Από τον Βασίλη Μπόνιο
H πολιτική μοναξιά, τα πέτρινα χρόνια που πέρασε εκτός πρώτης γραμμής, όφειλε να τον κάνει πιο σοφό , πιο ώριμο, πιο αποφασιστικό. Πιο πειθαρχημένο με τον εαυτό του και πιο αξιόπιστο κάθε φορά που δίνει το λόγο του.
Το περιστατικό που ακολουθεί δεν επιδέχεται αμφισβήτηση κι έχει ως εξής: Πολύ πριν ο Αντώνης Σαμαράς, ανακοινώσει την υποψηφιότητα του Βασίλη Κικίλια, έκανε ένα ραντεβού με τον Γιάννη Δημαρά......
Στη διάρκεια της συζήτησης ο Αντώνης Σαμαράς του υποσχέθηκε ότι θα τον στηρίξει και δεν θα κατεβάσει άλλον υποψήφιο.
Πριν αλέκτωρ λαλήσαι τρεις, κι ενώ η χειραψία του με τον Γιάννη Δημαρά ήταν ακόμη νωπή, ο αρχηγός της ΝΔ ανακοίνωσε την υποψηφιότητα του Βασίλια Κικίλια.
Δεν έχουμε τίποτε με τον Βασίλη Κικίλια μόνο που αν πράγματι ο Σαμαράς ήθελε να είναι ανατρεπτικός και προχωρημένος θάπρεπε να τον επιλέξει σαν υποψήφιο δήμαρχο της Αθήνας, κόντρα στον επικίνδυνα αποτυχημένο δημαγωγό Νικήτα Κακλαμάνη.
Αυτή θα ήταν μια ηγετική κίνηση από τη πλευρά του Σαμαρά, με πολλές πιθανότητες να του βγεί.
Ατυχής ήταν και η επιλογή του Μιχαλολιάκου για τον Πειραιά. Εντελώς άστοχη και ερασιτεχνική, δίχως όραμα και φαντασία.
Κι αυτό, ενώ υπήρχε ο Πάνος Καμμένος που θα ήθελε να κατέβει στον Πειραιά και να μετατρέψει σε ντέρμπυ τη μάχη με τον Γιάννη Μίχα.
Ολα αυτά δείχνουν οτι ο σημερινός αρχηγός της ΝΔ σκέπτεται μικροπολιτικά, όπως ο προκάτοχός του, ο ανύπαρκτος και επιπόλαιος Καραμανλής και η Ντόρα Μπακογιάννη που γυαλίζει το μάτι της για εξουσία.
Ο Σαμαράς δεν έχει χρόνο για χάσιμο, δεν έχουν οι Έλληνες χρόνο να του δώσουν.
Ας αποτινάξει από μέσα του τον δεξιό πολιτικάντη, αν δεν θέλει να περάσει απαρατήρητος από την Ιστορία, έστω κι αν εκλεγεί πρωθυπουργός.
Είναι κρίμα σ έναν πλανήτη με ηγέτες που σημάδεψαν την Ιστορία, οι δικοί μας να μικραίνουν διαρκώς, σαν δημόσιοι υπαλληλίσκοι που αφήνουν το σακάκι τους στη πολυθρόνα του γραφείου, για να δίνουν την αίσθηση ότι βρίσκονται κάπου τριγύρω, ενώ την έχουν κοπανήσει…
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου