Γράμμα 14ο

Απόψε που όλα σιγούν τόσο παράξενα

Στην μοναξιά δοσμένα,

Εγώ σου γράφω ξανά,

με την φωτιά στα μάτια,

στάχτες στην καρδιά.

Μα τι να σου πω αγαπημένε,

Τι να σου γράψω πάλι απόψε….

Όλα φωνάζουν γύρω μου μα είναι όλα ξένα….

Σ΄αγγίζω,

Σε νιώθω,

Σ΄ αισθάνομαι…

Τα δάχτυλα μου ταξιδεύουν σε όσα ξεχασμένα στέκουν…

Για να θυμίζουν ,

Να με πονάνε.

Ταξίδι αλαργινό σε όνειρα που μήσεψαν...

Τι να σου πω αγαπημένε,

Τι να σου γράψω απόψε…..

Πως η ζωή μου αρχίζει και τελειώνει στα χέρια σου,

Στα χέρια σου που σαν αβασίλευτοι ήλιοι έκλειναν γύρω απ΄την καρδιά μου…

Στα μάτια σου που φώτιζαν σαν άστρα στη σκοτεινιά της ύπαρξης μου…

Τι να σου πω αγαπημένε……

Απόψε που όλα γύρω μου στέκουν ακίνητα και σιωπηλά,

Μαρμαρωμένα όνειρα που γίναν εφιάλτες …..

Τι να σου γράψω απόψε…

Απόψε που η φωτιά μέσα μου θα κάψει την καρδιά μου…..

Σε θυμάμαι και σου γράφω...

Με χρώμα και άρωμα γυναίκας,

σφραγίζω τον φάκελο που δεν θα λάβεις ποτέ...

Anastasia...

arwma-gynaikas