτονισμός ρητά απαγορεύει να γίνονται συζητήσεις στις Στοές που αφορούν πολιτικά και θρησκευτικά θέματα. Εξ άλλου θα ήταν και άσοφο, καθώς επιδιώκει τη συναδέλφωση των ανθρώπων και είναι γνωστό, πόσο πάνω σε αυτά τα δύο θέματα, οι υποκειμενικές τοποθετήσεις δημιουργούν έντονους δογματικούς διαχωρισμούς. Υπάρχει βέβαια όπως τονίστηκε η ελευθερία ορισμένοι Τέκτονες να ασχοληθούν με την πολιτική σαν πρόσωπα και όχι με την τεκτονική τους ιδιότητα και νομίζω ότι το παράδειγμα του Κολοκοτρώνη και του Γκαριμπάλντι που βρέθηκαν σε κρίσιμες ιστορικές καμπές, το επιβεβαιώνουν. Στο βιβλίο μου «Ο Τεκτονισμός στην Ελλάδα», αναφέρομαι λεπτομερώς στη λεγόμενη Στοά Ρ2 της Ιταλίας, όπου εξηγείται ότι ήταν μια ανορθόδοξη με τα Τεκτονικά μέτρα ομάδα φιλόδοξων ανθρώπων που κανένας Τέκτονας ποτέ δεν ενέκρινε. Φυσικά, όπως σε κάθε θεσμό, υπάρχουν και στον Τεκτονισμό μέλη τα οποία προσπαθούν να αξιοποιήσουν αυτή την ιδιότητα, τόσο στον πολιτικό χώρο, όσο και για την επιδίωξη επαγγελματικών ή άλλων προσωπικών ωφελημάτων.

Β.Λ.: Κοιτάζοντας το πλούσιο ανθρωπιστικό έργο του τεκτονισμού τα περασμένα χρόνια, πιστεύετε πως μπορεί ακόμα να προσφέρει έργο για τον άνθρωπο και την κοινωνία;
Ποιες οι προϋποθέσεις για να γίνει κάποιος τέκτονας; Μπορεί ο οποιοσδήποτε πολίτης να ενταχθεί στο τάγμα αυτό ή υπάρχει κάποιος ελιτισμός ως προς την εισαγωγή νέων μελών;
Ε.Λ.: Είναι τόση η κατάπτωση του πολιτισμού μας σήμερα και ο κίνδυνος να οδηγηθούμε σε οριακές για την ύπαρξή μας συνθήκες (οικολογία, πυρηνικά, χημικά όπλα, εμπόριο λευκής και μαύρης σαρκός, εμπόριο όπλων, παραγωγή, εμπόριο και χρήση ναρκωτικών, κυρίως από νέους ανθρώπους, ανόητοι πόλεμοι κλπ), που επιβάλλεται να κηρύξουμε μια συνολική επιστράτευση όλων των θεσμών και των ομάδων που έχουν κίνητρα ανθρωπιστικά. Και ο Τεκτονισμός έχει ιστορικά επιβεβαιωμένη θέση και διάρκεια σε αυτόν τον ύψιστο αγώνα επιβίωσης.
Αναφορικά με το άλλο ερώτημά σας, η απάντηση είναι δύσκολη και αφορά γενικά την εσωτερική και μυστική γνώση, η οποία δεν μπορεί από τη φύση της να ανακοινώνεται σε πλατείες και να διαλαλείται από μπαλκόνια. Πράγμα το οποίο αν γίνει, μπορεί να οδηγήσει πέρα από το ακατανόητο του πράγματος, γιατί έχει ανάγκη από όρους και συμβολισμούς που δεν είναι τρέχοντες και σε μαθητευόμενους μάγους και να προκαλέσει και βλάβες σε εκείνους που δεν είναι ώριμοι για να κατανοήσουν ορθά και που έχουν τη ροπή να αξιοποιήσουν για εγωιστικούς σκοπούς αυτές τις αλήθειες. Ο τίτλος «μεταφυσικό» που χρησιμοποιείτε με επιτυχία, τα δύσκολα θέματα με τα οποία ασχολείσθε, μπορεί να το επιβεβαιώσει.
Υπάρχει φυσικά πάντα κίνδυνος, ορισμένες ομάδες ή Στοές να περιπέσουν σε μια μορφή ελιτισμού, πράγμα που πρέπει να στηλιτεύεται.
Οποιοσδήποτε επομένως έχει την προδιάθεση και την δεκτικότητα να ασχοληθεί πάνω στην αληθινή φύση των φαινομένων, που έχει μια ανησυχία για το επέκεινα και δεν έχει ολοκληρωτική προσκόλληση στα εγκόσμια, στο κέρδος, στην κατανάλωση και την αυτοπροβολή, έχει όχι μόνο δικαίωμα να εισέλθει σε μια Τεκτονική Στοά, αλλά και χρέος να βρεθεί σε αυτή. Πρόβλημα βέβαια γεννάται, αν υπάρχουν οι κατάλληλοι και από την πλευρά του Τεκτονισμού Διδάσκαλοι, για να εντοπίσουν αυτές τις κρυφές κυρίως ιδιότητες των υποψηφίων. Η πείρα μου με οδηγεί σε ένα σκεπτικισμό. Η θέση πάντως που η Ηνωμένη Μεγάλη Στοά της Ελλάδος διακηρύσσει είναι ότι ανεξάρτητα από κοινωνική θέση, μόρφωση, καταγωγή και φυλή, όποιος έχει καθαρά κίνητρα και βασική ανθρωπιστική προδιάθεση μπορεί να γίνει μέλος της.

Β.Λ.: Ο Τεκτονισμός σας άλλαξε σαν άνθρωπο και πως;
Ε.Λ.: Πραγματικά με άλλαξε. Και εάν σε αυτούς τους μονοσήμαντους καιρούς επιδίδομαι στη δύσκολη προσπάθεια σύνθεσης διαφορετικών επιφανειακά παραδόσεων και θεσμών, το οφείλω ακριβώς στον Τεκτονισμό.

metafysiko

Νέες ενισχύσεις στα μπλόκα -Η Σάσα Μπάστα στο πλευρό των Αγροτών

Το ηθικό των αγροτών άρχισε να πέφτει.
Βαρύ πυροβολικό
Ρίχνεται στη μάχη

Έρχεται η Σάσα Μπάστα
Αγρότη στα μπλόκα βάστα
Ψηλά το λάβαρό σου Κράτα

Η Σάσα Μπάστα στο πλευρό των Αγροτών
Στα Τρίκαλα με 70 ευρώ το μπουκάλι
Εμφανίζεται και τραγουδάει
Κάθε Παρασκευή και Σάββατο το βράδυ

agapopolin

Και από φωνή...

φωνάρα η Νάταλι Θάνου!!!

protothema






apneagr

χαμένοι στην μετάφραση .....

Η φαμίλια του και η γη του

Στη Χώρα του Ραγιά, σε μια πεδιάδα περιτριγυρισμένη από ψηλά βουνά, ζούσε ο Βασίλης. Αυτός ο Βασίλης λοιπόν δυο πράγματα αγαπούσε στον κόσμο, την φαμίλια του και τη γη του, και σ΄όλη του τη ζωή πάλευε με τη γη του για να ζήσει την φαμίλια του.
Αυτά τα δυο συλλογιότανε κάτω απ΄τη λεύκα που είχαν φυτέψει οι παππούδες του και το μυαλό του κόντευε να φύγει...
Είχε τρεις γιους, οι δυο μεγάλοι φύγανε για σπουδές στην αρχή, αλλά από τότε κατάλαβε ότι δεν θα γυρνούσαν ξανά στα χωράφια. Και τι να κάνουν να γυρίσουν εδώ που τα λέμε, ο τόπος δεν είχε πια μέλλον... Σκέφτηκε πως και από τη φαμίλια του πατέρα του μόνο αυτός έμεινε στον τόπο του, τα αδέρφια του φύγανε σε πόλεις, η οικογένεια χωρίστηκε. Η ζωή εδώ είναι δύσκολη, η δουλειά έχει μεγάλο ρίσκο και το μαγαζί είναι ξεσκέπαστο, ένα χαλάζι μια ξηρασία είναι αρκετά για να σε καταστρέψουν και να σε χώσουν στα χρέη ως το λαιμό. Και πως να μη φύγουν τα αδέρφια του; Από παιδί θυμάται την μάνα του να τους λέει συνέχεια "Μάθε παιδί μου γράμματα, έχε τα μάτια σου ανοιχτά, να φύγεις από δω να μην παλεύεις μια ζωή με τις λάσπες...", τάχα τα ίδια δεν έλεγε και αυτός στους γιους του; Έτσι οι δυο μεγάλοι φύγανε και έμεινε ο μικρός, να παλεύει μαζί του με τη γη και προκοπή να μη βλέπει.
Γιατί όμως; Αφού αυτός ήταν που όργωνε τη γη, που αναμετριόνταν μαζί της και έβγαζε όλα αυτά που χρειάζονται οι άνθρωποι για να ζούνε. Αυτός έδινε σιτάρι για να υπάρχει ψωμί, δικό του ήταν το βαμβάκι που το κάναν ρούχα, αφού από τον ιδρώτα του έβγαιναν τα λαχανικά, τα φρούτα, η ζάχαρη... Αφού αυτός έδινε όλα αυτά στην κοινωνία, γιατί σε αντάλλαγμα του δινόταν ψίχουλα;


Μα δεν είναι μόνο αυτό που τον πονάει, είναι που βλέπει τα γεννήματα της γης του να πουλιούνται ακριβά, αυτός να πουλάει δέκα κιλά στάρι όσο αγοράζουν οι γιοι του στην πόλη ένα κιλό ψωμί. Και όλο τον κόπο τον δικό του και την ανάγκη του κόσμου για τροφή, για ντύσιμο να την εκμεταλλεύονται οι έμποροι. Να παίρνει ο έμπορος το στάρι από αυτόν, και να το μεταπουλάει σε άλλον έμπορο που έχει μύλους, και αυτός να το κάνει αλεύρι και ζωοτροφές και να τα δίνει σ΄άλλον έμπορο που τα μεταπουλάει κι αυτός με τη σειρά του... Και πάει έτσι η δουλειά που το σιτάρι αυτό το περνάνε από τα χέρια τους ένα σωρό μεσάζοντες και όλοι ζουν από αυτό, και όχι μόνο ζουν αλλά και ο καθένας τους κερδίζει παραπάνω από ότι κερδίζει ο Βασίλης που το έσπειρε, το πότισε, το θέρισε... Αυτό το πράγμα το βλέπει άδικο, δεν το χωράει ο νους του, αυτός το παράγει, αυτός παιδεύεται στον ήλιο και στην λάσπη, και αυτοί που απλά το αλλάζουν χέρια να βγάζουν τόσα. Γιατί δηλαδή να είναι τόσο ακριβό αυτό που του παίρνουνε τόσο φτηνά; Δεν θα μπορούσε άραγε να μοιραστεί με αυτούς που χρειάζονται τα προϊόντα του, το κέρδος των εμπόρων; Έτσι και αυτός θα ζούσε καλύτερα και εκείνοι, όλοι θα είχαν μεγαλύτερο όφελος.
Μ΄αυτά όμως που γινότανε, χρόνο με το χρόνο ο Βασίλης όλο και χειρότερα πήγαινε, για να ξεκινήσει τη σοδειά χρειαζότανε σπόρο, φάρμακα και λεφτά δεν είχε... Και δανειζόταν όλο και περισσότερο από την τράπεζα, και τα χρέη μεγάλωναν. Οι έμποροι δεν δίνανε τιμές, η τράπεζα ανέβαζε τους τόκους και η θήλεια να σφίγγει... Και οι βουλευτάδες να ΄ρχονται πριν από της εκλογές, να σου χτυπάνε φιλικά τη πλάτη για ψήφο, να τα χουνε πλακάκια με τους κλέφτες που σου πίνουνε το αίμα και να κάνουν πως δεν βλέπουν την αδικία. Πολλές φορές μάλιστα κάνανε τάχα πως στήριζαν τάχα τους αγρότες, μα ποτέ δεν εναντιώθηκαν στους κλέφτες στ΄αλήθεια.
Τώρα ο Βασίλης έβλεπε και το στερνοπαίδι του που σκεφτόταν να φύγει και πονούσε, δεν ήθελε να χάσει όλα του τα παιδιά, ούτε να μείνουν τα χωράφια του άσπαρτα. Και μέσα σ΄όλη αυτή την τρέλα άρχισαν να πέφτουν κι άλλο οι τιμές που δίναν οι έμποροι , να ανεβαίνουν οι τόκοι στις τράπεζες, αλλά ο κόσμος στις πόλεις τα αγόραζε ακριβά και πάλι. Ερήμωναν τα χωριά οι νέοι έφευγαν να βρουν ίσως μια καλύτερη τύχη στην πόλη... Και οι βρικόλακες των τραπεζών να ξεκινάνε κατασχέσεις σε τραχτέρια, εργαλεία, σπίτια και χωράφια.



Έτσι πήρανε απόφαση οι αγρότες να μπλοκάρουν τους δρόμους να μεγαλώσει η οργή του ήδη απελπισμένου κόσμου μπας και μπορέσουν να σταματήσουν όλοι μαζί τους κλέφτες.
Ο Βασίλης σκεφτόταν τι να κάνει όταν είδε τα τρακτέρ να ξεκινάνε για το κλείσιμο του μεγάλου δρόμου που διάσχιζε τη χώρα, ανέβηκε στο τρακτέρ του και μπήκε και αυτός στη πομπή μαζί με τους άλλους. "Όχι ρε καθάρματα μου σκορπίσατε την οικογένεια, δεν θα μου πάρετε και τη γη."

brothersgrimmfarytalles

Εμεις συμφωνουμε. Εσεις;

paratolmo

Αρχιμανδριτης παιδοφιλος.

Νέο σοκ στην ελληνική κοινωνία καθώς η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος εξάρθρωσε μεγάλο κύκλωμα παιδικής πορνογραφίας με εμπλεκομένους ανθρώπους υπεράνω κάθε υποψίας. Μέχρι στιγμής έχουν συλληφθεί έντεκα άτομα, μεταξύ των οποίων ένας αρχιμανδρίτης, στρατιωτικοί, πολιτικοί μηχανικοί, γιατροί, επιχειρηματίες και ιδιωτικοί υπάλληλοι.Στη κατοχή τους βρέθηκαν βίντεο και φωτογραφίες παιδιών από 4 μηνών έως 5 ετών!

Για τέτοια ''θεία κοινωνία'' μιλάμε . Ηθική σήψη παντού.

Σφίξαμε την ψυχή και την κάναμε παξιμάδι.

Για τους αγρότες ρε γαμώτο

"Τόσο έσφιξα την ψυχή μου"

Έκκληση και απειλές προς τους αγρότες απηύθυνε ο υπουργός Σ. Χατζηγάκης

«Οι αγρότες να επιστρέψουν στα χωράφια τους. Έκλεισε ο διάλογος.

Από εδώ και πέρα ο καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του. Η κυβέρνηση έκανε το χρέος της και έσφιξε τη καρδιά της να βρει λεφτά», αυτά είπε χαρακτηριστικά χθες αργά το βράδυ ο Σ. Χατζηγάκης

Οι Αγρότες των Τρικάλων χαρακτήρισαν τις δηλώσεις του υπουργού αλαζονικές.

Το διάγγελμα του Τρικαλινού υπουργού και οι απειλές έχουν άλλους παραλήπτες.

Ο υπουργός δυστυχώς όπως έλεγαν οι αγρότες στα μπλόκα δε κάνει διάλογο, στέλνει διαγγέλματα, αυτή την τακτική του δεν πρόκειται να την ακολουθήσουμε.

Από σήμερα το πρωί όλα δείχνουν ότι βρισκόμαστε σε τελική ευθεία ο πόλεμος των χαρακωμάτων ή θα οδηγηθεί σε κάποια υποχώρηση των αγροτών ή σε σύγκρουση και μάχη με απρόβλεπτες συνέπειες.

trikalanews

Πόσα μας δίνετε να ….ανοίξουμε τους δρόμους ;

Παρακολουθώντας αυτές τις ημέρες διάφορες συζητήσεις σχετικά με τις κινητοποιήσεις των αγροτών (όπως κάθε χειμώνα. Γιατί άραγε …ΠΟΤΕ τους καλοκαιρινούς μήνες ..;), εντυπωσιάστηκα από τον «εμπεριστατωμένο» λόγο των διαφόρων κεραμιδόγατων της δημοσιογραφίας.

Ξέρετε τι … προσπάθεια κατέβαλαν για να μας …πείσουν ότι το καλαμπόκι κάνει τόσο, το βαμβάκι εκείνο , το ελαιόλαδο το άλλο;

Ξέρετε τι προσπάθεια απαιτείται για να γίνεις γνώστης τέτοιων εξειδικευμένων θεμάτων, όταν αγνοείς -λόγω κουλτούρας και οικονομικής ευμάρειας- ποσό καίει το Cayenne το χιλιόμετρο;

Ας αφήσουμε λοιπόν τα κροκοδείλια δάκρυα των κεραμιδόγατων δημοσιογράφων και ας επανέλθουμε στην πικρή πραγματικότητα.

Εδώ και μια εβδομάδα η Ελλάδα ζει για ακόμα μία φορά, στο θέατρο των τρακτέρ. Στο θέατρο του παραλόγου . «Αγανακτισμένοι» αγρότες στήνουν μπλόκα στις εθνικές οδούς διαμαρτυρόμενοι για τη χαμηλή τιμή των προϊόντων τους και απαιτούν ,στη δίνη της πιο σφοδρής οικονομικής καταιγίδας, να τους πληρώσουμε …ξανά εμείς.

Μια ιδιότυπη επαναλαμβανόμενη «ομηρία» και μια επαίσχυντη αξίωση …λύτρων , που εκ συστήματος συντελείται τις δύο τελευταίες δεκαετίες.

Κάθε δύο –τρία χρόνια και με διαφορετική «προσχηματική κουκούλα» οι αγρότες έχουν … «δικαίωμα» να κλείνουν με τα τρακτέρ τους δρόμους και να οδηγούν στην απόγνωση χιλιάδες άλλους επαγγελματίες.

Μην αναρωτηθείτε ποιος νόμος, ποια ηθική αρχή τους δίνει αυτό το δικαίωμα ; Μην αναρωτηθείτε γιατί η ατιμωρησία είναι δεδομένη , όταν οι πολιτικοί συνδιαλέγονται με τις συντεχνίες και υποχωρούν στον «τσαμπουκά», αδιαφορώντας για όλους τους υπόλοιπους.

Αυτές οι αγροτοσυντεχνίες που τους έπεισαν , (γιατί πέρσι οι τιμές στο καλαμπόκι ήταν υψηλές), να καλλιεργήσουν καλαμπόκι. Αυτές οι αγροτοσυντεχνίες που επί χρόνια τους «πατρονάρουν» στην καλλιέργεια αγροτικών προϊόντων που από καιρό έχουν πάρει την …κατιούσα, π.χ Βαμβάκι, καπνός.

Η τιμή του καλαμποκιού, όμως, έπεσε. Ποιος θα πληρώσει λοιπόν τα σπασμένα ; Οι Έλληνες φορολογούμενοι. Λες και αν η τιμή του καλαμποκιού έκανε νέο ρεκόρ θα μοιραζόντουσαν τα κέρδη μαζί μας.

Αυτοί που μέχρι και σήμερα εξαπολύουν μύδρους κατά των Τραπεζών ..., ….. εφαρμόζουν την ίδια τακτική με τους τραπεζίτες. Τα κέρδη ιδιωτικοποιούνται και οι ζημιές ….κρατικοποιούνται!

Ποιες είναι όμως οι πραγματικές αιτίες στο …παράλογο χωράφι των αγροτών. Από την μια είναι οι αγροτοσυνδικαλιστές, που θέλουν τους αγρότες εγκλωβισμένους σε ένα φαύλο κύκλο, που τους καθιστά δημοσίους υπαλλήλους χωρίς κανένα κίνητρο για κάτι διαφορετικό.

Από την άλλη είναι η «έχιδνα» που ακούει στο όνομα …επιδότηση. Το έργο που ζήσαμε τα τελευταία χρόνια. Τα τρίπτυχο «μπιρίμπα στο καφενείο – επιδότηση από την Κοινότητα – μεγάλη ζωή».

Ας σταματήσουμε λοιπόν τα παραμύθια. Οι επιδοτήσεις δημιούργησαν μία αγροτική κοινωνία (και δυστυχώς σφιχταγκάλιασε και το καθεστώς των Νέων Αγροτών), που έμαθε ότι οι καινούργιες κατοικίες κτίζονται με τα λεφτά της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Μιας αγροτικής κοινωνίας που αντί την επιδότηση να την επενδύσει στις πραγματικές ανάγκες της εργασίας της , την κατέθετε ανελλιπώς στις διάφορες αντιπροσωπείες αυτοκινήτων, κυνηγώντας το νέο τερατώδες τετρακίνητο αγροτικό αυτοκίνητο (που παρεμπιπτόντως στοιχίζει όσο ένα Ι.Χ Mercedes ) κυνηγώντας μια ιδιότυπη νεοελληνική επιδειξιομανία.

Μιας αγροτικής κοινωνίας που τις επιδοτήσεις τις κατέθετε τακτικώς στα ….θέλγητρα Μολδαβών καλλονών, στα διάφορα «περίεργα» μπαράκια που ξεπετάγονταν ως μανιτάρια εν μέσω των αγρών.

Θα μπορούσα να γράφω για την ελλειμματική νοοτροπία των αγροτών μας επί ώρες, όπως αντίστοιχα θα μπορούσα να γράφω και για την ελλειμματική συμπεριφορά του κράτους στα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ προβλήματα που αφορούν αυτή την κοινωνία ( Ναι… υπάρχουν πολλά , τα οποία όμως ΠΟΤΕ δεν αναφέρονται στις διάφορες …αγροτικές κινητοποιήσεις που επιδιώκουν τα …. εύκολα λύτρα ).

Βλέπετε από αυτή την κοινωνία προέρχομαι και εκεί έχω την τύχη ( σε αντίθεση με τους «αστυφιλικούς» προοδευτικούς ….«Τσε Γκεβάρα» που δεν έχουν νοιώσει ΠΟΤΕ την ιδιαίτερη γεύση και οσμή του χώματος, αλλά έχουν …άποψη επί του θέματος) να ζω και πάλι σήμερα.


ΥΓ. Είναι τουλάχιστον λυπηρό , αλλά και χαρακτηριστικό πολλών πραγμάτων , ο κ. Τζουμάκας πρώην ….υπουργός Γεωργίας επί ΠαΣοΚ , να μη γνωρίζει ποιος αγοράζει το χύμα Ελληνικό ελαιόλαδο και γιατί .
H Ιταλία …υπουργέ μου ! Η Ιταλία ! Άσε την Ισπανία στην άκρη . Αφού δεν το έμαθες τόσα χρόνια το αντικείμενο, γιατί …εκτίθεσαι;
Αναφέρομαι σε χθεσινοβραδινή τηλεοπτική εκπομπή . Οι …. «Τσε Γκεβάρα» που λέγαμε !

politis-gr

Barack Obama: Ο εκλεκτός της Οικουμένης

Ανεξάρτητα από το τι αντικειμενική γνώμη ή προκατάληψη μπορεί να έχει κανείς απέναντι στην Αμερική - μια χώρα όπου η φιλοπατρία θεωρείται αρετή ενώ στην ψευτοπροοδευτική Ελληνική κοινωνία θεωρείται ρετσινιά - ανεξάρτητα από το αν καταδικάζει εν όλω ή εν μέρει την εξωτερική πολιτική της υπερδύναμης, ανεξάρτητα από το τι μένεα πνέει εναντίον του καπιταλισμού, εάν παρακολούθησε και πρόσεξε την ομιλία του νέου πλανητάρχη στην τελετή της ορκωμοσίας του, στις 20 Ιανουαρίου του 2009, δε μπορεί παρά να ομολογήσει ότι ο Barack Obama είναι αδιαμφισβήτητα ένα φαινόμενο ηγέτη! Όταν ο Barack Obama χαμογελάει, είναι σα να βλέπεις τον ήλιο ν’ ανατέλλει!

Χαρισματικός, με πρόσωπο εφήβου, τέλεια άρθρωση και φωνή ανδροπρεπέστατη, με απαράμιλλη ρητορική δεινότητα που δε χρειάζεται σημειώσεις, με απόλυτα συγκροτημένη σκέψη, με σοβαρότητα και παντελή έλλειψη λαϊκισμού, με σεβασμό προς τον απερχόμενο πρόεδρο Bush – τον οποίο κατευόδωσε μέχρι το ελικόπτερο, δίνοντας μαθήματα πολιτικού πολιτισμού - και ευγνωμοσύνη προς τις υπηρεσίες που προσέφερε στη χώρα, και με θεϊκό χρίσμα ηγέτη, ο Barack Obama καθήλωσε και σαγήνεψε εκατομμύρια τηλεθεατών σε ολόκληρο τον πλανήτη, και ενέπνευσε σε όλους τους καλοπροαίρετους ανθρώπους, όπου γης, την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.

Δε χρειάστηκε να κατηγορήσει κανένα για να επιβεβαιώσει τη δική του θέση. Δε χρειάστηκε να ρίξει τις ευθύνες για την καμένη γη στον απελθόντα πρόεδρο. Η ευθύνη ήταν συλλογική! Κάνοντας τη σύγκριση, ω, πόσο ντράπηκα για τους μικρόψυχους δικούς μας “προοδευτικούς” και αλαζόνες πολιτικούς, τα δημαγωγικά τους συνθήματα, και τη γεμάτη μίσος διχαστική ψευτορητορική από τις σημειώσεις τους!

Προσωπικά εντυπωσιάστηκα και συγκινήθηκα με τη στεντόρεια φωνή του Barack Obama και την ανεπανάληπτη ομιλία του, που θυμίζει προφητικό λόγο. Σε μια κρίσιμη για την Αμερική και την ανθρωπότητα συγκυρία, το Σύμπαν συνωμότησε ώστε στο τιμόνι της Αμερικής και, είτε το θέλουμε είτε όχι, στο τιμόνι της ανθρωπότητας ως πλανητάρχης, να βρεθεί ένας αυτοδημιούργητος νέος άνθρωπος ταπεινής καταγωγής, με αρχές και όραμα, με ατσάλινη θέληση να γράψει καλύτερη ιστορία όχι μόνο για την Αμερική αλλά και για ολόκληρο τον κόσμο. Μακάρι ο Θεός να τον προστατεύει και να του δίνει σοφία και υγεία για να πραγματοποιήσει το όραμά του.

Στη συνέχεια παραθέτω ολόκληρη την ομιλία του Barack Obama, επειδή πιστεύω ότι περιέχει πλείστα όσα χρήσιμα μηνύματα τόσο για τον Ελληνικό λαό όσο και για τους μικρόψυχους και χωρίς όραμα πολιτικούς μας. Θα ήταν ευχής έργο ο κλασσικός τούτος πολιτικός λόγος να γινόταν αντικείμενο μελέτης και ανάλυσης στα Πανεπιστήμια και στα σχολεία της χώρας μας. Είναι μια ενωτική ομιλία-πιλότος, που αγκαλιάζει το συναίσθημα, αφυπνίζει το πνεύμα, σφυρηλατεί τη θέληση, και δίνει όραμα σε ηγέτες και λαούς.

Είναι, δυστυχώς, ηλίου φαεινότερο ότι εμείς οι Νεοέλληνες σα λαός έχουμε χάσει και τ’ αυγά και τα καλάθια και παραπαίουμε σαν τοξικομανείς, αγόμενοι και φερόμενοι από μίσος αντί για αγάπη, από φόβο αντί για ελπίδα, από μεμψιμοιρία αντί για αισιοδοξία, από φιλαυτία αντί για φιλοπατρία, χλευάζοντας κυνικά κάθε συνετή φωνή που θα ζητήσει αυτοκριτική και θα υποδείξει τον ανηφορικό δρόμο προς τη συλλογική προκοπή και ευημερία.
Για να μην πολυλογώ, ας αφήσουμε τον Barack Obama να μιλήσει στις καρδιές μας, θεωρώντας ότι ο λόγος του απευθύνεται σε κάθε έναν από εμάς προσωπικά. Ας αντικαταστήσουμε τη λέξη ‘Αμερική’ με τη λέξη ‘Ελλάδα’, κι ας συλλογιστούμε, κάνοντας την αυτοκριτική μας σαν άτομα και σα λαός. Άλλωστε, θα χρειαζόταν ολόκληρο βιβλίο για ν’ αναλύσει κανείς όλα τα υπέροχα μηνύματα που εμπεριέχει η προφητική ομιλία του χαρισματικού νέου Πλανητάρχη:

«Συμπολίτες μου,...
Στέκομαι σήμερα εδώ νιώθοντας ταπείνωση από το έργο που βρίσκεται μπροστά μας, ευγνώμων για την εμπιστοσύνη που μου έχετε δείξει, έχοντας επίγνωση των θυσιών που έχουν γίνει από τους προγόνους μας. Ευχαριστώ τον Πρόεδρο Bush για την υπηρεσία του στο έθνος μας, καθώς και για τη μεγαλοψυχία και τη συνεργασία που έχει δείξει σε όλη τη διάρκεια αυτής της μεταβατικής περιόδου.
Σαράντα-τέσσερις Αμερικανοί έχουν τώρα πάρει τον προεδρικό όρκο. Οι λέξεις (του όρκου) έχουν προφερθεί κατά τη διάρκεια ανοδικών παλιρροιών ευημερίας και ήρεμων υδάτων ειρήνης. Όμως, κάθε τόσο ο όρκος λαμβάνεται ανάμεσα σε πυκνά σύννεφα και μαινόμενες καταιγίδες. Σ’ αυτές τις στιγμές, η Αμερική έχει συνεχίσει όχι απλά χάρη στην ικανότητα και το όραμα εκείνων που βρίσκονταν σε υψηλές θέσεις, αλλά επειδή Εμείς ο Λαός έχουμε μείνει πιστοί στα ιδανικά των πατέρων μας, και αληθινοί στα ιδρυτικά έγγραφα.Έτσι έχει γίνει. Έτσι πρέπει να γίνει και με αυτή τη γενιά των Αμερικανών.
Το ότι βρισκόμαστε στο μέσον μιας κρίσης είναι τώρα καλά κατανοητό. Το έθνος μας είναι σε πόλεμο, εναντίον ενός εκτεταμένου δικτύου βίας και μίσους. Η οικονομία μας είναι άσχημα αδυνατισμένη, μια συνέπεια πλεονεξίας και ανευθυνότητας εκ μέρους κάποιων, αλλά επίσης (εξ αιτίας) της συλλογικής μας αποτυχίας να πάρουμε σκληρές αποφάσεις και να προετοιμάσουμε το έθνος μας για τη νέα εποχή. Κατοικίες έχουν χαθεί· εργασίες έχουν εξαφανιστεί· επιχειρήσεις έχουν κλείσει. Η φροντίδα της υγείας μας είναι πανάκριβη· τα σχολεία μας προδίδουν πολλούς· και η κάθε μέρα αποδεικνύει περαιτέρω ότι οι τρόποι με τους οποίους χρησιμοποιούμε την ενέργεια ενδυναμώνει τους αντιπάλους μας και απειλεί τον πλανήτη. Αυτές είναι οι ενδείξεις κρίσης, που επιβεβαιώνονται με αριθμούς και στατιστικές. Λιγότερο μετρήσιμη μα όχι λιγότερο σοβαρή είναι μια εξάντληση εμπιστοσύνης σε όλη τη χώρα μας – ένας επίμονος φόβος ότι η παρακμή της Αμερικής είναι αναπόφευκτη, κι ότι η επόμενη γενιά πρέπει να χαμηλώσει τις βλέψεις της.
Σήμερα σας λέω ότι οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε είναι πραγματικές. Είναι σοβαρές και είναι πολλές. Δεν θα αντιμετωπιστούν εύκολα ούτε σε μικρό χρονικό διάστημα. Αλλά γνώρισε αυτό Αμερική – θα αντιμετωπιστούν.
Αυτή την ημέρα συγκεντρωνόμαστε διότι έχουμε επιλέξει ελπίδα αντί για φόβο, ενότητα σκοπού αντί για διαμάχη και διάσταση. Σήμερα ερχόμαστε να διακηρύξουμε ένα τέλος στα ασήμαντα παράπονα και στις ψεύτικες υποσχέσεις, στις αλληλοκατηγορίες και στα ξεθωριασμένα δόγματα, τα οποία για πάρα πολύ καιρό έχουν πνίξει το πολιτικό μας σύστημα. Παραμένουμε ένα νέο έθνος, αλλά με τα λόγια των Γραφών, ήλθε η ώρα ν’ αφήσουμε στην άκρη παιδαριώδη πράγματα. Η ώρα έχει έλθει να επαναβεβαιώσουμε το ανθεκτικό μας πνεύμα· να επιλέξουμε την καλύτερή μας ιστορία· να μεταφέρουμε αυτό το πολύτιμο δώρο, αυτή την ευγενή ιδέα, που έχει μεταβιβαστεί από γενεά σε γενεά, τη Θεόδοτη υπόσχεση ότι όλοι είναι ίσοι, όλοι είναι ελεύθεροι, και όλοι αξίζουν μια ευκαιρία για να επιδιώξουν το πλήρες μέτρο της ευτυχίας τους.
Επαναβεβαιώνοντας το μεγαλείο του έθνους μας, κατανοούμε ότι το μεγαλείο δεν είναι ποτέ κάτι που δίνεται. Πρέπει να κερδηθεί. Το ταξίδι μας δεν υπήρξε ποτέ ταξίδι συντομότερων διαδρομών ή συμβιβασμών για το λιγότερο. Δεν υπήρξε ποτέ το μονοπάτι για τους λιπόψυχους – για εκείνους που προτιμούν την τεμπελιά αντί για την εργασία, ή επιζητούν μόνο τις απολαύσεις του πλούτου και της φήμης. Μάλλον, ήταν αυτοί που αναλαμβάνουν ρίσκο, οι δραστήριοι, οι δημιουργοί πραγμάτων – μερικοί αναγνωρίσιμοι αλλά πιο συχνά άνδρες και γυναίκες αφανείς στην εργασία τους, οι οποίοι μας έχουν σηκώσει στο μακρύ, τραχύ μονοπάτι προς την ευημερία και την ελευθερία.
Για μας, μάζεψαν τα λίγα κοσμικά υπάρχοντά τους και ταξίδεψαν πέρα από τους ωκεανούς αναζητώντας μια καινούργια ζωή. Για μας, μόχθησαν στα εργοστάσια και εγκαταστάθηκαν στη Δύση· υπέμειναν τη βάσανο του μαστιγίου και όργωσαν το σκληρό έδαφος. Για μας, πολέμησαν και πέθαναν, σε μέρη όπως το Concord (Μασαχουσέτη) και το Gettysburg (Πενσυλβάνια)· η Νορμανδία και το Khe Sahn (Βιετνάμ).

Ξανά και ξανά, αυτοί οι άνδρες και οι γυναίκες πάλεψαν και στερήθηκαν και δούλεψαν μέχρι που τα χέρια τους γδάρθηκαν για να μπορούμε να ζήσουμε καλύτερη ζωή. Είδαν την Αμερική μεγαλύτερη από το άθροισμα των ατομικών μας φιλοδοξιών· Μεγαλύτερη από όλες τις διαφορές καταγωγής ή πλούτου ή κλίκας.

Αυτό είναι το ταξίδι που συνεχίζουμε σήμερα. Παραμένουμε το πιο εύπορο και ισχυρό έθνος στη Γη. Οι εργαζόμενοί μας δεν είναι λιγότερο παραγωγικοί απ’ ό,τι ήταν όταν άρχισε αυτή η κρίση. Οι διάνοιές μας δεν είναι λιγότερο εφευρετικές, τα προϊόντα μας και οι υπηρεσίες όχι λιγότερο αναγκαία απ’ ό,τι ήταν την περασμένη εβδομάδα, ή τον περασμένο μήνα ή τον περασμένο χρόνο. Η ικανότητά μας παραμένει αμείωτη. Αλλά ο καιρός για να υπερασπιζόμαστε στενά ενδιαφέροντα και να αναβάλλουμε δυσάρεστες αποφάσεις – αυτός ο καιρός έχει σίγουρα περάσει. Αρχίζοντας από σήμερα, πρέπει να σηκώσουμε τον εαυτό μας, να τον ξεσκονίσουμε, και να ξαναρχίσουμε τη δουλειά της επαναδημιουργίας της Αμερικής.

Διότι οπουδήποτε κι αν κοιτάξουμε, υπάρχει δουλειά που πρέπει να γίνει. Η κατάσταση της οικονομίας μας καλεί για δράση, τολμηρή και γρήγορη, και θα δράσουμε – όχι μόνο για να δημιουργήσουμε νέες θέσεις εργασίας, αλλά για να θέσουμε ένα καινούργιο θεμέλιο για ανάπτυξη. Θα χτίσουμε τους δρόμους και τις γέφυρες, τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας και τις ψηφιακές γραμμές που τροφοδοτούν το εμπόριό μας και μας συνδέουν. Θα επαναφέρουμε την επιστήμη στη σωστή της θέση, και θα χρησιμοποιήσουμε τα θαύματα της τεχνολογίας για ν’ ανεβάσουμε την ποιότητα της υγειονομικής περίθαλψης και να χαμηλώσουμε το κόστος της. Θα ζέψουμε τον ήλιο και τους ανέμους και το έδαφος για να τροφοδοτήσουμε τ’ αυτοκίνητά μας και να λειτουργήσουμε τα εργοστάσιά μας. Και θα μεταμορφώσουμε τα σχολεία μας και τα πανεπιστήμια ώστε να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις της νέας εποχής. Όλα αυτά μπορούμε να τα κάνουμε. Και όλα αυτά θα τα κάνουμε.

Τώρα, υπάρχουν κάποιοι που αμφισβητούν την κλίμακα των φιλοδοξιών μας – που εισηγούνται ότι το σύστημά μας δεν μπορεί να ανεχθεί πάρα πολλά μεγάλα σχέδια. Οι μνήμες τους είναι κοντές. Διότι έχουν ξεχάσει τι έχει ήδη κάνει αυτή η χώρα · τι μπορούν να πετύχουν ελεύθεροι άνδρες και γυναίκες όταν η φαντασία τους ενώνεται σ’ ένα κοινό σκοπό, και στην αναγκαιότητα του θάρρους.

Αυτό που οι κυνικοί αδυνατούν να κατανοήσουν είναι ότι το έδαφος έχει μετακινηθεί κάτω από τα πόδια τους – ότι τα μπαγιάτικα πολιτικά επιχειρήματα που μας έχουν καταναλώσει για τόσο καιρό δεν ισχύουν πλέον. Το ερώτημα που θέτουμε σήμερα δεν είναι εάν η κυβέρνησή μας είναι πολύ μεγάλη ή πολύ μικρή αλλά εάν αποδίδει– εάν βοηθάει τις οικογένειες να βρουν εργασίες με ικανοποιητικό μισθό, περίθαλψη οικονομικά προσιτή, συνταξιοδότηση αξιοπρεπή. Εκεί όπου η απάντηση είναι ‘Ναι’, έχουμε την πρόθεση να προχωρήσουμε μπροστά. Εκεί όπου η απάντηση είναι ‘Όχι’, τα προγράμματα θα σταματήσουν. Και εκείνοι από μας που διαχειρίζονται τα χρήματα του κοινού θα είναι υπόλογοι – να ξοδεύουν με σοφία, να αναμορφώσουν παλιές συνήθειες, και να διεξάγουν τις επιχειρήσεις μας στο φως της ημέρας (με διαφάνεια) – διότι μόνο τότε μπορούμε ν’ αποκαταστήσουμε τη ζωτική εμπιστοσύνη μεταξύ ενός λαού και της κυβέρνησής του.

Ούτε τίθεται μπροστά μας το ερώτημα εάν η αγορά είναι μια δύναμη για το καλό ή για το κακό. Η δύναμή της να δημιουργήσει πλούτο και να προάγει ελευθερία είναι απαράμιλλη, αλλά αυτή η κρίση μας έχει υπενθυμίσει ότι χωρίς ένα άγρυπνο μάτι η αγορά μπορεί να στροβιλιστεί εκτός ελέγχου – κι ότι ένα έθνος δε μπορεί να ευημερεί επί μακρόν όταν ευνοεί μόνο τους εύπορους. Η επιτυχία της οικονομίας μας πάντοτε εξαρτάτο όχι μόνο από το μέγεθος του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος, αλλά από την ευρύτητα της ευημερίας μας· από την ικανότητά μας να προσφέρουμε ευκαιρία σε κάθε πρόθυμη καρδιά – όχι από φιλανθρωπία, αλλά διότι αυτός είναι ο πιο σίγουρος δρόμος προς το κοινό μας καλό.

Όσο για την κοινή μας άμυνα, απορρίπτουμε ως λανθασμένη την επιλογή μεταξύ της ασφάλειάς μας και των ιδανικών μας. Οι Ιδρυτές Πατέρες μας, που αντιμετώπισαν κινδύνους που εμείς δύσκολα μπορούμε να φανταστούμε, κατάρτισαν έναν καταστατικό χάρτη για να επιβεβαιώσουν την κυριαρχία του νόμου και τα δικαιώματα του ανθρώπου, έναν χάρτη που επεκτάθηκε με το αίμα γενεών. Αυτά τα ιδανικά ακόμη φωτίζουν τον κόσμο, και δεν θα τ’ απαρνηθούμε για χάρη της σκοπιμότητας. Κι έτσι, σε όλους τους άλλους λαούς και κυβερνήσεις που μας παρακολουθούν σήμερα, από τις πιο επιβλητικές πρωτεύουσες έως το μικρό χωριό όπου ο πατέρας μου γεννήθηκε: γνωρίστε ότι η Αμερική είναι φίλη σε κάθε έθνος και κάθε άνδρα, γυναίκα και παιδί που ζητά ένα μέλλον ειρήνης και αξιοπρέπειας, κι ότι είμαστε έτοιμοι να ηγηθούμε για μια ακόμη φορά.

Θυμηθείτε ότι προηγούμενες γενιές νίκησαν το φασισμό και τον κομμουνισμό όχι απλά με πυραύλους και τανκς, αλλά με στέρεες συμμαχίες και ανθεκτικές πεποιθήσεις. Κατανόησαν ότι μόνη η δύναμή μας δεν μπορεί να μας προστατέψει, ούτε μας δίνει το δικαίωμα να ενεργούμε όπως επιθυμούμε. Αντίθετα, γνώριζαν ότι η δύναμή μας μεγαλώνει μέσα από τη συνετή χρήση της· η ασφάλειά μας πηγάζει από το δίκιο του στόχου μας, τη δύναμη του παραδείγματός μας, τις μετριοπαθείς ποιότητες της ταπεινότητας και αυτοσυγκράτησης.

Είμαστε οι φύλακες αυτής της κληρονομιάς. Οδηγούμενοι από αυτές τις αρχές για μια ακόμη φορά, μπορούμε ν’ αντιμετωπίσουμε εκείνες τις καινούργιες απειλές που απαιτούν μεγαλύτερη προσπάθεια – ακόμη μεγαλύτερη συνεργασία και κατανόηση ανάμεσα στα έθνη. Θ’ αρχίσουμε με υπευθυνότητα ν’ αφήσουμε το Ιράκ στο λαό του, και θα σφυρηλατήσουμε μια σκληρά-κερδισμένη ειρήνη στο Αφγανιστάν. Με παλιούς φίλους και πρώην εχθρούς, θα δουλέψουμε ακαταπόνητα για να μειώσουμε την πυρηνική απειλή, και να αποτρέψουμε το φάσμα ενός θερμαινόμενου πλανήτη. Δεν θα απολογηθούμε για τον τρόπο ζωής μας, ούτε θα διστάσουμε στην υπεράσπισή του, και γι’ αυτούς που επιζητούν να προχωρήσουν τα σχέδιά τους με την πρόκληση τρόμου και τη σφαγή αθώων, σας λέμε τώρα ότι το πνεύμα μας είναι ισχυρότερο και δεν μπορεί να καμφθεί· δεν μπορείτε να μας ξεπεράσετε, και θα σας νικήσουμε.
Διότι γνωρίζουμε ότι το συνονθύλευμα της κληρονομιάς μας είναι δύναμη κι όχι αδυναμία. Είμαστε ένα έθνος Χριστιανών και Μουσουλμάνων, Εβραίων και Ινδουιστών – και μη-πιστών. Έχουμε διαμορφωθεί από κάθε γλώσσα και κουλτούρα, που έχει συρθεί από κάθε γωνιά τούτης της Γης· και επειδή γευθήκαμε το πικρό ποτήρι του εμφύλιου πολέμου και διαχωρισμού, και βγήκαμε από αυτό το σκοτεινό κεφάλαιο δυνατότεροι και περισσότερο ενωμένοι, δεν μπορούμε παρά να πιστεύουμε ότι οι παλιές έχθρες κάποια μέρα θα περάσουν· ότι οι (διαχωριστικές) γραμμές της φυλής θα διαλυθούν σύντομα· ότι ο κόσμος θα μεγαλώσει μικρότερος, η κοινή ανθρώπινη ιδιότητα θ’ αποκαλύψει τον εαυτό της· και ότι η Αμερική θα παίξει το ρόλο της για να εισαγάγει μια καινούργια εποχή ειρήνης.

Στον Μουσουλμανικό κόσμο, ζητούμε ένα νέο δρόμο προς τα εμπρός, βασισμένο σε αμοιβαίο συμφέρον και αμοιβαίο σεβασμό. Σ’ εκείνους τους ηγέτες γύρω στον πλανήτη που επιδιώκουν να σπείρουν διαμάχη, ή να κατηγορήσουν τη Δύση για τα προβλήματα της κοινωνίας τους – γνωρίστε ότι ο λαός σας θα σας κρίνει από το τι μπορείτε να χτίσετε, κι όχι από αυτά που καταστρέφετε. Σ’ αυτούς που γαντζώνονται στην εξουσία με διαφθορά και απάτη και τη φίμωση της διαφωνίας, γνωρίστε ότι είστε στη λάθος πλευρά της ιστορίας· αλλά κι ότι θα απλώσουμε το χέρι εάν είστε διατεθειμένοι να ξεσφίξετε τη γροθιά σας.

Στο λαό των φτωχών εθνών, υποσχόμαστε να εργαστούμε στο πλάι σας για να κάνουμε τ’ αγροκτήματά σας να ευδοκιμήσουν και ν’ αναβλύσει καθαρό νερό· για να τραφούν πεινασμένα σώματα και να ταϊστούν πεινασμένα μυαλά. Και σ’ εκείνα τα έθνη σαν το δικό μας που απολαμβάνουν σχετική αφθονία, λέμε ότι δεν έχουμε πια τη δυνατότητα ν’ αδιαφορούμε για τα βάσανα έξω από τα σύνορά μας· ούτε μπορούμε να καταναλώνουμε τους πόρους του κόσμου χωρίς ενδιαφέρον για το αποτέλεσμα. Διότι ο κόσμος έχει αλλάξει, και πρέπει ν’ αλλάξουμε με αυτόν.

Καθώς ατενίζουμε το δρόμο που ανοίγεται μπροστά μας, θυμόμαστε με ταπεινή ευγνωμοσύνη εκείνους τους γενναίους Αμερικανούς που, αυτήν ακριβώς την ώρα, περιπολούν σε απόμακρες ερήμους και μακρινά βουνά. Έχουν κάτι να μας πουν σήμερα, ακριβώς όπως οι πεσόντες ήρωες που κείτονται στο Arlington ψιθυρίζουν δια μέσου των αιώνων. Τους τιμούμε όχι μόνο διότι είναι φύλακες της ελευθερίας μας, αλλά διότι ενσαρκώνουν το πνεύμα υπηρεσίας· την προθυμία να βρουν νόημα σε κάτι μεγαλύτερο από τους εαυτούς των. Και ναι, αυτή τη στιγμή – μια στιγμή που θα προσδιορίσει μια γενιά – είναι ακριβώς αυτό το πνεύμα που πρέπει να κατοικήσει μέσα σε όλους μας.

Διότι όσο πολλά μια κυβέρνηση κι αν κάνει και πρέπει να κάνει, στο τέλος είναι η πίστη και η αποφασιστικότητα του Αμερικάνικου λαού πάνω στην οποία τούτο το έθνος βασίζεται. Είναι η καλοσύνη να καλέσει μέσα τον ξένο όταν τα αναχώματα σπάζουν, η ανιδιοτέλεια των εργαζόμενων που θα προτιμούσαν να κόψουν το ωράριό τους παρά να δουν ένα φίλο να χάνει τη δουλειά του, που θα μας βγάλει από τις πιο σκοτεινές μας ώρες. Είναι το κουράγιο του πυροσβέστη να ορμήσει σ’ ένα κλιμακοστάσιο γεμάτο με καπνό, αλλά επίσης και η προθυμία ενός γονιού να αναθρέψει ένα παιδί, που τελικά αποφασίζει για την τύχη μας.

Οι προκλήσεις μας μπορεί να είναι καινούργιες. Τα εργαλεία με τα οποία τις αντιμετωπίζουμε μπορεί να είναι καινούργια. Αλλά εκείνες οι αξίες από τις οποίες εξαρτάται η επιτυχία μας – σκληρή δουλειά και εντιμότητα, κουράγιο και σωστή συμπεριφορά, ανοχή και ζέση στην αναζήτηση, αφοσίωση και πατριωτισμός – αυτά τα πράγματα είναι παλιά. Αυτά τα πράγματα είναι αληθινά. Υπήρξαν η ήσυχη δύναμη της προόδου δια μέσου της ιστορίας μας. Εκείνο που επιβάλλεται είναι να επιστρέψουμε σ’ αυτές τις αλήθειες. Εκείνο που απαιτείται από εμάς τώρα είναι μια νέα εποχή ευθύνης – μια αναγνώριση, εκ μέρους του κάθε Αμερικανού, ότι έχουμε καθήκοντα στον εαυτό μας, στο έθνος μας, και στον κόσμο, καθήκοντα που δεν αποδεχόμαστε μικρόψυχα αλλά μάλλον αρπάζουμε ευχαρίστως, σταθεροί στη γνώση ότι δεν υπάρχει τίποτα που να ικανοποιεί το πνεύμα περισσότερο, που να προσδιορίζει τόσο το χαρακτήρα μας, από το να τα δίνουμε όλα σε μια δύσκολη αποστολή.

Αυτή είναι η τιμή και η υπόσχεση του να είναι κανείς πολίτης. Αυτή είναι η πηγή της εμπιστοσύνης μας – η γνώση ότι ο Θεός μας καλεί να διαμορφώσουμε ένα αβέβαιο πεπρωμένο.
Αυτό είναι το νόημα της ελευθερίας μας και του πιστεύω μας – γιατί άνδρες και γυναίκες και παιδιά κάθε φυλής και κάθε πίστης μπορούν να ενωθούν γιορτάζοντας σε όλη την έκταση αυτού του μεγαλοπρεπούς χώρου, και γιατί ένας άνδρας του οποίου ο πατέρας λιγότερο από 60 χρόνια πριν ίσως να μην είχε σερβιριστεί σ’ ένα τοπικό εστιατόριο μπορεί τώρα να στέκεται μπροστά σας για να πάρει τον πιο ιερό όρκο.

Γι’ αυτό, ελάτε να σημαδέψουμε αυτή την ημέρα ενθυμούμενοι ποιοι είμαστε και πόσο μακριά έχουμε ταξιδέψει: Κατά το έτος της γέννησης της Αμερικής, στους πιο κρύους μήνες, μια μικρή ομάδα πατριωτών συνωστισμένοι γύρω από μισοσβησμένες φωτιές στις ακτές ενός παγωμένου ποταμού. Η πρωτεύουσα ήταν εγκαταλειμμένη. Ο εχθρός προχωρούσε. Το χιόνι ήταν κηλιδωμένο με αίμα. Εκείνη τη στιγμή όταν η έκβαση της επανάστασής μας ήταν πολύ αμφίβολη, ο πατέρας του έθνους μας διέταξε να διαβαστούν αυτά τα λόγια στο λαό: “Ας ειπωθεί στον κόσμο του μέλλοντος… ότι στην καρδιά του χειμώνα, όταν τίποτα άλλο από την ελπίδα και την αρετή δεν θα μπορούσε να επιβιώσει… ότι η πόλη και η χώρα, συνεγερμένη από τον κοινό κίνδυνο, ξεσηκώθηκε για να τον αντιμετωπίσει.”

Αμερική! Ατενίζοντας τους κοινούς μας κινδύνους, αυτόν τον χειμώνα της δοκιμασίας, ας θυμηθούμε αυτά τα αθάνατα λόγια. Με ελπίδα και αρετή, ελάτε ν’ αντιμετωπίσουμε γενναία για μια ακόμη φορά τα παγωμένα ρεύματα, και ν’ αντέξουμε τις καταιγίδες που θα έλθουν. Ας ειπωθεί από τα παιδιά των παιδιών μας ότι όταν δοκιμαζόμασταν αρνηθήκαμε ν’ αφήσουμε αυτό το ταξίδι να τελειώσει, ότι δεν στραφήκαμε πίσω ούτε κλονιστήκαμε· και με τα μάτια στραμμένα στον ορίζοντα και τη χάρη του Θεού πάνω μας, μεταφέραμε μπροστά αυτό το μεγάλο δώρο της ελευθερίας και το αποστείλαμε με ασφάλεια στις μελλοντικές γενεές.»

seferou