Στο μυαλό μου σε τέτοιες περιπτώσεις έρχεται πάντα εκείνος ο κακομοίρης που μπήκε στο βιβλίο Γκίνες επειδή είχε λόξυγγα για 69 ολόκληρα χρόνια!!! Σταμάτησε μόνο έναν χρόνο πριν πεθάνει!!! Τι να πω, χάρισμά του το ρεκόρ, δεν θα ήλπιζα να το σπάσω ποτέ!
Ο λόξυγγας, όσο κι αν προκαλεί γέλιο, δεν είναι καθόλου διασκεδαστικός! Δεν μπορείς να μιλήσεις, γιατί ανά 2 δευτερόλεπτα αναγκάζεσαι να κλείνεις το στόμα σου και στο τέλος μοιάζεις να μιλάς σαν τον R2D2 από τον Πόλεμο των Άστρων...
Δεν μπορείς να πιεις νερό, γιατί το πιθανότερο είναι να σου βγει από τη μύτη και -φυσικά- δεν μπορείς να φας, γιατί θα σου φύγει η μπουκιά από το στόμα και θα εκτοξευτεί στον απέναντι... Άσε που είναι εκνευριστικό να κάνεις συνέχεια αυτό τον ηλίθιο ήχο, που μοιάζει με ξεβούλωμα μπύρας!
Περνάμε, λοιπόν, στις καταπληκτικές επιστημονικές μεθόδους που χρησιμοποιούνται ανά τον κόσμο, για την αντιμετώπιση του λόξυγγα...
α) Η συγκράτηση της αναπνοής... Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, αυτή ήταν η μέθοδος που πρότεινε ο Ιπποκράτης. Μια βαθιά εισπνοή και κράτημα της ανάσας για 15 δευτερόλεπτα, για να χαλαρώσει το διάφραγμα. Την έχω δοκιμάσει άπειρες φορές τη μέθοδο. Το μόνο που καταφέρνω, δόκτωρ Ιπποκράτη μου, είναι να γίνομαι μπλαβής από την έλλειψη οξυγόνου και μόλις ανοίγω το στόμα για να πάρω ανάσα, να μου φεύγει η τελευταία πνοή με λόξυγγα!
β) Πόση νερού από την απέναντι μεριά του ποτηριού... Μα, ειλικρινά τώρα, ποιος καραγκιόζης το σκέφτηκε αυτό; Μάλλον κάποιος που ήθελε να σπάσει πλάκα με κάποιον που είχε λόξυγγα! Παίρνουμε, λοιπόν, ένα ποτήρι και προσπαθούμε να πιούμε νερό από την άλλη πλευρά, όχι αυτή που είναι κοντά στο στόμα μας... Οπότε, έχουμε και λέμε: παθαίνει κράμπα το χέρι μας, στραβολαιμιάζουμε, γινόμαστε μούσκεμα και πνιγόμαστε, οπότε το τελευταίο που μας απασχολεί μετά είναι ο λόξυγγας, μια και έχουμε ήδη καταφέρει να γίνουμε ρεζίλι με μεγαλύτερη επιτυχία!
γ) Δαγκώνουμε ένα λεμόνι... Αν το δαγκώσεις έτσι το λεμόνι, καλέ μου άνθρωπε, θα σου πέσει η μασέλα στο πάτωμα με το επόμενο "χικ"!!! Αν δαγκώσουμε ζαμπονοτυρόπιτα πιάνει; Εναλλακτικά, μπορείς να καταπιείς ένα κουταλάκι χυμό λεμονιού... Αν επιμένει, καταπίνεις και το κουταλάκι, σου κάθεται στο λαιμό και ησυχάζεις!
δ) Γαργάρες με κρύο νερό... Τώρα, ποιος θα τολμήσει να κάνει γαργάρες ενώ έχει λόξυγγα, δεν ξέρω! Συντριβάνι θα γίνει!!! Άσε που το πιο πιθανό είναι να σου κάτσει το νερό στο λαιμό και να σε βρούνε τάβλα στο πάτωμα...
ε) Μάσημα φύλλων μαϊντανού ή μέντας... Μάλιστα! Θα κάνουμε τα μυρηκαστικά για να γλιτώσουμε τον λόξυγγα! Γιατί δεν βάζουνε και το μάσημα φύλλων δάφνης, σαν την Πυθία, ώστε μαζί με το λόξυγγα να δίνεις και χρησμούς;; "Ήξεις -χικ- αφήξεις -χικ-" (όχι του Θεοδοσάτου!)
Τελικά, μία είναι η δοκιμασμένη μέθοδος, που πάντα πιάνει.....
ΝΑ ΣΕ ΤΡΟΜΑΞΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ!!!!!
Πηγη
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου