Η εποχή της κοινωνικής πρόνοιας…

Του Αποστόλη Ζώη
Οι συντάξεις και τα κοινωνικά επιδόματα αποτελούν τη βασική και κύρια βοήθεια των ελληνικών νοικοκυριών, σε μια εποχή και περίοδο όπου ο κίνδυνος της φτώχειας έχει αγγίξει το μεγαλύτερο κομμάτι και των νοικοκυριών στην περιοχή μας. Μάλιστα η κατάσταση είναι τραγική σε αρκετές περιπτώσεις, καθώς υπάρχουν οικογένειες στο νομό μας που τα περισσότερα μέλη βρίσκονται σε μια παρατεταμένη ανεργία, ενώ ανταποκρίνονται στα καθημερινά έξοδα με τη συνδρομή και βοήθεια της σύνταξης που παίρνουν, κυρίως τα μεγάλα σε ηλικία μέλη της οικογένειας. Τα παραπάνω ενδιαφέροντα στοιχεία προέρχονται από το Ινστιτούτο Κοινωνικής Πολιτικής του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών. Πιο αναλυτικά, μεταξύ των οικογενειών εργάσιμης ηλικίας, αλλά και όλων των νοικοκυριών του πληθυσμού, το μεγαλύτερο τμήμα του όγκου φτώχειας προέρχεται από τα νοικοκυριά μικτής απασχόλησης, δηλ. οικογένειες με περισσότερους από έναν ενήλικους από τους οποίους, όμως, εργάζεται μόνον ο ένας. Τα νοικοκυριά πλήρους απασχόλησης ( περισσότεροι από 2 ενήλικους και περισσότεροι από 2 εργαζόμενοι ή 1 ενήλικος ο οποίος εργάζεται) καθώς και τα νοικοκυριά μηδενικής απασχόλησης (κανείς ενήλικος δεν εργάζεται) έχουν μια "ισότιμη" συνεισφορά στον συνολικό όγκο φτώχειας, αλλά με μια σημαντική διαφορά: η φτώχεια στις οικογένειες πλήρους απασχόλησης οφείλεται κυρίως στον αριθμό των φτωχών και λιγότερο στο βάθος φτώχειας, ενώ το αντίθετο συμβαίνει στις οικογένειες μηδενικής απασχόλησης. Μάλιστα σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, τα κοινωνικά επιδόματα στα νοικοκυριά πλήρους και μικτής απασχόλησης, ωφελούν πολύ περισσότερο τις οικογένειες που είναι κοντά στο όριο φτώχειας παρά τις πολύ φτωχές οικογένειες. Τέλος σημειώνεται πως η εξάλειψη του συνολικού χάσματος φτώχειας υπολογίζεται ότι θα απαιτούσε οικονομικούς πόρους που ισοδυναμούν με το 4,3% του εθνικού διαθέσιμου εισοδήματος. Πράγμα που καμιά κυβέρνηση στη σύγχρονη Ελλάδα δεν μπόρεσε να διαθέσει προς όφελος των παραπάνω πολιτών.

e-erevna