Η «ΑΓΡΟΓΗ» και ο «γαλάζιος δρόμος»...

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η «ΑΓΡΟΓΗ» με τους 270 διορισμούς -και μάλιστα ανθρώπων του στενού πυρήνα εξουσίας της ΝΔ- παραμονές εκλογών του 2009 και με τον τρόπο που έγινε είναι ένα χαρακτηριστικό, αλλά ταυτόχρονα και ακραίο προκλητικό παράδειγμα του διαχρονικά πελατειακού κράτους που «μαστίζει» τη δημόσια διοίκηση. Είναι, επίσης, και ένα μέρος της «λογικής» του πολιτικού συστήματος που τελικά οδήγησε τη χώρα στο σημερινό δημοσιονομικό «χάλι» που πληρώνει τόσο ακριβά ο ελληνικός λαός. Προφανώς η «ΑΓΡΟΓΗ» δεν είναι η μοναδική περίπτωση. Και εν πάση περιπτώσει η «αποκάλυψη» δεν μας ξάφνιασε. Είναι «κλασική» και «γνωστή» στρέβλωση των πολιτικών και κρατικών λειτουργιών της χώρας.

Υπάρχουν, όμως, δύο νέα στοιχεία, εξαιρετικά εντυπωσιακά. Το ένα είναι η «θλιβερή» στάση και τηλεοπτική παρουσία του κ. Χατζηγάκη. Συμπαθής, γενικά, παλαιός πολιτικός, εμφανίστηκε σαν να μην καταλαβαίνει... «πού βρισκόμαστε», τι έχει συμβεί στη χώρα και ποιες οι ευθύνες του πολιτικού κόσμου. Εδειχνε έναν «άνθρωπο» σε «απόσταση» από την πραγματικότητα με αυτό που έλεγε. Και καλά ο κ. Χατζηγάκης, που ήταν ο «αυτουργός» των 270 διορισμών, δεν είχε τη «δύναμη» να αναγνωρίσει τι έκανε ή να «καταλάβει» λόγω παλαιοκομματικής ιδιοσυγκρασίας. Η ΝΔ όμως; Η ΝΔ του κ. Σαμαρά, που επαγγέλλεται... «αξίες», που κάνει υποτίθεται αυτοκριτική στο παρελθόν και ευαγγελίζεται ότι θα «σώσει τη χώρα», τι λέτε ότι έκανε; Κάλυψε πλήρως την «ΑΓΡΟΓΗ», τον Χατζηγάκη και επιπλέον χαρακτήρισε την καταγγελία των παράνομων και σκανδαλωδών προσλήψεων ως... πολιτική δίωξη! Τόση υποκρισία; Τόση ανικανότητα προσαρμογής στο νέο περιβάλλον; Με τέτοιες αντιλήψεις θα συμβάλουν στην εξυγίανση του τόπου;

Φοβούμαι, γιατί είναι πολύ κακό για τον τόπο ότι παρουσιάζεται μια αξιωματική αντιπολίτευση κατώτερη των αναγκών της χώρας. Να λέει, λ.χ., «ελαφρά τη καρδία» ναι... στα χρήματα των δανειστών μας, αλλά όχι... στα μέτρα! Και μάλιστα χωρίς καμία άλλη αντιπρόταση δανεισμού... ‘Η την κατάρρευση του ασφαλιστικού συστήματος να την αντιμετωπίζει με όρους μικροπολιτικής σκοπιμότητας, χωρίς να προτείνει -έστω σε επίπεδο αρχών- ένα άλλο βιώσιμο και τεκμηριωμένο ασφαλιστικό σύστημα, ενώ έχει αυτήν τη δυνατότητα, αφού ήταν κυβέρνηση πριν από 9 μήνες, χωρίς βέβαια επί 6 χρόνια να κάνει τίποτα! Οσο για την ακαδημαϊκή χθεσινή πρόταση για την οικονομία του κ. Σαμαρά, έχει τρία... θετικά στοιχεία! Πρώτον, δεν είναι εναλλακτική πρόταση. Δεύτερον, πέραν των μικροκομματικών διατυπώσεων έχει χρήσιμες και συζητήσιμες παρατηρήσεις. Και, τρίτον, είναι απολύτως ενσωματωμένη στο Μνημόνιο, παρότι το καταψήφισε... Το θέμα, πάντως, είναι άλλο: Πώς, άραγε, συμβιβάζεται η... «ΑΓΡΟΓΗ» με το «σχέδιο» του κ. Σαμαρά για την έξοδο της χώρας από την κρίση;

Παναγιώτης Δ. Παναγιώτου
ethnos.gr