Η καψούρα δεν κάνει εξαιρέσεις..! Αν δεν έχεις ερωτευτεί ποτέ, θεωρείς ότι η καψούρα είναι κάτι το αξεπέραστο, κάτι το βαρύ και ασήκωτο. Στην πραγματικότητα το να καψουρευτείς είναι εύκολο. Βγαίνεις έξω, πας για ένα ποτάκι και το μάτι σου θα σταματήσει σίγουρα σε κάποιον ή κάποια. Αν είσαι μόνος, χωρίς σχέση, μπορεί να σου γυαλίσει ιδιαίτερα και να θελήσεις να κάνεις κάτι παραπάνω ειδικά αν παίξεις και τάβλι μαζι της. Μπορεί και να κολλήσεις άσχημα και να περιφέρεσαι στο σπίτι με ένα ποτό ακούγοντας τα περίφημα καψουροτράγουδα ( του Βασίλη Καρρά κυρίως ), νιώθοντας απογοήτευση για την έλλειψη.
Η καψούρα όμως... είναι κάτι που χαρίζεται σχετικά γενναιόδωρα από τη “φύση”. Μπορεί να καψουρευτούμε ουκ ολίγες φορές στη ζωή μας, είτε είμαστε σε σχέση, είτε όχι. Μερικές φορές πάλι μπορεί η καψούρα να είναι ένας τρόπος να ξεπεράσουμε το πρόβλημα που έχουμε με το σύντροφό μας. Νιώθουμε έλξη για κάποιον άλλο, αισθανόμαστε ότι μας αρέσει, ότι θα μπορούσαμε ίσως να…. Αλλά συνήθως κάπου εκεί σταματά το όλο θέμα. Γιατί η καψούρα είναι σε γενικές γραμμές ένα καπρίτσιο, ένας ενθουσιασμός ο οποίος σταματά όσο εύκολα ξεκινά, συνήθως υπό το βάρος της λογικής και άλλων πρακτικών πραγμάτων.
Στην καψούρα έχουμε περιθώριο να μην είμαστε πολύ σοβαροί και πολλοί αυστηροί. Επιτρέπονται παιδιάστικες συμπεριφορές που θυμίζουν παιδικούς έρωτες. Συχνάζουμε στην καφετέρια που πηγαίνει και εκείνη/ εκείνος, για βλέπουμε το αντικείμενο του πόθου μας συχνά. Αλλά όταν συνειδητοποιήσουμε ότι το να πηγαίνουμε σε μια καφετέρια που βρίσκεται 10χλμ από το σπίτι μας είναι πολύ λογικό, θα σταματήσουμε.
ΘΑΝΑΣΗΣ
πηγή
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου