Γονείς με... ηλεκτρονική εξάρτηση

Οι τεχνολογικές τους εμμονές είναι επιβλαβείς για τα παιδιά τους, που αισθάνονται ψυχικό πόνο.

The New York Times

Οι περισσότερες ανησυχίες σχετικά με τις αρνητικές επιπτώσεις των κινητών τηλεφώνων και των προγραμμάτων κοινωνικής δικτύωσης τύπου Twitter αφορούν τα παιδιά που χρησιμοποιούν τις τεχνολογικές αυτές καινοτομίες. Η χρήση τέτοιων μέσων από τους γονείς, όμως, και η επίπτωση της χρήσης αυτής στα παιδιά τους έχει αρχίσει και αυτή να απασχολεί τους ειδικούς.
Η παιδοψυχολόγος Τζάνις Ιμ παρακολούθησε πρόσφατα σκηνή σε εμπορικό κέντρο: «Αγοράκι 2 ετών
προσπαθούσε για ώρα να... τραβήξει την προσοχή της μητέρας του που ασχολούνταν με το κινητό της. Αφού απέτυχε να τραβήξει την προσοχή της με τις εκκλήσεις του, το παιδάκι απελπίστηκε και της δάγκωσε το πόδι». Η Σέρι Ταρκλ, επικεφαλής ερευνητικού ινστιτούτου στο Πανεπιστήμιο ΜΙΤ της Μασαχουσέτης μελέτησε πώς η χρήση τεχνολογικών μέσων από τους γονείς επηρεάζει τα παιδιά και τους εφήβους. Ύστερα από πέντε χρόνια και 300 συνεντεύξεις, η δρ Ταρκλ διαπίστωσε ότι συναισθήματα ψυχικού πόνου, ζήλιας και ανταγωνιστικότητας είναι ευρέως διαδεδομένα στα παιδιά αυτά.
«Όλα τα παιδιά στην έρευνά μου χρησιμοποίησαν τρία παραδείγματα στιγμών, κατά τις οποίες νιώθουν πόνο χωρίς να θέλουν να τον εκδηλώσουν όταν κάποιος γονιός τους ασχολείται με το ηλεκτρονικό του μηχάνημα και όχι με το παιδί του: κατά τη διάρκεια γευμάτων, όταν παραλαμβάνουν τα παιδιά από το σχολείο και κατά τη διάρκεια αθλητικών εκδηλώσεων» λέει η δρ Ταρκλ, που υπογραμμίζει ότι αντιλαμβάνεται την πίεση που υφίστανται οι γονείς από την εργασία τους για να είναι διαρκώς διαθέσιμοι, αν και υποστηρίζει ότι κάποια άλλη δύναμη είναι αυτή που τους υποχρεώνει να ελέγχουν συνέχεια την οθόνη της συσκευής τους.
«Η εμμονή των ανθρώπων με κάθε τι που συμβαίνει στην οθόνη της συσκευής τους είναι τέτοια, που συχνά ο έξω κόσμος σβήνει γι’ αυτούς. Έχω παραδείγματα παιδιών που ζητούν από τους γονείς τους να μη στέλνουν μηνύματα την ώρα που οδηγούν. Τα παιδιά αυτά συναντούν σθεναρή αντίσταση από τους γονείς, που τους λένε: Αγάπη μου, άσε με να στείλω ένα τελευταίο μήνυμα», λέει η δρ Ταρκλ.
Άλλοι παιδοψυχολόγοι διατείνονται, όμως, ότι η χρήση ηλεκτρονικών συσκευών από γονείς δεν είναι αναγκαία επιζήμια, επισημαίνοντας ότι η ποιότητα της σχέσης γονιού - παιδιού είναι το σημαντικότερο.
«Η γονεϊκή αδιαφορία είναι εξίσου οδυνηρή εάν οφείλεται σε φορητό υπολογιστή ή σε εφημερίδα» λέει ο Φρεντ Ζίμερμαν, καθηγητής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Λος Αντζελες, που τονίζει ωστόσο ότι η λεκτική αλληλεπίδραση μεταξύ γονέα και παιδιού είναι ο θεμέλιος λίθος της προσχολικής μάθησης.