Η σημασία του όρου «φιλοσοφία» καθώς και πιθανές άλλες ερμηνείες της…..

Κατά την προσωκρατική περίοδο αγνοείται σχεδόν η χρήση του όρου φιλοσοφία με την έννοια που εξέλαβε ο όρος στις εποχές που ακολούθησαν.

Η αρχαιότερη εμφάνιση της λέξης φιλόσοφος(με βάση τα κείμενα που σώζονται) βρίσκεται στο απόσπασμα 35 του Ηράκλειτου: «Χρη ευ μάλα πολλών ίστορας φιλοσόφους άνδρας είναι» (Ορθά οι φιλόσοφοι άνδρες πρέπει να είναι ερευνητές υπερβολικά πολλών πραγμάτων)...

Η έννοια φιλόσοφος επινοήθηκε από τον Πυθαγόρα από ταπεινότητα, για να καταδείξει ότι δεν μπορούμε να λέμε ότι κατέχουμε τη σοφία(όπως κάτα κόρον χρησιμοποιείται ο όρος σήμερα), παρά μόνο ότι τη φλερτάρουμε και ότι κάποιος δεν μπορεί να είναι σοφός παρά μόνο «φίλος της σοφίας». Κατ’ επέκταση η «φιλοσοφία» είναι η φιλότητα προς τη σοφία. Έτσι αύτη η σημασία του όρου ίσως μας ενθαρρύνει να θυμόμαστε την απόσταση προς τη σοφία που έχουμε ακόμα να διασχίσουμε έτσι ώστε να μη σταματήσουμε να την αναζητούμε πλανώμενοι πως την κατέχουμε εξ’ ολοκλήρου.

Προτιμότερο είναι να ερμηνευθεί ο όρος λέγοντας ότι «ο φιλόσοφος» είναι αυτός που έχει σοφούς φίλους και αυτός που είναι φίλος των σοφών(και άρα και της σοφίας, όπως αυτή εκδηλώνεται στους ανθρώπινους ξενιστές της, συναναστρεφόμενος μ’ αυτους που την κατέχουν).

Επίσης η τόσα πολλά υποσχόμενη λέξη «φιλοσοφία»( ή «σοφοφιλία αν προτιμάται) μπορεί να εννοηθεί ως το να κάνεις τις φιλίες σου με τρόπο σοφό ή να έχεις ενά σοφό φίλο ή να εκμαιεύεις τη σοφία από τη φιλία….

Με Σεβασμό…….