Από υπεροψία μπορεί να πάσχει, όχι μόνο ένα μεμονωμένο άτομο αλλά και μια ολόκληρη ομάδα ανθρώπων, αν μαζί έχουν μάθει να βλέπουν όλους τους άλλους - που δεν ανήκουν στην ομάδα τους - με τρόπο υπεροπτικό.
Οι υπερόπτες είναι συνήθως βαθιά μοναχικοί, αυτό-καταδικασμένοι σε απομόνωση από τους υπόλοιπους ανθρώπους. Η ίδια η υπεροψία τους, με άλλα λόγια, είναι αυτή που τους εμποδίζει να νιώσουν την απλή ανθρώπινη ζεστασιά που όλοι οι άλλοι νιώθουν όταν είναι με αυτούς που αγαπούν....
Είναι επίσης πιθανό να βλέπουν τους άλλους με καχυποψία, οπότε βιώνουν – επί καθημερινής βάσης – άγχος, φόβο και μελαγχολία.
Θεραπεία της υπεροψίας είναι να μάθει κάποιος να βλέπει τα δικά του σφάλματα, τις δικές του ατέλειες, ώστε σιγά – σιγά με αυτό τον τρόπο να σβήσει η αίσθηση της ανωτερότητας έναντι των άλλων που τώρα έχει.
Η υπεροψία είναι δυστυχώς “μεταδόσιμη ασθένεια”. Κατά συνέπεια, κάποιος που είναι επιρρεπής, που έχει δηλαδή μέσα του κάποιες τάσεις προς αυτή την κατεύθυνση, είναι καλό να προσέχει από ανθρώπους που είναι ήδη δοσμένοι στην υπεροψία. Αυτό δε σημαίνει να τους αποφεύγει πλήρως, απλά να προσέχει εσωτερικά όταν είναι μαζί τους ώστε να μην αφήνει τον εαυτό του να παρασύρεται στο δικό τους τρόπο σκέψης.
πηγή
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου