Ιδού η ανάπτυξη. Φεύγουν δυο επιχειρήσεις την ημέρα από την Ελλάδα.

Δεκατρία (13) ολόκληρα δις ΕΥΡΩ και πλέον είναι τα ελληνικά επιχειρηματικά κεφάλαια που έχουν επενδυθεί σε γειτονικές χώρες (Τουρκία, Ουκρανία, Αλβανία κ.λ.π.) και από αυτά τα 5,3 δις μόνο στην «φίλη» Τουρκία.

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του ΕΒΕΑ, δύο επιχειρήσεις την ημέρα φεύγουν από τη χώρα μας προκειμένου να εγκατασταθούν σε γειτονικές χώρες.

Επίσης σε πρόσφατη έρευνα της ΓΣΕΒΕΕ, διαπιστώθηκε ότι το 26% των....

μικρών επιχειρήσεων είναι έτοιμο να φύγει από τη χώρα.

Μετά απ’ όλα αυτά, πιστεύει άραγε κανείς ότι θα γίνει ανάπτυξη στη χώρα μας;; Ότι θα μειωθεί η συνεχώς αυξανόμενη ανεργία;

Επομένως, για πόσες δεκαετίες θα είμαστε στο μνημόνιο;

Φυσικά και η μεγάλη φορολογία στις επιχειρήσεις είναι πρόβλημα. Φυσικά και η υπερπροστασία της εργασίας δεν αρέσει στους επιχειρηματίες. Όμως, δεν είναι αυτά τα κύρια προβλήματα.

Τα βασικότερα προβλήματα είναι η έλλειψη σταθερής οικονομικής πολιτικής, η έλλειψη ρευστότητας και η τεράστια γραφειοκρατία η οποία ακυρώνει κάθε πρωτοβουλία.

Θα πρέπει να αντιληφθούμε όλοι, ότι απόλυτα υπεύθυνο για όλα αυτά είναι το κρατικοδίαιτο πολιτικοοικονομικό καθεστώς το οποίο και «κοσκινίζει» κάθε οικονομική ευκαιρία μέσα από τις κρησάρες των συμφερόντων του, αφήνοντας μόνο τα ψιχία να πέσουν στην λαϊκή πρωτοβουλία.

Αν αυτό το καθεστώς, που μισεί την ανάπτυξη, δεν καταρρεύσει, ανάπτυξη δεν πρόκειται να γίνει.

Όμως, για να καταρρεύσει αυτό το κρατικοδίαιτο παρασιτικό καθεστώς, θα πρέπει πρώτα να αλλάξει το πολιτικό σύστημα, από το οποίο αντλεί νομιμοποίηση.