φλυαρία

Ένας κύριος παρευρέθηκε κάποτε σε μια συζήτηση ανάμεσα σε δύο φλύαρους στοχαστές και, όπως ήταν φυσικό, αποκοιμήθηκε.

Δυστυχώς ροχάλιζε υπερβολικά παράφωνα και οι στοχαστές αναγκάστηκαν να τον ξυπνήσουν. Με την ευκαιρία, ρώτησαν και τη γνώμη του για ένα φιλοσοφικό ζήτημα που τους απασχολούσε, όμως δεν εισέπραξαν παρά τη σιωπή του.

Ενθουσιάστηκαν -θυμήθηκαν το περίφημο "για όσα δεν μπορεί να μιλάει κανείς, γι' αυτά θα πρέπει να σωπαίνει"- και, μεταμελημένοι για τη δική τους φλυαρία, σώπασαν και αυτοί.

Ο κύριος ήταν μουγκός. ......

Έτσι κι εγώ......
...το αποφάσισα....
............δεν θα μιλήσω γιά σένα......ποτέ.........?