Onlive: Απίθανο gaming χωρίς... hardware?

Η OnLive είναι μια νέα υπηρεσία που, σύμφωνα με τα σχέδια των δημιουργών της, θα διατεθεί έως το τέλος του έτους στην Αμερική - και προφανώς, αργότερα και αν πετύχει, στον υπόλοιπο κόσμο. Μια από τις πλέον πρωτότυπες ιδέες, η OnLive επιτρέπει στον καθένα να παίξει τα πιο πρόσφατα και απαιτητικά παιχνίδια ακόμη και σε έναν υπολογιστή... πενταετίας! Το "κόλπο" της; Προϋπόθεση: να υπάρχει γρήγορη σύνδεση προς τους servers της.

Η έξυπνη πατέντα στην οποία βασίζεται η OnLive είναι η εξής: τα παιχνίδια δεν τρέχουν στον υπολογιστή του χρήστη, αλλά στους δικούς της, υπερσύγχρονους υπολογιστές. Όπως, ακριβώς, μέσα από λύσεις όπως το VNC ή το Remote Desktop των Windows, οι κινήσεις που κάνει ο χρήστης με το joypad/πληκτρολόγιο/mouse του "μεταφέρονται" στους υπολογιστές της μέσω Internet. Αυτό, λοιπόν, το έχουμε ξαναδεί. Πώς γίνεται, όμως, και το OnLive μπορεί να μεταφέρει τα έντονα και απαιτητικά γραφικά παιχνιδιών στο χρήστη, όταν λύσεις όπως τα προαναφερθέντα VNC και Remote Desktop ίσα που καταφέρνουν να μεταφέρουν ένα "ακίνητο" desktop με εικονίδια; Εμ, εδώ είναι το... έξυπνο της υπόθεσης!

Τι είναι όλα όσα βλέπουμε στην οθόνη; Υπεραπλουστευμένα, θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως "βίντεο", γενικώς και αορίστως. Η OnLive λοιπόν έχει αναπτύξει δική της τεχνολογία που... "παίρνει" το αποτέλεσμα των κινήσεων του χρήστη, που κανονικά θα παρουσιαζόταν στην οθόνη, το ανακωδικοποιεί και το συμπιέζει ως βίντεο και το μεταφέρει μέσω Internet από το "δικό της" υπολογιστή, όπου τρέχει το παιχνίδι, στον δικό του. Όπως ακριβώς δηλαδή βλέπουμε βίντεο στο YouTube, αλλά με δυνατότητα... αλληλεπίδρασης! Όπως καταλαβαίνετε, για να είναι εφικτό αυτό απαιτείται μια αρκετά γρήγορη σύνδεση, και η OnLive δεν το κρύβει: 1,5Mbps για "κανονική" (βλέπε "τηλεοπτική", "χαμηλή") ανάλυση, χονδρικά ίση με 320x240 pixels) και περί τα 7Mbps για "κανονική" ανάλυση (όπου και το "κανονική" δεν είναι ότι καλύτερο, αφού ισούται με τη χαμηλότερη ανάλυση των σύγχρονων κονσολών, γνωστή ως "720p"). Και αυτά με ρυθμό κίνησης, (aka: framerate) στα 30 καρέ το δευτερόλεπτο, όταν στις οθόνες των PCs βλέπουμε, κατά βάσει, 60 καρέ το δευτερόλεπτο. Όχι και τόσο καλά λοιπόν, έτσι;

Και όμως, όχι. Είναι εύκολο να δει κανείς αρνητικά την υπόθεση, αλλά η αλήθεια είναι πως η OnLive έχει, για την ώρα, περισσότερα θετικά από ότι αρνητικά χαρακτηριστικά. Πρώτα από όλα, πρέπει να έχουμε κατά νου πως τα πλέον σύγχρονα παιχνίδια απαιτούν και το πλέον σύγχρονο hardware. Αυτό δεν ισχύει στην περίπτωση της OnLive, αφού τα παιχνίδια τρέχουν στους δικούς της υπολογιστές. Έτσι, το μόνο που χρειάζεται να έχει ο χρήστης είναι ένας οποιοσδήποτε υπολογιστής που να μπορεί να τρέξει έναν browser και να παρουσιάσει streaming video. Με άλλα λόγια, ένας... αρχαίος Pentium III, μέσα από την OnLive, μπορεί να "παίξει" το... Crysis, στις υψηλότερες ρυθμίσεις γραφικών! Έπειτα, η OnLive σκοπεύει να παράσχει μια μικρή κονσόλα που μπορεί να συνδεθεί σε οποιαδήποτε τηλεόραση παρέχοντας ήχο 5.1 και εικόνα υψηλής ποιότητας μέσω σύνδεσης HDMI. Το πρόσθετο χαρακτηριστικό της, όμως, είναι πως θα διαθέτει θύρες USB και υποστήριξη bluetooth, ώστε ο χρήστης να μπορεί να συνδέσει joypads, πληκτρολόγια, ποντίκια και να παίξει τα πλέον σύγχρονα παιχνίδια για PC από την άνεση του σαλονιού του. Πόσοι έχουν ένα PC... δίπλα από την τηλεόραση; Η OnLive, λοιπόν, θα μπορεί να αντικαταστήσει το PlayStation 3 και το Xbox 360, ενώ επιπλέον τα παιχνίδια της συλλογής της θα μπορούν να παρουσιαστούν και μέσα από οποιονδήποτε browser, σε οποιονδήποτε υπολογιστή. Ο χρήστης θα μπορεί να ξεκινήσει να παίζει στο PC του, να συνεχίσει στο σαλόνι του και να τελειώσει ένα παιχνίδι στο... σπίτι ενός φίλου! Τα στοιχεία του λογαριασμού του, τα "saves" των παιχνιδιών του, οι πληροφορίες του θα διατηρούνται στους servers της OnLive και θα είναι προσβάσιμα από οπουδήποτε, απλά με έναν κωδικό.

Αυτό είναι κάτι άλλο στο οποίο ποντάρει η εταιρεία: το online, που δεν περιορίζεται στο streaming video που αποτελεί τη βάση της υπηρεσίας της, αλλά και στις κοινότητες. Ο χρήστης θα μπορεί να συνομιλήσει με άλλους χρήστες και να παίξει μαζί τους multiplayer παιχνίδια, να καταγράψει και ανταλλάξει στιγμιότυπα σε βίντεο από τα παιχνίδια που παίζει, να "μπει" και να "δει" σε βίντεο ποια παιχνίδια παίζουν οι άλλοι - και "πώς". Αμέσως-αμέσως, η OnLive "χτυπά" τις κονσόλες, το casual gaming μέσω browser, τα gaming forums, τα sites με tips και λύσεις για παιχνίδια...

Για όλα αυτά, όμως, προϋπόθεση όπως προανέφερα είναι το bandwidth - και αυτό πιστεύω πως είναι και το λάθος της OnLive με την προσέγγιση της: η εταιρεία έχει αρχικά προσεγγίσει την Electronic Arts, την Ubisoft και άλλες μεγάλες εταιρείες του χώρου του gaming, ώστε να παράσχει μέσα από την υπηρεσία της τους πλέον σύγχρονους τίτλους. Αυτό από μόνο του είναι δελεαστικό και σίγουρα θα τραβήξει κάποιους χρήστες. Τι να το κάνεις, όμως, αν περιορίζεσαι όχι "απλά" στην Αμερική (αυτό δεν είναι και τόσο... "περιορισμός") αλλά πρέπει ο χρήστης και να έχει γρήγορη σύνδεση, και να βρίσκεται σε συγκεκριμένη απόσταση από τους servers; Η OnLive θα μπορούσε να "βάλει στο παιχνίδι" και ISPs, μοιράζοντας τα όποια έσοδα μαζί τους, ώστε με το "τσάφ" που θα εμφανιστεί, να διαθέτει και ένα τεράστιο δίκτυο από servers σε διάφορες τοποθεσίες. Αυτό θα επέτρεπε στους επίδοξους παίκτες να έχουν πρόσβαση στις υπηρεσίες της όπου και αν βρίσκονται, αντί να πρέπει να περιμένουν πότε η εταιρεία θα καταφέρει να επεκτείνει το δίκτυο της ώστε να τους καλύπτει. Όπως και να έχει, η OnLive είναι ίσως η πιο επαναστατική πρόταση στο χώρο του gaming, και μια από τις πλέον δελεαστικές προτάσεις αφού προβλέπεται πως το κόστος της απαιτούμενης "συνδρομής" θα είναι παραπλήσιο αυτού του Xbox Live, της Microsoft, και το κόστος του κάθε τίτλου αντίστοιχο του να τον αγόραζες από ένα κατάστημα. Και αν αναρωτηθεί κανείς "και γιατί να μην αγοράσω ένα συνηθισμένο Xbox 360 και τους τίτλους από ένα κατάστημα, και να μην πληρώνω συνδρομή σε κανέναν", η απάντηση είναι αυτή που είπα και παραπάνω: διότι μια "φυσιολογική" κονσόλα και ένας "φυσιολογικός" υπολογιστής δεν... αναβαθμίζονται αυτόματα. Δεν είναι προσβάσιμοι από οπουδήποτε. Και, για να παρουσιάζουν υπερσύγχρονα γραφικά και πολυφωνικό ήχο, έχουν και ένα κάποιο σεβαστό κόστος, που ο χρήστης καλείται να καταβάλλει τουλάχιστον κάθε δύο-τρία χρόνια για να μπορεί να συνεχίσει να παίζει. "Συνδρομή" δεν είναι και αυτό;

productivity.gr