Πειράµατα που διεξάγονται µ’ έναν τυφλό άνδρα, ο οποίος όµως µπορεί να «βλέπει» ώστε να αποφεύγει εµπόδια, ενδέχεται να έχουν πολύ µεγάλη σηµασία για τα πρόσωπα που αντιµετωπίζουν προβλήµατα όρασης.Το πείραµα στο Πανεπιστήµιο της Γενεύης παρακολούθησε και περιγράφει η δηµοσιογράφος του βρετανικού «Ιντιπέντεντ», η Λόρα Σπίνι. Σ’ ένα σκοτεινό δωµάτιο, ένας τυφλός περπατάει κατά µήκος µιας λευκής γραµµής που σχηµατίζει µια µεγάλη έλλειψη. Η επιστήµονας... που διευθύνει το πείραµα, η Μπεατρίς ντε Γκέλντερ, ζητάει κάποια στιγµή από τη δηµοσιογράφο να σταθεί πάνω στη λευκή γραµµή, κόβοντας τον δρόµο του άνδρα, χωρίς να κινείται και χωρίς να βγάζει τον παραµικρό ήχο. Οταν ο τυφλός άνδρας, ο Τ.Ν., φτάνει σε απόσταση περίπου ενός µέτρου από αυτήν, σταµατάει και ρωτάει: «Είναι κάποιος εδώ;» Ο Τ.Ν. υπέστη το 2003 ένα εγκεφαλικό που κατέστρεψε µια περιοχή στο πίσω µέρος του εγκεφάλου του το οποίο επεξεργάζεται τις οπτικές πληροφορίες: τον πρωτοταγή οπτικό φλοιό. Το εγκεφαλικό έπληξε µόνο το ένα ηµισφαίριο του εγκεφάλου του. Αυτό που καθιστά τον Τ.Ν. µοναδικό, τουλάχιστον για τα επιστηµονικά χρονικά, είναι ότι περίπου έναν µήνα αργότερα υπέστη δεύτερο εγκεφαλικό, το οποίο κατέστρεψε τον πρωτοταγή οπτικό φλοιό στην άλλη πλευρά του εγκεφάλου του. Ξαφνικά, παρ’ όλο που τα µάτια του ήταν υγιή, έγινε τυφλός.
Ωστόσο η τύφλωση του Τ.Ν. είναι ασυνήθιστη, επειδή εξακολουθεί να µπορεί να βλέπει σε ορισµένες καταστάσεις, µολονότι δεν το συνειδητοποιεί – ένα φαινόµενο γνωστό ως «τυφλή όραση» (blindsight). Η πιο εντυπωσιακή επίδειξη του εν λόγω φαινοµένου έγινε πριν από δύο χρόνια, όταν η Ντε Γκέλντερ, νευροψυχολόγος στο Πανεπιστήµιο του Τίλµπουργκ στην Ολλανδία και στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ στις ΗΠΑ, ο νευροψυχολόγος Αλαν Πένια του Πανεπιστηµίου της Γενεύης και άλλοι του ζήτησαν να περπατήσει κατά µήκος ενός διαδρόµου, τον οποίο είχαν διαµορφώσει σαν διαδροµή µετ’ εµποδίων, γεµάτη κουτιά - σκαµπό. Κατάφερε να αποφύγει όλα τα εµπόδια, αν και είπε πως δεν είδε ούτε ένα. Η επίδοσή του δεν άλλαξε ούτε όταν επανέλαβε το πείραµα φορώντας ωτασπίδες. «Συνεπώς δεν ήταν οι ακουστικές πληροφορίες που τον βοήθησαν» λέει ο Πένια. «Από την άλλη, όταν του δέσαµε τα µάτια άρχισε να πέφτει πάνω στα εµπόδια».
Περίπλοκος µηχανισµός
Οι Πένια και Ντε Γκέλντερ θέ 0 Τc λουν να βρουν ποιες εγκεφαλικές οδούς χρησιµοποιεί ο Τ.Ν. για να δει. Η µηχανική της όρασης είναι περίπλοκη και δεν είναι ακόµη καλά κατανοητή, όµως οι επιστήµονες ξέρουν ότι η κύρια διαδροµή των νεύρων που αρχίζει από τον αµφιβληστροειδή στο πίσω µέρος του µατιού περνάει από µια δοµή που αποκαλείται πλευρικός γονάτιος πυρήνας (LGΝ) για να φτάσει στον πρωτοταγή οπτικό φλοιό ή V1 – την περιοχή που έχει υποστεί βλάβη στην περίπτωση του Τ.Ν. Ο V1 είναι υπεύθυνος για την πρώτη και στοιχειωδέστερη επεξεργασία της οπτικής πληροφορίας. Ουσιαστικά αναλύει την οπτική σκηνή βάσει του χρώµατος, της µορφής και της κίνησης, στέλνοντας τα αποτελέσµατα σε άλλες οπτικές περιοχές του εγκεφαλικού φλοιού για υψη 0 Τc λότερου επιπέδου επεξεργασία.
Πηγή
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου