Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

"Έφυγε" ο Γιώργος Φούντας, ο ηθοποιός - σύμβολο


Ο Γιώργος Φούντας, ο ηθοποιός-σύμβολο του αρσενικού στον ελληνικό κινηματογράφο, έφυγε χθες το απόγευμα από τη ζωή σε ηλικία 86 ετών. Η καρδιά του σταμάτησε να χτυπάει στις 4.30 μ.μ. στην Εντατική του νοσοκομείου «Mediterraneo», που βρίσκεται δίπλα στο σπίτι του στην Ανω Γλυφάδα. Νοσηλευόταν εκεί τις τελευταίες δέκα ημέρες με βαριάς μορφής Αλτσχάιμερ και κινητικά προβλήματα. Από το προσκεφάλι του δεν έφυγαν ούτε λεπτό η σύζυγός του Χρυσούλα Ζώκα, ο γιος του Πάνος και η νύφη του Μαρία, που είχαν αναλάβει τη φροντίδα του.

Το κακό μαντάτο σκόρπισε θλίψη στους ανθρώπους του θεάτρου, αλλά και στους γείτονές του, που τον εκτιμούσαν. Μόλις πληροφορήθηκαν την είδηση έσπευσαν στο σπίτι για να συμπαρασταθούν στη σύζυγό του, γνωρίζοντας πόσο πολύ την αγαπούσε ο ηθοποιός. Ηταν εκεί με τη λύπη ζωγραφισμένη στο πρόσωπο, πρόσωπα βουβά. Κλεισμένοι στο σπίτι, με χαμηλωμένα τα φώτα και τις κουρτίνες κλειστές.

«Δεν θέλω να πω τίποτα. Οσοι φίλοι θέλουν ας έρθουν την Τρίτη να τον αποχαιρετίσουμε όλοι μαζί από το Α’ νεκροταφείο». Συγκλονισμένη η Χρυσούλα Ζώκα από τον χαμό του αγαπημένου της συζύγου, βυθισμένη στο πένθος και στη σιωπή. Τον τελευταίο καιρό ανέβηκε μαζί με τον γιο της τον δικό της Γολγοθά. Εβλεπε τον «Γιώργη της» να φεύγει κάθε μέρα όλο και πιο μακριά και η ψυχή της γέμιζε με πόνο.

«Απλώς υπάρχει δίπλα μας, ο αγαπημένος μας άνθρωπος βρίσκεται στο σπιτικό μας», είχε εξομολογηθεί πριν από λίγο καιρό στην «Espresso», τη μοναδική φορά που η Χρυσούλα Ζώκα έσπασε τη σιωπή της και μίλησε για την αρρώστια του ηθοποιού. Η ίδια, αλλά και όλη η οικογένεια είχαν αποφασίσει να αντιμετωπίσουν ενωμένοι σαν μία γροθιά και μακριά από τη δημοσιότητα το δράμα τους. Δεν ήθελαν να το μοιραστούν με κανέναν.

Τα σοβαρά προβλήματα της υγείας του Γιώργου Φούντα είχαν ξεκινήσει πριν από πολύ καιρό. Τους τελευταίους μήνες, όμως, η επιδείνωση ήταν ραγδαία και άρχισε η αντίστροφη μέτρηση.

Η Χρυσούλα στάθηκε δίπλα του με καρτερικότητα και υπομονή σε όλη την περίοδο της αρρώστιας του. Κοντά στον άνθρωπο που λάτρεψε και μοιράστηκε μαζί του μια ολόκληρη ζωή. Οσο και να μην ήθελε να το πιστέψει, αποδέχτηκε το θέλημα της μοίρας.
Γνωρίστηκαν το 1963, όταν ο Γιώργος Φούντας την είδε για πρώτη φορά να χορεύει σε μία παράσταση με τον Μανώλη Καστρινό.

Την ερωτεύτηκε αμέσως και εξομολογήθηκε στον φίλο του που καθόταν δίπλα του: «Νομίζω πως αυτή είναι η γυναίκα που αναζητούσα». Για τη Χρυσούλα ήταν πάντα ο «Γιώργης της». Και για τους φίλους ο «αγωνιστής, ο δίκαιος, ο τίμιος καλλιτέχνης». Ο ηθοποιός λάτρευε την ποίηση και τη λογοτεχνία. Περνούσε πολλές ώρες διαβάζοντας, ιδιαίτερα την εποχή που δεν εργαζόταν.

Η κηδεία του Γιώργου Φούντα θα γίνει αύριο, Τρίτη, στις 11 π.μ. στο Α’ νεκροταφείο της Αθήνας.

«Στέλλα, φύγε, κρατάω μαχαίρι» «Στέλλα, φύγε, κρατάω μαχαίρι». Δεν έγραψε περισσότερο στον ελληνικό κινηματογράφο άλλη ατάκα από αυτήν του Γιώργου Φούντα στη Μελίνα Μερκούρη, στην ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη που ήταν βασισμένη στο θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια». Μέχρι σήμερα την ακούμε πολύ συχνά...

Το λεβεντόπαιδο ο «Μίλτος» έκανε οικογένεια, παιδιά, έδειξε συνέπεια στη δουλειά του, ήταν ανέκαθεν προσεκτικός στις επιλογές του, είπε πολλά βροντερά «όχι» και πολλούς δυσαρέστησε. Κι όπως όλοι οι άνθρωποι, μεγάλωσε και ήρθαν τα προβλήματα υγείας. Αλλά αγωνίστηκε σαν παλικάρι μέχρι που έπεσε η αυλαία.

Ολοι θα τον θυμούνται ως έναν πολύ υπερήφανο άνθρωπο, που απέφευγε τα φλας της δημοσιότητας και τις δεξιώσεις. Δεν έδωσε ποτέ συνέντευξη κι αυτό ήταν στάση ζωής. Στο απόγειό της δόξας του οι μοναδικοί άνθρωποι που εμπιστευόταν και έκανε παρέα μαζί τους ήταν η Μελίνα Μερκούρη, ο Ζυλ Ντασσέν, που τον ανακάλυψε στο γαλατάδικο του πατέρα του και τον έχρισε πρωταγωνιστή, η Δέσπω Διαμαντίδου και ο Τίτος Βανδής. Η περηφάνια που επιδείκνυε ο Φούντας ενοχλούσε τη Μελίνα που συχνά έλεγε: «Λέω στον Γιώργο τι να κάνω για εκείνον, κι αυτός δεν θέλει τίποτα, αλλά ούτε ποτέ μου ζήτησε τίποτα».

Αυτά συνέβαιναν, όταν η Μελίνα Μερκούρη ήταν υπουργός Πολιτισμού. Αυτός ήταν ο Γιώργος Φούντας, από το Μαυρολιθάρι Παρνασσίδας ορμώμενος. Εκεί γεννήθηκε το 1925. Φοίτησε στη Δραματική Σχολή Ωδείου Αθηνών. Το ντεμπούτο του στη σκηνή το έκανε το 1951 στο έργο «Νυφιάτικο τραγούδι» του Νότη Περγιάλη. Την παρθενική του εμφάνιση στο σινεμά την έκανε το 1944, στην ταινία «Τα Χειροκροτήματα» (Αττίκ, Χορν).

Αφοσιώθηκε στον κινηματογράφο, και οι ταινίες του τον έκαναν αμέσως γνωστό και δημοφιλή, και τον καθιέρωσαν ως έναν από τους πλέον δυναμικούς πρωταγωνιστές της ελληνικής οθόνης. Το ’66 και ’67 τιμήθηκε από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης με βραβεία ερμηνείας για τους ρόλους του στις ταινίες «Με τη λάμψη στα μάτια» και «Πυρετός στην άσφαλτο». Το 1975 εμφανίστηκε και στην τηλεόραση, στη σειρά «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται» (Ιούδας - Παναγιώταρας) και ακολούθησε η «Γαλήνη». Θα τον θυμόμαστε πάντα στους ρόλους του στις ταινίες «Στέλλα», «Το κάθαρμα», «Κραυγή» και «Πυρετός στην άσφαλτο» (και στις δύο στον ρόλο του αστυνόμου Μέρκου), «Κόκκινα Φανάρια», «Τρούμπα 67», «Ο πρόσφυγας» κ.ά.

Η Μάρθα Βούρτση και ο σύζυγός της, ο στιχουργός Φώντας Φιλέρης, είχαν παντρέψει τον Γιώργο Φούντα και τη Χρυσούλα Ζώκα. «Τι να πω, από το 1960 είμαστε μαζί με τον Γιώργο. Είναι κομμάτι του σπιτιού μας. Είναι σαν να έπεσε κάποιο ταβάνι ή ένας τοίχος» δήλωσε η μεγάλη κυρία του ελληνικού θεάτρου στην «Εspresso».

Ηθελε πολύ να μιλήσει η Μάρθα Βούρτση, αλλά με δυσκολία έβγαιναν οι λέξεις: «Είμαστε κουμπάροι, εμείς τον παντρέψαμε. Πενήντα χρόνια μαζί. Οχι μόνο στη δουλειά. Ο Γιώργος ήταν αδελφός. Σκεφθείτε ότι όταν γεννήθηκε ο γιος του ο Πάνος, πήγαμε στο μαιευτήριο και γνωρίσαμε αμέσως το νεογέννητο ανάμεσα σε τόσα άλλα... Ο Γιώργος ήταν άνθρωπος χαμηλών τόνων, δεν ενόχλησε ποτέ κανέναν κι ό,τι έκανε το έκανε στηριζόμενος στο ταλέντο του. Δυστυχώς, φτωχαίνουμε».

Ο θεατρικός συγγραφέας Γιώργος Λαζαρίδης, άλλος ένας καλός φίλος αλλά και συνεργάτης του Γιώργου Φούντα, αν και γνώριζε ότι αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας, ξαφνιάστηκε από την είδηση του θανάτου του: «Ο Γιώργος Φούντας ήταν η αντιπροσωπευτικότερη φυσιογνωμία του άντρα που όχι γι’ αυτό “και το κέφι του θα κάνει”, αλλά γιατί είχε τη σπάνια λεβεντιά να σε κοιτάζει στα μάτια χωρίς να διστάζει να σου πει τη σκέψη του, κρατώντας το καλύτερο μαχαίρι: την ειλικρίνεια».

Ο Γρηγόρης Βαλτινός αναφέρθηκε με τα καλύτερα λόγια στον Γιώργο Φούντα χαρακτηρίζοντάς τον σπάνιο άνθρωπο και καλλιτέχνη. Ο Νίκος Κούνδουρος θυμήθηκε την εποχή που ήταν πρόεδρος στην επιτροπή που απένειμε τις συντάξεις και ήρθε μια αίτηση του αξέχαστου ηθοποιού που έλεγε ότι είναι πολύ μικρή η σύνταξη που παίρνει. Η επιτροπή δικαίωσε τον Γιώργο Φούντα και του χορήγησε τιμητική σύνταξη. Η αλήθεια είναι ότι ο Γιώργος Φούντας ταλαιπωρήθηκε πάρα πολύ για να φτάσει στη σύνταξη, γιατί εκείνα τα χρόνια οι περισσότεροι παραγωγοί δεν κολλούσαν ένσημα στους ηθοποιούς.



madata.gr

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright 2009 Οιχαλία - Τρικάλων. Powered by Blogger Blogger Templates create by Deluxe Templates. WP by Masterplan