Ο Αντώνης Σαμαράς, με τη συνέντευξη της 19ης Σεπτεμβρίου στη ΔΕΘ, πέτυχε τον απόλυτο αιφνιδιασμό του «συστήματος». Εκεί που όλοι ήταν βέβαιοι και ήσυχοι ότι είχαν πείσει λίγο-πολύ τον κοσμάκη ότι το Μνημόνιο ήταν/είναι «αναγκαίο κακό» και ότι για όλα τα δεινά που αυτό φέρνει περίπου «φταίει ο Καραμανλής», που «κατέστρεψε την οικονομία», ήρθε ο Σαμαράς και με πέντε απλές και κατανοητές κουβέντες ανέτρεψε σε μεγάλο βαθμό την πεποίθηση αυτή στο εκλογικό σώμα και έβαλε τους θιασώτες του Μνημονίου να «ψάχνονται» πώς θα απαντήσουν και πώς θα καταφέρουν να συνεχίσουν να παραπλανούν την κοινή γνώμη.
Αφήνοντας στην άκρη το σχολιασμό κινήσεων πανικού... όπως η σπασμωδική προσπάθεια να αφήσουν υπονοούμενα περί δήθεν «προσπάθειας επιστροφής του Καραμανλή», φαίνεται ότι τις επόμενες ημέρες θα υπάρξει επικοινωνιακή αντεπίθεση του ΠΑΣΟΚ και των παπαγαλακίων του ΔΝΤ, με πυρήνα την φαινομενικά πιο «αδύναμη» θέση του Προέδρου της ΝΔ, από αυτές που διατύπωσε στη ΔΕΘ: Τη θέση ότι, με το μίγμα πολιτικής που προτείνει η ΝΔ, το έλλειμμα θα μηδενιζόταν στο τέλος του 2011.
Αυτό έχει κάνει ακόμη και υποστηρικτές του Αντ. Σαμαρά να αναρωτιούνται: Εντάξει, ο Πρόεδρος μας έπεισε ότι υπάρχει εναλλακτική πρόταση και δυνατότητα εξόδου από το Μνημόνιο. Αλλά μήπως είναι υπερβολή να λέμε ότι μπορεί να μηδενιστεί το έλλειμμα στο τέλος του 2011;
Κι όμως! Το έλλειμμα θα μπορούσε πράγματι, με βάση το διαφορετικό μείγμα πολιτικής που προτείνει ο Σαμαράς και με δεδομένα (δυστυχώς) τα εξαιρετικά σκληρά μέτρα που πήρε το ΠΑΣΟΚ και που δεν μπορούν να ανατραπούν μέχρι να βγούμε από το Μνημόνιο, χωρίς να τεθεί σε κίνδυνο η ομαλή ροή χρήματος στην ελληνική οικονομία, να μηδενιστεί σχεδόν, στο τέλος του 2011!
Πώς θα μπορούσε να συμβεί αυτό το απίστευτο, εκ πρώτης όψεως, αποτέλεσμα;
Είναι απλό: Με προβλεπόμενο έλλειμμα 8,7% για το 2010, το οποίο ποσοστό ελλείμματος διασφαλιζόταν με τα μέτρα της 3ης Μαρτίου 2010, η κυβέρνηση Παπανδρέου πήρε, με το Μνημόνιο, στις 6 Μαΐου, μέτρα που μειώνουν το έλλειμμα κατά 8 ακόμη ποσοστιαίες μονάδες, μέσα στο 2010.
Εδώ ακριβώς τίθεται το ερώτημα: Αν το έλλειμμα με τα προηγούμενα μέτρα ήταν ήδη στο 8,7%, τότε με μέτρα 8% το 2010 και άλλο 4% το 2011, δεν θα έπρεπε, με όλη αυτή την επίπτωση των μέτρων, να πάμε συνολικά σε πλεόνασμα (12% – 8,7% = ) 3,3%;
Η απάντηση είναι, με βάση την πολιτική ΠΑΣΟΚ, όχι. Και είναι όχι ακριβώς λόγω της ύφεσης.
Αν όμως δεν υπήρχε ύφεση, τα μέτρα του 2010 έφταναν για να πάει το έλλειμμα στο 0,7%, ήδη από φέτος!
Ποιος τα λέει αυτά; Ο Επώνυμος του antinews;
Όχι! Τα λένε το πασοκικό ΙΟΒΕ και ο ίδιος ο Υπουργός Οικονομικών, Γ. Παπακωνσταντίνου!
Για το ότι τα μέτρα της 3ης Μαρτίου έφταναν για να πάει το έλλειμμα στο προβλεπόμενο για φέτος 8,7%, το ΙΟΒΕ, που επανειλημμένα έχει χαρακτηρίσει «αναγκαίο» το Μνημόνιο, έλεγε τα εξής:
«Τα δημοσιονομικά μέτρα που ανακοινώθηκαν στις 3 Μαρτίου είναι απολύτως απαραίτητα για τη θεραπεία των μεγάλων προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας επισημαίνει το ΙΟΒΕ στην τριμηνιαία έκθεσή του για την οικονομία.
Ταυτόχρονα, αποτελούν ευκαιρία διόρθωσης λαθών του παρελθόντος και επαναφοράς της ελληνικής οικονομίας σε μια νέα, βιώσιμη, τροχιά οικονομικής ανάπτυξης, αφού όμως μεσολαβήσει μια περίοδος αρνητικών ρυθμών.
Σύμφωνα με το ΙΟΒΕ, τα μέτρα που ελήφθησαν είναι επαρκή για την επίτευξη του στόχου της μείωσης του ελλείμματος της γενικής κυβέρνησης στο 8,7% του ΑΕΠ το 2010, παρά την αναμενόμενη συρρίκνωση του ΑΕΠ το 2010 κατά 2,5% και τους υψηλότερους τόκους του δημόσιου χρέους.»
Το Μάιο δηλαδή, ξεκινούσε η ελληνική οικονομία με βάση το 8,7%.
Δείτε τώρα και τι έλεγε για την επίπτωση των νέων μέτρων του Μνημονίου ο Παπακωνσταντίνου, όταν τα ανακοίνωνε σε συνέντευξη τύπου στις 2 Μαΐου 2010:
«Κ. ΤΣΑΧΑΚΗΣ [δημοσιογράφος]: Απ’ ό,τι είδα, τα στοιχεία της δημοσιονομικής προσαρμογής, είπατε φέτος οχτώ μονάδες, τέσσερις μονάδες το 2011, δύο το 2012 και δύο το 2013. Αυτό συνολικά κάνει 16 μονάδες του ΑΕΠ και θα πάει κάτω από το τρεις το 2014. Δηλαδή πόσο έλλειμμα είχαμε πέρσι και πρέπει να πέσει 16 –αν τα βγάζω καλά- μονάδες και να είναι πάλι πάνω από το 3 το 2013;
Και ένα δεύτερο, οι μειώσεις στα δώρα και η περαιτέρω μείωση των επιδομάτων στο δημόσιο τομέα, αφορούν τους βουλευτές και τους υπαλλήλους της Βουλής;
Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Ως προς την πρώτη σας ερώτηση, πρέπει να κάνουμε μια διάκριση. Είναι διαφορετικό οι μονάδες προσαρμογής που χρειάζονται και είναι διαφορετικό αυτό μειώνει το λόγο έλλειμμα προς ΑΕΠ. Και αυτό, διότι η χώρα θα είναι σε ύφεση τα επόμενα χρόνια. Εφόσον θα είναι σε ύφεση, χρειάζεται να τρέξουμε πιο γρήγορα, για να μείνουμε στάσιμοι.
Και αν θέλουμε, όχι απλώς να μείνουμε στάσιμοι, αλλά να μειωθεί το έλλειμμα, πρέπει να τρέξουμε ακόμη πιο γρήγορα. Γι’ αυτό και η δημοσιονομική προσαρμογή υπερβαίνει τη μείωση του ελλείμματος που χρειάζεται, ακριβώς γιατί ταυτοχρόνως θα έχουμε και μείωση στον παρανομαστή που είναι το ονομαστικό ΑΕΠ.»
Καταλάβατε τι μας λέει ο Υπουργός Οικονομικών; Ότι θέλουμε, λέει, πολύ περισσότερα μέτρα μείωσης του ελλείμματος, ως ποσοστό το ΑΕΠ, επειδή θα υπάρχει ύφεση.
Άρα, αν δεν υπήρχε ύφεση, με τα μέτρα αυτά το έλλειμμα, με αυτά τα μέτρα, θα είχε ήδη σχεδόν μηδενιστεί!
Πόσο πιο προφανές μπορεί να γίνει ότι, παράλληλα με τα μέτρα, έπρεπε να υπάρχει και πολιτική ανάκαμψης της οικονομίας, ώστε να μην έχουμε ύφεση και να αποδώσουν τα φετεινά πολύ σκληρά μέτρα την πλήρη τους επίδραση στο μηδενισμό του ελλείμματος;
Πόσο πιο προφανές μπορεί να γίνει, δηλαδή, ότι χρειάζεται ακριβώς αυτό που λέει ο Σαμαράς: «Διαφορετικό μείγμα πολιτικής», τέτοιο που να καταπολεμά την ύφεση;
Πόση αδιαφορία και αναλγησία πρέπει να διακρίνει το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης για να μην βλέπουν πόσο πιο εύκολα θα μπορούσε να βγει η χώρα από τα ελλείμματα, αν εφαρμόζονταν οι προτάσεις Σαμαρά και, κυρίως, αν σταματούσε να υπάρχει το κλίμα τρομοκρατίας και φόβου, που έχει παραλύσει τα πάντα στην οικονομική δραστηριότητα;
Αλλά και πόσο ενισχύονται, παράλληλα, οι υποψίες ότι εδώ υπάρχει κάτι «αφύσικο», για να χρησιμοποιήσουμε τη φρασεολογία του Προέδρου της ΝΔ, σε σχέση με τη συμπεριφορά του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης, που συνειδητά, σύμφωνα με την υπουργική μαρτυρία, πηγαίνει σε μέτρα που διαλύουν την ελληνική οικονομία; Διότι, αυτό δεν σημαίνει το «πρέπει να τρέξουμε πιο γρήγορα για να μείνουμε στάσιμοι», του Παπακωνσταντίνου;
Αυτό δεν βλέπουμε να συμβαίνει σήμερα; «Τρέχει» η μείωση των ελλειμμάτων με μέτρα αιματηρά, και όμως μένουμε στάσιμοι!
Πρόβλεψη σε ανύποπτο χρόνο
Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι τη δυνατότητα ταχέος μηδενισμού του ελλείμματος την είχε διαπιστώσει ο υπογράφων σε ανύποπτο χρόνο, αμέσως σχεδόν μετά την εξαγγελία των μέτρων και την ψήφιση του Μνημονίου. Γράφαμε στις 8 Μαΐου 2010, στην ανάρτηση «ΔΝΤ: Τα μέτρα αποφασίστηκαν από την ελληνική κυβέρνηση!!!» και με βάση τηλεοπτική συνέντευξη του Νο. 2 του ΔΝΤ, John Lipsky, τα εξής:
«… Πόσες ποσοστιαίες μονάδες μείωσης του ελλείμματος εξασφαλίζει η κυβέρνηση με τα μέτρα: 5% του ΑΕΠ στις δαπάνες, 4% στα έσοδα και 2% με διαρθρωτικά μέτρα. Σύνολο: 11% του ΑΕΠ! Πάμε για άμεσο μηδενισμό του ελλείμματος, αν όχι για πλεόνασμα!»
Και προσθέταμε: «Είναι λοιπόν προφανές ότι η κυβερνητική πολιτική στόχευση από την τρομακτική μείωση του ελλείμματος κατά 11% σε ένα χρόνο, είναι να μπορέσει να περάσει τα δύσκολα τώρα και, όταν θα πλησιάζει να εξαντλήσει την τετραετία, να ανοίξει το πουγκί των παροχών, για να μπορέσει να εξασφαλίσει επανεκλογή.
Ενδιαμέσως, όμως, θα έχει καταφέρει να χρεώσει πολιτικά τα μέτρα, τουλάχιστον εν μέρει, στον Καραμανλή και στο ΔΝΤ. Και έτσι ο ΓΑΠ θα εμφανιστεί προς το τέλος της τετραετίας ως σωτήρας της χώρας και προστάτης του απλού λαού!».
Είναι γεγονός ότι τότε δεν είχα υπόψη μου τη συνέντευξη Παπακωνσταντίνου, όπου είχε κάνει αναφορά στις ποσοστιαίες μειώσεις (με κάπως διαφορετικά ποσοστά από αυτά που μας ο Lipsky), ούτε είχα λάβει υπόψη μου τις τρομακτικές επιπτώσεις της ύφεσης.
Ωστόσο, η ουσία δεν αλλάζει ότι ήταν προφανής από τότε η δυνατότητα άμεσου μηδενισμού του ελλείμματος, εφόσον μπορούσε, παράλληλα, να αποφευχθεί η ύφεση.
Το ότι δεν το φρόντισαν από τότε, από την αρχή, ήταν παραπάνω από εγκληματικό.
Το ότι συνεχίζουν να ψεύδονται μέχρι σήμερα ασύστολα, για την οικονομική πρόταση Σαμαρά τους κάνει πραγματικά επικίνδυνους για τη χώρα!
Μονόδρομος δεν είναι το Μνημόνιο. Μονόδρομος είναι η ανάγκη έξωσης αυτής της κυβέρνησης. Πρώτο βήμα, η υπερψήφιση, με αμιγώς πολιτικά κριτήρια, της ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά στις περιφερειακές εκλογές!
πηγη
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου