«Τις πταίει;»

Η χθεσινή επέτειος οδηγεί σε ορισμένες θλιβερές σκέψεις। Κυρίως για τη γενικευμένη υποκρισία μας. Ενώ «πνιγόμαστε»!
Βασιλεύουν, λένε όλοι, τα «φακελάκια» κυρίως σε νοσοκομεία, πολεοδομίες και εφορίες. Το κάθε φακελάκι έχει χορηγό και παραλήπτη. Λογικά, οι χορηγοί είναι περισσότεροι από τους παραλήπτες. Η διαφθορά αφορά και τους διεφθαρμένους αλλά και τους διαφθορείς. Να γιατί το πρόβλημα είναι πιο δύσκολο από όσο φαίνεται: μπορείς (λέμε...) να συλλάβεις έναν διεφθαρμένο γιατρό, εφοριακό ή υπάλληλο πολεοδομίας. Είναι πολύ πιο δύσκολο να συλλάβεις έναν πολίτη στους δύο- ίσως και περισσότερους! Δημοκρατία σημαίνει και ευθύνη του καθενός. Το ξεχάσαμε.

Κυριαρχούν στη δημόσια ζωή, δίπλα αλλά πολύ κοντά στην πιο σκοτεινή πολιτική, διάφορα πρόσωπα που είτε διασκεδάζουν τους πολλούς είτε τους εντυπωσιάζουν με την πραγματική ή δήθεν οικονομική τους δύναμη. Και προσπαθούν πεισματικά να εκφράσουν το λεγόμενο «λαϊκό αίσθημα» και τα «λαϊκά δίκια». Αξιώνουν οι νόμοι «πόθεν έσχες» σχεδόν από τους πάντες. Θα ήταν ενδιαφέρον να μαθαίναμε και το ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ δικό τους. Κυρίως όταν ο χρόνος που χωρίζει το τίποτε από το «όλα» ή τα «πολλά» είναι τόσο λίγος.

Η Νέα Δημοκρατία διαγράφει χωρίς δισταγμό τα άθλια πεπραγμένα της «νέας διακυβέρνησής» της (2004-2009). Για όλα φταίει ο Παπανδρέου και οι κυβερνήσεις ΠαΣοΚ του παρελθόντος. Οσοι τα λένε αυτά ήταν υπουργοί του Καραμανλή: δεν άκουσαν και δεν είδαν τίποτε όσο τον χειροκροτούσαν; Και τι έκανε το κόμμα τους, από το 2004 ως το 2009, για να αλλάξει κάτι από τα όσα καταγγέλλουν; Σύμφωνα με όλα τα στοιχεία, απλά πολλαπλασίασαν ελλείμματα, διορισμούς, σπατάλες και κομματικού χαρακτήρα χρηματοδοτήσεις προσθέτοντας μιαν απίστευτη κακοδιοίκηση σε όλους τους τομείς: από την εξωτερική πολιτική ως την υγεία και τη δασοπυρόσβεση. Η Δεξιά, αδιόρθωτη, κατακρίνει την κυβερνητική πολιτική σωτηρίας της χώρας παριστάνοντας πως είναι «σοβαρή». Τόσο σοβαρή που δεν προτείνει καμιά εναλλακτική λύση. Με τον Σαμαρά (και τους ακροδεξιούς συμβούλους του) και με τον «κόκκινο» (άλλο καλαμπούρι και αυτό!) Πάνο μάς ξανασυνδέει με τον πιο άκρατο και επικίνδυνο λαϊκισμό. Στον οποίο κάποιοι δικοί της προσθέτουν και τον τηλεοπτικό «σουργελισμό».

Λένε πολλοί: Κλείνει ο κύκλος της μεταπολίτευσης. Λένε, μαζί με τους τρομοκράτες: Φταίει για τα δραματικά μας προβλήματα το πολιτικό σύστημα των «τελευταίων τριάντα πέντε ετών» και οι άνθρωποί του. Δηλαδή πριν από το 1974 όλα ήταν καλά και οι προδότες ισοβίτες «πετυχημένοι»; Και για πιο σύστημα που «φταίει» μιλάμε: τη δημοκρατία και την ελευθερία; somerit@otenet.gr

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artid=327304&dt=22/04/2010#ixzz15xfF8CzO