Ποιός θα μας σώσει από τη διαφθορά;

Του Κώστα Καραγιαννίδη, Θεολόγου

Επηρεασμένος, τελευταία, από τις φωνές διαμαρτυρίας, όπως αυτές αποτυπώνονται σε άρθρα πανεπιστημιακών δασκάλων, δημοσιογράφων, συγγραφέων, και άλλων πολιτών, για την έξαρση στη χώρα μας του φαινομένου της διαφθοράς, αποτολμώ να καταθέσω και τη δική μου δημόσια διαμαρτυρία.
Όλοι μας φωνάζουμε και διαμαρτυρόμαστε για την έξαρση της διαφθοράς και τον γεωμετρικό πολλαπλασιασμό των διεφθαρμένων στη χώρα μας τα τελευταία 30 χρόνια.
Λίγοι όμως είναι εκείνοι οι Έλληνες, που βρίσκουν το θάρρος και έχουν την ανδρεία, να μας πληροφορήσουν για το ποιες είναι οι αιτίες του φαινομένου της διαφθοράς, που έχει πάρει λοιμικές διαστάσεις στο σώμα της Ελληνικής κοινωνίας.
Ασφαλώς και έχουμε διαβάσει ή ακούσει ό,τι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης κατατάσσουν τη χώρα μας σε μία από τις πρώτες θέσεις των πλέον διεφθαρμένων χωρών.
Δε χρειαζόμασταν, βέβαια, τα φώτα των διεθνών οίκων αξιολόγησης, αφού όλοι μας, λίγο ή πολύ, υπήρξαμε θύματα του φαινομένου αυτού που οργιάζει ολόγυρά μας.
Σε 750.000.000 Ευρώ, σύμφωνα με δημοσκόπηση, ανήλθε "το γρηγορόσημο", αλλιώς "φακελάκι" που πλήρωσαν οι Έλληνες πολίτες το 2008.
Μεσούσης της οικονομικής κρίσης και σατιρίζοντας το φαινόμενο της διαφθοράς στη χώρα μας ο ΚΥΡ (ΒΗΜΑ 8 – 3 – 2009) εύστοχα σημειώνει:
"Αν… οι πολιτικοί εκείνοι… που κατά καιρούς τα' χουν αρπάξει… επιστρέψουν τα λεφτά… η Ελλάδα θα βγει από την κρίση με πλεόνασμα".
Αυτά σημαίνουν ότι ο κοινωνικός ιστός έχει μολυνθεί από το νοσηρό αυτό κοινωνικό φαινόμενο, σε απίστευτη έκταση.
Πριν όμως προχωρήσω στην κατάθεση των σκέψεών μου, άνοιξα το ελληνικό λεξικό για να αναζητήσω εκεί το νόημα του στίγματος της διαφθοράς και διάβασα:
"Διαφθορά = η παντελής φθορά, η επί το χείρον παρεκτροπή, νόθευσις, δωροδοκία, εντρόπιασμα".
Με βάση τις ερμηνείες αυτές αντιλαμβάνεται κανείς την κατάπτωση, τον εκφυλισμό, την αλλοίωση του ανθρώπινου προσώπου που εμπλέκεται στα δίχτυα της διαφθοράς.
Και τώρα θα μου επιτρέψετε, με όλο το σεβασμό σε κάθε συμπληρωματική αλλά και αντίθετη άποψη, να καταθέσω τη γνώμη μου, και να προσπαθήσω να αναδείξω, στο μέτρο των μικρών δυνάμεών μου την εστία της διαφθοράς, που έλαβε επικίνδυνα εκρηκτικές διαστάσεις στη χώρα μας.
Από τη μελέτη της νεοελληνικής πολιτικής ιστορίας πληροφορούμαστε ότι,.... ήδη από τα πρώτα χρόνια του ανεξάρτητου Ελληνικού Κράτους, οι διάφορες φατρίες, που διαγκωνίζονταν να καταλάβουν την εξουσία, καλλιέργησαν την πολιτική διαφθορά. Τους ενδιέφεραν "οι λουφέδες", δηλ. η καταλήστευση των δημόσιων πόρων και ο παράνομος πλουτισμός. Και σαν άλλη λοιμική ασθένεια η διαφθορά συνέχισε, με κάποια διαλείμματα, να μολύνει, μέχρι σήμερα, την πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου μας.
"Οφείλουμε όμως να γνωρίζουμε ό,τι των εξωτερικών καταλυτικών εκδηλώσεων της διαφθοράς προηγείται η αλλοίωση του ψυχικού βάθους και η νέκρωση της συνείδησης του διεφθαρμένου ατόμου".
Λόγω δε της πώρωσης της συνείδησής του ο διεφθαρμένος άνθρωπος δεν είναι πλέον σε θέση να έρθει σε επίγνωση των λαθών του και της καταστροφικής κατηφόρας του. Κυριολεκτικά υπνωτισμένος, και όχι σπάνια αφηνιασμένος από το πάθος για εξουσία και παράνομο πλουτισμό, τρέχει από το κακό στο χειρότερο.
Και ενώ ο στενότερος και ευρύτερος κοινωνικός περίγυρος, του σέρνει από πίσω "τα εξ αμάξης" ο ίδιος, λόγω της νάρκωσης της συνείδησής του, περιφέρεται δημόσια χωρίς να ντρέπεται και ωσάν να μη συμβαίνει απολύτως τίποτε.
Ο διεφθαρμένος και πωρωμένος άνθρωπος, οποιοδήποτε πόστο και να κατέχει, ούτε τους συνανθρώπους του σέβεται, ούτε αναγνωρίζει κάποιον πίνακα ηθικής δεοντολογίας.
Μπροστά στο στυγνό κέρδος και την οποιαδήποτε σκοπιμότητα θυσιάζει και την τιμή του και την ανθρωπιά του.
Κοντολογίς ούτε τους συνανθρώπους του ντρέπεται, ούτε το Θεό φοβάται.
Εξάλλου η έλλειψη αξιών από τη ζωή του σύγχρονου Έλληνα, αλλά και προτύπων, τον οδηγούν σ' έναν αχαλίνωτο ατομικισμό και σε μια βαθιά αδιαφορία για τις τύχες της χώρας.
"Νυν υπέρ πάντων" το ατομικό συμφέρον και η προσωπική και οικογενειακή ευμάρεια.
Ακούσαμε πρώην υπουργό, της παρούσης Κυβέρνησης, να δηλώνει, χωρίς ντροπή, δημόσια ότι συμμετείχε σε παράκτιες εταιρείες για να εξασφαλίσει το μέλλον των παιδιών του.
Το μέλλον της Ελλάδος τον αφήνει παγερά αδιάφορο.
Δυστυχώς έχει εκφυλισθεί σ' αυτή τη χώρα κάθε έννοια ηθικής και αξιοπρέπειας.
Θεωρώ, επίσης, βασική αιτία της εξάπλωσης της διαφθοράς στη χώρα μας, κατά τα τελευταία 30 χρόνια, την ανυπαρξία του Κράτους.
Πολιτικοί, τραπεζίτες, πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, δικαστές, Μητροπολίτες, εφοριακοί, γιατροί, δημοσιογράφοι, Δήμαρχοι, Νομάρχες, πολεοδομικά γραφεία και πλήθος άλλων «καρχαριών» που κατέχουν θέσεις σε τομείς της πολιτικής και οικονομικής ζωής του τόπου καταγγέλλονται συνεχώς για πράξεις διαφθοράς.
Το τραγικό είναι ότι τελευταία η αρρώστια διαδόθηκε και στο Άγιο όρος και συγκεκριμένα στη Μονή Βατοπεδίου, το σκάνδαλο της οποίας συγκλόνισε το πανελλήνιο.
Ασφαλώς και δεν ισχυρίζομαι ότι μεταξύ των συνανθρώπων μας που κατέχουν θέσεις εξουσίας, που παραπάνω ανέφερα, δεν υπάρχουν και έντιμοι και καθ' όλα αξιοπρεπείς άνθρωποι, ή ότι στο Άγιο Όρος δεν υπάρχουν ψυχές εκλεκτές που εγκατέλειψαν καριέρες και πλούτη – τέτοιες ψυχές γνωρίζω προσωπικά – αλλά με θλίψη διαπιστώνουμε ότι το φαινόμενο της διαφθοράς πήρε επικίνδυνες διαστάσεις για την κοινωνική συνοχή και ειρήνη.
Φοβούμαι ότι με τις διαστάσεις και τη ραγδαία διασπορά που έχει πάρει η σύγχρονη πνικτική διαφθορά, οι απλές σκέψεις που κατέθεσα, θα χαρακτηριστούν σα λόγια του αέρα.
Οι διεφθαρμένοι ούτε θα τρομάξουν, ούτε θα παύσουν να υπηρετούν και να συνεργάζονται με το βρωμερό κύκλωμα της διαφθοράς.
Το ερώτημα όμως παραμένει.
Ποιος θα απαλλάξει τη χώρα μας από τα "λαμόγια" που απομυζούν το αίμα του ελληνικού λαού και καταληστεύουν τους ιδιωτικούς και δημόσιους πόρους;
Θα βρεθούν ποτέ μερικοί έντιμοι πολιτικοί που θα θυσιάσουν, έστω, την επανεκλογή τους, αλλά θα στείλουν στη φυλακή όλα αυτά τα καθάρματα, όλα αυτά τα ανθρωπάκια, τα οποία όταν κάθονται στις μεγάλες καρέκλες το μόνο που σκέπτονται είναι τι θα κλέψουν, για να "εξασφαλίσουν" το μέλλον τους και το μέλλον των παιδιών τους;
Διαισθάνομαι ότι στο παραπάνω ερώτημά μου θα απαντήσετε;
"Κόρακας, κοράκου μάτι δε βγάζει" ή ότι "το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι".
Δυστυχώς όμως αυτή η διαπίστωση, όσο ορθή και αν είναι δεν απαλλάσσει κανένα μας από το μερίδιο ευθύνης που έχουμε όλοι μας, όταν με τη σιωπή μας ανεχόμαστε ή και καλύπτουμε τη διαφθορά και τους διεφθαρμένους.
Το ένα σκάνδαλο στην πατρίδα μας διαδέχεται το άλλο.
Χρηματιστήριο, Ζίμενς, τραπεζικές φούσκες, ολυμπιακά έργα, Βατοπέδι και ένα σωρό άλλα μικρότερα, ίσως, σκάνδαλα συγκλόνισαν την κοινωνία μας τα τελευταία χρόνια.
Και ύστερα απ' όλα αυτά οι μεγαλόσχημοι καρχαρίες, που διαφθάρηκαν μέχρι το κόκαλο, καμώνονται πως εκπλήσσονται με τις πράξεις βίας της νέας γενιάς.
Μιας γενιάς της οποίας σκοτώσαμε τα όνειρα και το δικαίωμα στην εργασία.
Μιας γενιάς που διαπιστώνει ότι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι εμπλέκονται σε καταχρήσεις του δημόσιου χρήματος ή ότι καταλήστευσαν τα χρήματα από προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μιας γενιάς που γνωρίζει ότι στο ίδιο σπορ, τη ληστεία, επιδίδονται και ένα σωρό άλλοι μεγαλοθεσίτες, με πρώτους τους πολιτικούς.
Πώς λοιπόν να μην εξεγερθεί, πώς να μην ανεβεί το αίμα στο κεφάλι τους;
Δεν εγκρίνω, βέβαια, τις πράξεις βίας των νέων.
Αγανακτώ όμως όταν οι φαύλοι, οι διεφθαρμένοι, οι μεγαλόσχημοι ληστές προσποιούνται ότι δεν κατανοούν τα αίτια της εξέγερσης της νέας γενιάς και προπάντων κυκλοφορούν ελεύθεροι ανάμεσά μας.
Όσο πιο γρήγορα συνέλθουν και αντιληφθούν τις ευθύνες τους οι πολιτικοί, οικονομικοί, εκκλησιαστικοί και πάσης φύσεως και θέσεως παράγοντες, τόσο το καλλίτερο γι' αυτούς.
Διαφορετικά η ανασφάλεια θα γίνει ο εφιάλτης όλων μας.

gianniotis