« Η οικολογική ισορροπία σε κίνδυνο »

Το οικοσύστημα, φτιαγμένο με περίσσια φροντίδα από την μάνα Γη για 4 δισεκατομμύρια χρονιά, είναι ένα υπέροχο θαύμα της φύσης. Είναι ένας ιστός που εμπλέκει έμψυχα και άψυχα, μέσα στο νερό, μέσα στην Γη,πανω στην Γη και μέσα στην ατμόσφαιρα, με έναν τρόπο θαυμαστό. Το οικοσύστημα είναι ταυτόχρονα και εύρωστο αλλά και πολύ ευαίσθητο...

Χάρη στην ευρωστία του, η ζωή αναπτύχθηκε σε εκατομμύρια μορφές και επέζησε και επιζεί για εκατομμύρια χρονιά. Αν το οικοσύστημα κατέρρεε εξαιτίας κάποιων μικρών οικολογικών διαταραχών, τότε δεν θα υπήρχε προ πόλου ζωή στον πλανήτη Γη. Για παράδειγμα, όπως ήδη αναφέραμε, μια μεγάλη καταστροφή της Γης, που τοποθετείται γύρω στα 65 εκατομμύρια χρονιά πριν, εξαφάνισε πολλές μορφές της (η πιο γνωστή απλές είναι οι δεινόσαυροι). Όμως, μια τεραστία ποικιλία έμβιων οργανισμών επέζησαν αυτής της καταστροφής και έτσι υπήρχε συνεχεία της ζώνης στον πλανήτη μας η οποία εξελίχθηκε στην σημερινή της μορφή.

Το οικοσύστημα είναι επίσης ευαίσθητο, με την εξής ενοια:Μικρες αλλαγές μπορούν να επιφέρουν μεγάλες, ακόμα και τεράστιες καταστροφές. Π.χ. ποιος θα περίμενε ότι η εξαφάνιση του λεπτού στρώματος του όζοντος παίζει τόσο καθοριστικό ρόλο για τη ζωή πάνω στη Γη; Αν το στρώμα εκλείψει εξολοκλήρου, η ζωή πάνω στην Γη θα εκτεθεί σε τεραστίους κινδύνους. Ποιος θα περίμενε ότι τα ζιζανιοκτόνα και το DDT θα εξαφάνιζαν τόσες πολλές μορφές ζώνης; Ποιος θα περίμενε ότι η μικρή αύξηση της θερμοκρασίας στη Γη θα έχει τόσο μεγάλες επιπτώσεις στο βιοσυστημα;

Τέλος, ο άνθρωπος ζούσε όλα αυτά τα χρονιά τελείως ανυποψίαστος για τις τεράστιες δυνάμεις που κρύβει μέσα του το άτομο. Ήταν μόλις στις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα που άρχισε να το αντιλαμβάνεται και της δεκαετία του 1940 που έφτιαξε την πρώτη ατομική βόμβα. Κανένας, ούτε καν το φανταστικέ, όλες τις χιλιετίες που ζει ο άνθρωπος πάνω στην Γη ότι ελάχιστη ποσότητα ύλης (όσο περίπου λίγα κυβικά μετρά), αν μετατραπεί σε ενεργεία, μπορεί να καταστρέψει κάθε μορφή ζώνης πάνω σε ολόκληρη τη Γη.

Το οικοσύστημα κρατά την ισορροπία του δισεκατομμύρια χρόνια. Τα τελευταία χρόνια, του έχουμε καταφέρει πολλά πλήγματα. Το φρόνιμον είναι να σταματήσουμε να το προκαλούμε γιατί τόσο οι ευαισθησίες του, όσο και οι αντοχές του, είναι μέσα σε κάποια όρια. Αν τα ξεπεράσουμε, θα έχουμε επιφέρει ανεπανόρθωτες καταστροφές ίσως και την ολοκληρωτική καταστροφή της ζωής στον πλανήτη μας.

Όλες οι πιο πάνω καταστροφές δείχνουν ότι έχουμε κυριολεκτικά ρημάξει τον πλανήτη μας. Και το χειρότερο ότι οι καταστροφές αυτές αυξάνουν εκθετικά με το χρόνο, με αποτέλεσμα η Γη να αργοπεθαίνει. Κύριοι υπεύθυνοι για την καταστροφή του περιβάλλοντος είναι οι βιομηχανικά αναπτυγμένες χώρες. Για παράδειγμα, το 1\3 της μόλυνσης της Γης οφείλεται στις Η.Π.Α. Πότε άλλοτε ο άνθρωπος δεν είχε προκαλέσει τέτοιες καταστροφές στο περιβάλλον του, μάσα σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα.
Πηγή