ΔΗΜΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ

Μία 52χρονη Τρικαλινή νοικοκυρά παρίστανε την υπάλληλο του ΣΔΟΕ, εισέπραττε μετρητά και δωράκια από επιχειρήσεις του Νομού, αλλά υπόσχονταν και διορισμούς στο δημόσιο, με το αζημίωτο, βέβαια...
Τυχαίο περιστατικό ή σημείο των καιρών; Ιδού το ερώτημα…
Η ζυγαριά κλίνει υπέρ της δεύτερης εκδοχής, γιατί δεν είναι η μόνη περίπτωση που μία Τρικαλινή ένας Τρικαλινός σε μία μικρή σχετικά πόλη, όπως είναι η δική μας, δεν δίστασε να εξαπατήσει συμπολίτες, φίλους, γείτονες, αλλά και συγγενείς, για να γεμίσει τις δικές της ή τις δικές του, τσέπες.
Είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας που αποκαλύπτει την κρίση των αξιών. Η δική μας κοινωνία είναι μέρος της ευρύτερης που ζει μια κρίση βαθιά ηθική. Έχει καταρρεύσει η δημόσια ηθική. Ζούμε μια κρίση αξιών. Η Ελλάδα ζει μια κρίση νομιμότητας, κανείς δεν πιστεύει ότι είμαστε μια ευνομούμενη ευρωπαϊκή σύγχρονη πολιτεία. Υπάρχει μια καθολική ανομία. Οι κώδικες αξιών έχουν καταρρεύσει.
Η Ελλάδα ζει μια κρίση του κράτους δικαίου. Μια κρίση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών. Η Ελλάδα ζει μια κρίση πολιτικής αντιπροσώπευσης. Οι νέοι νιώθουν ότι δεν εκπροσωπούνται και δεν εκφράζονται πολιτικά.
Είναι το ευρύτερο σύστημα εξουσίας που παράγει και αναπαράγει την κρίση των αξιών. Το χρήμα, το κέρδος, το «λάδωμα», το «βόλεμα», με κάθε μέσο, αναδείχθηκαν οι νέοι θεοί και της δικής μας καθημερινότητας. Αυτό τον «θεό» πιστεύουμε, με αυτόν πορευόμαστε…
Σε αυτό το δρόμο πορευόμαστε για πρόωρες εκλογές (οι αλλεπάλληλες επισκέψεις των κυβερνητικών και κομματικών στελεχών και στα Τρίκαλα, δείχνουν ότι δύσκολα μπορούμε να τις αποφύγουμε). Με υποσχέσεις, προσδοκίες και αιτήματα. Όχι συλλογικά, αλλά αμιγώς ατομικά. Να βολευτούμε εμείς, που μπορούμε. Για τον τόπο, για τους άλλους, ούτε που μας καίει…
Οι ευθύνες βέβαια, επιμερίζονται... με τις μεγαλύτερες να βαρύνουν τους εκπροσώπους του πολιτικού συστήματος που τις τροφοδοτούν και τις αναπαράγουν. Η αδυναμία του ελληνικού πολιτικού συστήματος να υιοθετήσει στάσεις και συμπεριφορές για μια αναγεννητική προσπάθεια υπέρβασης της μιζέριας του σήμερα, είναι εμφανής και διαπιστωμένη.
Με τη συνενοχή των πολιτών, το πολιτικό σύστημα διολισθαίνει σε ανυποληψία και η κοινωνία σε κρίση αξιών. Μια κρίση βαθύτερη και απ’ την οικονομική κρίση που μονοπωλεί το ενδιαφέρον του πολιτικού διαλόγου σήμερα. Την οικονομική κρίση, σε βάθος δύο – τριών ετών, ίσως την υπερβούμε. Όχι όμως και την κρίση των αξιών για τον εξής απλούστατο λόγο: Δεν υπάρχουν πολιτικές ηγεσίες που να εκφράζουν τις αγωνίες και τα αδιέξοδα της κοινωνίας. Ικανές να αντιληφθούν τι γίνεται. Αν η πολιτική ηγεσία δεν αντιληφθεί την κρισιμότητα των καιρών και δεν εμπνεύσει δίνοντας και τον τόνο της ορθής συμπεριφοράς, δεν έχουμε να περιμένουμε και πολλά.. Εκλογές ναι, ανακατατάξεις στο πολιτικό σύστημα ίσως, ένα καλύτερο αύριο, όμως, όχι…
ΛΜ

e-erevna