Η Αθήνα γεμίζει ζογκλέρ, ακροβάτες και κλόουν

40 ομάδες από την Ελλάδα και 7 από το εξωτερικό παρουσιάζουν πάνω από 200 παραστάσεις σε πλατείες και αρχαιολογικούς χώρους.

«Η ψυχή στον δρόμο»! Το σύνθημα δόθηκε. Και από σήμερα έως και τις 4 Οκτωβρίου οι δρόμοι στο κέντρο της Αθήνας γεμίζουν με χρώματα, κέφι και γιορτινή ατμόσφαιρα...


Σε ένα μεγάλο πανηγύρι υπόσχεται να μετατρέψει το «2ο Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου Δρόμου» την πόλη με περισσότερους από 170 καλλιτέχνες να δίνουν δυναμικά το «παρών» από νωρίς μέχρι αργά το βράδυ στην Ερμού, στις πλατείες Καπνικαρέας, Μοναστηρακίου, Θησείου, Κεραμεικού, Αγίου Θωμά, στην Αποστόλου Παύλου, στον Αρχαιολογικό Χώρο Κεραμεικού και στο καφέ «Αιολίς».
Σαράντα ομάδες από την Ελλάδα και επτά από το εξωτερικό (Ισπανία, Βραζιλία, Ουρουγουάη, Ιταλία, Ιράν, Γερμανία) παρουσιάζουν περισσότερες από 200 παραστάσεις δρόμου, κουκλοθέατρου, θεάτρου σκιών και χάπενιγκς.

Ζογκλέρ, ακροβάτες, κλόουν, κουκλοπαίκτες, μουσικές μπάντες, μεγάλα θεάματα δρόμου, χοροθεατρικές παραστάσεις και όπερα αλλάζουν τις μέρες μας και ανεβάζουν τη διάθεσή μας.

Το Φεστιβάλ ξεκινά απόψε στην είσοδο του Παναθηναϊκού Σταδίου (21.00) και θα τελειώσει πανηγυρικά με τον ίδιο τρόπο στον ίδιο χώρο τη Δευτέρα όπου θα δοθούν και τα τιμητικά βραβεία.

Για 2η χρονιά
«To 2ο Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου Δρόμου είναι γεγονός. Θα περίμενε κανείς ότι το 2ο Φεστιβάλ θα ήταν μία πιο εύκολη υπόθεση. Η εμπειρία από το πρώτο, αλλά και η αδιαμφισβήτητη επιτυχία του, θα περίμενε κανείς ότι θα είχαν δημιουργήσει ένα πιο πρόσφορο έδαφος.

Κι όμως, είναι σαν να ξεκινάμε τώρα, σαν να περπατάμε στο σκοτάδι και δεν ξέρουμε ποιο θα είναι το επόμενο βήμα», σημειώνει ο καλλιτεχνικός διευθυντής του, Νίκος Χατζηπαπάς. «Βρεθήκαμε ξαφνικά και αυτό φυσικά αφορά όλους μας στην Ελλάδα, σε ένα ασφυκτικό οικονομικό, κοινωνικό, πολιτικό περιβάλλον, που συνθλίβει σχέδια, προσπάθειες, οράματα. Πράγματι, σε ένα τέτοιο πλαίσιο που βιώνουμε, προβάλλει σαν τρέλα να επιχειρείς αυτό το δεύτερο βήμα...».

Ωστόσο, το Φεστιβάλ πραγματοποιείται κόντρα στις συνθήκες, κόντρα στη μίζερη εποχή μας, κόντρα στη μικρότητα και την κατήφεια των καιρών. Το σύνθημά του «Ψυχή στον Δρόμο» αποτελεί φράση από την πάροδο των «Βακχών» του Ευριπίδη. «Ψυχή στον δρόμο, γιατί το χρειαζόμαστε. Γιατί αυτό χρειάζεται ο καλλιτέχνης για να εκτεθεί στον δημόσιο χώρο. Γιατί αυτό είναι το θέατρο του δρόμου και της δράσης.

Στόχος να αλλάξει για λίγο τη ζωή μας, προσφέροντας χαρά και περιεχόμενο. Δύο χέρια σφιχτά δεμένα, μια φλόγα και ένα πλατύ χαμόγελο και ό,τι μπορεί να προσφέρει ο θαυματοποιός, ο θεατρίνος, ο σαλτιμπάγκος, ο σχοινοβάτης, ο ηθοποιός της πλάνης και της περιπλάνησης», καταλήγει ο Νίκος Χατζηπαπάς.


Πηγή