........................................

Φαντάζομαι έναν κόσμο με ελάχιστες λέξεις. Τις απαραίτητες.
Οι πιο πολλές δεν θα 'χουν λόγο να υπάρχουν.
Στο λεξικό για παράδειγμα, οι λέξεις “πρέπει” και “αναγκάζομαι”
θα καταργηθούν. Θα είναι οι απαγορευμένες λέξεις.
Στο κενό που θα αφήσουν στα βιβλία θα τοποθετήσω τη λέξη Γουστάρω.
Που σημαίνει είναι του γούστου μου. Μ΄ αρέσει.

Φαντάζομαι έναν κόσμο, που το κάθε πλάσμα
θα έχει τη δικιά του απόχρωση και μυρωδιά.
Έναν κόσμο που θα έχω οξυμένες τις αισθήσεις για να μπορώ
ν' αναγνωρίζω εύκολα και γρήγορα την ομορφιά του διαφορετικού .
Έναν κόσμο που όλα τα χρώματα κι οι μυρωδιές θα τ' αγαπώ και θα μ' αγαπούν.
Θα τα γουστάρω και θα με γουστάρουν.

Φαντάζομαι έναν κόσμο χρώμα πράσινο σαν ανοιξιάτικο λιβάδι.
Εκεί, που βόσκει ξεχασμένη η παρόρμηση.
Φαντάζομαι έναν κόσμο χρώμα κίτρινο,
οι μαργαρίτες της ζωής μου θ' ανθίσουν, ξέρω, στη δική μου εποχή.

Φαντάζομαι έναν κόσμο χρώμα κόκκινο.
Της παπαρούνας τα ευαίσθητα. Aυτά της ηδονής τα πέταλα.
Φαντάζομαι έναν κόσμο χρώμα γαλάζιο τ' ουρανού,
να ανεβάζει το κεφάλι ψηλά χωρίς γυαλιά και μπόλικα όνειρα.

Φαντάζομαι έναν κόσμο, που όλα τα χρώματα θ' αναμιγνείονται
μήπως και φτιάξουν την απόχρωση της ευτυχίας.