Καταιγίδα…

Μια καταιγίδα σημαντικών αλλαγών βρίσκεται πάνω από τον ουρανό της Ευρώπης έτοιμη να ξεσπάσει και να πνίξει δικαιώματα, αξίες και κατακτήσεις δεκαετιών. Πρόκειται για αλλαγές οι οποίες στοχεύουν στην ακύρωση του κοινωνικού κράτους της Ευρώπης.
Παράλληλα εντέχνως δημιουργείται μια νέα τάξη πραγμάτων που προσεγγίζει τους πολίτες ως «οικονομικές μονάδες», που κυκλοφορούν, εργάζονται και καταναλώνουν ελεύθερα, αλλά κατ΄ ουσίαν στερούνται πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Η Ευρώπη, για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια εμφανίζεται εσωτερικά διασπασμένη, χωρίς να διαθέτει πολιτικό όραμα.
Οι νεοφιλελεύθερες ευρωπαϊκές ηγεσίες αποδείχθηκαν καταστροφικά ανεπαρκείς. Το δημοκρατικό και το κοινωνικό έλλειμμα διογκώνονται, ενώ οι πολίτες αδιαφορούν για την εκπροσώπησή τους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η κρίση του κοινωνικού κράτους λαμβάνει σήμερα νέα ποιοτικά χαρακτηριστικά, καθώς αμφισβητούνται οι αρχές στις οποίες θεμελιώνεται η κοινωνική αλληλεγγύη και εμφανίζονται νέες ανασφάλειες, νέοι κοινωνικοί κίνδυνοι, νέες μορφές κοινωνικού αποκλεισμού.
Η Ευρώπη κινδυνεύει να παραμείνει ένα πολιτικά πολυδιασπασμένο «φρούριο», χάνοντας το κοινωνικό της πρόσωπο, και κυρίως όλες εκείνες τις κοινωνικές εγγυήσεις που τη διαφοροποιούν από το αμερικανικό μοντέλο του άκρατου οικονομικού φιλελευθερισμού.
Τίθεται και δικαιολογημένα για πρώτη φορά ζήτημα ηθικής και πολιτικής κατάρρευσης της Ευρώπης. Με όλα αυτά και σε συνάρτηση με τις δυναμικές διαδηλώσεις στη Γαλλία, φαίνεται πως το μέλλον της Ευρώπης δεν είναι προκαθορισμένο και προαποφασισμένο, τουλάχιστον όπως σήμερα έχουν ακόμη τα πράγματα.
Μία Ευρώπη δημοκρατική και κοινωνική μάλλον θα πρέπει να την ξεχάσουμε, αν κρίνουμε τις δομικές αλλαγές που επιχειρούνται σε προηγμένες οικονομικά χώρες. Δικαιολογημένα οι πολίτες αναρωτιούνται πού οδηγείται πλέον η Ευρώπη, πάνω σε ποιες αρχές, αξίες, ιδανικά και κοινωνικά δικαιώματα θα βαδίσουν οι επόμενες γενιές. Για αυτό είναι πιθανό οι διαδηλώσεις στη Γαλλία να αποτελέσουν την απαρχή νέων δυναμικών κινητοποιήσεων σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή ήπειρο…

ΑΙΧΜΕΣ
Του Αποστόλη Ζώη