17 Νοέμβρη και φέτος... (2)

...υπάρχει μία παγωμάρα ή μου φαίνεται? Λίγοι μιλάμε για τη συγκεκριμένη ημερομηνία! Λίγοι μιλάμε για το αν θα υπάρχουν κινήσεις, κινήσεις όχι κάτω από σημαίες αλλά σαν άτομα! Κάτι έχασα? Μπας και ξεχάσαμε πώς είναι να ζούμε ενωμένοι? Μπας και φοβόμαστε να βγούμε έξω για να μη φανούμε πάλι "αναρχικοί", "γνωστοί άγνωστοι" ή εξτρεμιστές ή τρομοκράτες?

...εμείς οι bloggers όσο και αν δεν θέλουμε να το πιστέψουμε έχουμε τη δύναμη αν το θελήσουμε να ενωθούμε και να κάνουμε τη διαφορά! Αρχικά να ξεκολλήσουμε από ομάδες, να δούμε τους υπόλοιπους συνανθρώπους μας σαν ανθρώπους και όχι σαν λόγους διάσπασης και να κάνουμε ότι κάναμε όταν ήμασταν ενωμένοι -το αδύνατο δυνατό-! Στις Θερμοπύλες, στη Μάχη του Μαραθώνα κλπ επειδή οι Έλληνες ήμασταν ενωμένοι κάναμε τη διαφορά, δώσαμε το δικό μας μήνυμα και όποιος τα έβαλε μαζί μας έχασε!

...μία τρελή σκέψη που μου έρχεται στο νου, είναι να μαζευτούμε και εμείς χωρίς....
σημαίες, χωρίς πλακάτ, χωρίς εργατοπατέρες και να πάμε στο πορεία! Σε μία πορεία που μπορούμε κι όλας να ενώσουμε τις φωνές μας με όλη την Ελλάδα αναμεταδίδοντας όσα γίνονται, όσα τα ΜΜΕ θα θέλουν να κρύψουν και να μας βάλουν εμάς στη θέση του κατηγορούμενου! Μία απόφαση είναι και πιστεύω πως μόνο σε καλό θα μας βγει!

...εγώ σίγουρα θα κατέβω στη πορεία, όποιος ενδιαφέρεται ας επικοινωνήσει ή ανοιχτά στις Λίγες Σκέψεις ή με mail που έχω για να δούμε αν μπορούμε να ενωθούμε, να ενώσουμε τις φωνές μας και να αλλάξουμε κάτι στην Ελλάδα! Φανταστείτε να κατέβουμε σε πορεία οι bloggers, να μας καλύπτουν πανελλαδικά και όσοι δεν είναι στην Αθήνα πόσο άγχος θα δημιουργήσουμε στο Σύστημα που μας θέλει διαιρεμένους και χωρισμένους σε 1000 μικρές ομάδες και μας κάνουν να τρωγόμαστε μεταξύ μας! Μία ιδέα είναι που αν πετύχει πολλά μπορούν να αλλάξουν! Η μεγαλύτερη βία που μπορούμε να ασκήσουμε στο Σύστημα είναι όχι να παίξουμε ξύλο με τα ΜΑΤ αλλά να δείξουμε ενότητα μεταξύ μας! Τότε θα τρομάξουν πολλοί, σας το υπόσχομαι...

...έστω από το να κάθομαι μπροστά στον Η/Υ μου και να κλαίγομαι ή να λέω στους άλλους τί να κάνουν ή να κάνω αναλύσεις, εγώ βγαίνω μπροστά, ή έστω προτείνω να είμαστε όλοι μαζί ενωμένοι να τρίζουμε τα δόντια σε όσους μας θέλουν πρόβατα και φοβισμένους. Καλά τα λόγια, καλοί οι τσαμπουκάδες στα πληκτρολόγια, ίσως να ήρθε και η ώρα για πράξεις ουσίας! Στο χέρι μας είναι να δείξουμε λίγο τσαμπουκά, ενότητα και ελπίδα για καλύτερο μέλλον...

Πέρσι είχα γράψει για την ημερομηνία/πορεία της 17 Νοέμβρη ( http://ligesskepsis.blogspot.com/2010/05/17.html ) αλλά όπως βλέπουμε κάθε πέρσι ήταν και καλύτερα! Μάλλον η κατρακύλα αυτή θα πρέπει να σταματήσει, ώρα να πάρουμε και εμείς οι bloggers ενεργή θέση στις καταστάσεις της ίδιας μας της ζωής...

πηγή