Αγανακτισμένοι «αγωνιστές»...

Του Θανάση Ι. ΝικολαΐδηΕΙΔΑΜΕ τα άδεια ράφια. Εξαφανισμένα τα προϊόντα σα να ξέσπασε πόλεμος, εξαφανισμένο και το φιλότιμο των απεργών. Όσο για τη δημόσια συμπεριφορά… δηλώνω «φορτηγατζής» και καθαρίζω από τρόπους και λεπτότητα(!;). Κι αν ο έμπορος «κλαίει», οι Τζωρτζάτοι χαμογελούν κι άλλοι διαβάζουν (συλλαβιστά) ανακοινώσεις της επιτροπής…αγώνα. Με την έννοια του «αγώνα» εξαλλαγμένη, πάντως προσαρμοσμένη στα «ιδανικά» της εποχής μας.

ΠΑΛΙΑ, πήραμε γεύση από κινητοποιήσεις αγροτών με τρακτέρ να φράσσουν δρόμους και στη μαύρη σημαία συμπυκνωμένη την πίκρα τους. Είχαν προβλήματα, μας δημιούργησαν πρόβλημα, αλλά...

 υπήρξε ήθος, γενικά, ένταση ελεγχόμενη και φανατισμός με όρια. Κανένας τους δεν αποπειράθηκε να καταστρέψει την περιουσία «απεργοσπαστών», να κάψει το σπίτι του γείτονα που δεν συσστρατεύθηκε. Με τους μεταφορείς το πράγμα αλλάζει. Από’ δω (μεγαλο)ιδιοκτήτες με μάτσο τις άδειες στη τσέπη, δίπλα τους καταχρεωμένοι (μικρο)ιδιοκτήτες με …μισή άδεια στην (άδεια) τσέπη και στο μέσον οδηγοί-μπαλάκι. Τους πιέζουν για «αποστολή», τους τρομάζει ο κίνδυνος μη φάνε ξύλο, ευθύνες για την ξένη περιουσία και, βέβαια, δεν διατίθενται ισάριθμοι αστυνομικοί για την προστασία τους. Χώρια που κάποιοι «αγανακτισμένοι» απεργοί «λειτουργούν» χωρίς διάκριση του περιπολικού απ’ την νταλίκα…

ΥΠΑΡΧΕΙ και…τρίτος στο «παιχνίδι». Η Πολιτεία με την Κυβέρνησή της και, βέβαια, ο λαός. Κι αν οι κυβερνήσεις ενεργούν με σκοπιμότητα, η κοινωνία έχει τα δικά της κριτήρια. Πέρα απ’ τον εμπορευόμενο που υφίσταται τη ζημιά, πέρα απ’ το δίκαιο ή το άδικο των επιστρατευμένων(!;). Υπάρχουν πολίτες-παρατηρητές. Παρατηρούν τα φαινόμενα, καταγράφουν συμπεριφορές, αξιολογούν ανθρώπινους χαρακτήρες.

ΕΜΠΕΙΡΟΙ, κοσμογυρισμένοι και «πολλά άστεα ειδόντες» κάποιοι…αγανακτισμένοι φορτηγατζήδες τίποτα δεν «κράτησαν» από συμπεριφορές ευρωπαίων συναδέλφων τους. Έτοιμοι για πετροβόλημα οι λίγοι, αδιάφοροι οι πολλοί και με την επωδό «δεν είδα, δεν άκουσα, δεν ξέρω» στα χείλη, έτοιμοι για το ψέμα, όταν και αν χρειαστεί. Δημοκρατία(;) έχουμε κι άμα λάχει ο παλικαράς δαγκώνει στο χέρι αξιωματικό της Αστυνομίας. Κι ύστερα; Πάει στο δικαστήριο, το αρνείται και κλαψουρίζει.

ΕΝΤΙΜΕ φορτηγατζή, διαχώρισε τη θέση σου. Τα ράφια περιμένουν, η κοινωνία σε παρακολουθεί και δεν σε ακολουθεί.

πηγή