Μύθος νούμερο ένα: Υπάρχουν πολλοί ομοφυλόφιλοι στην Πάτρα.
Ναι, υπάρχουν! Μην κοιτάς που δεν φαίνονται όλοι, είναι πολύ περισσότεροι απ ό,τι νομίζεις... Είναι παντού και πίσω από «προσωπεία» σοβαρότητας και κύρους.
Μύθος νούμερο δύο: Στις κλειστές κοινωνίες όπως της Πάτρας είναι πιο μαζεμένοι.
Ναι, όπως και να το κάνεις, είναι πιο εύκολο να σε δει κάποιος γνωστός ή να γίνεις αντικείμενο κοροϊδίας από τους «άντρες».
Μύθος νούμερο τρία: Κάνουν οικογένειες για να... θολώσουν τα νερά.
Ναι, υπάρχει καλύτερη μάσκα, από τον σοβαρό, κουστουμαρισμένο οικογενειάρχη; Ειδικά στην πόλη μας «φοριέται» πολύ. Τις περισσότερες φορές το ξέρουν και οι... γυναίκες τους, απλώς για διαφόρους λόγους κάνουν τα στραβά μάτια. Δυστυχώς, όμως, υπάρχουν και παιδιά που μπορεί να πληγωθούν και να σοκαριστούν ανεπανόρθωτα.
Μύθος νούμερο τέσσερα: Ο βιασμός μπορεί να κάνει κάποιον να αλλάξει τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις.
Όχι, δεν ισχύει αυτό. Αν δεν έχεις τέτοιες τάσεις, δεν πρόκειται να αποκτήσεις κάποια αλλαγή στη σεξουαλική σου προτίμηση. Ο βιασμός είναι κάτι αφάνταστα σκληρό -για άντρες και γυναίκες- και μένει μέσα σου για πάντα. Όμως αυτό δεν σημαίνει πως θα γίνεις ομοφυλόφιλος από κάτι τέτοιο.
Μύθος νούμερο πέντε: Οι gay γίνονται πολύ καλοί φίλοι με τις γυναίκες.
Όχι όλοι, υπάρχουν κάποιοι που είναι μισογύνηδες και αυτό συμβαίνει συνήθως επειδή εξαναγκάζονται να συγκατοικούν, να παντρεύονται και γενικά να είναι κάτι που δεν τους αρέσει μόνο για τα μάτια του κόσμου. Άλλοι βγάζουν όλα τους τα κόμπλεξ εκεί. Πρόκειται για πολύ δυστυχισμένα και καταπιεσμένα άτομα, κυρίως από τη μητέρα τους.
Μύθος νούμερο έξι: Οι gay εκδηλώνονται από μικροί.
Όχι πάντα. Πολλές φορές μπορεί να πάρει χρόνια ακόμα και δεκαετίες για να το συνειδητοποιήσεις και να το δεχθείς. Είναι πάρα πολλοί οι άντρες και οι γυναίκες που κάνουν σχέσεις ετεροφυλικές και νιώθουν δυστυχισμένοι... Και ότι πάντα κάτι τους λείπει και αρνούνται να δουν την πραγματικότητα γιατί έχουν μεγαλώσει με την αντίληψη και τις διδαχές ότι το να είσαι «διαφορετικός» είναι μεγάλο λάθος, αμαρτία ή ό,τι άλλο πιστεύουν αυτοί οι άνθρωποι.
Μύθος νούμερο επτά: Οι «κράχτες» είναι συνήθως gay.
Ναι, είναι. Δεν είναι δύσκολο να συναντήσεις κάποιους από αυτούς που σε σχολιάζουν ανοικτά και σε κοιτάζουν με υφάκι και ψευτομαγκιά και μετά από ένα μήνα τους συναντάς σε... γνωστό αθηναϊκό gay bar και τρέχουν να κρυφτούνε.
Μύθος νούμερο οκτώ: Έχουν κατακλύσει το χώρο της showbiz.
Δυστυχώς ή ευτυχώς, είναι ταλαντούχοι, τι να κάνουμε; Βέβαια μπορεί να προωθούνται και οι gay γιατί το σύστημα είναι γεμάτο από ανθρώπους που εκμεταλλεύονται κάποιες καταστάσεις και δεν είναι μόνο gay αυτοί που το κάνουν.
Μύθος νούμερο εννέα: Οι αμφιφυλόφιλοι νιώθουν έλξη και για τα δύο φύλα.
Έτσι θέλει να πιστεύει ο κόσμος. Οι ίδιοι, όμως, δεν πιστεύουν κάτι τέτοιο από τη δική τους εμπειρία. Όσοι είχαν ή έχουν bisexual συντρόφους, προτιμούσαν τον γκέι -την αντρική συντρόφια. Όπως φαίνεται είναι πολύ «βάρια» για κάποιους η ομοφυλοφιλία.
Μύθος νούμερο δέκα: Ρίχνονται πολύ ξεδιάντροπα και δεν νοιάζονται αν είναι gay ή straight ο άλλος.
Είναι θέμα χαρακτήρα. Και είναι το ίδιο με τον straight που την πέφτει σε όποια γυναίκα βρει χωρίς να νοιάζεται αν είναι παντρεμένη ή όχι και αν συνοδεύεται. Το θράσος είναι θράσος και δεν κάνει διακρίσεις.
Μύθος νούμερο έντεκα: Οι gay είναι σαν τις καρικατούρες που δείχνει η τηλεόραση, κουνιστοί και λυγιστοί.
Όχι, βέβαια, υπάρχουν και αυτοί αλλά υπάρχουν και κάτι νταβραντισμένοι με μούσμουλα, αγριάδα και πολύ αρρενωπό παρουσιαστικό που όταν το μαθαίνεις πέφτεις κυριολεκτικά από τα σύννεφα.
πηγή
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου