Το προηγούμενο διάστημα έγινε ένας εντελώς αστείος - κατά τη γνώμη μου- διάλογος, σε σχέση με ένα υποτιθέμενο λάθος του Καζάκη πάνω στα δημόσια λογιστικά. Τελικά δεν κατάλαβα ήταν λάθος ή δεν ήταν; Η αλήθεια είναι ότι ήταν μια μάχη εντυπώσεων απέναντι σε ένα κοινό που ψάχνει να δει ποιος είναι ο πιο σχετικός ή επιστημονικά σωστός. Εμένα δεν με ενδιαφέρει καθόλου αυτή η μάχη εντυπώσεων για λόγους που χρειάζομαι λίγο χρόνο για να σας εξηγήσω και να μην τρώτε κουτόχορτο.
1) Τα οικονομικά ως "επιστήμη" της εξουσίας
Υπάρχει μια λανθασμένη άποψη, κυρίως από τους θετικούς (=σοβαρούς) επιστήμονες, (γιατί οι οικονομολόγοι είναι τόσο χαμηλού επιπέδου που δεν αξίζουν να λέγονται ούτε καν επιστήμονες) ότι όποιος αναφέρει αριθμητικά στοιχεία στα οικονομικά, κάνει και πιο σοβαρή επιστημονική δουλειά.....
Τίποτε αναληθέστερο από αυτό.
Η αλήθεια είναι ότι όποιος στα οικονομικά σκέφτεται έτσι είναι παντελώς άσχετος. Και εξηγώ γιατί:
Ας πούμε ότι πάτε στα κεντρικά γραφεία μιας εταιρείας και δείτε ότι τα γραφεία είναι κλειστά με αλυσίδα και λουκέτο και το κτίριο ερειπωμένο και σκοτεινό εδώ και καιρό. Και από την άλλη έχετε 10 μεγάλους επενδυτικούς οίκους που σας έχουν ζαλίσει τον έρωτα με περισπούδαστες αναλύσεις γι' αυτή την εταιρεία έχοντας προεξοφλήσει τις μελλοντικές (φανταστικές) ταμειακές ροές της για τα επόμενα ας πούμε 5 χρόνια, έχουν μάλιστα υπολογίσει ρίσκα και κινδύνους, έχουν βγάλει όλων των ειδών τους δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας κτλ.
Αν έρθει ένας άνθρωπος με στοιχειώδη λογική και τους πει: "Ρε παιδιά όπα! Τι λέτε; Αφού αυτή η εταιρεία είναι κλειστή, δεν υπάρχει καν!", τότε θα του πουν ότι δεν είναι δυνατόν τόσες δεκάδες ή εκατοντάδες αναλυτών από τις μεγαλύτερες επενδυτικές εταιρείες και τράπεζες από όλο τον κόσμο να κάνουν λάθος και αυτός μόνο με την απλή του λογική και εμπειρία να έχει δίκιο!
Γι' αυτό στα οικονομικά μεγαλύτερη σημασία έχει η προπαγάνδα και η "πίστη" παρά τα δεδομένα στα οποία βασίζεται η κάθε άποψη.
Θα μου πεις μα καλά δεν βλέπουν και αυτοί ότι η η εταιρεία του παραδείγματος έχει κλειστά γραφεία; Η απάντηση είναι ότι ένα ποσοστό 30% λένε συνειδητά ψέμματα ενώ ξέρουν. Ένα άλλο 20% λέει ασυνείδητα ψέμματα επειδή δεν θέλει να πιστέψει την πραγματικότητα και ένα 50% είναι χάφτες που χάφτουν ότι τους πλασάρουν με επιστημονικοφανη τρόπο. Αρκεί να υπάρχουν "δεδομένα"........
Στην ουσία στα οικονομικά δεν γίνονται προβλέψεις, γίνονται μόνο πιθανολογικές εκτιμήσεις τόσο χονδροειδείς που αν βγάζαμε τον παράγοντα της "αυτοεκπληρούμενης προφητείας" το ότι δηλαδή όλοι ως αγέλη πιστεύουν τις μεγάλες εταιρείες και τις κυρίαρχες απόψεις ακόμη και όταν είναι 100% παράλογες ή επιστημονικά λανθασμένες, τότε τα πάντα θα ήταν ανεξέλεγκτα και τα οικονομικά θα κατέρρεαν σαν χάρτινος πύργος που είναι σε ένα βράδυ. Όπως άλλωστε έγινε τα προηγούμενα 2 χρόνια.
Αυτή είναι η ουσία των οικονομικών προβλέψεων. Όχι η επιστημονική τους επάρκεια (που είναι για γέλια), ούτε τα ΠΑΝΤΕΛΩΣ αυθαίρετα δεδομένα στα οποία στηρίζονται.
Γι' αυτό έχει τόση σημασία στα οικονομικά να μας κάνουν με το ζόρι να ακούμε την κυρίαρχη άποψη και την αυθεντία. Αν όλοι ακούν και πιστεύουν τις απόψεις αυτές τότε αυτές επαληθεύονται. Όχι όμως επειδή έχουν επιστημονική εγκυρότητα.
2) Επανερχόμαστε στη διαφωνία
Καταρχήν η διαφωνία είναι εντελώς προσχηματική. Πίσω από καμία λογιστική ανακρίβεια ή διαπίστωση δεν μπορεί να κρυφτεί το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν υπάρχει περίπτωση ούτε μια στο δισεκατομμύριο είτε να αναπτυχθεί εντός ευρώ, είτε να συνεχίσει να εξυπηρετεί το δημόσιο χρέος της.
Πιστεύω ότι όποιος δεν καταλαβαίνει ότι η Ελλάδα δεν έχει ΚΑΜΙΑ ελπίδα εντός ευρώ (έτσι, προκλητικά το λέω χωρίς άλλο στοιχείο), πρέπει να πάει να σκίσει το τυχόν οικονομικό πτυχίο που έχει. Αυτό που λέω είναι αντίστοιχο με το παράδειγμα της κλειστής επιχείρησης που ανέφερα στην αρχή του ποστ αφού είναι βεβαιωμένο ότι η Ελλάδα με τους παρόντες όρους ανταγωνιστικότητας (ή ακόμη και βελτιωμένους) δεν έχει καμία ελπίδα επιβίωσης εντός ευρώ όπου το κέρδος του ενός είναι η ζημιά του άλλου.
Συγνώμη που το λέω αυτό αλλά βαρέθηκα να διαβάζω προσχηματικές σαχλαμάρες περί δημόσιων λογιστικών.
Πιστεύω ότι όσο ακούγαμε επιχειρήματα περί δημόσιων λογιστικών, το αντίστοιχο υπουργείο δεχόταν άμεσες πλέον προτάσεις (ή θα δεχθεί σύντομα) από ξένους επενδυτικούς οίκους για αναδιάρθρωση του χρέους του.
Αυτό τι σημαίνει; Ότι οι μεγαλύτεροι επενδυτικοί οίκοι στον κόσμο έχουν κάνει τους λογαριασμούς για εμάς. Οπότε δεν χρειάζονται διαφωνίες...
Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση πιστεύω ότι έχει χάσει τα αυγά και τα πασχάλια (και εγώ το ίδιο θα είχα πάθει) καθώς προσπαθεί να συμβιβάσει εντελώς αντίθετα συμφέροντα σε ένα οικονομικό περιβάλλον που είναι 1000 φορές χειρότερο από όσο γράφουν οι εφημερίδες που παίζουν έναν ρόλο που θα έπαιζαν μόνο εάν ήμασταν π.χ. σε πόλεμο.
Να μην φοβηθεί ο κόσμος να μην προκληθεί χάος, τα λεφτά στις τράπεζες κτλ, κτλ. Μπράβο τους, καλά κάνουν, έτσι επιτάσσει το εθνικό καθήκον.... Το κάνουν μάλιστα τόσο καλά που φάνηκε πόσο μεγάλη αποτελεσματικότητα έχει η προπαγάνδα στις μέρες μας, αφού φτάσαμε στο σημείο από την καταστροφή που είναι η ρεαλιστική πραγματικότητα, ο κόσμος να αγνοεί σχεδόν παντελώς την πραγματικότητα και να σφυρίζει αδιάφορα. Είναι σαν να έρχεται ένας κομήτης καταπάνω μας και έχει αποφασιστεί ότι επειδή δεν γλιτώνουμε που δεν γλιτώνουμε τουλάχιστον να πεθάνουμε χωρίς πανικό και άγχος τιμώντας τις αξίες μας, δηλαδή το ευρώ!
Και πραγματικά, αν έλεγαν την αλήθεια στον κόσμο τι νομίζετε ότι θα γινόταν; Πιστεύετε ότι θα επιβίωνε καμιά τράπεζα πέρα των 48 ωρών; Αλλά και κομήτης να έπεφτε, πιστεύετε ότι θα εξυπηρετούσε όλος αυτός ο κόσμος υπό κατάσταση πανικού την ώρα που η ελίτ θα έφτιαχνε στα 1000 μέτρα κάτω από τη γη τα καταφύγια των μελών της;
Έχω ρωτήσει πολλές φορές διάφορους "αισιόδοξους" και "μετριοπαθείς" πώς θα τα καταφέρουμε. Και εισπράττω πάντοτε την σιωπή τους.
Όσοι λοιπόν νομίζουν ότι η Ελλάδα θα τα καταφέρει μέσα στο ευρώ κάνουν τρεις υπολογισμούς (παραλογισμούς) που φοβούνται να μας τους πουν φανερά και τους αποκαλύπτω σήμερα:
1) Η πρόσφατη οικονομική κρίση είναι και αυτή μια κρίση σαν όλες τις άλλες που θα περάσει και μετά business as usual με ρυθμούς ανάπτυξης +5% και τον παγκόσμιο καπιταλισμό να κατακτά νέες κορυφές......Δεν το λένε φανερά αλλά η ελπίδα τους προυποθέτει αυτή την σκέψη.
2) Πιστεύουν ότι όποιες θυσίες και να γίνουν στα χαμηλότερα οικονομικά στρώματα είναι αναγκαίες και αναπόφευκτες.Και τέλος πάντων τα πράγματα είναι έτσι που η πλέμπα θα πληρώσει και θα πει και ένα τραγούδι.
3) Επίσης σκόπιμα δεν αποκαλύπτουν τι εννοούν όταν λένε "θα σωθεί η Ελλάδα" ή όταν λένε "θα τα καταφέρουμε" ή όταν λένε "η Ελλάδα δεν θα χρεοκοπήσει"....Να σας πω εγώ τι εννοούν:
α) Με το "θα σωθεί η Ελλάδα" εννοούν ότι θα σωθούν οι καταθέσεις τους στις τράπεζες. Ακόμη και αν πρέπει ο λαός να τις πληρώσει 2 και 3 φορές στην αξία τους όπως γίνεται στην Ιρλανδία (και στην Ελλάδα πλέον). Ακόμη και αν ο λαός πεινάσει κυριολεκτικά οι τράπεζες λένε ότι θα σωθούν.
β) Τι να εννοούν άραγε λέγοντας ότι "η Ελλάδα δεν θα χρεοκοπήσει" ενώ κάθε άνθρωπος που έχει στοιχειώδη οικονομική αντίληψη αντιλαμβάνεται την προοδευτική μας κατάρρευση εκ των έσω και καταλαβαίνει επίσης ότι έχουμε ΗΔΗ χρεοκοπήσει; Εννοούν ότι δεν θα χαθούν οι επενδύσεις των ξένων δανειστών μας.Γιατί όλα τα άλλα ήδη χάνονται.
γ) Και όταν λένε ότι "θα σωθεί η Ελλάδα" εννοούν ότι θα σώσουν τα τομάρια τους (τέτοια τομάρια που είναι). Γιατί ασφαλώς κανενός άλλου τη σωτηρία δεν μπορούν να εγγυηθούν υπό συνθήκες πλήρους κατάρρευσης. Και "σώζω το τομάρι μου" υπό αυτές τις συνθήκες, σημαίνει πρωτίστως ότι σώζω τον πολιτικό μύθο του εκσυγχρονισμού και της μετριοπαθούς δήθεν αριστεράς που πιστεύει ότι με μια σωστή καπιταλιστική διαχείριση και ίσως μερικές ζώνες ασφαλείας και λίγους αερόσακους, θα επιβιώσει και την επόμενη μέρα. Ακόμη και αν ο τόπος του ατυχήματος έχει ήδη γεμίσει πτώματα...
Θέλετε λύσεις; Καταρχήν αρχίστε ξεχνώντας ό,τι ξέρατε..
πηγή
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου