Ο νόμος μου στην ''μακρινή'' σου ειρωνεία

''δεν κάνω web γιατί είναι ακριβό....ποιός ο λόγος άλλωστε όταν κάτι σου δίδεται ελεύθερα,
αναπαράγω....διότι κάποια άρθρα.... κάποιους ανθρώπους και πινέλα τα θαυμάζω, διότι....έρχομαι πάντα δεύτερος....έτσι δεν μπαίνω στον κόπο να γράψω τα ίδια πράγματα με δικά μου λόγια...ανούσιο....προτιμώ το ειρμό τους αυτούσιο, χαιδεύοντας τα αισθήματά μου ανάλαφρα και οσμίζοντας την αλκοόλη στο κάθε μεσονύχτι,
προβάλω και τιμώ αυτούς που με τιμάνε...αυτούς που με στηρίζουν....αυτούς που με στέλνουν το πανέμορφο καθημερινό τους βλέμμα....αυτούς που με αγαπάνε....αν βίωσες ανάθεμά σε τι εστί αγάπη,
εδώ...σε αυτό το μικρό μου σκότος διακινώ ιδέες για σένα, σε προβληματίζω, σου προκαλώ την κρίση και την κριτική σου με λίγη γαρνιτούρα γέλιου....δεν διακινώ χόνδρους, αλητεία και εξυπνάδα.
Θέλω απλά, λιτά και κατανοητά να σου αποβάλω την ''μασκαρεμένη χλίδα'' για να ανοίξει η όμορφη κόρη του ματιού σου.''

κάτι που δεν θα αισθανθείς ποτέ

The Ghost