Χειμωνιάτικος Έρωτας

Το φεγγάρι μισολιπόθυμο στη σκοτεινιά του ουράνιου θόλου
Περιμένει νωχελικά , την άφιξη του χειμωνιάτικου πρωινού.
Τα ελάχιστα αστέρια που περιφέρονται σκόρπια εδώ και εκεί
Χλωμά μα παιχνιδιάρικα, χαμογελούν στους ξεχασμένους εραστές
Που καρτερικά προσμένουν αγκαλιασμένοι την ανατολή
Του βασιλιά Ήλιου.
Κουλουριασμένοι στα χοντρά τους παλτό
Ζεσταίνουν τα σώματα και τις καρδιές τους με λόγια πάθους και έρωτα
Που μοιάζουν βγαλμένα από στόματα αυλικών τροβαδούρων.

Ψιλές νιφάδες γαλακτερού και παγωμένου χιονιού
Χαϊδεύουν απαλά την κοιμισμένη φύση , μαζί και τα μάγουλα
Των ξενυχτισμένων νέων.
Οι πρώτες ακτίνες που παλεύουν να ξεπροβάλλουν μέσα από τον συννεφιασμένο ουρανό
κοκκινίζουν τα ήδη ροδαλά από το κρύο πρόσωπά τους.
Καθώς τα χείλη σμίγουν
Σιωπηλά αναγγέλλουν τη νέα μέρα που ξεκινά, γεμάτη ελπίδα.


tabula_rasa