HURTS - Wonderful Life

έχει μπατάρει η σκέψη..

αφήνω ένα ένα τα κομμάτια μου.....

σκέψεις πίσω μου .....

όνειρα κι ομορφιές .....

στιγμές έρωτα και ήττες.....

κλάμα και γέλιο.....

it's a Wonderful Life.....

keep walking ....

Ghost.........?

που'σαι ε?

χαχααχαχαχαχααχαχαχα

Keep Walking

Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας αναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές,όποιος δεν αλλάζει περπατησιά,όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του,όποιος δεν μιλά σε όποιον δε γνωρίζει.

Αργοπεθαίνει όποιος αποφεύγει ένα πάθος,όποιος προτιμά το μαύρο για το άσπρο και τα διαλυτικά σημεία στο ϊ αντί ενός συνόλου συγκινήσεων που κάνουν να λάμπουν τα μάτια,που μετατρέπουν ένα χασμουρητό σε ένα χαμόγελο,που κάνουν την καρδιά να χτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα.

Αργοπεθαίνει όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι,όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του,όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές.

Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει,όποιος δε διαβάζει, δεν ακούει μουσική,όποιος δε βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του.

Αργοπεθαίνει όποιος καταστρέφει τον έρωτα του,όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν,όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή.

Αργοπεθαίνει όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει,όποιος δε ρωτά για πράγματα που δε γνωρίζει.....

Αργοπεθαίνω κι εγώ..........

Τί είναι καλύτερο;

Strange Love or no Love?

Keep Walking

Keep Walkin'

Βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος, δεν βλέπουμε πέρα από το δάκτυλό μας ή κρυβόμαστε πίσω από αυτό – εθελοτυφλούμε.. Όλες αυτές οι εκφράσεις δίνουν την έννοια του μικρόκοσμου, αυτού του περιορισμένου σε έκταση και δυνατότητες κόσμου που όλοι μας λίγο - πολύ έχουμε δημιουργήσει γύρω από τον εαυτό μας και στον οποίο όλα είναι τέλεια φτιαγμένα, όλα λειτουργούν ιδανικά, όλοι είναι με το μέρος μας και όλα δουλεύουν προς όφελός μας. Τα πάντα κυλούν σύμφωνα με το πρόγραμμα. Όλα είναι ουτοπικά..

Αλλά.. Πάντα υπάρχει ένα μεγάλο αλλά..

Αλλά όλα πηγαίνουν καλά μέχρι κάτι να πάει στραβά – πάντα κάτι θα πάει στραβά.. Και τότε όλα καταρρέουν, όλα γκρεμίζονται. Και τότε νιώθεις ευάλωτος, πιο απροστάτευτος από ποτέ. Τότε έρχεσαι σε μετωπική σύγκρουση με την πραγματικότητα και την αλήθεια. Η αλήθεια πάντα μα πάντα πονάει. Βλέπεις ότι δεν κινούνται όλα γύρω από εσένα, ότι υπάρχουν και όλα πράγματα πέρα από τον εαυτό σου και αρχίζεις να φοβάσαι, να χάνεσαι νομίζοντας πως είσαι πολύ μικρός – λίγος για να καταλάβεις τι «παίζει»..

Και τότε επικρατεί η λογική.. Προσπαθείς να κατανοήσεις τους νόμους με βάση τους οποίους λειτουργεί το σύμπαν γύρω σου, ανασκουμπώνεσαι, μετράς τις δυνάμεις σου, τολμάς να σηκώσεις (λίγο) το κεφάλι σου, κάνεις έναν μίνι απολογισμό της μέχρι τώρα πορείας σου, προσπαθείς και αφήνεις πίσω τον ουτοπικό σου μικρόκοσμο και προχωράς.

ΥΓ. 1 Strawberry, τα σχόλια δικά σου.
ΥΓ. 2 Έχω τόσο καιρό να κάνω login στο blog που μου είναι δύσκολο να θυμηθώ τον κωδικό. Κάπου θα τον έχω γραμμένο.
ΥΓ. 3 Αυτή η ανάρτηση θα μπορούσε άνετα να αποτελέσει διαφημιστικό σποτάκι του Johnnie Walker. Εξού και ο τίτλος.