Άποψη ενός καπνιστή

Η πιο δημοκρατικη λυση, ειναι να εχουν δικαιωμα οι καταστηματαρχες, για το αν θα κανουν το καταστημα τους, αποκλειστικα για καπνιζοντες ή αποκλειστικα για μη καπνιζοντες. Ετσι ολοι θα εχουν το δικαιωμα να επιλεξουν που και πως θα απολαυσουν τον καφε, το ποτο ή το φαγητο τους. Φυσικα εαν υπαρχουν μικτες παρεες, δηλ, απο ατομα καπνιζοντων και μη, θα αποφασιζουν απο κοινου που θα πηγαινουν, με ολες τις συνεπειες, ειτε για τον καπνιζοντα ειτε για τον μη καπνιζοντα. Ετσι οπως ειναι ο νομος, ειναι φασιστικος για τους καπνιστες, αλλα και αδικος συναμα. Ασφαλως εχει δικιο αυτος που δεν καπνιζει, γι αυτο λοιπον, πρεπει να υπαρχουν καταστηματα και για τους δυο. Το αν θα κοψω το καπνισμα ειναι δικο μου θεμα κι οχι της Μαριλιζας, η οποια παρεπιπτοντως δειχνει και εντελως ξενερωτη. Η λυση που προτεινω ειναι η πιο δικαια και για τους καπνιζοντες και για τους μη καπνιζοντες. Ολοι εχουμε τα ιδια δικαιωματα και ζουμε στο ιδιο κρατος. Κανεις δεν μπορει να επιβαλλει στον αλλον τι θα κανει. Και φυσικα εννοειται, οτι ενω πηγαιναμε παρεουλα σε καφετερια να δουμε κανα ματς, εννοειται οτι τωρα θα μαζευομαστε σε σπιτια για να μπορουμε να καπνιζουμε και να το ευχαριστηθουμε οπως εμεις νομιζουμε. Οι απολαυσεις της ζωης, πλεον ειναι ελαχιστες. Μας ξεσκισατε που μας ξεσκισατε με τα μετρα, μας κοψατε το ποτο, τωρα πατε να μας κοψετε και την απολαυση μας. ΑΕΙ ΠΝΙΓΕΙΤΕ ΛΟΙΠΟΝ. Καμμια μομφη στους μη καπνιστες. Με την κυβερνηση τα εχω.
  
ΑΝΤΩΝΗΣ DREAMRUNNER