Ο θεσμός του γάμου και της οικογένειας, όπως βέβαια και όλοι οι θεσμοί, περνούν σήμερα μεγάλη κρίση. Γι’ αυτό θα ήθελα να καταθέσω μερικές σκέψεις για τις αιτίες αυτής της κρίσης.
1. Πολλές οικογένειες είναι μονογονεϊκές. Είναι φοβερό, σήμερα περίπου οι μισοί γάμοι διαλύονται κι ας λέει το Ευαγγέλιο :«ό ουν ο Θεός συνέζευξε, άνθρωπος μη χωριζέτω».Και γιατί χωρίζουν ; Δεν ταιριάζουμε. Και γιατί παντρευτήκατε αφού δεν ταιριάζατε ; Και όμως λίγα χρόνια πριν ήταν τρελά ερωτευμένοι. Έλεγε ο μακαριστός γέροντας Παΐσιος: « τα σοβαρά πράγματα όταν καθυστερούν λίγο, μετά πηγαίνουν πιο γρήγορα και πιο καλά». Σ’ αυτή την εγωιστική, καταναλωτική, ανυπόμονη και τρελή εποχή που ζούμε, είναι δύσκολη υπόθεση ο γάμος γιατί θέλει ταπείνωση, ολιγάρκεια, υπομονή και αυταπάρνηση. Οι ψυχίατροι όμως φωνάζουν ότι δεν ενδιαφέρει τα παιδιά αν ταιριάζουν οι γονείς τους ή όχι, τα παιδιά θέλουν να βλέπουν τους γονείς τους μαζί.
2. Ο μεγάλος αριθμός εργαζόμενων γυναικών χειροτερεύει τη ζωή της οικογένειας. Θα ήταν πολύ καλύτερα να ξοδεύαμε τα μισά και να ήταν στο σπίτι η μητέρα. Πόσο δένει την οικογένεια όταν γυρίζουν τα παιδιά από το σχολείο και βρίσκουν τη χαμογελαστή μητέρα να τα περιμένει ; Μετά ότι και να τύχει, αρρώστιες, απεργίες κλπ έχουν πρόβλημα οι γονείς που να αφήσουν τα παιδιά; Πρέπει να το καταλάβουμε, τα παιδιά μας δε θέλουν τα λεφτά μας, θέλουν εμάς τους ίδιους. Εννοείται όμως ότι η παρουσία της μητέρας στο σπίτι θα είναι εποικοδομητική και όχι να κλαίει τη μοίρα της ή να χάνει τις ώρες της στην τηλεόραση. Και για να μην υπάρξει παρεξήγηση το ξαναλέμε, αν υπάρχει μεγάλη ανάγκη (και όχι για να καλοπερνάμε), αναγκαστικά θα εργαστεί και η μητέρα.
3. Τα περισσότερα μηνύματα που μπαίνουν στην οικογένεια είναι για να τη διαλύσουν. Ατέλειωτες εκπομπές στην τηλεόραση, πληθώρα ταινιών, τραγούδια, ιστοσελίδες στο internet, ηλεκτρονικά παιχνίδια κάνουν πλύση εγκεφάλου στα παιδιά και τα διδάσκουν το κακό, να μη σέβονται τους γονείς τους, τους δασκάλους τους, τους μεγαλύτερους και γκρεμίζουν ότι πολεμάει να κτίσει η οικογένεια και η εκκλησία όπως σωστά επεσήμανε σε μια συνέντευξή του ο υπουργός Μακεδονίας-Θράκης κ. Τζίμας. Πέρσι μια εφημερίδα της Αθήνας είχε πρωτοσέλιδο μια επιστολή μαθητή που ήταν ένα βρίσιμο για τους γονείς, ανάμεσα στ’ άλλα τους αποκαλούσε και «σαλταρισμένους». Τι νόμισαν οι υπεύθυνοι της εφημερίδας, επειδή αυτοί θαμπώθηκαν από τη «σοφία» της επιστολής, θα θαμπωνόμασταν κι εμείς ; Δεν γνωρίζουν όμως ότι η αρχαία ελληνική σοφία λέει:« η κοινωνία που δεν παιδαγωγεί τους νέους της όπως πρέπει είτε γιατί τους φοβάται είτε για να τους κολακεύσει, είναι κοινωνία παρακμής».
4. Οι σημερινοί γονείς δεν ακολουθήσαμε το παράδειγμα των προγόνων μας που θεμελίωναν την οικογένειά τους πάνω στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Η ελληνική παράδοση ήθελε την οικογένεια να τρώνε όλοι μαζί, να προσεύχονται, να πηγαίνουν όλοι μαζί στη εκκλησία, να νηστεύουν. Κι έτσι η ελληνική οικογένεια ήταν δεμένη χιλιάδες χρόνια, και σε εποχές δύσκολες, όπως στην Τουρκοκρατία. Εμείς ξεγελαστήκαμε από τα μηνύματα της αντίθεης εποχής μας, αφήσαμε το σίγουρο θεμέλιο και ο χρεοκοπημένος πολιτισμός της Δύσης ρήμαξε την ελληνική οικογένεια.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Καθηγητής Χημικός στο 1ο ΓΕΛ Γιαννιτσών