Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010

Ελλαδάρα μου...

...πάντα φταίνε οι άλλοι, πάντα κάποιοι άλλοι τα κάνουν τα άσχημα, εμείς έχουμε πάντα δικαιολογίες! Διαβάζω στα διάφορα blogs πόσο ενωμένος λαός είμαστε! Μας βλέπω στο δρόμο! Μας βλέπω τί απόψεις έχουμε για όλους και για όλα...

...θυμάμαι μία φορά που μου κάνανε αλκοτέστ σε ένα μπλόκο και με βρήκαν πάνω από το όριο! Εφαγα τη κλήση μου, δεν μίλησα, ήξερα πως έκανα κάτι που δεν προβλέπεται, έσκυψα το κεφάλι και υπέγραψα τη κλήση! Ακουγα από δίπλα τα χειρότερα! Γκρίνιαζαν, έβριζαν τους αστυνομικούς, έλεγαν πως παίρνουν μίζα, ότι κατέβαζε η κεφάλα του καθένα τα έλεγαν! Οι άντρες της ΕΛ.ΑΣ δεν έδιναν σημασία, προσπαθούσαν να κάνουν τη δουλειά τους. Αντίστοιχα σε άλλο μπλόκο (πράγματι τις μοτοσυκλέτες τις σταματούν συχνά) για έλεγχο, έγραψαν μία γυναίκα που μιλούσε στο κινητό της ενώ οδηγούσε! Πάλι φώναζε, γιατί έγραψαν αυτή και όχι τους άλλους! Μάλιστα έδειχνε κι όλας ποιους άλλους να γράψουν! Κοίτα, αυτός έκανε αυτό, κοίτα ο άλλος έκανε το άλλο! Πάλι κάποιος έννιωθε πως ήταν το θύμα και πως όλοι τον έχουν στο στόχαστρο!....


...ξεχνάμε πως υπάρχουν Νόμοι! Δεν εξετάζω αν είναι σωστοί ή όχι, είναι όμως Νόμοι γνωστοί σε όλους μας! Νόμοι που όταν τους παραβλέψουμε υπάρχουν κυρώσεις! Οταν κάνουμε τις μαγκιές (πχ εγώ που ήπια λίγο περισσότερο) δεν είχα προβλέψει ούτε το πως θα με σταματούσαν, αλλά ούτε πως σε περίπτωση ατυχήματος δεν θα ξέμπλεκα με τίποτα, αφού για το Νόμο είμαι πιωμένος! Μετά δεν μου φταίει η αστυνομία, ούτε με έχουν βάλει στο μάτι, προκάλεσα τη τύχη μου και στη συγκεκριμένη στιγμή έπαιξα και έχασα! Γιατί να γκρινιάζω? Γιατί να δώσω και την υπόλοιπη παρέα μου αφού εμένα έπιασαν? Ποιός είμαι εγώ που θα δώσω το διπλανό μου?

...τα ίδια πράγματα βλέπω και στα blogs, που ο άλλος θέλει να πάει σε ακριβή ιδιωτική παραλία, πρώτη μούρη, να βάλει πρώτη μούρη στο πάρκινγκ και μετά γκρινιάζει για την ακριβή είσοδο! Ποιός σου είπε ρε φίλε πως όλες οι ιδιωτικές παραλίες είναι για όλα τα πορτοφόλια? Κάτσε μαζί με τους υπόλοιπους σε μία δημόσια παραλία, άσε και το τουτού σου στο δρόμο σαν τους υπόλοιπος και κάνε το μπανάκι σου! Τσάμπα μάγκες! Κάποτε κάναμε όλοι μπανάκι σε ελεύθερες παραλίες, με την ομπρέλα από το σπίτι μας, με το φορητό ψυγείο, μάλλον έτσι μεγαλώσαμε οι περισσότεροι και τώρα μάθαμε να είμαστε πρώτη μούρη στο Καβούρι και να μη δίνουμε και φράγκο και αν μας ζητήσουν τα χρήματα για τις υπηρεσίες γκρινιάζουμε μακριά για να μη χαλάσουμε και τη μόστρα...

...Αλλος βλαχοτυροβρωμίκουλας, γκρινιάζει γιατί πήγε στο τάδε εστιατόριο και ήταν ακριβό! Ρε μάγκα, διάβασες το κατάλογο τί τιμές έχει? Σου είπαν πως στο κατάλογο είχε 5 ευρώ και στο χρέωσαν 215? Αν το παίζεις λαρτζ και δεν θέλεις καταλόγους, εγώ τί σου φταίω να γκρινιάζεις μετά στα διάφορα blogs? Αλλος γκρινιάζει γιατί δεν του έδωσαν απόδειξη! Μάλιστα, τώρα που το είπες στο blog, σου κόψαμε εμείς απόδειξη! Εκεί που έπρεπε να κάνεις τη φασαρία δεν την έκανες όμως! Γιατί? Έπρεπε να είσαι υπεράνω? Φοβήθηκες μη σε πουν κάτι που είσαι? Φοβήθηκες μη χαλάσεις το προφίλ σου στη παρέα?

...είναι οι γνωστές ελληνικές μαγκιές που κατεβαίνουν δύο από τα αυτοκίνητα, βρίζονται δύο ώρες και όταν μαζευτεί ο κόσμος και πάει να τους χωρίσει, προσπαθούν να το παίξουν μάγκες και να αρχίσουν τις μπουνιές! Η αλήθεια είναι πως τότε πρέπει να μη τους χωρίσει ο κόσμος, να κάτσει σε τίποτα παγκάκια και να τους δει αν έχουν άντερα να παίξουν ξύλο! Μιλώντας με κάποιο από άλλη χώρα, μου είπε πως στη χώρα του, όταν μαλώνουν κάποιοι ή παίζουν ξύλο ή κάνουν το χαζό γιατί δεν τους παίρνει! Αυτό που βλέπουμε στους ελληνικούς δρόμους είναι απλά μοναδικό φαινόμενο, να βλέπεις δύο βλάκες που φωνάζουν και ανάβουν τα αίματα όταν τους χωρίσουν! Αν δεν μπει κανένας στο κόπο να τους χωρίσει, το πιο σύνηθες είναι να μπουν στα αυτοκίνητά τους και να φύγουν γκαζώνοντας και βρίζοντας...

...όλοι έχουμε άποψη για τα πάντα, από διαιτησία, από προπονητική, από πολιτική, από οικονομία! Εχουμε σκεφτεί πως για να μην είμαστε ούτε διαιτητής, ούτε προπονητής, ούτε πολιτικός, ούτε οικονομολόγος κάτι θα φταίει και ίσως απλά να μην μπορούμε? Γιατί όλοι θα θέλαμε να παίρναμε αυτά τα χρήματα και τους τίτλους, αλλά άλλο να λέμε μπούρδες χωρίς ευθύνη, και άλλο να υπογράφουμε με ονοματεπώνυμο! Είναι εύκολο να λέμε για τα πάντα, το δύσκολο είναι να πετύχουμε τα πάντα...

...οι ευρωπαίοι δεν μας πάνε! Μάλιστα, μπορεί κάποιος να πει ποιά χώρα εμείς συμπαθούμε? Είμαστε εμείς και οι άλλοι πάντα! Εμείς σκεφτήκαμε τη μερίδα του τουρίστα και του Έλληνα, εμείς λέμε πως είμαστε καλύτεροι από τους άλλους! Αλλά εμείς είμαστε που θέλουμε δανεικά από τους άλλους! Φυσικά οι ξένοι φταίνε που εμείς δεν τα πάμε καλά! Γιατί εμείς θέλουμε να πουλάμε τα πάντα σε όποια τιμή θέλουμε, όποια υπηρεσία και αν προσφέρουμε! Τί έχει η Ελλαδίτσα μας? Ηλιο και θάλασσα! Τί κάνουμε για αυτό? Τουριστικές επιχειρήσεις! Θέλετε να μου πείτε πως πέρασε τουρίστας ή Έλληνας από κάποιο νησί και δεν του δάγκωσαν το λαρύγγι? Μεταξύ μας... είμαστε λίγο λαμόγια, ας το παραδεχτούμε... Δεν φταίει ο ξένος που δεν θα ξαναπατήσει στο νησί μας, ενώ ο Τούρκος πουλάει σε σωστή τιμή/ποιότητα τις ίδιες υπηρεσίες!

...γκρινιάζουμε για τους πολιτικούς μας, όταν εμείς τους βγάζουμε, αλλά μέχρι να τους δώσουμε τη ψήφο μας, θα τους ζητήσουμε ρουσφέτι! Μετά λογικό είναι να βγαίνουν όλα τα λαμώγια στη Βουλή! Αν σε πετάξει έξω ο πολιτευόμενος, θα πας στο διπλανό να σου κάνει τη "χάρη"! Μετά βγαίνεις και γκρινιάζεις πως είναι ψεύτες, πως κλέβουν κλπ! Αν μάθουμε να δίνουμε τη ψήφο μας σε ανθρώπους με όραμα, θα έχουμε διαφορετική Βουλή! Αν ψηφίζαμε όχι λόγω οικογένειας ή προσωπικών ρουσφετιών, αλλά λόγω αξιών θα ήταν διαφορετική η Ελλάδα μας! Πάλι οι άλλοι φταίνε, εμείς ψηφίσαμε! Τρομάρα μας...

...πάλι με την αστυνομία τα βάζουμε! Χρησιμοποίησαν βία, γιατί τη χρησιμοποίησαν? Κάθονται και βλέπουν? Γιατί δεν κάνουν κάτι? Να πιάσουν τους ταραχοποιούς? Μάλιστα, άντε να αρχίσουμε τώρα τις μπούρδες πχ κοίτα, τον έπιασαν από τα μαλλιά! Κοίτα, του πέρασαν χειροπέδες! Σε φάση όπως ταραχές, πώς περιμένουμε να επέμβουν? Να βγουν με ντουντούκες και να παρακαλάνε "σας παρακαλώ πολύ καλά παιδιά μου, αφήστε τα καδρώνια, μη μας πετάτε πέτρες, πάμε μέχρι το τμήμα..." Ξύλο πέφτει, μάχη γίνεται, αφού ζητάει (ο λαός) επέμβαση, άνθρωποι είναι και αυτοί, φοβούνται και θέλουν στη τελική να τελειώσει η μάχη χωρίς να πάνε στα νοσοκομεία! Οταν κάνουν προσαγωγές, αρχίσουν τα τηλέφωνα οι γνωστοί πολιτικοί, τα κοματόσκυλα και όλη η Σάρα και η Μάρα για να αφήσουν τα δικά τους παιδιά ελεύθερα και χωρίς δικογραφία, σαν να μην έγινε τίποτα! Γιατί να κάνουν συλλήψεις τότε, να παίζουν το κεφάλι τους κορώνα-γράμματα και όλοι να τους βρίζουν? Φυσικά πρέπει να υπάρχει μέτρο, πρέπει να σκεφτόμαστε κι όλας πως όπως σε κάθε δουλειά υπάρχουν και οι κακοί επαγγελματίες...

...τώρα αρχίσαμε το θέμα με το κάπνισμα (είμαι καπνιστής και εγώ) και υπάρχει άλλος πόλεμος! Ο πόλεμος του καπνού, που εκτός το ότι γίνονται γενικά φασαρίες περί καπνίσματος, υπάρχουν και οι ρουφιάνοι κάθε μέσου! Από το ρουφιανοτηλέφωνο, τους blogορουφιάνους, όλους αυτούς! Πριν από λίγα χρόνια πώς η μία ομάδα ανέχονταν την άλλη και δεν υπήρχε θέμα? Πώς όλοι μαζί κάθονταν στον ίδιο χώρο, κλειστό ή ανοιχτό και διασκέδαζαν? Γιατί πρέπει παντού να δείχνουμε πως εμείς έχουμε δίκιο? Δεν μπορεί να έχουμε όλοι δίκιο ανάλογα το πρίσμα που βλέπει ο καθένας μας? Και ο καπνιστής έχει ανάγκη το τσιγάρα του, αλλά και ο μη καπνιστής έχει την ανάγκη της καθαρής αναπνοής! Το θέμα είναι στο μαγαζί στη πράξη, αν θέλει και τις δύο ομάδες, πρέπει να έχει σωστό εξαερισμό για να μην ενοχλείται ο κόσμος και όχι να πλακωνόμαστε εμείς για το ποιός έχει το περισσότερο δίκιο...

...όλοι έχουμε ανάγκη τη χωματερή, αλλά όχι κοντά μας! Τη στέλνουμε πάντα στο γείτονα! Αγώνες, ξύλο, φασαρίες για να πάει η χωματερή στο διπλανό μας, το ίδιο σκηνικό παίζεται και εδώ στην Αθήνα για να πάνε οι κάδοι του Δήμου, όχι μπροστά στη πολυκατοικία μας, αλλά στου απέναντι για να μη μας χαλάει τη μούρη και να μη μας μυρίζουμε τα σκουπίδια ΜΑΣ εμείς! Αν μπορούσαμε θα τα είχαμε τα σκουπίδια μας σε άλλη πόλη μάλιστα, για να μη πω, πως αν δέχονταν άλλη χώρα τα σκουπίδια μας, θα τα στέλναμε με μεγάλη χαρά! Αρκεί εμείς να μη μυρίζουμε τα σκουπίδια μας. Δεν συζητάμε για αυτούς τους βλαχοτυροβρωμίκουλες που πετάνε τα σκουπίδια τους παντού, αδειάζουν τα τασάκια από τα αυτοκίνητά τους στο δρόμο κλπ και μετά γκρινιάζουν πως ο Δήμος δεν καθαρίζει! Συντήρηση πρέπει να κάνει ο Δήμος, όχι να ξεβρομίζει το κάθε ανάγωγο που δεν ξέρει πως τα σκουπίδια μπαίνουν σε κάδους και σε σακούλες...

...παρκάρουμε όπως θέλουμε, οδηγούμε πολύ επιθετικά, δεν δίνουμε σε κανένα προτεραιότητα, οδηγούμε πάντα στην αριστερή λωρίδα, είμαστε πάντα με τη κόρνα στο φανάρι και ας είμαστε εμείς το πρώτο αυτοκίνητο! Φυσικά δεν λέμε ποτέ ευχαριστώ, όταν πάει να γίνει ζημιά η πρώτη μας κίνηση είναι να μουτζώσουμε τον άλλο, φταίει δεν φταίει θα τη φάει! Οταν αφήσουμε το τιμόνι, αμέσως όλοι πάλι είναι βλάκες γύρω μας, τότε σαν πεζός έχουμε δικαιώματα (πριν τα είχαμε ξεχάσει) και τότε διασχίζουμε τους δρόμους περνάει δεν περνάει αυτοκίνητο, υπάρχει δεν υπάρχει φανάρι! Τότε βλέπουμε πόσο γάιδαρος είναι ο οδηγός που πάρκαρε επάνω στο πεζοδρόμιο, όταν όμως το παρκάραμε εμείς, είχαμε δικαιολογία...

...γκρινιάζουμε για τους ξένους, αλλά τους παίρνουμε στη δουλειά μας, τους νοικιάζουμε χώρους (τρώγλες, υπόγεια, σπίτια που δεν θα πάταγε κανένας άλλος) για να μείνουν και εμείς κοιτάμε να μείνουμε σε άλλη περιοχή γιατί είναι γεμάτη ξένους που μας ενοχλούν και φυσικά κοιτάμε να μην έρθουν στη περιοχή που μένουμε! Τους ξένους τους θέλουμε για τα χωράφια, για να φτιάχνουν τα υδραυλικά, στο χτίσιμο και συντήρηση των σπιτιών μας! Οσο για αυτούς τους Έλληνες που παραμένουν στη περιοχή που υπάρχουν στα γκέτο και ζητούν να αλλάξουν οι συνθήκες είναι ρατσιστές για εσάς, από το φόβο μην έρθουν οι ξένοι και στη περιοχή σας!

...γενικά είμαστε λαός με έντονα συναισθήματα! Χαιρόμαστε πολύ, λυπόμαστε πολύ! Ολα στο πολύ τα έχουμε! Απλά πρέπει να βρούμε πράγματα που μας ενώνουν και όχι πράγματα που μας χωρίζουν! Είναι εύκολο να δίνουμε δικαιολογίες για εμάς αλλά καμία για το διπλανό μας! Είμαστε λαός που πάντα κοιτάγαμε τη γίδα του γείτονα και ευχόμασταν πάντα να πεθάνει η γίδα του! Ας ακούσουμε το γείτονα, μπορεί η γίδα του να είναι και η μοναδική του ελπίδα να φάει, μην ευχόμαστε πάντα να χάσει ο δίπλα μας! Αυτό το ρουφιανιλίκι κανένα δεν βοήθησε, τη ρουφιανιά όλοι την αγάπησαν αλλά το ρουφιάνο κανένας! Μπορεί αύριο εκεί που ρουφιανεύει κάποιος, να διαβάσει και κάτι αντίστοιχο για αυτόν, πώς θα νιώσει? Ενωση χρειάζεται ο μικρόκοσμός μας, πολύ διαιρεθήκαμε και χωρίς λόγο! Δεν είναι για αυτό τα blogs αλλά ούτε και η ίδια μας η ζωή...

...από την άλλη, σκεφτείτε το λίγο, αξίζει μια ζωή όλο γκρίνια, ρουφιανιλίκι, τσαμπουκάδες, νεύρα? Δεν είναι λίγο καλύτερα πριν πούμε κάτι να βάλουμε τη γλώσσα μας πρώτα στο μυαλό μας? Αξίζει να είμαστε τόσο ευαίσθητοι και με τόσες δικαιολογίες για εμάς αλλά να είμαστε σκληροί με τους άλλους? Αν θελήσουμε να μας δουν διαφορετικά οι άλλοι, πρέπει να δούμε διαφορετικά και εμείς την Ελλάδα μας και τις σχέσεις μεταξύ μας! Αρκετά χωριζόμαστε σε ομάδες, αρκετά κάνουμε το τσάμπα μάγκα, και τον επαναστάτη του πληκτρολογίου και να δούμε μέσα μας τα λάθη μας! Υπάρχουν πολλά λάθη που κάναμε και εμείς, όσα και οι άλλοι! Τα δικά μας τα δικαιολογήσαμε, των άλλων όμως? Πρόταση κάνω, δεν πάει να πει φυσικά πως είναι σωστή, ούτε πως πρέπει κάποιος να την ακολουθήσει, ζητάω απλά να αναρωτηθεί...

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright 2009 Οιχαλία - Τρικάλων. Powered by Blogger Blogger Templates create by Deluxe Templates. WP by Masterplan