ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΟΥΝ ΓΙΑ ΧΡΕΗ..

Άνθρωποι αυτοκτονούν για χρέη. Την ίδια στιγμή που άλλοι συνεχίζουν να ζουν μέσα στα πούπουλα έχοντας κλέψει δημόσιο χρήμα, ατιμώρητοι, έτοιμοι για κάποια κρουαζιέρα ή μια ωραία ξάπλα στο εξοχικό δίπλα στη πισίνα.

Αν αυτό δεν είναι ξεφτίλα ενός κράτους τότε τι είναι?
Μιλάμε για κανονικές συμμορίες.
Με θύτες και θύματα.

Οι γκάνγκστερ έχουν τύψεις? Προβληματίζονται για τις ληστείες, τους φόνους, τις αυτοκτονίες, το μακελειό που μπορεί να προκαλέσουν? Όχι βέβαια.
Η αξιοπρέπεια, το να μην μπορείς να βγεις στο δρόμο γιατί νοιώθεις ντροπή είναι χαρακτηριστικό ανθρώπων που ότι και να έγινε έχουν φυλαγμένο μέσα τους κάποιο φιλότιμο.

Είδατε να πέφτουν παραιτήσεις βροχή?
Είδατε να κρύβονται για να μην τους βλέπει ο κόσμος?
Είδατε έστω και έναν να ...
θίγεται από το βρισίδι ενός ολόκληρου λαού?

Η απόγνωση, το συναίσθημα ενοχής, η απελπισία, η μεγάλη θλίψη που μπορεί να σε οδηγήσει να θυσιάσεις και τη ζωή σου ακόμα γιατί δεν αντέχεις, δεν υπάρχουν σε εκείνους που έφεραν όλο τον υπόλοιπο κόσμο σ΄αυτή τη θέση.

Θα ήθελα να φωνάξω σε όλους τους ανθρώπους που αισθάνονται απελπισμένοι, που δεν βλέπουν γύρω τους ούτε μια αχτίδα φως, πως το πιο ανώφελο πράγμα που μπορούν να κάνουν είναι να πειράξουν τη ζωή τους. Δεν θα ιδρώσει το αυτί σε κανέναν από τους ενόχους και αντίθετα θα πληγωθούν αθώοι που σας αγαπούν.

Αξίζει ακόμα και φυλακή να πας, ακόμα και στο παγκάκι να κοιμηθείς αλλά να μην τους κάνεις στη χάρη. Είναι πάρα πολύ άδικο να τους κάνεις αυτό το δώρο. Στερούν από ένα γέροντα δυο βλακείες δώρο που έπαιρνε χωρίς καμιά τύψη και θα νοιαστούν αν αύριο το πρωί αρχίσουμε να κρεμιόμαστε όλοι από τα δέντρα?

Τις αριθμομηχανές θα βάλουν μπρος και θα κάνουν υπολογισμούς πόσες συντάξεις γλύτωσαν, από πόσους καθάρισε το τοπίο, από πόσους ξεμπέρδεψαν. Αυτό θα κάνουν.

Τι? Είμαι υπερβολική , είναι κι αυτοί άνθρωποι?
Όσο δεν ακούω ούτε μια παραίτηση από ντροπή, ούτε ένα δημόσιο συγνώμη έστω κι από έναν, όσο βλέπω ανθρωπάρια κρυμμένα μέσα στις βίλες τους , στα κότερά τους, στις γραφειάρες τους, τόσο θα επιβεβαιώνεται η άποψή μου πως είναι έτσι κι ακόμα χειρότερα.

Και όχι δεν είναι έτσι παντού. Διαβάζουμε ειδήσεις από όλο το κόσμο. Ακόμα και στα πιο διεφθαρμένα καθεστώτα ακούμε παραιτήθηκαν οι τάδε Υπουργοί, Πρωθυπουργοί, ακόμα και Πρόεδροι κρατών. Ακούμε πως συνελήφθησαν τόσοι για σκάνδαλα, διαφθορά, ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, κλοπή δημοσίου χρήματος.
Κάτι ακούμε ουσιαστικό, να γίνεται. Βλέπουμε ρεπορτάζ με πρώην πανίσχυρους άντρες με χειροπέδες να μπαίνουν στη στενή.
Κάτι ακούμε. Έστω και για τα μάτια του κόσμου.

Εδώ αναρωτιέμαι μόνο πόσο θα κοστίσουν όλες αυτές οι επιτροπές που θα συνεδριάζουν ασταμάτητα, θα λένε , θα λένε, θα λένε.... και δεξιά κι αριστερά θα φεύγουν κλοπιμαία, θα στενάζει ο κόσμος με την απειλή ότι ένα κράτος που δεν θα είχε κανέναν λόγο να πτωχεύσει, μπορεί και να πτωχεύσει, και θα απειλούνται μισθοσυντήρητοι και συνταξιούχοι πως αν δεν συνεργαστούν και δεν θα αποδεχτούν όλοι αυτή τη γελοιότητα θα είναι τουλάχιστον εθνικοί προδότες.

Αν δε είναι αριστεροί , θα τους επιρρίπτουν και ευθύνες ότι είναι υποψήφιοι δολοφόνοι σε μελλοντικά θύματα που θα υπάρξουν...

Δεν είμαι σκληρή. Ούτε εγώ ούτε δεκάδες άλλοι που φωνάζουμε . Θα ήθελα να βγω ψεύτρα. Να είμαι βαθιά νυχτωμένη και να είναι όλα αλλιώς. Θα ήθελα με το χέρι στη καρδιά να ξυπνήσω ένα πρωί και να δω πως όλα αυτά ήταν ανόητοι φόβοι μου και πάμε μια χαρά.

Μα γίνονται αυτά? Για να δεις τα πράγματα αισιόδοξα εκεί που έχουν φτάσει πρέπει να είσαι ή λοβοτομημένος ή αναίσθητος. Η κάποια ενδιάμεση κατηγορία χασομέρη που έχει όρεξη για φιλοσοφίες και βαθυστόχαστες αναλύσεις.

Αυτοκτονούν. Δεν υπάρχει χρόνος για περιττές κουβέντες.

vasiliskos