Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2009

αποκριάτικες βραδιές αξέχαστες στην Οιχαλία μας εδώ και χρόνια...

Σάββατο σήμερα αναγνώστες μας, βάζουμε τις μάσκες μας και πάμε Calma για το μασκέ πάρτυ της Γ' Λυκείου.Πίνουμε τα ποτάκια μας και χτυπιόμαστε στους ρυθμούς του dj Giorgio Chasapis. Συνεχίζουμε στο Jazz για το Samba Nights που άρχισε από χθές υπό τους ήχους του dj Costas Zorbas.
Νύχτα ξεσαλώματος προβλέπεται σήμερα θα λουστoύμε στην αλκοόλη, αποκριάτικες βραδιές αξέχαστες στην Οιχαλία μας εδώ και χρόνια... χαίρεσαι να τις γεύεσαι, να τις πίνεις στο ποτήρι!
Ναι θα ξεφαντώσουμε μαζί σας, θα γουστάρουμε σήμερα.
Τι θα ντυθούμε ;
Μα φυσικά Ghost, Strawberry και Aladdin.

Καλές Απόκριες!!!!!

Τι θα γίνω όταν μεγαλώσω;


Ιδού η απορία.Ο επαγγελματικός προσανατολισμός στα δικά μου τα χρόνια διδασκόταν στο σχολείο. Πάντα είχα 20! Ήταν και μια πολύ καλή καθηγήτρια, η οποία μας άφηνε και κάναμε ό,τι θέλαμε στην ώρα της. Όλοι 20 είχαμε…
Όλες οι μαμάδες θέλουν τα παιδιά τους να γίνουν γιατροί, δικηγόροι και καθηγητές ή δάσκαλοι.
Φτάνει πια.


Τα ίδια και τα ίδια και ποιο το όφελος, τη στιγμή που για να διοριστεί ένας γιατρός ή ένας καθηγητής πρέπει να φτάσει 40 ετών. Για να μη σχολιάσουμε για τους δικηγόρους που για να γίνεις «φτασμένος», καλά 50!
Τι τελικά πρέπει να γίνει το παιδί μας για νη μην πεινάσει; Αστροναύτης πρέπει να ξενιτευτεί και η μανούλα δε θέλει να φύγει το παιδάκι της.
Υδραυλικός; Όχι γιατί η μανούλα δε θέλει να λερώνεται το παιδάκι της.
Ηλεκτρολόγος; Όχι δα να μου το χτυπήσει το ρεύμα!
Τι θα γίνει επιτέλους; Μήπως η μαμά θέλει να κάνει το παιδάκι της χαραμοφάη και να το έχει εκεί να της τρώει τη σύνταξη;
Εννοείται πως όχι!
Αυτό που οφείλουν να κάνουν οι γονείς είναι να συζητήσουν με τα παιδιά τους στην ηλικία περίπου των 15 με 17 για το τι ακριβώς θέλουν να ακολουθήσουν. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να συμβουλεύσουμε τα παιδιά μας και όχι να τα καθοδηγήσουμε σε δικές μας επιθυμίες. Βρίσκουμε τα συν και τα πλην, τα εξηγούμε, ακούμε τα «θέλω» του παιδιού και αναλόγως πράττουμε. Αυτό που πρέπει να του καταστήσουμε σαφές, είναι ότι σε οποιαδήποτε επιλογή του, εμείς θα βρισκόμαστε στο πλάι του και θα το στηρίζουμε όποιο κι αν είναι το κόστος. Αυτό σημαίνει ότι αν δώσει πανελλήνιες εξετάσεις και πετύχει, έστω και μακριά, δεν του απαγορεύουμε να φύγει. Είμαστε μαζί του.
Αν πάλι δε θέλει να πάει στο πανεπιστήμιο, αλλά θέλει να ακολουθήσει κάποια τέχνη, όπως λέει και η φουκαριάρα η μάνα μου, εμείς πάλι εδώ. Ακλόνητοι βράχοι!
Έχετε κάτι στο μυαλό σας. Αν κάνει αυτό που θέλει και του αρέσει, τότε σίγουρα θα είναι καλός σε αυτό που θα κάνει. Αν πάλι το πιέσετε να κάνει τα δικά σας θέλω πράξη, χάσατε την μπάλα.
Στηρίξτε το παιδί με οποιοδήποτε κόστος.
Είπαμε! Όχι και έμπορος ναρκωτικών!

proitos

Μέρος του σχεδίου είναι και η οικονομική κρίση.



Γράφει ο Βασίλης Αϊβάτσης

Όταν οι τιμές των αγαθών και υπηρεσιών ανεβαίνουν δέκα φορές το χρόνο, ανεξάρτητα αν υπάρχει λόγος ή όχι και αυτό συνεχίζεται επί επτά χρόνια, όταν παράλληλα οι μισθοί μένουν καθηλωμένοι και δεν προσαρμόζονται στην κατάσταση που διαμορφώνεται στην αγορά, τότε δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ότι δημιουργείται ένα κενό, ένα χάσμα μεταξύ εισοδήματος και κόστους ζωής για όλους τους εργαζόμενους, κυρίως όμως για τις οικογένειες των χαμηλών εισοδημάτων. Στη χώρα μας, με τον τρόπο αυτό, ο βασικός μισθός μειώθηκε κατά δύο τρίτα, αν σ’αυτό προσθέσουμε τις περιουσίες που χάθηκαν στην προσπάθεια μας να διατηρήσουμε κάπως το βιοτικό επίπεδο που είχαμε πριν και τα χρέη που δημιουργήσαμε στις τράπεζες, τότε μιλάμε για μυθικά ποσά που έκαναν φτερά. Τα χρήματα όμως αυτά δεν εξαφανίστηκαν, αλλά κάπου, σε κάποια ταμεία κατέληξαν. Η μέθοδος αυτή λέγεται επιχείρηση λεηλασίας εισοδημάτων και περιουσιών των εργαζομένων και αποτελεί το πρώτο στάδιο ενός γενικότερου σχεδίου στο χώρο των εργασιακών σχέσεων.

Επακόλουθο αυτής της κατάστασης είναι: οι καταναλωτές χαμηλών εισοδημάτων (γενιά των 700.- € και όχι μόνο) να επικεντρώνονται στον αγώνα εξασφάλισης των βασικών ειδών διατροφής και η ζήτηση ακινήτων, αυτοκινήτων, ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών προϊόντων, ειδών ένδυσης και υπόδησης, τουρισμού, δώρων, διασκέδασης κ.τ.λ. κ.τ.λ. να παρουσιάζει, μήνα με τον μήνα, δραματική μείωση η οποία οδηγεί στην παράλυση της αγοράς. H εξυπηρέτηση των δανείων, που τρέχουν, γίνεται πλέον αδύνατη, δημιουργώντας στους δανειολήπτες, τουλάχιστον, αϋπνία. Όλες οι βιομηχανίες και τα εργοστάσια παραγωγής (αναγκάζονται!) να ελαττώσουν και αρκετές να διακόψουν, την παραγωγή. Τότε λέμε ότι υπάρχει κρίση η οποία παρουσιάστηκε ξαφνικά προερχόμενη από του διαβόλου τη μάνα και κανείς (κανένας επιστήμων, καμία επιστήμη, καμία κυβέρνηση) δεν ήταν σε θέση να την προβλέψει! Στάδιο δεύτερο.

Σ’αυτήν τη φάση αρχίζουν οι μαζικές απολύσεις εργαζομένων, οι διαμαρτυρίες, οι διαβουλεύσεις μεταξύ των εμπλεκομένων, η εκπόνηση σχεδίων σωτηρίας και εξόδου από την κρίση των βιομηχανιών, τραπεζών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Με στόχο, αυτήν τη φορά, την λεηλασία του δημοσίου χρήματος, αποφασίζεται, όλοι οι κλάδοι με πρόβλημα ρευστότητας, να ενισχυθούν με τα χρήματα των φορολογουμένων.

Παίρνουν λοιπόν ένα δάνειο με κρατική εγγύηση και ευνοϊκούς όρους. Μπορεί κάποιος να μου πει τι θ’αλλάξει; Θα αρχίσει ξαφνικά η παραγωγή αυτοκινήτων, η ανέγερση πολυκατοικιών ή θα αποφασίσουν ξαφνικά, όλοι οι πολίτες να κάνουν διακοπές. Εάν μάθω εγώ ότι κάποιος καταστηματάρχης κατάφερε να πάρει δάνειο, θα συγκινηθώ και θα τρέξω στο μαγαζί του για να ψωνίσω; Φυσικά όχι. Επομένως το πρόγραμμα, εξόδου από την κρίση, μπορεί να συνεχισθεί και δύο και τρία χρόνια. Αποθέματα, για τον αγώνα αυτόν, στα ταμεία των επιχειρήσεων των golden boys υπάρχουν. Τα πρώτα 28 δις μπορούν άνετα να φέρουν τα επόμενα, ίσως και τα μεθεπόμενα και εάν δεν έχουμε αποτέλεσμα και αποτύχει τελικά το σχέδιο εξόδου, τότε δημιουργείται ένα αδιέξοδο. Το κράτος σηκώνει τα χέρια ψηλά και για τα χρήματα, του προγράμματος ενίσχυσης της ρευστότητας, που θα έχουν χαθεί δεν θα υπάρχουν υπεύθυνοι διότι θα τα έχει φάει το μαύρο σκοτάδι δηλ. η κρίση. Στάδιο τρίτο και τελευταίο.

Μπορεί, όσον αφορά την κρίση, να βρισκόμαστε εκεί από όπου αρχίσαμε, όμως ο πραγματικός στόχος θα έχει επιτευχθεί, θα έχει δημιουργηθεί εύφορο έδαφος και ευνοϊκό κλίμα για να τεθεί υπό αμφισβήτηση το κοινωνικό κράτος το οποίο είναι το αιώνιο αγκάθι της εργοδοσίας και το οποίο θα επωμισθεί και τα αίτια της κρίσης αλλά και το βάρος της ανάκαμψης.. Ασφάλειες, σύνταξη, δωρεάν παιδεία και υγεία, εργασιακές σχέσεις, συμβάσεις, οκτάωρο, μισθοί και ότι άλλο έχει σχέση με τους όρους κρατικό, κοινωνικό ή δικαιώματα εργαζομένων θα τεθεί στο τραπέζι υπό επαναδιαπραγμάτευση με το ερώτημα της κατάργησης. Και τότε, θέλω να μου πει κάποιος, ποιος θα μιλάει από θέση ισχύος και ποιες δυνατότητες αντίδρασης θα υπάρχουν.

Όταν άνθρωποι του χώρου της οικονομικής πολιτικής της φούσκας δηλ. της χαρτοπαικτικής λέσχης, του τζόγου, των τοξικών ομολόγων, των καρτέλ, των οφσόρ εταιρειών, του εύκολου κέρδους κ.τ.λ. οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την οικονομική κρίση, καλούνται να διαχειριστούν και τα χρήματα του κράτους τότε, ας μην αμφιβάλει κανείς, ότι θα συνεχιστεί η ίδια οικονομική πολιτική που μας οδήγησε στην κρίση και το αποτέλεσμα θα είναι, οικονομική κρίση στο τετράγωνο.

Βασίλης Αιβάτσης

Υψηλές προσδοκίες χαμερπών ανθρώπων.



Οι φελοί πάντα επιπλέουν,άν έχεις κάποιο ειδικό βάρος καταλήγεις στον πάτο.
Μιλάω για ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν προσφέρει ποτέ τίποτα σε κανέναν και όμως είναι πάντα πρώτο τραπέζι πίστα στο κοινωνικό γίγνεσθαι.
Τί συμβαίνει επιτέλους,γιατί τόση ερημοποίηση,τέτοια απαξίωση σε οτιδήποτε έχει να κάνει με την γνώση και το γνώθι σαυτόν,γιατί πρέπει να υπομένουμε καρτερικά και ταυτόχρονα να τρώμε στη μάπα καθημερινά,ανθρώπους και καταστάσεις πού η προσφορά τους περιορίζεται μεταξύ του μηδενός και του απολύτου μηδενός;
Η απάντηση ίσως βρίσκεται στη κοινωνία που έχουμε διαμορφώσει ο καθένας μας,στα απλά καθημερινά μας θέλω και πρέπει.Εμείς οι ίδιοι είμαστε οι δημιουργοί αυτής της αρωστημένης κατάστασης,απασχολημένοι με τη ρουτίνα της καθημερινότητας,αφήνουμε σε πιό ειδικούς(sic) να αναλάβουν τέτοια πράγματα.
Και στο φινάλε τί θα πεί ειδικός;Από τέτοιες ειδικές παρεμβάσεις καταντήσαμε οίκος ...ανοχής,πού και αυτός ο χαρακτηρισμός είναι λάθος ,διότι ακόμα κι εκεί υπάρχει μιά στοιχειώδης οργάνωση,σεβασμός στον πελάτη!!Εδώ δεν υπάρχει τίποτε,όλα ισοπεδωμένα,όλα κατακερματισμένα και αποσυντεθημένα εις τα εξ ών συνετέθησαν!
Παράπονο και καημό έχω να δώ αυτή τη χώρα,αυτόν το τόπο να φτιάχνει,να δημιουργεί κάτι το πιό ταπεινό,κάτι όμως χρήσιμο για τους πολλούς και όχι για τους ελάχιστους παρταόλες διαπλεκομένους χαμερπείς σαλιαροσκούληκες!
Δεν υπάρχει οίκτος ούτε έλεος γι'αυτόν το τόπο,για τους πολίτες του,σεβασμός στην ιστορία του.Όλα έχουν ισοπεδωθεί και δεν διαφαίνεται ελπίδα ανοικοδόμησης.
Εγώ τώρα τι κάθομαι και γράφω;Ίσως να εμπνέομαι από τις μέρες πού διανύουμε,Απόκριες,μασκαράτες καρναβάλια.Τουλάχιστον σε αυτά διαπρέπουμε,έχουμε γίνει εξπέρ.Κάθε πόλη και καρναβάλι,κάθε γειτονιά βραζιλιάνικη σάμπα!!
Νάμαστε όλοι καλά,καλές απόκριες,καλό τριήμερο και πού θα πάει,η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία μας λένε.Πιθανόν να είναι κι έτσι...

Scofield Vs Παλαιοκώστας


Ο αετός πεθαίνει στον αέρα!!!

Οι Μνηστήρες


Οπως δείχνουν όλα τα γκάλοπ, εκτός δραματικοί απροόπτου, η Ν.Δ. θα χάσει τις επόμενες εκλογές. Στο ΠαΣοΚ πολλοί αρχίζουν από τώρα να ενδιαφέρονται για Υπουργεία.
Σύμφωνα με πληροφορίες μας για το Υπ. Οικονομικών μνηστήρες είναι:
Η κα Λούκα Κατσέλη, ο κ. Μιχ.Χρυσοχοΐδης , η κυρία Αννα Διαμαντοπούλου,
ο κ. Γ.Παπακωνσταντίνου και ο Γιώργος Φλωρίδης, αν και οι τέσσερις τελευταίοι το διαψεύδουν κατηγορηματικά.

Εχει πλάκα που, ενώ στη ΝΔ κανένας δεν θέλει το υπουργείο Οικονομίας, στο ΠαΣοΚ το θέλουν όλοι. «Εχουν άγνοια κινδύνου» σχολιάζει κυβερνητικός, «αφού ούτε που φαντάζονται πόσο σκ...τα έχουμε κάνει».

kafeneio-gr

Αυτόν τον κάνει πιο .... κομψό




Αγαπητέ Πρετεντέρη ,
Μετά από 3 ημέρες πού μας έπρηξες ότι είναι ένοχοι και έχουν συμμετοχή ο πιλότος και οι φύλακες του Κορυδαλλού αποφασίσαμε να σου προβάρουμε την ρόμπα του Μάκη καί όντως
σου πάει καλλύτερα .
Μοντελάκι είσαι !!!!!
arpaxta

Μετά το Βατοπέδι ήρθε το Ανθιμοπέδι...


...με την δασική έκταση 32 στρεμμάτων στο Πανόραμα, που παραχωρήθηκε στη Μητρόπολη Θεσσαλονίκης. Πριν από λίγους μήνες ο κ. Θοδωρής Ρουσόπουλος είχε βοηθήσει στην παραχώρηση μια ολόκληρης λίμνης στη Μονή Βατοπεδίου. Τώρα αποκαλύφθηκε ότι ο κ. Αλέξανδρος Κοντός παραχώρησε μια έκταση αξίας 12 εκατ. ευρώ στον Άνθιμο. Η νόνα μου, για να συχωρεθούν οι αμαρτίες της, άναβε ΕΝΑ κεράκι στον Άγιο. Ρουσόπουλος και Κοντός πόσες αμαρτίες έχουν για συχώρεση;

atsarantos

Οι παρενέργειες του Facebook και του ΡlayStation στα παιδιά


Η συνεχής ενασχόληση των παιδιών με τις παιχνιδοκονσόλες μπορεί να προκαλέσει ακόμη και δερματικές παθήσεις! Στο επιστημονικό έντυπο «Βritish Journal of Dermatology» ελβετοί ερευνητές κάνουν λόγο για μια νέα διαταραχή που έλαβε το όνομα «ΡlayStation palmar hidradenitis» (ιδραδενίτιδα της παλάμης οφειλόμενη στο ΡlayStation) και η οποία προκαλεί επώδυνα έλκη στις παλάμες των χρηστών. Οι γιατροί του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Γενεύης περιγράφουν την περίπτωση ενός 12χρονου κοριτσιού το οποίο εμφάνισε κόκκινους όζους στις παλάμες εξαιτίας της έκκρισης ιδρώτα από την πολύωρη χρήση παιχνιδοκονσόλας. Την ίδια στιγμή στη Βρετανία, μια έγκριτη ειδικός, η Βαρόνη Γκρίνφιλντ, η οποία κατέχει την έδρα της Συναπτικής Φαρμακολογίας στο Κολέγιο Λίνκολν της Οξφόρδης, τόνισε σε ομιλία της στη Βουλή των Λόρδων ότι οι δικτυακοί τόποι κοινωνικής δικτύωσης όπως το Facebook, το Βebo και το Τwitter προκαλούν αλλαγές στον εγκέφαλο των παιδιών. Σύμφωνα με τη Βαρόνη Γκρίνφιλντ το μέσο μυαλό του 21ου αιώνα κινδυνεύει να μετατραπεί σε ένα μυαλό που χαρακτηρίζεται από διάσπαση της προσοχής, επίδειξη εντυπωσιασμού, ανικανότητα του ατόμου να δείχνει συμπόνια και ασταθή αίσθηση της ταυτότητάς του. (ΑΡ/ΜΙSΗΑ JΑΡΑRΙDΖΕ)

proitos

Ότι συμβαίνει στο facebook μένει στο facebook;



''Στο εξωτερικό όταν πας να δουλέψεις σε εταιρίες κοιτάνε τι σοϊ άνθρωπος είσαι μέσα απο το facebook''.

Εκεί που της αξίζει...




Πριν λίγες μέρες έγραψα, μεταξύ σοβαρού και αστείου, ένα μήνυμα στο Facebook: «Κλείστε τις τηλεοράσεις και ανοίξτε τα πόδια». Έχω δει πολλά μικρά παιδιά (ανάμεσά τους κι αυτά που «έκλαιγαν» για τον Αλέξη) να συζητάν για Eurovision, για reality shows κτλ. Δεν έχει κανείς βέβαια την απαίτηση να συζητάν για τα προβλήματα του τόπου, μικρά είναι ακόμη. Αλλά η κακή χρήση της τηλεόρασης, τους έχει δώσει λάθος πρότυπα. Σιγά το συμπέρασμα ρε γιατρέ, θα πείτε…
Αφορμή για τη σημερινή εικόνα, στάθηκε ένα θέμα για την Έφη Θώδη. Δεν ξέρω αν σοβαρολογούσε, πάντως ανέφερε πως μπορεί να γιατρέψει τον καρκίνο!
Οι μεσήλικες γυναίκες κατώτατης μόρφωσης που αποτελούν τον κύριο πυρήνα τηλεθεατών των εκπομπών τέτοιου περιεχομένου, καλό είναι να προσέχουν τι βλέπουν τα παιδιά τους, γιατί θα τα κάνουν σαν τα μούτρα τους.

drseeng

Ανέκδοτο της ημέρας

Θώδη: Ο Θεός ενεργεί χωρίς διπλώματα, χωρίς φάρμακα, μόνο με την παρουσία του... Έχω κάνει πολλές θεραπείες για καρκίνο.Έχω θεραπεύσει πάρα πολλούς ανθρώπους, πάρα πολλούς.

Δρούζα: Με ποιον τρόπο, πρόσεξε γιατί αυτό είναι επικίνδυνο.

Θώδη: Γιατί είναι επικίνδυνο;

Δρούζα: Γιατί δεν μπορείς να δηλώνεις θεραπευτής χωρίς σπουδές.

Θώδη: Ο Θεός ενεργεί χωρίς διπλώματα, χωρίς φάρμακα, μόνο με την παρουσία του... Έχω κάνει πολλές θεραπείες για καρκίνο.

Δρούζα: Καλά, εδώ τώρα αυτό κι αν είναι επικίνδυνο, πάμε παρακάτω.

Θώδη: Όχι δεν το αφήνω, είναι η μεγαλύτερη αρρώστια.

Δρούζα: Ρε Έφη μου, ξέρεις τι είναι να βγαίνεις δημόσια και να λες «εγώ θεραπεύω τον καρκίνο»;

Θώδη: Ναι, βγαίνω δημοσίως.

Δρούζα: Είναι παράνομο.

Θώδη: Δεν είναι παράνομο, το κάνω χωρίς χρήματα... Φέρτε μου ανθρώπους, σε πέντε λεπτά μόνο θα τους θεραπεύσω...»


-Και πώς ξεκίνησαν όλα αυτά;

Θώδη:«Πριν δυο μήνες, όπως περνούσα από την Ιερά Oδό, σταμάτησα δεξιά και βλέπω μια άμαξα με έξι άσπρα άλογα, που πνευματικά με πήρανε και ανέβηκα στο Θεό. Κάθισα πολύ ώρα μέσα στο αυτοκίνητο. Έζησα εκείνη τη στιγμή λες και έφυγα από τον κόσμο. Κατέβηκα πάλι κάτω, επανήλθα στο αυτοκίνητο και έκανα πάρα πολύ ώρα να συνέλθω.

Στην πορεία άρχισα και έβλεπα πολλά πράγματα. Ήμουνα στο σπίτι μου στο δωμάτιο, έρχεται μια δύναμη, υπερδύναμη στο δωμάτιο και μίλαγα με μία φίλη μου και της λεω σ’ αφήνω... σ’ αφήνω και ξαφνικά βλέπω μπροστά μου τον Ιησού Χριστό.»

Δείτε το απόσπασμα



oichalia blog: Γλύκα γλύκα γλυκιά μου Έφη κόψε τα λειγμένα γιατί θα δεις και τον Λευκό τον Πύργο στην Αθήνα κάποια μέρα... σε πειράζουν κορίτσι μου σε δύσκολη ηλικία τ' άρχισες!

Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2009

Στον Άγγελό μου...
















Πάντα θα θυμάμαι το χαμόγελο σου τα ταξίδια που ανοίγονταν μπροστά μου σε κάθε βλέμμα σου…Το χέρι σου πάνω στο δικό μου και την αίσθηση να χάνομαι σε κάθε χτύπο…Κάθε βόλτα, κάθε λέξη, κάθε φιλί. Ήμουν ευτυχισμένη σε μία σχέση που γεννήθηκε τόσο γρήγορα τόσο απρόσμενα….Δυο έφηβοι που ζούσαν τα χρόνια της αθωότητας παίζοντας κρυφτό με τους μεγάλους χωρίς να κουράζονται….Θέλω πίσω εκείνη την αίσθηση , τις νύχτες που σε είχα δικό μου μα πάνω από όλα θέλω να δω το πρόσωπό σου.. Γιατί με άφησες; γιατί έφυγες έτσι;…Είμαι θυμωμένη μαζί σου.. Σε είχα ανάγκη μωρό μου…σε έχω…Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τελείωσαν όλα έτσι …γιατί έσβησαν και χάθηκαν μέσα εκείνο το καταραμένο πρωί… Δεν είσαι μαζί μου και φοβάμαι …




Ένα χρόνο μετά τον «χωρισμό»……




Δεν ξέρω γιατί ήρθα…Αφού ξέρω ότι δεν θα μου ανοίξεις…Η ίδια δύναμη που με έφερε στην πόρτα σου με διώχνει τώρα μακριά…..
-Πρέπει να φύγω…Μόνο κακό μου κάνει να θυμάμαι…Μα δεν μπορώ να ξεχάσω ….δεν μπορώ να σε ξεχάσω έτσι απλά…Έφυγες χωρίς να πεις αντίο…Έφυγες από κοντά μου αλλά εγώ πάντα θα σε κρατάω μέσα μου…Μένω μόνη με τις σκέψεις να με βασανίζουν με τον χρόνο να τρέχει και να με ξεχνά….Τον σιχαίνομαι τον χρόνο…Ναι…τον απεχθάνομαι γιατί αυτός σε πήρε μακριά μου…Αυτός σε έκανε να σβήσεις εκείνο το πρωί…Και χάθηκε χωρίς να πει τον λόγο που σε πήρε από εδώ… Έφυγες γρήγορα και απρόσμενα όπως είχες έρθει στην ζωή μου….Να προσέχεις εκεί που πας ..μακούς; -
Το σπίτι σου είναι παραμελημένο και σε ψάχνει…Τα δέντρα στην αυλή σου φωνάζουν κάθε βράδυ το όνομα σου και τα παράθυρα θόλωσαν σαν να βλέπουν το χειμώνα να τους καταπίνει μέσα στη ζέστη του Ιουλίου…Ξέρω γιατί ήρθα…Θέλω να νιώθω ότι είμαι δίπλα σου…να με φροντίσεις , να με ακούς που σε φωνάζω τη νύχτα και να φέρεις ζωή στο κρύο καλοκαίρι μου..






Υ.Γ. Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ καρδιά μου…Θα σε περιμένω πάντα εκεί σε εκείνο το παγκάκι που έτριζε , εκεί που ένιωσα τα χείλη σου τελευταία φορά….Έχω χαράξει πάνω του τα αρχικά μας…Είσαι ο φύλακας άγγελος μου…Να με προσέχεις από εκεί ψηλά…Μου λείπεις


usterografops

Κορυφαίες διαφημίσεις

atsarantos

Αθήνα: Η πόλη που αγαπάμε να μισούμε!









































Eίναι η πόλη που κανείς αγαπά να μισεί... είναι η πόλη που έχεις χίλια κακά να τις καταλογίσεις... κίνηση, απέραντο τσιμέντο, βρωμιά, καυσαέριο, έλλειψη πρασίνου και τόσα μα τόσα άλλα... όμως έχει ένα τέτοιο μαγικό τρόπο και με το που ο ήλιος δύσει, εκείνη να φοράει το καλό-βραδινό της φόρεμα και να αστραύτει μέσα στο πολύβουο σκηνικό της...
είναι η ίδια πόλη που ήταν και το πρωί, με την ίδια κίνηση, το ίδιο τσιμέντο, τα ίδια σκουπίδια... όμως όλα μοιάζουν τόσο μοναδικά όταν τα φώτα των δρόμων ανάβουν...

Την Αθήνα δεν την αλλάζεις με καμιά πόλη στον κόσμο γιατί πολύ απλά πουθενά αλλού δεν θα μπορούσες να ζήσεις ευτυχισμένος... η πόλη δεν γεννήθηκε τσιμεντένια και βρώμικη... έτσι την έπλασε ο κόσμος της, οι κάτοικοί της... θέλουμε συνέχεια να της βρίσκουμε αρνητικά σημεία... και ίσως να μην είναι και τόσο δύσκολο... όμως κοιτάζοντας αυτές τις εικόνες βλέπεις μια πόλη μοναδική... και οι εικόνες αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα... αυτό που βλέπουν! Και αυτό που βλέπουν είναι μια πόλη ιδιαίτερη... γεμάτη πλουραλισμό στοιχείων, χρωμάτων, εικόνων... 3,000 χρόνια στιβαγμένα σε μια λεκάνη που ασφυκτιά ανάμεσα στα ερείπια του χθες και στις απάνθρωπες οικοδομές του σήμερα! όμως ακόμα και έτσι το πάντρεμα τους μοιάζει ιδανικό... άρεγε γιατί να μην ισχύει και τώρα η έλξη των ετερωνύμων...???

Σταματήστε να πυροβολείτε την Αθήνα... είναι σαν να στοχεύετε τον εαυτό σας... είναι τόσα τα σημεία που κάνουν αυτή την πόλη μοναδική... ανοίξτε τα μάτια σας... τα βλέπετε καθημερινά... ΕΚΤΙΜΗΣΤΕ ΤΑ!!!

tasoszak

 
Copyright 2009 Οιχαλία - Τρικάλων. Powered by Blogger Blogger Templates create by Deluxe Templates. WP by Masterplan