Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2010

Λίγες σκέψεις... για τους Αετούς μας



...τί θυμήθηκα τώρα! Κάπου έβλεπα κάτι βίντεο των Αετών μας, της Πολεμικής Αεροπορίας που καταδίωξαν κάποιο Τούρκικο αεροσκάφος! Τί έλεγαν από κάτω κάποιοι? Τα κλασσικά, πχ κατέβασε το Τούρκο, κάνε πως έφυγε μόνο του το βλήμα και άλλα τέτοια καουμποϊλίκια και μαγκιές των πληκτρολογίων! Ρε γαμώτο, γιατί όλοι μας ξέρουμε να δίνουμε εντολές και οδηγίες στους άλλους?

...γιατί τα πήρα τότε με τις εντολές των πληκτρολογίων? Γιατί όταν ο Βενιζέλος jr όταν είπε/έβρισε αυτούς τους Ήρωες που κάθε μέρα παίζουν τη ζωή τους κορώνα/γράμματα για εμάς και την οικογένειά τους «Είναι εξαιρετικά αποθαρρυντικό να στέλνουν κάποιοι στον ελληνικό λαό το μήνυμα ότι οι Έλληνες αεροπόροι πετούν στους ουρανούς της πατρίδας όχι λόγω αίσθησης καθήκοντος αλλά για λόγους οικονομικούς. Αυτό αδικεί τους Έλληνες πιλότους» κανένας από εμάς τους πολίτες δεν βγήκε στους δρόμους? Τους έκοψε μισθούς, τους έβρισε, τους ξεφτιλίζει και εμείς είμαστε καλά παιδιά! Εχετε φανταστεί με τί συνθήκες ζουν αυτοί οι Ήρωες? Με τί ψυχολογία χαιρετούν την οικογένειά τους κάθε φορά? Είχα και έχω φίλους Ιπτάμενους και ξέρω από πρώτο χέρι τη ψυχολογία τους αλλά και της οικογένειάς τους! Όταν ακούν οι οικογένειές τους πως έπεσε ένα αεροσκάφος μας φαντάζεστε τί σκέφτονται? Όταν ένας Ιπτάμενος κάνει ένα παιδί πόσο βαραίνει το πηδάλιο του?.....


...και άντε, έστω πως καταρρίπτει το Τούρκικο αεροσκάφος, μια που το είπατε εσείς! Δεν ξέρει πως θα περάσει ΕΔΕ, πως θα είναι ξεκρέμαστος αυτός και η οικογένειά του, να γίνουν βορά για τα ΜΜΕ και τη πολιτική ηγεσία? Δεν ξέρει πως πάλι κανένας από εμάς δεν θα σηκωθεί να ζητήσει δικαίωση και να βοηθήσει ουσιαστικά το πιλότο και την οικογένειά του, που έκανε αυτό που κάποιοι από εμάς "δίνουν την εντολή"? Εδώ βλέπετε πως κανένας δεν λέει, εγώ πάω και όποιος τολμά έρχεται, όλοι λέμε να πάνε οι άλλοι και εμείς να δίνουμε εντολές! Μη ζητάμε πράγματα που εμείς δεν έχουμε το σθένος καν να γράφουμε με το πραγματικό μας όνομα, αλλά να λέμε ό,τι μας κατεβαίνει πίσω από την "ανωνυμία" που μας προσφέρουν τα διάφορα blogs...

...Ωραία, δεν μίλησε κανένας μας όταν έκραζε ο Βενιζέλος τους Ιπτάμενους μας! Όταν χάνονται εν ώρα υπηρεσίας πόσοι από εμάς έχουν πάει να αφήσουν ένα λουλούδι? Όταν χάνονται οι άλλοι πιλότοι μας με τα πυροσβεστικά αεροσκάφη τα καλοκαίρια με τις φωτιές, χαλάμε την άδειά μας για να πάμε στη κηδεία τους? Ξέρετε και όλοι ξέρουμε πως όταν χαθεί ένας ένστολος, στην Ελλάδα τον τρώει το χώμα και η οικογένειά του μένει ξεκρέμαστη! Κάναμε κάτι εμείς για αυτούς που έμειναν? Βγήκαμε στους δρόμους για να απαιτήσουμε άμεσα να δοθούν τιμές στον Ήρωα που χάθηκε και μια σύνταξη στην οικογένειά του? Τιμήσαμε το Νεκρό? Τον τιμήσαμε όσο ήταν ζωντανός με κάποιες κινήσεις μας?

...διάβαζα σε ένα blog πως στα Ιμια χάθηκαν 3 άτομα (!) στο ελικόπτερο! Μάλιστα μετά από δύο - τρεις ώρες κανένας δεν είχε κάνει κάποια διόρθωση, ακόμα χειρότερα έβγαιναν οι Ράμπο των πληκτρολογίων και έλεγαν τα γνωστά τους τύπου "δεν θα σας ξεχάσουμε, είστε Ήρωες, πόσοι ακόμα νεκροί Έλληνες κλπ"! Ακόμα δεν κατάλαβαν πως δεν χάθηκαν 3 άτομα, αλλά 4, αλλά ήταν έτοιμοι να πούνε τις κλασσικές τους μπούρδες στις οθόνες! Ξεχνιούνται όμως και από εμάς στη πράξη, γιατί απλούστατα ποτέ δεν τους είδαμε σαν Ήρωες αλλά σαν φιγούρες ενός παιχνιδιού στο plastation ή υπηρετήσαμε σε τμήματα που δεν είχαμε σχέση με πόλεμο και πραγματικές συνθήκες πολέμου! Σίγουρα δεν έχουμε σχέση με τη πραγματικότητα που ζουν οι Αετοί μας! Πόσοι ξέρουν πού υπάρχει μνημείο για τους τέσσερις Ήρωες των Ιμίων? Ελάχιστοι, η πολιτική ηγεσία και τα ΜΜΕ το έβγαλαν ατύχημα και δεν ήθελαν να θυμάται ο κόσμος! Έτσι ξεχάστηκαν, άντε να το θυμηθεί κάποιος το περιστατικό γιατί ο Χαρδαβέλας το έκανε θέμα! Υπάρχει μνημείο δίπλα στη Λέσχη Αξιωματικών στη Β. Σοφίας, ένα μικρό ταπεινό μνημείο μόνο για τη Στρατιωτική Ηγεσία που δεν θέλει να ξεχάσει...

...αν κάποτε αποφασίσουμε να ζητήσουμε να καταρρίψει ένας Αετός μας κάποιο Τούρκο, ας μάθουμε να είμαστε μαζί του και στις δύσκολες! Το ίδιο ισχύει για όλες τις ομάδες που μέχρι τώρα μάθαμε να χωριζόμαστε! Πόσες φορές μάθαμε να τιμούμε για τους Νεκρούς των Ένστολων? Απαιτούμε να μας προστατεύουν, αλλά όταν πάθουν κάτι τους ξεχνάμε, έχουμε κι άλλους πολλούς άλλωστε! Είναι αναλώσιμοι στα μάτια μας όπως τους βλέπει και η πολιτική μας ηγεσία, μας εκπαίδευσαν τα ΜΜΕ άλλωστε να λειτουργούμε όπως θέλει το Σύστημα! Ούτε κολλημένος είμαι με τις στολές, ούτε έχω λόγο να μη τιμήσω κάποιο συνάνθρωπό μου πρώτα, που φοράει τη στολή του και τη σέβεται και ίσως λόγω αυτού εγώ ακόμα να λέγομαι Έλληνας! Αν σκεφτείτε τα λόγια μου, ίσως να δείτε διαφορετικά πολλές ομάδες ανθρώπων που έμειναν ξεκρέμαστοι ή αδικήθηκαν πολλές φορές από εμάς γιατί δεν τους προστατεύσαμε! Αν εμείς οι πολίτες είχαμε προστατεύσει τους ένστολους ίσως από εκεί ψηλά να μη φαινόμασταν τόσο μικροί στα μάτια τους! Ίσως κι όλας να έμπαιναν στο πιλοτήριο με την αίσθηση πως κάποιοι τους βλέπουν σαν Ήρωες και χωρίς να χρειαστεί να πεθάνουν...

...ίσως όταν μάθουμε να πολεμάμε για το διπλανό μας και ο διπλανός μας να πολεμήσει για εμάς μαζί μας! Ίσως όταν δούμε πως δεν είμαστε ομάδες αλλά άνθρωποι όλοι εμείς, πως χωρισμένοι σε ομάδες μόνο μεταξύ μας χτυπιόμαστε και χάνουμε! Χάνουμε πρώτα την αξιοπρέπειά μας, μετά την ανθρωπιά μας και τον αυτοσεβασμό μας και στο τέλος την ουσία! Γιατί όταν μας χτυπάνε είμαστε μόνοι, όπως χτύπησαν πολλές φορές τους ένστολους και ήταν μόνοι...

πηγή

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright 2009 Οιχαλία - Τρικάλων. Powered by Blogger Blogger Templates create by Deluxe Templates. WP by Masterplan