Αθήνα: Η πόλη που αγαπάμε να μισούμε!

Eίναι η πόλη που κανείς αγαπά να μισεί... είναι η πόλη που έχεις χίλια κακά να τις καταλογίσεις... κίνηση, απέραντο τσιμέντο, βρωμιά, καυσαέριο, έλλειψη πρασίνου και τόσα μα τόσα άλλα... όμως έχει ένα τέτοιο μαγικό τρόπο και με το που ο ήλιος δύσει, εκείνη να φοράει το καλό-βραδινό της φόρεμα και να αστραύτει μέσα στο πολύβουο σκηνικό της...
είναι η ίδια πόλη που ήταν και το πρωί, με την ίδια κίνηση, το ίδιο τσιμέντο, τα ίδια σκουπίδια... όμως όλα μοιάζουν τόσο μοναδικά όταν τα φώτα των δρόμων ανάβουν...

Την Αθήνα δεν την αλλάζεις με καμιά πόλη στον κόσμο γιατί πολύ απλά πουθενά αλλού δεν θα μπορούσες να ζήσεις ευτυχισμένος... η πόλη δεν γεννήθηκε τσιμεντένια και βρώμικη... έτσι την έπλασε ο κόσμος της, οι κάτοικοί της... θέλουμε συνέχεια να της βρίσκουμε αρνητικά σημεία... και ίσως να μην είναι και τόσο δύσκολο... όμως κοιτάζοντας αυτές τις εικόνες βλέπεις μια πόλη μοναδική... και οι εικόνες αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα... αυτό που βλέπουν! Και αυτό που βλέπουν είναι μια πόλη ιδιαίτερη... γεμάτη πλουραλισμό στοιχείων, χρωμάτων, εικόνων... 3,000 χρόνια στιβαγμένα σε μια λεκάνη που ασφυκτιά ανάμεσα στα ερείπια του χθες και στις απάνθρωπες οικοδομές του σήμερα! όμως ακόμα και έτσι το πάντρεμα τους μοιάζει ιδανικό... άρεγε γιατί να μην ισχύει και τώρα η έλξη των ετερωνύμων...???

Σταματήστε να πυροβολείτε την Αθήνα... είναι σαν να στοχεύετε τον εαυτό σας... είναι τόσα τα σημεία που κάνουν αυτή την πόλη μοναδική... ανοίξτε τα μάτια σας... τα βλέπετε καθημερινά... ΕΚΤΙΜΗΣΤΕ ΤΑ!!!

tasoszak