Ξεκίνησε πριν από δυο δεκαετίες και μαίνεται ανελέητος μέχρι τις μέρες μας, με στόχο την ολοκληρωτική επικράτηση στα γήπεδα. No prisoners!Στο Μουντιάλ του 1974, o Γιόχαν Κρόιφ αποφάσισε να φορέσει φανέλα με δύο ρίγες, αντί των τριών της Adidas των συμπαικτών του, διότι είχε προσωπική συμφωνία με την Puma. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998, «ψιθυρίστηκαν» έντονα οι θεωρίες συνομωσίας, σχετικά με το αν η συμμετοχή του (ασθενούς) Ρονάλντο στον τελικό Βραζιλίας-Γαλλίας ήταν αποτέλεσμα πιέσεων της Nike που «έντυνε» τον παίκτη και τη «σελεσάο». Στη φετινή διοργάνωση, πάντως, «μιλούν» απλά οι αριθμοί, που αποδεικνύουν ξανά ότι...
-- η μεγαλύτερη ποδοσφαιρική διοργάνωση του κόσμου είναι ένα πεδίο αντιπαράθεσης των δύο μεγάλων αθλητικών εταιρειών. Κάποιοι, μάλιστα, δεν κάνουν λόγο απλώς για «ντέρμπι», αλλά για ανελέητο πόλεμο χαρακωμάτων, μεταξύ Nike και Adidas.
Το Μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής ξεκίνησε με την Adidas να έχει στο «οπλοστάσιό» της 12 εθνικές ομάδες (Νότια Αφρική, Γερμανία, Ισπανία, Γαλλία, Αργεντινή, Δανία, Ελλάδα, Μεξικό, Παραγουάη, Ιαπωνία, Νιγηρία, Σλοβακία) και την Nike δύο λιγότερες (Βραζιλία, Η.Π.Α., Αυστραλία, Νότια Κορέα, Ολλανδία, Νέα Ζηλανδία, Σερβία, Πορτογαλία, Σλοβενία, αλλά και την Αγγλία, καθώς η Umbro έχει εξαγοραστεί από το brand του Όρεγκον) και κατέληξε στο «1 και 1 κάνουν 2». Ο μεγάλος τελικός μεταξύ Ολλανδίας-Ισπανίας αποτέλεσε και μία αναμέτρηση των ρούχων και των υποδημάτων που οι δύο ομάδες μοιράζονταν από τις αντίστοιχες εταιρείες. Το ντέρμπι των δύο σπουδαίων logo δεν ξεκίνησε βεβαίως φέτος ούτε θα περιοριστεί στη διοργάνωση της Νοτίου Αφρικής. Πρόκειται για μία θαρρεί κανείς «προαιώνια» αναμέτρηση, αφού η Adidas αποτελεί χορηγό της FIFA -και κατ’ επέκταση των Μουντιάλ- από το 1954!
Η νίκη στον τελικό έδωσε γόητρο και εν συνεχεία πολλά εκατομμύρια στον λογαριασμό της Adidas, της οποίας το λογότυπο έλαμψε δίπλα στην «κούπα». Η Αμερικάνικη Nike, που αποφάσισε να «εισβάλλει» στον ποδοσφαιρικό χώρο μετά τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1990, όταν Γερμανία, Αργεντινή και διαιτητής φορούσαν τις τρεις ρίγες της Adidas και έπαιζαν με μπάλα της τελευταίας, έχει πάντως πετύχει ήδη μία πρώτη νίκη. Οι Αμερικανοί έπεισαν τη Γαλλία να αφήσει την γερμανική αντίζηλό τους και από τον Ιανουάριο του 2011 θα λανσάρουν το γνωστό «swoosh» στις «τρικολόρ» φανέλες τους έναντι 42εκατ. ευρώ ετησίως! Αν και η «ναυαρχίδα» της ποδοσφαιρικής καμπάνιας της Nike, η Βραζιλία, λαμβάνει (πια, μόλις) 13εκατ. Σε ό,τι αφορά το χορτάρι, ωστόσο, η Adidas εξακολουθεί να έχει το μεγαλύτερο μερίδιο ένδυσης και παπουτσιών στην Ευρώπη, με ποσοστό 45,4% και 32% αντίστοιχα.
Η Nike, διαχρονική κυρίαρχος στο χώρο του μπάσκετ, εκτός από τις προσπάθειες να ανταγωνιστεί και στο ποδόσφαιρο με το δικό της έμβλημα, εξαγόρασε την αγγλική Umbro (και τα 1.820 καταστήματά της) έναντι 409εκατ. Ευρώ. Το 2007, προσπάθησε να «θριαμβεύσει» μέσα στο «σπίτι» της Adidas, προτείνοντας 7ετές συμβόλαιο (2011-2018) στην Εθνική Γερμανίας έναντι 62,5εκατ. ετησίως. Η ομοσπονδία της χώρας, πάντως, αν και μέχρι το 2011 έχει λαμβάνειν 11εκατ. ετησίως από την ντόπια εταιρεία του αείμνηστου «Adi» Dassler (τα αρχικά του ονόματός του μας κάνουν τη λέξη Adidas), προτίμησε την «απόφαση καρδιάς» παρά μαθηματικής λογικής και κέρδους και ανανέωσε με την Adidas.
Για την ώρα, πάντως, ενώ το 2008 η γερμανική εταιρία είχε κέρδος 1,8δισ. έναντι 1,7 της Nike, φέτος οι Αμερικανοί προσπέρασαν και υπολογίζεται πως θα βάλουν στο ταμείο 1,38δισ. ευρώ, λίγα παραπάνω από το 1,3δισ.της Adidas. Όσο για τον συνολικό τζίρο (σε όλα τα σπορ), σύμφωνα με το στέλεχος της Nike, Μαρκ Πάρκερ (τα στοιχεία του οποίου δεν αμφισβητούν οι ανταγωνιστές του), η εταιρεία του αναμένεται να κλείσει το 2010 με 18,6δισ. και η Adidas, παρά την εξαγορά της Reebok ώστε να εισχωρήσει στο μπάσκετ, περίπου στα 15,6δισ..
Η «βιτρίνα» των δύο μεγάλων εταιρειών, φυσικά, κρίνεται συχνά από την διαφημιστική καμπάνια κάθε σεζόν. Η Adidas είχε την έμπνευση του μότο «Impossible Is Nothing» (=«τίποτε δεν είναι ακατόρθωτο») το 2004, όταν η Ελλάδα το επιβεβαίωσε, κατακτώντας απρόσμενα το Euro. Φέτος, όμως, η τηλεοπτική «νίκη» ανήκει στην Nike, η οποία μετά το πετυχημένο «Just Do It» (σε ελεύθερη μετάφραση «απλώς, κάντο»), κέρδισε τις εντυπώσεις με την διαφήμιση του Μουντιάλ. Το κλιπ «Write The Future», με πρωταγωνιστές τους Ρούνεϊ, Ντρογκμπά, Καναβάρο, Ριμπερί, Κριστιάνο Ρονάλντο, αποδείχθηκε ευρηματικό και μάλιστα ολόκληρη την διαφήμιση (τριών λεπτών) παρακολούθησαν στην ιστοσελίδα YouTube περισσότεροι από 14εκατ. χρήστες του Ιντερνετ.
Η προσπάθεια εμπλοκής των δύο εταιρειών στα αθλητικά δρώμενα έφερε αποκαλύψεις πέρα από επιχειρηματικές επιτυχίες. Στο βιβλίο «The Lords of the Rings», οι Βρετανοί δημοσιογράφοι Βιβ Σίμσον-Άντριου Τζένινγκς εξιστορούν πώς ο πρώην ιδιοκτήτης της Adidas, Χορστ Ντάσλερ, βοήθησε τον άλλοτε πρόεδρο της FIFA, Ζοάο Χαβελάνζε να πετύχει τη διεύρυνση της τελικής φάσης του παγκοσμίου κυπέλλου ποδοσφαίρου του 1982 με τη συμμετοχή 24 αντί 16 ομάδων. Αλλά και πώς ο Χαβελάνζε συνετέλεσε στην εκλογή του συχωρεμένου πια Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ, φίλου του Ντάσλερ, στην προεδρία της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής…
Οι εταιρείες, επίσης, αρέσκονται σε κάτι που θα μπορούσε να αποκληθεί «χαλάστρα» όταν υπογράφουν σπουδαίους παίκτες που αγωνίζονται σε ομάδες που φορούν την αντίθετη μάρκα (Ρονάλντο-Nike σε Ρεάλ-Adidas και Μέσι-Adidas σε Μπαρτσελόνα-Nike κ।α.). Αν και το 2005, ο αρχηγός της εθνικής κρίκετ της Ινδίας, Σαχίν Τεντούλκαρ, κατέφυγε στα δικαστήρια και μάλιστα δικαιώθηκε, ζητώντας να μην χρησιμοποιείται από τη Nike, που έντυνε την ομάδα, η φωτογραφία του σε καμία καμπάνια, καθώς συνεργαζόταν με την Adidas. Καταλαβαίνουμε, συνεπώς, γιατί το σφύριγμα της λήξης του τελικού του Μουντιάλ, δεν θα είναι το τέλος του επιχειρηματικού ντέρμπι. Αλλά το σάλπισμα για την επόμενη μεταξύ τους μεγάλη μάχη...
alepounews
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου