Δημόσιο χρέος - Μια εικόνα χίλιες λέξεις

Οτι και να λέμε περι δημοσίου χρέους, δειτε την εικόνα και θα καταλάβετε ποιος το εκτίναξε με 1.000.000 διορισμούς στο δημόσιο τομέα. Όλα αυτα τα χρόνια, η χωρα μας δανειζεται και δανειζεται και δανείζεται συνεχώς ωστε να μπορέσει να πληρώνει τον κομματικό στρατό της αλλαγής. Αξίζει να σημειωθεί, οτι το 1981 οι δημόσιοι υπάλληλοι στον στενό δημόσιο τομέα ήταν 76.000 άτομα. Το πως φτάσαμε στο 1 εκατομμύριο, ωστε να.....
δινουμε το 70% του ΑΕΠ σε μισθούς-συντάξεις και το άλλο 20% σε ΤΟΚΟΧΡΕΩΛΥΣΙΑ ΑΝΔΡΕΑ, ειναι κατι που πρέπει να ξέρει ο κόσμος που
καλείται σημερα να πληρώνει τα σπασμένα της αλλαγής.

Ανεβαίνοντας ο Ανδρέας στην εξουσία το 81, φρόντισε στα πλαίσια της «σοσιαλιστικής αλλαγής» που επαγγελλόταν να αποβιομηχανοποιήσει την χώρα. Αυτό είχε σαν λογικό αποτέλεσμα η Ελλάδα πλέον να μην παράγει οπότε και να μην εξάγει τίποτα κλείνοντας την κάνουλα των κρατικών εσόδων (η οποία έκτοτε και δεν ξανάνοιξε ποτέ). Εκτός αυτού, προχώρησε σε εκατοντάδες χιλιάδες κομματικούς διορισμούς δεκαπλασιάζοντας και πλέον τους δημοσίους υπαλλήλους, οι οποίοι δεν συνεισφέρουν στα έσοδα του κράτους όπως οι βιομηχανίες που είχε
κλείσει, ενώ παράλληλα αυξήθηκε η γραφειοκρατία καθιστώντας απίθανο το να κάνει κάποιος επιχειρηματίας επενδύσεις στην Ελλάδα.

Η Ελλάδα μετά το 1981 για πρώτη φορά φτάνει στο σημείο να καταναλώνει περισσότερα από αυτά που παράγει, αποτέλεσμα αυτής της τραγελαφικής πολιτικής. Εκεί ξεκινάει και ο φαύλος κύκλος του ΔΑΝΕΙΣΜΟΥ και των ελλειμμάτων, ο οποίος ξεκληρίζει εδώ και δεκαετίες τα εισοδήματα των εργαζομένων στην Ελλάδα. Όλα αυτά, σε μια περίοδο που εισέρεαν στην χώρα όλα τα κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι συνθήκες για ανάπτυξη δεν θα μπορούσαν να ήταν καλύτερες.

Ο Μηχανισμός "ΔΑΝΕΙΣΜΟΣ" που έβαλε την Ελλάδα ο Ανδρέας Παπανδρέου, δεν σημαίνει τίποτε άλλο από πρόσκαιρη και εικονική ευμάρεια η οποία σε βάθος χρόνου απαιτεί μάζεμα αυτών των "δωρισμένων στο λαό" χρημάτων με τον μηχανισμό που λέγεται "ΦΟΡΟΣ" ωστε να ξεπληρωθούν τα δάνεια. Επειδή όμως οι τόκοι των δανείων είναι τεράστιοι και η σοσιαλιστική πλέον αποβιομηχανοποιημένη Ελλάδα δεν έχει υγιή έσοδα για να ξεπληρώσει τα δάνεια, η μόνη "λύση" πληρωμής προηγούμενων δανείων είναι ο επαναΔανεισμός. Έτσι το ΧΡΕΟΣ αυξάνεται με
γεωμετρική πρόοδο με λογική συνέπεια να μην ξεπληρώνεται ποτέ, και αυτό μας παρασέρνει αναπόφευκτα στην συνεχή αύξηση των φόρων, οι οποίοι με την σειρά τους γονατίζουν τα λαϊκά εισοδήματα.

Όσα δάνεια έκανε την δεκαετία του '80 η Ελλάδα στο εξωτερικό, δεν είχαν γίνει από τη σύσταση του Ελληνικού κράτους. Αυτο τα λέει όλα!!!

Έτσι φτάσαμε σήμερα να έχουμε εξωτερικό χρέος 320 ΔΙΣ προ ΔΝΤ, και 320 ΔΙΣ + 120ΔΙΣ + τόκους μετα ΔΝΤ (αν υπάρξει μετά...) και γενιές των 700 ευρώ που γίνονται πλέον 592 και κάτω…

Ο όρος "ΦΟΡΟΣ" στην οικονομολογία δεν σημαίνει τίποτε άλλο από αφαίμαξη ρευστού από την αγορά με ότι αυτό το ντόμινο συνεπάγεται (ανεργία, ανέχεια, περιορισμός πλούτου, φτώχεια). Επίσης ο όρος "ΦΟΡΟΣ" σημαίνει μεγάλα λειτουργικά έξοδα με ότι αυτό το ντόμινο συνεπάγεται (ακρίβεια κτλ).

Εν ολίγοις ο Ανδρέας δίνει απλόχερα ΔΑΝΕΙΚΑ χρήματα στον κόσμο, γίνεται «φιλεύσπλαχνος ηγέτης» στις συνειδήσεις των λαϊκών στρωμάτων, ο μέσος Έλληνας αρχίζει να συνηθίζει στο να ζει με δανεικά λεφτά και να υπερκαταναλώνει, ενώ χωρίς να το καταλαβαίνει «φεσώνει» τα παιδιά και τα εγγόνια του! Μετά από ένα χρονικό διάστημα οι τόκοι των δανείων αυτών μέσω των φόρων επιστρέφονται στην βάση από όπου ξεκίνησαν (ξένες τράπεζες) με την διαφορά ότι έχει μείνει ως κληρονομιά όλης αυτής της ιστορίας το ΧΡΕΟΣ(=το μέσον χειραγώγησης
ενούς κράτους από τους δανειστές του) καθιστώντας την Ελλάδα δέσμια των ξένων χρηματοπιστωτικών οργανισμών (κατ' εφαρμογήν του «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» που έλεγε ο αείμνηστος ηγέτης).

Ως αποτέλεσμα όλων αυτών, ακολουθούν ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ σκληρής φορολογίας και αρμέγματος των εργαζομένων / φορολογουμένων, με σκοπό να πληρώνονται ΤΟΚΟΙ των δανείων Ανδρέα Παπανδρέου. Και παρ' όλες αυτές τις θυσίες και την πολυετή λιτότητα για να πληρώνεται η οκταετία της αλλαγής, το χρέος τραβάει την ανηφόρα.



πηγή