Η διαφορά του «ηλεκτρονικού βιβλίου» με την… συσκευή!Ο Γιώργος Παπανδρέου παρουσίασε στη Λήμνο τα σχέδια της κυβέρνησης του για το «ψηφιακό σχολείο». Αυτό που ξεχώρισε στην παρουσίαση και έκανε το γύρω των ΜΜΕ ήταν το «ηλεκτρονικό βιβλίο» που δώρισε η Άννα Διαμαντοπούλου στον πρωθυπουργό, καθώς τέτοιες συσκευές είναι ακόμα κάτι το… εξωτικό για τα ελληνικά δεδομένα.
Καταρχήν,... είναι ενδιαφέρουσα η ορολογία που χρησιμοποίησε ο πρωθυπουργός στην παρουσίαση. Μιλούσε για «ηλεκτρονικό βιβλίο» και εννοούσε τη συσκευή. Συγχρόνως, απευθυνόμενος στους μαθητές, τους έλεγε ότι το «κανονικό» (δηλαδή το τυπωμένο) βιβλίο που έγραψαν για τη Λήμνο θα μπορούσε να γίνει και «βιβλίο σε ψηφιακή μορφή», εννοώντας εδώ το βιβλίο ως περιεχόμενο.
Η ορολογία αυτή προκαλεί σύγχυση, γιατί οδηγεί στο να λέμε και τη συσκευή και το περιεχόμενό της «βιβλίο». Αντίθετα, η καλύτερη λύση για τα ελληνικά θα ήταν να μιλάμε για «ηλεκτρονικό αναγνώστη» αναφερόμενοι στη συσκευή και για «ηλεκτρονικά βιβλία» όταν αναφερόμαστε στο περιεχόμενο.
Η πρόταση του Παπανδρέου δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Ήδη τον Ιανουάριο του 2009, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης τότε, είχε αναφερθεί, από το βήμα της Βουλής και κρατώντας ένα Kindle στα χέρια, στην ανάγκη εισαγωγής των ηλεκτρονικών αναγνωστών στα σχολεία στην Ελλάδα.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου