Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ προκάλεσαν σε 15 εθελοντές φοιτητές και φοιτήτριες ήπιο πόνο στο χέρι και στη συνέχεια τους έδειξαν φωτογραφίες του ερωτικού συντρόφου τους. Διαπίστωσαν με μαγνητικές τομογραφίες εγκεφάλου ότι όταν οι 15 έβλεπαν τους αγαπημένους τους, ένιωθαν λιγότερο πόνο.
Οι ειδικοί επέλεξαν για το πείραμά τους μόνο ερωτευμένους φοιτητές και φοιτήτριες, ώστε να είναι βέβαιοι ότι η φωτογραφία του/της συντρόφου θα προκαλούσε σε αυτούς έντονα θετικά συναισθήματα. Επίσης, τους ζήτησαν να φέρουν και τη φωτογραφία ενός γνωστού (ή γνωστής) που θεωρούσαν εξίσου ελκυστικό άτομο με τον/τη σύντροφό τους, αλλά με το οποίο δεν συνδέονταν ερωτικά - ένα ουδέτερο άτομο απλώς «εξίσου όμορφο με το κορίτσι ή το αγόρι τους». Στη συνέχεια, προκάλεσαν ήπιο πόνο στο χέρι τους και διαπίστωσαν με μαγνητικές τομογραφίες ότι οι φωτογραφίες των όμορφων ή σέξι γνωστών τους δεν επέφερε αναλγητικό αποτέλεσμα, ενώ αντίθετα η φωτογραφία του αγαπημένου προσώπου τους είχε άμεσο αποτέλεσμα στην «αποδυνάμωση» των κέντρων πόνου του εγκεφάλου τους.
Είναι πάντως και από παλιά γνωστό ότι ο έρωτας, αλλά και η τρυφερή αγάπη, ενεργοποιούν τον οργανισμό στην παραγωγή παυσίπονων ουσιών, που προκαλούν με τη σειρά τους αίσθημα ευφορίας, παρόμοιο με αυτό που νιώθει ο άνθρωπος όταν τρώει γλυκά ή παίρνει κοκαΐνη.
Ένας από τους ερευνητές, ο κ. Jarred Younger, είπε ότι «η παυσίπονη δράση του έρωτα οφείλεται σε κάποιες αρχέγονες λειτουργίες του εγκεφάλου, οι οποίες ενεργοποιούνται και με τη χρήση οπιούχων. Μία από τις περιοχές-«κλειδιά» είναι το ραβδωτό σώμα, στο κέντρο του εγκεφάλου, το οποίο ενεργοποιείται με διάφορα ναρκωτικά. Όταν ενεργοποιείται αυτή η περιοχή, ο άνθρωπος παίρνει το μήνυμα ότι κάνει κάτι καλό και ευχάριστο και σχεδόν παίρνει την εντολή να συνεχίσει να το κάνει όσο περισσότερο μπορεί».
Ο καθηγητής Νευροφυσιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Ντέρμπι κ. Paul Gilbert σχολίασε σχετικά ότι είναι σαφής η σχέση πόνου και συναισθηματικών καταστάσεων και έφερε ως παράδειγμα τον ποδοσφαιριστή ή άλλον παίκτη ή αθλητή που ενώ τραυματίζεται, συνεχίζει να παίζει επειδή είναι συναισθηματικά φορτισμένος. Ο ίδιος είπε ότι ο έρωτας σε μια σχέση μπορεί να έχει μικρή διάρκεια ζωής, αλλά το κενό που αφήνει μπορεί να αναπληρωθεί από την ανάπτυξη της άνεσης, της τρυφερότητας και της θετικότητας, που επίσης απελευθερώνουν ενδορφίνες (παυσίπονες ουσίες που προκαλούν σχετική ευφορία).
Φίλοι και κοινωνία
«Οι μοναχικοί άνθρωποι, όπως και όσοι έχουν κατάθλιψη, πονούν πολύ πιο εύκολα, αλλά και πιο έντονα, από όσους νιώθουν ασφαλείς ή από όσους αισθάνονται ότι κάποιοι τους αγαπούν», είπε ο καθηγητής και προσέθεσε: «Πέρα από το τι μπορεί να κάνει ο καθένας για να προσθέσει στη ζωή του πρόσωπα που τον/την νοιάζονται, τίθενται και μια σειρά από ζητήματα για τα συστήματα Υγείας. Πρέπει να πάρουν το μήνυμα και οι ασφαλιστικοί φορείς, αλλά και οι γιατροί, γιατί ενώ άλλοτε ήταν δεδομένο ότι ο γιατρός ενδιαφέρεται για τον ασθενή, σήμερα οι ειδικοί έχουν αποστασιοποιηθεί αρκετά από τους πάσχοντες και αυτό κάνει τον/την ασθενή να βιώνει πιο έντονα τον πόνο του/της».
vita.gr
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου